مشاعرۀ سنّتی

[self.f_t_m990]

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
می سپارم به تو از چشم حسود چمنش

شب و صحرا و گل و سنگ
همه دل داده به آواز شباهنگ
یادم آید تو بمن گفتی :
از این عشق حذر کن !

 

[م- قادری]

یا رب آن نوگل خندان که سپردی به منش
میسپارم به تو از چشم حسود چمنش

چه جالب :دی

شیرین تر از آنی به شکر خنده که گویم
ای خسرو خوبان که تو شیرین زمانی

 

[م- قادری]

شب و صحرا و گل و سنگ
همه دل داده به آواز شباهنگ
یادم آید تو بمن گفتی :
از این عشق حذر کن !

نو بهار است در آن کوش که خوشدل باشی
که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی

 

[self.f_t_m990]

چه جالب :دی

شیرین تر از آنی به شکر خنده که گویم
ای خسرو خوبان که تو شیرین زمانی

یادم آید که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم
پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم
ساعتی بر لب آن جوی نشستیم

 

[م- قادری]

یادم آید که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم
پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم
ساعتی بر لب آن جوی نشستیم

من اکنون در غروب انتظار راه می پویم
تو را همچون حریقی در کران این شب تاریک می جویم

 

[self.f_t_m990]

من اکنون در غروب انتظار راه می پویم
تو را همچون حریقی در کران این شب تاریک می جویم

من امشب تا سحر خوابم نخواهد برد
همه اندیشه ام اندیشه فرداست

 

[tracer]

من امشب تا سحر خوابم نخواهد برد
همه اندیشه ام اندیشه فرداست

تا تو نگاه می کنی کار من آه کردن است// ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است

 

[self.f_t_m990]

تا تو نگاه می کنی کار من آه کردن است// ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است

تــن مپرور زانـک قربانیسـت تـن//دل بپـرور دل به بـالا مـی‌رود

 

[tracer]

تــن مپرور زانـک قربانیسـت تـن//دل بپـرور دل به بـالا مـی‌رود

ای کلک!
در کوی نیک نامان مارا گذر ندادند// گر تو نمی پسندی تغییر کن قضا را

 

[self.f_t_m990]

ای کلک!
در کوی نیک نامان مارا گذر ندادند// گر تو نمی پسندی تغییر کن قضا را

اگر ماه بودی - بصد ناز - شاید
شبی بر لب بام من می نشستی
وگر سنگ بودی ، بهر جا که بودم
مرا می شکستی ، مرا می شکستی !

 

[Mythical]

اگر ماه بودی - بصد ناز - شاید
شبی بر لب بام من می نشستی
وگر سنگ بودی ، بهر جا که بودم
مرا می شکستی ، مرا می شکستی !

یا رب دل پاک و جان آگاهم ده/اه شب و گریه ی سحرگاهم ده
اول مرا ز خود بی خود کن/وانگه مرا به سوی خود راهم ده

 

[self.f_t_m990]

یا رب دل پاک و جان آگاهم ده/اه شب و گریه ی سحرگاهم ده
اول مرا ز خود بی خود کن/وانگه مرا به سوی خود راهم ده

هر کو شراب فرقت روزی چشیده باشد
داند که سخت باشد قطع امیدواران

 

[م- قادری]

هر کو شراب فرقت روزی چشیده باشد
داند که سخت باشد قطع امیدواران

نه آدمم نه گنجشک
اتفاقی کوچکم
هر بار می افتم
دو تکه می شوم
نیمی را باد می برد
نیمی را مردی که نمی شناسم .

 

[self.f_t_m990]

نه آدمم نه گنجشک
اتفاقی کوچکم
هر بار می افتم
دو تکه می شوم
نیمی را باد می برد
نیمی را مردی که نمی شناسم .

