مشاعرۀ سنّتی

[فرح نوش]

تا زجان ودل من نام ونشان خواهد بود
غم و اندوه تو در دل و جان خواهد بود

دانی که چیست دولت دیدار یاردیدن در کوی او گدائی بر خسروی گزیدن

 

[amarjani200]

دانی که چیست دولت دیدار یاردیدن در کوی او گدائی بر خسروی گزیدن

نه لعل راست نه ياقوت نه مرجان را
به چشم اهل بصيرت صفاي جوهر مي

 

[فرح نوش]

نه لعل راست نه ياقوت نه مرجان را
به چشم اهل بصيرت صفاي جوهر مي

یارب این نودلتانرا با خر خودشان نشان کاین همه ناز از غلام ترک واستر می کنند

 

[laleh_a]

دوستم داری و نمی گویی تا غرورت کشد به بیماری

زانکه می دانم این حقیقت را که همیشه دوستم می داری

 

[گلابتون]

ناز من و جان جهان است اين
چشم و چراغ دل و جان است اين

خيز و ز نازك بدنش نازكش
تا نخورد غصه دل نازكش

 

[فرح نوش]

ناز من و جان جهان است اين
چشم و چراغ دل و جان است اين

خيز و ز نازك بدنش نازكش
تا نخورد غصه دل نازكش

شنیده ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت فراق یار نه ان می کند که بتوان گفت
....

 

[a.sokut]

تا ز ميخانه و مي نام و نشان خواهد بود
سر ما خاك ره پير مغان خواهد بود
حلقه پير مغان از ازلم در گوش است
بر همانيم كه بوديم و همان خواهد بود

 

[فرح نوش]

تا ز ميخانه و مي نام و نشان خواهد بود
سر ما خاك ره پير مغان خواهد بود
حلقه پير مغان از ازلم در گوش است
بر همانيم كه بوديم و همان خواهد بود

دوش سودای رخش گفتم زسر بیرون کنم گفت کو زنجیر تا تدبیر این مجنون کنم.

 

[a.sokut]

ما درس سحر در ره ميخانه نهاديم
محصول دعا در ره جانانه نهاديم
در خرمن صد زاهد عاقل زند آتش
اين داغ كه ما بر دل ديوانه نهاديم

 

[فرح نوش]

ما درس سحر در ره ميخانه نهاديم
محصول دعا در ره جانانه نهاديم
در خرمن صد زاهد عاقل زند آتش
اين داغ كه ما بر دل ديوانه نهاديم

ماجرای من ومعشوق مرا پایان نیست هر چه اغاز نداردنپذیردانجام

 

[amarjani200]

من می‌خوام مثل همه ساده زندگی كنم
چادر موندنم رو هرجا خواستم بزنم
توی این دریا نمی‌خوام نهنگ كوری باشم
پشت این درهای قفل علی كنكوری باشم

 

[فرح نوش]

مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی پر کن قدح که بی می مجلس ندارد ابی

 

[amarjani200]

مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی پر کن قدح که بی می مجلس ندارد ابی

يكي جشن كرد وآن شب باده خورد
سده نام آن جشن فرخنده كرد

 

[nooshafarin]

يكي جشن كرد وآن شب باده خورد
سده نام آن جشن فرخنده كرد

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
آنچنان زو شده ام بی سر و سامان که مپرس!

 

[فرح نوش]

سالها دل طلب جام جم ازما می کرد انچه خودداشت زبیگانه تمنا می کرد

 

[گلابتون]

از بزم سيه دستان هرگز قدحي مستان
زهر است اگر آبي دركام چكانندت

در گردنت از هر سو پيچيده غمي گيسو
تا در شب سرگردان هر سو بكشانندت

 

[mahsa mahram]

سر منزل فراغت نتوان زدست دادن
ای ساروان فروکش کاین ره کران ندارد

 

[magsod]

دیدم آخر ز لبت کامروا نتوان بود
رفتم از کوی تو و ترک تمنا کردم

 

[RaminPSLP]

من سکوت اختران آسمان دانم که چیست
من سکوت عمق بحر بیکران دانم که چیست​

من سکوت دختر محجوب پراحساس را
در حضور مرد محبوب جوان دانم که چیست

 

[magsod]

تو ای رشک صنم ها جلوه ای در چشم بت گر کن
به چندین نا مسلمانی مسلمان کردنش با من

 

[فرح نوش]

ناموس عشق ورونق عشاق می برند عیب جوان وسرزنش پیر می کنند

 

[magsod]

دارم دِلَکی که بنده ی کوی علی است
روی دل او همیشه بر سوی علی است
هر چند هزار رو سیاهی دارد
می نازد از اینکه منقبت گوی علی است
من شیفته ی علی شدم شیدا نیز
پنهان همه جا گفته ام و پیدا نیز
این پایه مرا بس است و بالاترازین
امروز طلب نمی کنم فردا نیز

 

[shanli]

زاهد بودی ترانه گویت کردم
خاموش بدی فسانه گویت کردم
اندر عالم نه نام بودت نه نشان
ننشاندمت و نشانه گویمت کردم

 

[فرح نوش]

مرحبا طایر فرخ پی فرخنده پیام خیرمقدم چه خبردوست کجا راه کدام

 

[magsod]

مئی دمیر تك ائله ییب جانیمی، غمله ووروشوم،
غم دئمه، دوشمنیمی روستم زال ائیله میشم.
آجی ایامی شیرین ائتمگه سرخوش دولانیب،
كؤنلومو ایندی اسیر خط و خال ائیله میشم

 

[فرح نوش]

شراب تلخ می خواهم که مرد افکن بود زورش که تا یکدم بیاسایم زدنیاوشروشورش

 

[shanli]

شادم که ز شادی جهان آزادم
مستم که اگر می‌نخورم هم شادم
از حالت هیچکس ندارم بایست
این دبدبه‌ی خفیه مبارکبادم

 

[فرح نوش]

مرامیبینی وهردم زیادت میکنی دردم تورا میبینم ومیلم زیادت میشود هردم

 

[nooshafarin]

مرامیبینی وهردم زیادت میکنی دردم تورا میبینم ومیلم زیادت میشود هردم

میخورد خون دلم مردمک دیده سزاست
که چرا دل به جگر گوشه ی مردم دادم !

 

[sina1]

مست مستم مشکن قدر خود ای پنجه غم
من به میخانه ام امشب تو برو جای دگر