مشاعرۀ سنّتی

[anahita shams]

ای که دستت میرسد کاری بکن
پیش از آن کز تو نیاید هیچ کار

رسید از غم به لب جانم، رخت بنما و جان بستان
که پیش آن رخت جان را فدا کردن توان؟ نتوان

 

[رنگ خدا]

رسید از غم به لب جانم، رخت بنما و جان بستان
که پیش آن رخت جان را فدا کردن توان؟ نتوان

نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد
بختم اریار شود رختم از اینجا ببرد

 

[@ RESPINA @]

نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد
بختم اریار شود رختم از اینجا ببرد

در نبندیم به روی سخن زنده تقدیر که از پشت چیرهای صدا میشنویم

 

[anahita shams]

در نبندیم به روی سخن زنده تقدیر که از پشت چیرهای صدا میشنویم

مرغک من شده خاموش ای کاش
این سرانجام سرآغازی داشت

 

[@ RESPINA @]

تنها و روی ساحل
مردی به راه میگذرد

 

[رنگ خدا]

در نبندیم به روی سخن زنده تقدیر که از پشت چیرهای صدا میشنویم

می نخوردم ولی باده پرستی می کنم
باده عشق اندر جام هستی می کنم
جام و باده.عشق وهستی فدای زلف یار
یارمن گر بت شود بت پرستی می کنم

 

[رنگ خدا]

مرغک من شده خاموش ای کاش
این سرانجام سرآغازی داشت

تا گنج غمت در دل ویرانه مقیمست
همواره مرا کوی خرابات مفامست

 

[anahita shams]

تا گنج غمت در دل ویرانه مقیمست
همواره مرا کوی خرابات مفامست

تا شيوه راه رفتن آموخت‏

پس هستى من زهستى اوست‏

تا هستم و هست دارمش دوست‏

 

[رنگ خدا]

تنها و روی ساحل
مردی به راه میگذرد

در خیال این همه لعبت بهوس می بازم
بوکه صاحب نظری نام تماشا ببرد

 

[رنگ خدا]

تا شيوه راه رفتن آموخت‏

پس هستى من زهستى اوست‏

تا هستم و هست دارمش دوست‏

تا مرا عشق تو تعلیم سخن گفتن کرد
خلق را درد زبان مدحت و تحسین منست

 

[anahita shams]

تا مرا عشق تو تعلیم سخن گفتن کرد
خلق را درد زبان مدحت و تحسین منست

تو را به جانِ مستان مده شرابم امشب
که یاد چشم مستش کند خرابم امشب

 

[mahsa mahram]

به اب روشن می عارفی طهارت کرد
علی الصباح که میخانه را زیارت کرد

 

[رنگ خدا]

تو را به جانِ مستان مده شرابم امشب
که یاد چشم مستش کند خرابم امشب

بوی خوش تو هر که از باد صبا شنید
از یار اشنا سخن اشنا شنید

 

[رنگ خدا]

به اب روشن می عارفی طهارت کرد
علی الصباح که میخانه را زیارت کرد

دلا تا کی در این کاخ مجازی
کنی مانند طفلان خاک بازی

 

[anahita shams]

بوی خوش تو هر که از باد صبا شنید
از یار اشنا سخن اشنا شنید

دنبال شیر گیری کی بی‌کباب مانی
کی بی‌نوا نشینی چون صاحب امیری

 

[رنگ خدا]

دنبال شیر گیری کی بی‌کباب مانی
کی بی‌نوا نشینی چون صاحب امیری

یا رب اندر دل ان خسرو شیرین انداز
که برحمت گذری بر سر فرهاد کند

 

[anahita shams]

دلا تا کی در این کاخ مجازی
کنی مانند طفلان خاک بازی

یا بخت من طریق مروت فروگذاشت
یا او به شاهراه طریقت گذر نکرد

 

[shabnam777]