مردی مردی نبود فتاده را پای زدن
گر دست فتاده ای بگیری، مردی

 

[م- قادری]

مردی مردی نبود فتاده را پای زدن
گر دست فتاده ای بگیری، مردی

یک شب آتش در نیستانی فتاد
سوخت چون اشکی که برجانی فتاد

 

[tracer]

یک شب آتش در نیستانی فتاد
سوخت چون اشکی که برجانی فتاد

یک شب آتش در نیستانی فتاد//سوخت چون عشقی که برجانی فتاد

در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم// لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی

 

[م- قادری]

یک شب آتش در نیستانی فتاد//سوخت چون عشقی که برجانی فتاد

در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم// لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان ما را بس

تشکر جهت ویرایشتون

 

[self.f_t_m990]

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان ما را بس

تشکر جهت ویرایشتون

سراپا اگر زرد و پژمرده ايم ، ولي دل به پاييز نسپرده ايم

 

[باران 686]

سراپا اگر زرد و پژمرده ايم ، ولي دل به پاييز نسپرده ايم

من از شیرینی شور و نوا بیداد خواهم کرد
چنان کز شیوه‌ی شوخی و شیدایی تو بیدادی
تو خود شعری و چون سحر و پری افسانه را مانی
به افسون کدامین شعر در دام من افتادی

 

[self.f_t_m990]

من از شیرینی شور و نوا بیداد خواهم کرد
چنان کز شیوه‌ی شوخی و شیدایی تو بیدادی
تو خود شعری و چون سحر و پری افسانه را مانی
به افسون کدامین شعر در دام من افتادی

یا رب سببی ساز که یارم به سلامت
بازآید و برهاندم از بند ملامت

 

[باران 686]

یا رب سببی ساز که یارم به سلامت
بازآید و برهاندم از بند ملامت

تا تو را دیدم ندادم دل به کس
عاشقم کردی به فریادم برس

 

[self.f_t_m990]

تا تو را دیدم ندادم دل به کس
عاشقم کردی به فریادم برس

سودای تو را بهانه ای بس باشد
مدهوش تو را ترانه ای بس باشد

 

[م- قادری]

سودای تو را بهانه ای بس باشد
مدهوش تو را ترانه ای بس باشد

در هوای لب شیرین دهنان چند کنی
جوهر روح به یاقوت مذاب آلوده

 

[self.f_t_m990]

در هوای لب شیرین دهنان چند کنی
جوهر روح به یاقوت مذاب آلوده

هر كجا هستم ،
باشم آسمان مال من است پنجره، فكر ،
هوا ،
عشق ،
زمین مال من است.

 

[م- قادری]

هر كجا هستم ،
باشم آسمان مال من است پنجره، فكر ،
هوا ،
عشق ،
زمین مال من است.

تو ستونی از نمک و شبنم بودی
پیوسته در آب شدن و
عاشقانه
فرو ریختن
بر دست هایم .

 

[self.f_t_m990]

تو ستونی از نمک و شبنم بودی
پیوسته در آب شدن و
عاشقانه
فرو ریختن
بر دست هایم .

مرا چشمیست خون افشان ز دست آن کمان ابرو,
جهان بس فتنه خواهد دید از آن چشم و از آن ابرو

 

[م- قادری]

مرا چشمیست خون افشان ز دست آن کمان ابرو,
جهان بس فتنه خواهد دید از آن چشم و از آن ابرو

وصال او ز عمر جاودان به
خداوندا مرا آن ده که آن به

 

[باران 686]

وصال او ز عمر جاودان به
خداوندا مرا آن ده که آن به

هر شب چو ماهتاب به بالین من بتاب
ای آفتاب دلکش و ماه پری‌وشم
لب بر لبم بنه بنوازش دمی چو نی
تا بشنوی نوای غزلهای دلکشم

 

[mani24]

هر شب چو ماهتاب به بالین من بتاب
ای آفتاب دلکش و ماه پری‌وشم
لب بر لبم بنه بنوازش دمی چو نی
تا بشنوی نوای غزلهای دلکشم

موجی آشفته فرا می رسد
از راه که گوید با ما
قصه یک شب طوفانی را
رفته بود آن شب ماهی گیر
تا بگیرد از آب
آنچه پیوندی داشت
با خیالی درخواب​

 

[self.f_t_m990]

موجی آشفته فرا می رسد
از راه که گوید با ما
قصه یک شب طوفانی را
رفته بود آن شب ماهی گیر
تا بگیرد از آب
آنچه پیوندی داشت
با خیالی درخواب​

بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی