مشاعرۀ سنّتی

[محـسن ز]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتاده است.
دل سودازده از غصه دو نیم افتاده است

تو دوري از برم دل در برم نيست
هواي ديگري اندر سرم نيست
به جان دلبرم كز هر دو عالم
تمناي دگر جز دلبرم نيست

 

[naghmeirani]

تو دوري از برم دل در برم نيست
هواي ديگري اندر سرم نيست
به جان دلبرم كز هر دو عالم
تمناي دگر جز دلبرم نيست

تو عطر وطن داری دانم غم من داری
گر شور سخن داری با ما به سخن بنشین
مهدی سهیلی​

 

[محـسن ز]

تو دوري از برم دل در برم نيست
هواي ديگري اندر سرم نيست
به جان دلبرم كز هر دو عالم
تمناي دگر جز دلبرم نيست

تو عطر وطن داری دانم غم من داری
گر شور سخن داری با ما به سخن بنشین
مهدی سهیلی​

نه اميدي در دل من كه گشايد مشكل من
نه فروغ روي مهي كه فروزد محفل من

 

[naghmeirani]

نه اميدي در دل من كه گشايد مشكل من
نه فروغ روي مهي كه فروزد محفل من

ناگهان پرده بر انداخته ای یعنی چه؟
مست از خانه برون تاخته ای یعنی چه؟
زلف در دست صبا گوش بفرمان رقیب
این چنین با همه کس ساخته ای یعنی چه؟ ​

 

[nafas.b]

من ز شرم شکوفه لبریزم
یار من کیست ای بهار سپید؟
گر نبوسد در این بهار مرا
یار من نیست ای بهار سپید

درد عشقي كشيده ام كه مپرس
زهر هجري كشيده ام كه مپرس

 

[محـسن ز]

[quonag811653]

ناگهان پرده بر انداخته ای یعنی چه؟
مست از خانه برون تاخته ای یعنی چه؟
زلف در دست صبا گوش بفرمان رقیب
این چنین با همه کس ساخته ای یعنی چه؟ ​

همچو فرهاد بود كو كني پيشه ما
كوه ما سينه ما ناخن ما تيشه ما

 

[naghmeirani]

[quonag811653]
همچو فرهاد بود كو كني پيشه ما
كوه ما سينه ما ناخن ما تيشه ما

امشب صدایِ تیشه از بیستون نیامد
گویا به خوابِ شیرین فرهاد رفته باشد
شب خوش
​

 

[محـسن ز]

يادباد آن که چوچشمت به عتابم می کشت
معجزعيسويت درلب شکّرخاب
​

به هوش بودم از اول كه دل به كس نسپارم
شمايل تو بديم نه عقل ماند و نه هوشم

 

[naghmeirani]

يادباد آن که چوچشمت به عتابم می کشت

معجزعيسويت درلب شکّرخاب​

بس کن ای دیوانه دل ،زین جانگداز افسانه امشب
ورنه بیرون آرمت از سینه ،ای دیوانه امشب​

 

[naghmeirani]

يادباد آن که چوچشمت به عتابم می کشت

معجزعيسويت درلب شکّرخاب​

بس کن ای دیوانه دل ،زین جانگداز افسانه امشب
ورنه بیرون آرمت از سینه ،ای دیوانه امشب​

 

[محـسن ز]

بس کن ای دیوانه دل ،زین جانگداز افسانه امشب
ورنه بیرون آرمت از سینه ،ای دیوانه امشب​

همون امضا خودم
نغمه سلام اگه تونستي پستت رو پيدا كني

 

[sensor]

دوش در حلقه ی ما قصه ی گیسوی تو بود
تا دل شب سخن از سلسله ی موی تو بود

​

خداوندا تقدیرم را زیبا بنویس
کمک کن آنچه تو زود می خواهی من دیر نخواهم و آنچه تو دیر می خواهی من زود نخواهم.(دکتر شریعتی)​

 

[naghmeirani]

به هوش بودم از اول كه دل به كس نسپارم
شمايل تو بديم نه عقل ماند و نه هوشم

ما را سری است با تو که گر خلقِ روزگار
دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم​

 

[محـسن ز]

ما را سری است با تو که گر خلقِ روزگار
دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم​

مقصود من از كعبه و بتخانه تويي تو
مقصود تويي كعبه بتخانه بهانه

 

[naghmeirani]

مقصود من از كعبه و بتخانه تويي تو
مقصود تويي كعبه بتخانه بهانه

همه شب خواب بینم خوابِ دیدار
دلی دارم دلی بی تابِ دیدار
تو خورشیدی و من شبنم چه سازم؟
نه تابِ دوری و نه تابِ دیدار
"قیصر امین پور"​

 

[محـسن ز]

همه شب خواب بینم خوابِ دیدار
دلی دارم دلی بی تابِ دیدار
تو خورشیدی و من شبنم چه سازم؟
نه تابِ دوری و نه تابِ دیدار
"قیصر امین پور"​

