مشاعرۀ سنّتی
- شروع کننده موضوع Matrix
- تاریخ شروع
من همان روز بگفتم که طریق تو گرفتم
یک عمر همچو غنچه در این بوستان سرا
خون خورده ایم تا گرهِ دل گشاده ایم
که به جانان نرسم تا نرسد کار به جانم
مرهم زخم سينه ام ، بوي تو و هواي تو
ديدن تو به نيمه شب، دست بدست و پاي تو
ايکه دلم براي تو گشته اسير روزو شب
کي شود اين دلم رها، تا نشوم فداي تو ؟
وداع جان و تنم استماع رفتن تستمرهم زخم سينه ام ، بوي تو و هواي توديدن تو به نيمه شب، دست بدست و پاي توايکه دلم براي تو گشته اسير روزو شبکي شود اين دلم رها، تا نشوم فداي تو ؟
مرو که گر بروی خون من به گردن تست
تو را در بوستان باید که پیش سرو بنشینی
و گر نه باغبان گوید که دیگر سرو ننشانم
رفیقانم سفر کردند هر یاری به اقصایی
خلاف من که بگرفته است دامن در مغیلانم
تمام از گر دش چشم تو شد کار من اي ساقي
زدست من بگير اين جام را کز خويشتن ر فتم
مرا خود با تو سرّی در میان هست ... وگرنه روی زیبا در جهان هست
من به رسمي که ظريفان همه عشقش نامند
با تو مي مانم و با جور تو سر خواهم کرد
…..............…,•’``’•,•’``’• ,Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒi
...........…...…’•,,عشق` ,•’Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒi
..............……....`’• ,,•’`Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒi…..............…,•’``’•,•’``’• ,Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒi
...........…...…’•,,عشق` ,•’Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒi
من به رسمي که ظريفان همه عشقش نامندبا تو مي مانم و با جور تو سر خواهم کرد..............……....`’• ,,•’`Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒi
…..............…,•’``’•,•’``’• ,Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒi
...........…...…’•,,عشق` ,•’Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒi
دمی با دوست در خلوت به از صد سال در عشرت
من آزادی نمی‌خواهم که با یوسف به زندانم
من آن مرغ سخندانم که در خاکم رود صورت
هنوز آواز می‌آید به معنی از گلستانم
در طریق عشقبازی امن و آسایش بلاستمن به رسمي که ظريفان همه عشقش نامندبا تو مي مانم و با جور تو سر خواهم کرد..............……....`’• ,,•’`Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒi
…..............…,•’``’•,•’``’• ,Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒi
...........…...…’•,,عشق` ,•’Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒi
ریش باد آن دل که با درد تو خواهد مرهمی
تو شمـع انجمـني يک زبان و يک دل شو
خيال و کوشش پروانه بين و خندان باش
شعله تا مشغول کار خویش شد ... هر نِیی شمع مزار خویش شد
در اين ديار نداند کسي زبان مرا
کجاست آنکه شناسد غم نهان مرا
به شکر نعمت ديدار جان برافشانم
اگـر به من برســانند همزبان مرا
کجاست آنکه شناسد غم نهان مرا
به شکر نعمت ديدار جان برافشانم
اگـر به من برســانند همزبان مرا
در اين ديار نداند کسي زبان مرا
کجاست آنکه شناسد غم نهان مرا
به شکر نعمت ديدار جان برافشانم
اگـر به من برســانند همزبان مرا
اندازه نگهدار که اندازه نکوست ... هم لایق دشمن است و هم لایق دوست
تنم از واسطه دوري دلبر بگداخت
جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت
* * * * ** * * * *
تنم از واسطه دوري دلبر بگداخت
جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت
* * * * ** * * * ** * * * ** * * *
تو را چه غم که یکی از غمت به جان آید ... که دوستان تو چندان که می کشی بیش اند
دو صد راه هوس را چاه کردی
هزاران آرزو را آه کردی
(پروین اعتصامی)
هزاران آرزو را آه کردی
(پروین اعتصامی)
یاد باد آنکه ز نظاره‌ی رویت همه شب
در مه چارده تا روز نظر بود مرا
خواجوی کرمانی
در مه چارده تا روز نظر بود مرا
خواجوی کرمانی
از این آتش که در عالم فتاده‌ست
ز دود لشکر تاتار چونی
در این دریا و تاریکی و صد موج
تو اندر کشتی پربار چونی
منم بیمار و تو ما را طبیبی
بپرس آخر که ای بیمار چونی
مولوی
تا بر دلش از غصه غباری ننشیند ... ای سیل سرشک از عقب نامه روان باش
در این گلشن بود خاکم، نه آن مرغ هوسناکم
عاشق اگر بيند ستم، کي شکوه از يارش کند
بلبل نمي رنجد ز گل، هر چند آزارش کنند
که هر ساعت به گلزاری کشاند آشیانش را
از سحر تا به سحر مژده ديدار تو بود
چه کند اين دل من هر شبه بيدار تو بود
گوشه چشمي به دل غمزده ام کافي بود
که بگويم دل من يکسره بيمار تو بود
* * * * ** * * * *
دیشب به سیل اشک ره خواب میزدماز سحر تا به سحر مژده ديدار تو بود
چه کند اين دل من هر شبه بيدار تو بود
گوشه چشمي به دل غمزده ام کافي بود
که بگويم دل من يکسره بيمار تو بود
* * * * ** * * * ** * * * ** * * *
نقشی به یاد خط تو بر اب میزدم
حکیمان دوري را شرط دوستي گفته اند
حکمتت کو که چنين ناله ز دوري کرده اي؟
* * * * ** * * * * * * *
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
اولین مسابقۀ "مشاعرۀ سنتی دور همی" با جایزه | مشاعره | 109 | |
|
مشاعرۀ شاعران | مشاعره | 11 |