مشاعرۀ سنّتی

[*زهره*]

همه بر آستان مرگ راحت سر فرود آريد
چرا آغوش گرم مرگ را افسانه مي دانيد
چرا زين خواب جان آرام شيرين روي گردانيد
چرا از مرگ مي ترسيد

 

[ahmadesalehi]

همه بر آستان مرگ راحت سر فرود آريد
چرا آغوش گرم مرگ را افسانه مي دانيد
چرا زين خواب جان آرام شيرين روي گردانيد
چرا از مرگ مي ترسيد

[FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]در چشم اندازت پرنده ای است [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]در گلویش آوازی [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]و در آوازش آرزوهایی است [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]برای تو [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]در دستت سنگی ست [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]در سنگ دشنامی و [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]در دشنام دشنه ای و [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]در من [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]پرنده ای [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]که جان می کند [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
​

 

[*زهره*]

دیگر این مرغ کی از بیضه برآمد که چنین

بلبل خوش سخن و طوطی شکرخا شد

 

[barg]

دردی است غیر مردن کان را دوا نباشد
پس من چگونه گویم کین درد را دوا کن؟

 

[MAHRaVE]

نوشداروي و بعد از مرگ سهراب آمدي
سنگدل!اين زودتر مي خواستي حالا چرا؟​

 

[*زهره*]

از تو دل برنکنم تا دل و جانم باشد

می‌برم جور تو تا وسع و توانم باشد

 

[گلابتون]

درين مقام مجازي بجز پياله مگير
درين سراچه بازيچه غير عشق مباز

 

[naghmeirani]

در صید عارفان و زهستی رمیدگــــــــــــان
زلفت چو دام و خال لبت همچو دانه است

 

[غفار]

در صید عارفان و زهستی رمیدگــــــــــــان
زلفت چو دام و خال لبت همچو دانه است

تا دل به تو پیوستم راه همه در بستم
جایی که تو بنشینی بس فتنه که برخیزد

 

[naghmeirani]

تا دل به تو پیوستم راه همه در بستم
جایی که تو بنشینی بس فتنه که برخیزد

در شادی تو شریک هستم
بر جام می تو می زنم جام
من با تو ام ای رفیق ! با تو
دیری ست که با تو عهد بستم
​

 

[*setareh66*]

ما آرزوی عشرت فانی نمی کنیم --- ما را سریر دولت باقی مسخر است

 

[naghmeirani]

ترا افسون چشمانم ز ره برده است و می دانم
كه سرتاپا بسوز خواهشی بيمار می سوزی

دروغ است اين اگر, پس آن دو چشم رازگويت را
چرا هر لحظه بر چشم من ديوانه مي دوزی؟...
​

 

[*setareh66*]

یارب چها به سینه این خاکدان در است -- کس نیست واقف اینهمه راز نهفته را

 

[hamid_61]

اشک سحر زداید از لوح دل سیاهی

خرم کند چمن را باران صبحگاهی

 

[*setareh66*]

یا رب مباد کز پا جانان من بیفتد ---- درد و بلای او کاش بر جان من بیفتد

 

[hamid_61]

دور از تو هر شب تا سحر، گریان چو شمع محفلم

تا خود چه باشد حاصلی ، از گریه ی بی حاصلم؟

 

[*setareh66*]

من مگر طالع خود در تو توانم دیدن --- که تو هم آینه بخت غبار آگینی

 

[hamid_61]

یک بار چون نسیم صبا، بر چمن گذشت

می آید از بنفشه و گل، بوی او هنوز

 

[*setareh66*]

زهره گو تا دم صبح ابد افسون بدهد --- چشمک نرگس مخمور به افسانه ی توست

 

[hamid_61]

زهره گو تا دم صبح ابد افسون بدهد --- چشمک نرگس مخمور به افسانه ی توست

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو

تا تو به داد من رسی من به خدا رسیده ام

 

[*setareh66*]

من از تو هیچ نخواهم جز آنچه بپسندی -- که دلپسند تو ای دوست دلبخواه منست

 

[hamid_61]

تار و پود هستیم بر باد رفت ، اما نرفت

عاشقی ها از دلم، دیوانگی ها از سرم

 

[*setareh66*]

من به سلام و وداع کعبه و صحرا--صحیه زنانم که بارکن به سلامت

 

[EmperorMHSN]

تا به فکر خود فتادم، روزگار از دست رفت
تا شدم از کار واقف، وقت کار از دست رفت

 

[nook tala]

من ز شرم شکوفه لبریزم
یار من کیست ای بهار سپید؟
گر نبوسد در این بهار مرا
یار من نیست ای بهار سپید

دستی درون سینه من میریخت.سرب سکوت و دانه خاموشی.من خسته زین کشاکش دردآلود.رفتم به سوی شهر فراموشی...

 

[*زهره*]

یا رب سببی ساز که یارم به سلامت
باز آید و برهاندم از بند ملامت

 

[EmperorMHSN]

تا مرا عشق تو تعلیم سخن گفتن کرد
خلق را وِردِ زبان مدحت و تحسین منست...

 

[hamid_61]

تا به کنار من بودی بود به جا قرار دل

رفتی رفت راحت از خاطر آرمیده ام

چون به بهار سر کند لاله ز خاک من برون

ای گل تازه یاد کن از دل داغ دیده ام

 

[lady_sh]

من ز سلام گرم او آب شدم ز شرم او
وز سخنان نرم او آب شوند سنگها!

 

[*setareh66*]

اگر که دجله پر از قایق نجات شود--پس از خرابی بغداد میرسد ما را