مشاعرۀ سنّتی

[meddler]

دلم کبوتر جلد توست و می دانی
چه بر پرنده ی بی سر پناه می گذرد

نظرت عوض شد ؟


دهان بسته ی مردان مرد این اطراف
به یاد جرات ابراز او نمی افتاد
کبوتری که فقط با کلاغ ها لج بود
به یاد شهوت پرواز او نمی افتاد

 

[won-a-pa-lei]

دست بردار ازین هیکل غم
که ز ویرانی خویش است آباد.
دست بردار که تاریکم و سرد
چون فرو مرده چراغ از دم باد.

 

[toprak]

نظرت عوض شد ؟


دهان بسته ی مردان مرد این اطراف
به یاد جرات ابراز او نمی افتاد
کبوتری که فقط با کلاغ ها لج بود
به یاد شهوت پرواز او نمی افتاد

نه برات کبوتر می خوام بخرم
دارد فوران می کند از من می مستی
انگار کسی می کشدم زور دو دستی

 

[meddler]

نه برات کبوتر می خوام بخرم
دارد فوران می کند از من می مستی
انگار کسی می کشدم زور دو دستی

یک دست جام باده و یک دست زلف یار
رقصی چنان میانه میدانم آرزوست

 

[Farasystem]

نه برات کبوتر می خوام بخرم
دارد فوران می کند از من می مستی
انگار کسی می کشدم زور دو دستی

یا رب این شهر چه شهریست که صد یوسف دل
به کلافی بفروشبم و خریداری نیست​

 

[won-a-pa-lei]

یک دست جام باده و یک دست زلف یار
رقصی چنان میانه میدانم آرزوست

تا دل شب از امیدانگیز یک اختر تهی گردد
ابر می گرید
باد می گردد. . .


شب خوش!

 

[Narges *]

دنیا نیرزد که پریشان کنی دلی
زنهار بد مکن که نکرده ست عاقلی

 

[Farasystem]

دنیا نیرزد که پریشان کنی دلی
زنهار بد مکن که نکرده ست عاقلی

یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد
به وداعی دل غم دیده ی ما شاد نکرد​

 

[kachal63]

در شبستان ازل شمع یکی بیش نبود
بزم را از پر پروانه چراغان کردند

 

[Farasystem]

در شبستان ازل شمع یکی بیش نبود
بزم را از پر پروانه چراغان کردند

در این سرای بی کسی کسی به در نمی زند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمی زند​

 

[island1991]

در این سرای بی کسی کسی به در نمی زند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمی زند​

دیده دریا کنم و صبر به صحرا فگنم

وندرین کار دل خویش به دریا فگنم

 

[Narges *]

دیده دریا کنم و صبر به صحرا فگنم

وندرین کار دل خویش به دریا فگنم

مردی نبود فتاده را پای زدن
اگر دسته فتاده ای بگیری مردی

 

[sam66]

يار مردان خدا باش که در کشتی نوح

هست خاکی که به آبی نخرد طوفان را

 

[Farasystem]

يار مردان خدا باش که در کشتی نوح

هست خاکی که به آبی نخرد طوفان را

از زندگانیم گله دارد جوانیم
شرمنده ی جوانی از این زندگانی ام​

 

["sarah"]

ماه و خورشيد به منزل چو به امر تو رسند

يار مهروى مرا نيز به من باز رسان

 

[salvador]

نشد از بزم وصل خوبرویان

نصیب بخت من جامی دریغا

 

[ermiya_j]

نشد از بزم وصل خوبرویان

نصیب بخت من جامی دریغا

ای خرم از فروغ رخت لاله زار عمر
بازآ که ریخت بی گل رویت بهار عمر

 

[toprak]

ای خرم از فروغ رخت لاله زار عمر
بازآ که ریخت بی گل رویت بهار عمر

راضی شدیم مثل دو گل به خاک هم
پیونده ریشه ها از ته گلدان شروع شد

 

[salvador]

راضی شدیم مثل دو گل به خاک هم
پیونده ریشه ها از ته گلدان شروع شد

دولت عشق بین که چون از سر فقر و افتخار

گوشه تاج سلطنت می‌شکند گدای تو

 

[Farasystem]

دولت عشق بین که چون از سر فقر و افتخار

گوشه تاج سلطنت می‌شکند گدای تو

وصل است رشته ی سخنم با جهان راز
زان در سخن نصیبه ام از راز می دهند

وقتی همای شوق مرا هم فرشتگان
تا آشیان قدس تو پرواز می دهند

​

 

[toprak]

دولت عشق بین که چون از سر فقر و افتخار

گوشه تاج سلطنت می‌شکند گدای تو

وقت سحر است خیز ای مایه ی ناز
نرمک نرمک باده خور و چنگ نواز
کآنها که به جایند نپایند بسی
و آنها که شدند کس نمی آید باز

 

[toprak]

وصل است رشته ی سخنم با جهان راز

زان در سخن نصیبه ام از راز می دهند​

وقتی همای شوق مرا هم فرشتگان
تا آشیان قدس تو پرواز می دهند​

در فصل تگرگ عاشقت می مانم
با ریزش برگ عاشقت می مانم
هر چند تبر به ریشه ام می کوبی
تا لحظه ی مرگ عاشقت می مانم​

[/

 

[.shana]

وصل است رشته ی سخنم با جهان راز

زان در سخن نصیبه ام از راز می دهند​

وقتی همای شوق مرا هم فرشتگان
تا آشیان قدس تو پرواز می دهند​

در فصل تگرگ عاشقت می مانم
با ریزش برگ عاشقت می مانم
هر چند تبر به ریشه ام می کوبی
تا لحظه ی مرگ عاشقت می مانم​

[/

مي نوش كه عمر جاوداني اينست
خود حاصلت از دور جواني اين است
هنگام گل و باده و ياران سر مست
خوش باش كه دمي كه زندگاني اينست

 

[naghmeirani]

تا هر خس و خاشاکی ؛ بویِ نفسم گیرد

سرگشته به هر وادی ؛ چون بادِ بهارم کن

 

[salvador]

نه همین قصه مجنون شده مشهور جهان

در جهان هست ز ما نیز سخنها مشهور

 

[toprak]

نه همین قصه مجنون شده مشهور جهان

در جهان هست ز ما نیز سخنها مشهور

رو به بن بست می رود هر بار طرح دنیای تازه ام با تو
می شود باز هم امیدی داشت با وجود محال های غریب
مسئله بودن ونبودن نیست شاید از دست می روم اما
واقعیت مدام پنهان است در همین احتمال های غریب

 

[salvador]

با لب همچو شکر تنگ دهان بسیار است

نه که غیر از تو جوان نیست جوان بسیار است

 

[toprak]

با لب همچو شکر تنگ دهان بسیار است

نه که غیر از تو جوان نیست جوان بسیار است

اندر طلب یار چو مردانه شدم
اول قدم از وجود بی گانه شدم
او علم نمی شنید لب بر بستم
او عقل نمی خرید دیوانه شدم

 

[ranalean]

اندر طلب یار چو مردانه شدم
اول قدم از وجود بی گانه شدم
او علم نمی شنید لب بر بستم
او عقل نمی خرید دیوانه شدم

ما در پیاله عکس رخ یار دیده ایم

ای بیخبر ز لذت شرب مدام ما

 

["sarah"]

از پاى فتاديم چو آمد غم هجران
در درد بمرديم چو از دست دوا رفت