مشاعرۀ سنّتی

[$marziyeh67$]

می‌رفت خیال تو ز چشم من و می‌گفت
هیهات از این گوشه که معمور نماندست

وصل تو اجل را ز سرم دور همی‌داشت
از دولت هجر تو کنون دور نماندست

نزدیک شد آن دم که رقیب تو بگوید
دور از رخت این خسته رنجور نماندست

صبر است مرا چاره هجران تو لیکن
چون صبر توان کرد که مقدور نماندست

در هجر تو گر چشم مرا آب روان است
گو خون جگر ریز که معذور نماندست

حافظ ز غم از گریه نپرداخت به خنده
ماتم زده را داعیه سور نماندست

حافظ

 

[naghmeirani]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه

اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

 

[$marziyeh67$]

هزار جهد بکردم که یار من باشی
مرادبخش دل بی‌قرار من باشی
چراغ دیده شب زنده دار من گردی
انیس خاطر امیدوار من باشی
چو خسروان ملاحت به بندگان نازند
تو در میانه خداوندگار من باشی
از آن عقیق که خونین دلم ز عشوه او
اگر کنم گله‌ای غمگسار من باشی

 

[junior Engineer]

یارا یارا گاهی دل ما را
به چراغ نگاهی روشن کن
چشم تار دل را چو مسیحا
به دمیدن آهی روشن کن

 

[حميدرن]

نمی‌بینم نشاط عیش در کس
نه درمان دلی نه درد دینی

درون‌ها تیره شد باشد که از غیب
چراغی برکند خلوت نشینی

حافظ

 

[junior Engineer]

یا رب تو زمانه را دلیلی بفرست
نمرودانرا پشه چو پیلی بفرست

فرعون صفتان همه زبردست شدند
موسی و عصا و رود نیلی بفرست
ابوسعید ابوالخیر

 

[naghmeirani]

تو شهی و کشور جان تو را
تو مهی و جان جهان تو را
ز ره کرم چه زیان تو را
که نظر به حال گدا کنی

هاتف اصفهانی

 

[$marziyeh67$]

تو شهی و کشور جان تو را
تو مهی و جان جهان تو را
ز ره کرم چه زیان تو را
که نظر به حال گدا کنی

هاتف اصفهانی

یا رب مباد کز پا، جانان من بیفتد
درد و بلای او کاش، بر جان من بیفتد
من چون ز پا بیفتم، درمان درد من اوست
درد آن بود که از پا درمان من بیفتد

شهریار

 

[avantin]

یا رب مباد کز پا، جانان من بیفتد
درد و بلای او کاش، بر جان من بیفتد
من چون ز پا بیفتم، درمان درد من اوست
درد آن بود که از پا درمان من بیفتد

شهریار

دانی ز چه عشق گلرخان مطلوبست
با بهر چه سار و سوزشان مطلوبست
از دوزخ مرعوب و بهشت مرغوب
آگاه شدن درین جهان مطلوبست

فیض کاشانی

 

[naghmeirani]

دانی ز چه عشق گلرخان مطلوبست
با بهر چه سار و سوزشان مطلوبست
از دوزخ مرعوب و بهشت مرغوب
آگاه شدن درین جهان مطلوبست

فیض کاشانی

ترا که هر چه مراد است در جهان داری
چه غم ز حال ضعیفان ناتوان داری

حافظ

 

[حميدرن]

یوسف گم گشته بازآید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

 

[naghmeirani]

روزها فکر من اینست و همه شب سخنم

که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

 

[junior Engineer]

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
یادم از کشته ی خویش آمد و هنگام درو

حافظ

 

[naghmeirani]

---

وفایی نیست در گل ها منال ای بلبل مسکین

کزین گلها پس از ما هم فراوان روید از گلها

شهریار

 

[junior Engineer]

از دوســـــــت به یادگــــار دردی دارم
که ان درد به صد هزار درمان ندهم
کان

«مولانا»