دیر گاهی است در این تنهایی
رنگ خاموشی در طرح لب است

 

[anahita shams]

دیر گاهی است در این تنهایی
رنگ خاموشی در طرح لب است

تیره صبحی که مرا از تو سلامی نرسد
تلخ روزی که ز شهد تو بیانی نرسد

 

[رنگ خدا]

دیر گاهیاست در این تنهایی
رنگ خاموشی در طرح لباست

تا بگیسوی تو دست ناسزان کم رسد
هر دلی از حلقه در ذکر یارب یاربست

 

[shabnam777]

تنها به تماشای چه ای ؟
بالا گل یک روزه نور
پایین تاریکی باد
بیهوده مپای شب از شاخه نخواهد ریخت و دریچه خدا روشن نیست
از برگ سپهر شبنم ستارگان خواهد پرید
تو خواهی ماند و هراس بزرگ ستون نگاه و پیچک غم
بیهوده مپای
برخیز که وهم گلی زیمن را شب کرد
راهی شو که گردش ماهی شیار اندوهی در پی خود نهاد
زنجره را بشنو : چه جهان غمنک است و خدایی نیست و خدایی هست و خدایی
بی گاه است به بوی و به رو و چهره زیبایی در خواب دگر ببین
سهرا ب

 

[رنگ خدا]

تیره صبحی که مرا از تو سلامی نرسد
تلخ روزی که ز شهد تو بیانی نرسد

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل ادم بسرشتند و به پیمانه زدند

 

[رنگ خدا]

تنها به تماشای چه ای ؟
بالا گل یک روزه نور
پایین تاریکی باد
بیهوده مپای شباز شاخه نخواهد ریخت و دریچه خدا روشن نیست
از برگ سپهرشبنم ستارگان خواهد پرید
تو خواهی ماند و هراس بزرگ ستوننگاه و پیچک غم
بیهوده مپای
برخیزکه وهم گلی زیمن را شب کرد
راهی شو که گردش ماهی شیاراندوهی در پی خود نهاد
زنجره را بشنو : چه جهان غمنک است وخدایی نیست و خدایی هست و خدایی
بی گاه است به بوی و به روو چهره زیبایی در خواب دگر ببین
سهرا ب

نگار من چو به مکتب نرفت و خط ننوشت
به غمزه مسئله اموز صد مدرس شد

 

[anahita shams]

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل ادم بسرشتند و به پیمانه زدند

در طریقت رنجش خاطر نباشد می بیار
هر کدورت را که بینی چون صفایی رفت رفت

 

[رنگ خدا]

در طریقت رنجش خاطر نباشد می بیار
هر کدورت را که بینی چون صفایی رفت رفت

تا عاشقان ببوی نسیمش دهند جان
بگشود نافه و در ارزو ببست

 

[anahita shams]

تا عاشقان ببوی نسیمش دهند جان
بگشود نافه و در ارزو ببست

تا فضل و مقامات و کرامات تو دیدم
بیزارم از این فضل و مقامات حریری

 

[Reza.P]

تا فضل و مقامات و کرامات تو دیدم
بیزارم از این فضل و مقامات حریری

یار من آن که لطف خدا یار اوست
خورشید زیر سایه زلف چو شام اوست ...

 

[anahita shams]

یار من آن که لطف خدا یار اوست
خورشید زیر سایه زلف چو شام اوست ...

تاهمسفرم عشق است در جاده تنهايي
از دست نخواهم داد دامان شكيبايي

 

[Reza.P]

تاهمسفرم عشق است در جاده تنهايي
از دست نخواهم داد دامان شكيبايي

یارب امان ده تا باز بیند
چشم محبان , روی حبیبان ...

 

[naghmeirani]

یارب امان ده تا باز بیند
چشم محبان , روی حبیبان ...

نازنینا ما به نازِ تو جوانی داده ایم
دیگر اکنون با جوانان ناز کن با ما چرا؟