مشاعرۀ سنّتی

[naghmeirani]

مـــــن از دست کمــــانـــــداران ابـــــرو
نمی یـــارم گــذر کردن به هــــر ســــو


بهشت است اینکه من دیدم نه رخسار
کمنــــد است آنکه وی دارد نه گیســـو


#سعدی

 

[*محیا*]

مـــــن از دست کمــــانـــــداران ابـــــرو
نمی یـــارم گــذر کردن به هــــر ســــو


بهشت است اینکه من دیدم نه رخسار
کمنــــد است آنکه وی دارد نه گیســـو


#سعدی

وفا کنیم وملامت کشیم وخوش باشیم

که در طریقت ما کافریست رنجیدن

 

[Scheme]

نوش دارویی رو بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر میخواستی حالا چرا؟

 

[naghmeirani]

آمدي جانم به قربانت ولي حالا چرا ؟
بي وفا حالا كه من افتاده ام از پا چرا ؟

استاد شهریار

 

[*محیا*]

آری آغاز دوست داشتن است
گرچه پایان راه ناپیداست
من به پایان دگر نیندیشم
که همین دوست داشتن زیباست
فروغ فرخزاد

 

[حميدرن]

تا سرو قباپوش تو را دیده‌ام امروز
در پیرهن از ذوق نگنجیده‌ام امروز
من دانم و دل، غیر چه داند که در این بزم
از طرز نگاه تو چه فهمیده‌ام امروز

شیخ بهایی

 

[naghmeirani]

ز روزگار جواني خبر چه مي پرسي

چو برق آمد و چون ابر نوبهار گذشت

صائب تبريزي

 

[sar sia]

تا به فــراق خو کنم صبر من و قرار کو؟

وعده ی وصل اگر دهد طاقت انتظار کو؟

کلجاری

 

[naghmeirani]

وفا نکردی و کردم خطا ندیدی و دیدم

شکستی و نشکستم بریدی و نبریدم

مهرداد اوستا

 

[sar sia]

مي رود عمر عزيز ما، دريغا چاره چيست
دي برفت و ميرود امروز و فردا، چاره چيست

 

[yas87]

تو را افسون چشمانم ز ره برده ست و می دانم

چرا بیهوده می گویی ، دل چون آهنی دارم

 

[$marziyeh67$]

تو را افسون چشمانم ز ره برده ست و می دانم

چرا بیهوده می گویی ، دل چون آهنی دارم

من نیز چو تو شاعر افسانه خویشم
بازآ به هم ای شاعر افسانه بگرییم
استادشهریار

 

[yas87]

ما بی دهنان طالع سنجاب نداریم
ما کوخ نشینان غم سیلاب نداریم

 

[adel_salehi2000]

ما بی دهنان طالع سنجاب نداریم
ما کوخ نشینان غم سیلاب نداریم

من هم شبی به شهر تو، ره جستم ای هوس
من هم لبی ز جام تو تر کردم، ای گناه
زان لب، هزار ناله فروخفته در سکوت!
زان شب هزار قصه فرو مرده در نگاه!
می ترسم از سیاهی شبهای پر ملال
می ترسم از سپیدی روزان بی امید
می ترسم از سیاه، می ترسم از سپید.

 

[yas87]

دلا دیشب چه می کردی تو در کوی حبیب من

الهی خون شوی ای دل تو هم گشتی رقیب من​

 

[naghmeirani]

نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد
عالم پیر دگر باره جوان خواهد شد

 

[sar sia]

دمی با دوست در خلوت به از صد سال در عشرت
من آزادی نمی خواهم که با یوسف به زندانم

 

[$marziyeh67$]

من از بیگانگان دیگر ننالم
که با من هر چه کرد آن آشنا کرد

 

[naghmeirani]

دوســـت دارد یار این آشفتگــــی
کوشـــش بیهوده به از خفتگــــی

«مولانا»

 

[yas87]

یاد آن روزی که یاری داشتیم
این چنین خوار نبودیم ، اعتباری داشتیم
ای
که ما را در زمستان دیده ای با پشت خم
این زمستان را نبین ، ما هم بهاری
داشتیم

 

[sar sia]

ما با دلمان هنوز مشکل داریم
صد سنگ بزرگ در مقابل داریم
معشوق خودش می برد و می دوزد
انگار نه انگار که ما دل داریم

 

[yas87]

ما خاک راه را به نظر کیمیا کنیم
صد درد دل به گوشهٔ چشمی دوا کنیم

در حبس صورتیم و چنین شاد وخرمیم
بنگر که در سراچهٔ معنی چه ها کنیم

 

[sar sia]

مکن تلاش که نتوان گرفت دامن عمر
غبار بادیه با کاروان چه خواهد کرد؟
به باغ خلد نیاسود جان علوی ما
به حیرتم که در این خاکدان چه خواهد کرد؟
صفای باده روشن ز جوش سینه اوست
تو چاره ساز خودی آسمان چه خواهد کرد؟
به من که از دو جهان فارغم به دولت عشق
رهی ملامت اهل جهان چه خواهد کرد؟

 

[naghmeirani]

دل که رنجید از کسی خرسند کردن مشکل است
شیشه ی بشکسته را پیوند کردن مشکل است

کوه را با آن بزرگی می توان هموار کرد
حرف ناهموار را هموار کردن مشکل است

 

[sar sia]

تیغ تیزی گر به دستت داد چرخ روزگار
هرچه میخواهی ببر اما مبر نان کسی

 

[naghmeirani]

یـارب چـها به سینه این خاکدان در است
کـس نـیـسـت واقـف ایـنـهـمـه راز نـهفته را

استاد شهریار

 

[sar sia]

این غـرور لعنتــی بـاعـث شـده تنها شوی
تا کجـا دیگــر اسیــر خــانهء غمهــا شوی
یـک نظـر با مـن بیـا در سـرزمین شاعران
محـو اشعــار و تـرانه غـرق در رؤیا شوی

 

[naghmeirani]

یــاد ایــام جــوانـی جـگـرم خـون مـیـکـرد
خـوب شـد پـیـر شـدم کـم کم و نسیان آمد
***

استاد شهریار

 

[sar sia]

دسـت من و آغوش تو ! هیهات ! که یک عمر
تنها نفسی با تو نشستن هوســـــــــــم بود
بالله که بجز یادِ تو ، گــــر هیچ کسم هست
حاشـا که به جز عشق تو گر هیچ کسم بود
لب بســـــــته و پر سوخته ، از کوی تو رفتم
رفتم ، بـــــــــخدا ، گر هوسم بود بَسَم بود

 

[yas87]

ديدي اي دل كه غم عشق دگر بار چه كرد
چون بشد دلبر و با يار وفادار چه كرد