 

[sar sia]

از دوســـــــت به یادگــــار دردی دارم
که ان درد به صد هزار درمان ندهم

«مولانا»

مُردم از حسرت به پیغامی، دلم را شاد کن
ای که گفتی، فراموشت نسازم، یاد کن
افضل لاهوری

 

[junior Engineer]

ناصحم گفت که جز غم چه هنر دارد عشق

برو ای خواجه ی عاقل هنری بهتر از این؟

حافظ

 

[sar sia]

ناصحم گفت که جز غم چه هنر دارد عشق

برو ای خواجه ی عاقل هنری بهتر از این؟

حافظ

ندانستم چو نیکو قدر ایام جوانی را
دلم خون می شود چون بشنوم نام جوانی را
کاظم پزشکی

 

[junior Engineer]

از عشق من به هر سو در شهر، گفتگويي ست

من عاشق تو هستم، اين گفتگو ندارد

شهريار

 

[sar sia]

از عشق من به هر سو در شهر، گفتگويي ست

من عاشق تو هستم، اين گفتگو ندارد

شهريار

دوست می دارم من این نالیدن دلسوز را


تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را

 

[junior Engineer]

از مكافات عمل غافل مشو
گندم از گندم برويد جو ز جو

خواجه عبدالله انصاري

 

[sar sia]

از مكافات عمل غافل مشو
گندم از گندم برويد جو ز جو

خواجه عبدالله انصاري

وفایی نیست در گل ها منال ای بلبل مسکین
کزین گلها پس از ما هم فراوان روید از گلها

شهریار

 

[junior Engineer]

از وصل تو گر نيست نصيبم عجبي نيست
هم ظلمت و هم نور به يكجا نتوان ديد

عبدالله الفت

 

[sar sia]

از وصل تو گر نيست نصيبم عجبي نيست
هم ظلمت و هم نور به يكجا نتوان ديد

عبدالله الفت

در پرده یکی وعدهٔ مرموز و دگر هیچ
حاجی که خدا را به حرم جست چه باشد
از پارهٔ سنگی شرف اندوز و دگر هیچ
خواهی که شوی باخبر از کشف و کرامات
مردانگی و عشق بیاموز و دگر هیچ

 

[yas87]

چه شد که بار دگر یاد آشنا کردی
چه شد که شیوه بیگانگی رها کردی
به قهر رفتن و جور و جفا شعار تو بود
چه شد که بر سر مهر آمدی وفا کردی
منم که جورو جفا دیدم و وفا کردم
توئی که مهر و وفا دیدی و جفا کردی
بیا که با همه نامهربانیت ای ماه
خوش آمدی و گل آوردی و صفا کردی

 

[sar sia]

چه شد که بار دگر یاد آشنا کردی
چه شد که شیوه بیگانگی رها کردی
به قهر رفتن و جور و جفا شعار تو بود
چه شد که بر سر مهر آمدی وفا کردی
منم که جورو جفا دیدم و وفا کردم
توئی که مهر و وفا دیدی و جفا کردی
بیا که با همه نامهربانیت ای ماه
خوش آمدی و گل آوردی و صفا کردی

یاد وصال می کنم، دیده پر آب می شود
شرح فراق می کنم، سینه کباب می شود

 

[yas87]

یاد وصال می کنم، دیده پر آب می شود
شرح فراق می کنم، سینه کباب می شود

دلا در محفلی بنشین که قدر تو گران دانند///رفاقت باکسی باید که از مردی نشان دارد

 

[sar sia]

در پیچ و خم عشق نشسته غم بسیار
با چشم بگو اشک نشوید اثر رنج

 

[sara23]

جهان پیر است و بی بنیاد از این فرهادکش فریاد
که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم

 

[junior Engineer]

من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو
پیش من جز سخن شهد شکر هیچ مگو

«مولانا