رسم دلداري نميداني سخن هم نشنوي
از كسي نشنيدهاي پندي زمن هم نشنوي

 

[naghmeirani]

رسم دلداري نميداني سخن هم نشنوي
از كسي نشنيدهاي پندي زمن هم نشنوي

یا بردنِ دل از گل و از شمع فراگیر
یا عاشقی از بلبل و پروانه بیاموز​

 

[محـسن ز]

یا بردنِ دل از گل و از شمع فراگیر
یا عاشقی از بلبل و پروانه بیاموز​

ز بامداد وصالم مگو كه شام فراق
به آه و اشك و به بيداريش نمي ارزد
نوازش دل رنجيده ام مكن اي عشق
كه خشم يار به دلداريش نمي ارزد

 

[naghmeirani]

ز بامداد وصالم مگو كه شام فراق
به آه و اشك و به بيداريش نمي ارزد
نوازش دل رنجيده ام مكن اي عشق
كه خشم يار به دلداريش نمي ارزد

در عشق و مستی داده ام بود و نبودِ خویش را
ای ساقیِ مستان بگو، دیوانه ام یا عاقلم​

 

[محـسن ز]

در عشق و مستی داده ام بود و نبودِ خویش را
ای ساقیِ مستان بگو، دیوانه ام یا عاقلم​

مو مكن آشفته آخر بسته جان من به مويي
مگسلان پيوند بسته كوه صبرم من به كاهي
يا سخن با من بگو تا خوش كنم دل را به حرفي
يا نوازش كن دلم را با نگاه گاه گاهي

 

[naghmeirani]

مو مكن آشفته آخر بسته جان من به مويي
مگسلان پيوند بسته كوه صبرم من به كاهي
يا سخن با من بگو تا خوش كنم دل را به حرفي
يا نوازش كن دلم را با نگاه گاه گاهي

یادِ آن شب که صبا در رۀ ما گل میریخت
بر سرِ ما ز در و بام و هوا گل می ریخت
​

 

[محـسن ز]

یادِ آن شب که صبا در رۀ ما گل میریخت
بر سرِ ما ز در و بام و هوا گل می ریخت
​

ترا يكدم اگر تنها ببينم
تمام لذت دنيا ببينم
چه خواهد شد ترا اي آفت جان
بكام اين دل شيدا ببينم

 

[naghmeirani]

ترا يكدم اگر تنها ببينم
تمام لذت دنيا ببينم
چه خواهد شد ترا اي آفت جان
بكام اين دل شيدا ببينم

من آن نیم که دهم نقد دل به هر شوخی در خزانه به مهر تو و نشانه توست

 

[araz_heidari]

دوش در حلقه ی ما قصه ی گیسوی تو بود
تا دل شب سخن از سلسله ی موی تو بود

خداوندا تقدیرم را زیبا بنویس
کمک کن آنچه تو زود می خواهی من دیر نخواهم و آنچه تو دیر می خواهی من زود نخواهم.(دکتر شریعتی)​

دل دروفای صحبت رودکسان مبند
گرجلوه می نمايی وگرطعنه می زنی
حافظ
​

 

[محـسن ز]

من آن نیم که دهم نقد دل به هر شوخی در خزانه به مهر تو و نشانه توست

تو مشغول خود و من با تو در بيداري و خوابم
تو رويا نيستي من فكر رويا آفرين دارم

 

[naghmeirani]

تو مشغول خود و من با تو در بيداري و خوابم
تو رويا نيستي من فكر رويا آفرين دارم

ماییم مست و سرگران،فارغ ز کارِ دیگران
عالم اگر بر هم رود،عشقِ تو را بادا بقا​

 

[محـسن ز]

ماییم مست و سرگران،فارغ ز کارِ دیگران
عالم اگر بر هم رود،عشقِ تو را بادا بقا​

اشك گرم و خلوت سرد مرا نا ديده اي
تا بداني اينقدر ها هم شكيبا نيستم

 

[naghmeirani]

اشك گرم و خلوت سرد مرا نا ديده اي
تا بداني اينقدر ها هم شكيبا نيستم

ما به آن گل از وفایِ خویشتن دل بسته ایم
ورنه این صحرا ، تهی از لالۀ سیراب نیست​

 

[محـسن ز]

ما به آن گل از وفایِ خویشتن دل بسته ایم
ورنه این صحرا ، تهی از لالۀ سیراب نیست​

تو اي نا شناس كه در گوش من
طنين صدايت چنين آشناست
زمن جان بگير و عيان چهره كن
روا گر مرادت به اين رو نماست

 

[naghmeirani]

تو اي نا شناس كه در گوش من
طنين صدايت چنين آشناست
زمن جان بگير و عيان چهره كن
روا گر مرادت به اين رو نماست

تهمتِ عشق به پروانه مبندید ،اگر
آتش از سوزِ دلِ خویش بگیرد به پرش​