مشاعرۀ سنّتی

[الناز تبریز]

تو كه مشكين دو گيسو در قفايي
بگو با ما كه با ما زين رو چرايي

یک دستـه گل کو اگـر آن بـاغ بدیدیت
یک گـوهر جـان کـو اگـر از بحر خدایید

 

[ni_rosa_ce]

تو كه مشكين دو گيسو در قفايي
بگو با ما كه با ما زين رو چرايي

یا رب سببی ساز که یارم به سلامت
بازآید و برهاندم از بند ملامت


حافظ

 

[*zahedan]

یا رب سببی ساز که یارم به سلامت
بازآید و برهاندم از بند ملامت


حافظ

تو همان گلي كه بوئي زبهشت داري و ليك
بكني معطر آنجا كه قدم نهي و پائي

خوش اومدي دوست عزيز

 

[الناز تبریز]

تو همان گلي كه بوئي زبهشت داري و ليك
بكني معطر آنجا كه قدم نهي و پائي

خوش اومدي دوست عزيز

یا که به راه آرم این صید دل رمیده را
یا به رهت سپارم این جان به لب رسیده را

 

[*zahedan]

یا که به راه آرم این صید دل رمیده را
یا به رهت سپارم این جان به لب رسیده را

اوقات خوش آن بود که با دوست به سر شد
باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود

 

[الناز تبریز]

امدم تا مست و مدهوشت کنم اما نشد
عاشقانه تکیه بر دوشت کنم اما نشد
امدم تا از سر دلتنگیم
گریه سختی در آغوشت کنم اما نشد
نازنینم یاد تو هرگز نرفت از خاطرم
عهد کردم تا فراموشت کنم اما نشد

اوقات خوش آن بود که با دوست به سر شد
باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود

در آن سکوت جانفزار از عرش می آید صدا
گوش دگر باید ترا تا آن صدا را بشنوی

 

[*zahedan]

امدم تا مست و مدهوشت کنم اما نشد
عاشقانه تکیه بر دوشت کنم اما نشد
امدم تا از سر دلتنگیم
گریه سختی در آغوشت کنم اما نشد
نازنینم یاد تو هرگز نرفت از خاطرم
عهد کردم تا فراموشت کنم اما نشد

دور شدم از تو، دلم شور زد
ساز دلم نغمه ي ناجور زد
آه از آن چشم که با يک نظر
بال و پرم را گره کور زد
[FONT=&quot]_-_-_-_[/FONT][FONT=&quot][FONT=&quot]-_-_[/FONT][/FONT][FONT=&quot][FONT=&quot][FONT=&quot]-_-_[/FONT][/FONT]_-_-_-_-_-[/FONT]

 

[مخی گیان]

در مکتب ما رسم فراموشی نیست
در مسلک ما عشق هم آغوشی نیست
عشق تو اگر به هستی ما افتاد
هرگز به سرش خیال خاموشی نیست

تا کی دلم از تو در بلایی باشد؟
جانم ز غم تو در عنایی باشد؟
یک روز به زلف تو در آویزم زود
آخر سر این رشته به جایی باشد

 

[ni_rosa_ce]

در مجلس عشاق

قراری دگر است

وین باده عشق را

خماری دگر است

آن علم که در مدرسه

حاصل کردند

کار دگر است و

عشق کار دگر است



مولانا

 

[*zahedan]

در مجلس عشاق

قراری دگر است

وین باده عشق را

خماری دگر است

آن علم که در مدرسه

حاصل کردند

کار دگر است و

عشق کار دگر است

مولانا

تهمت‌ افسردگی بر طینت عاشق خطاست
ناله هرجا آینه گردید آزادی‌ نماست
بی‌فنا مشکل‌که‌ گردد دل به عبرت آشنا
چشم این آیینه را خاکستر خود توتیاست

 

[ni_rosa_ce]

تن من به ماه ماند که ز مهر می گدازد
دل من چو چنگ زهره که گسسته تار بادا



مولانا

 

[*zahedan]

تن من به ماه ماند که ز مهر می گدازد
دل من چو چنگ زهره که گسسته تار بادا

مولانا

این فصل آخر است ببخش عاشقانه نیست​

امشب در این خرابه هوای ترانه نیست
​

 

[ni_rosa_ce]

این فصل آخر است ببخش عاشقانه نیست
​

امشب در این خرابه هوای ترانه نیست
​

تورا شمع و مرا پروانه کردند
به جرم عاشقی دیوانه کردند

ز من در عشق شیرین کارتر نیست
چرا فرهاد را افسانه کردند؟


مهدی سهیلی

 

[*zahedan]

تورا شمع و مرا پروانه کردند
به جرم عاشقی دیوانه کردند

ز من در عشق شیرین کارتر نیست
چرا فرهاد را افسانه کردند؟


مهدی سهیلی

دادیم به یک جلوهٔ رویت دل و دین را
تسلیم تو کردیم هم آن را و هم این را

 

[ni_rosa_ce]

آشفته دلان را هوس خواب نباشد
شوری که به دریاست به مرداب نباشد


مهدی سهیلی

 

[*zahedan]

آشفته دلان را هوس خواب نباشد
شوری که به دریاست به مرداب نباشد

مهدی سهیلی

در خيالم همه شب شعله زند رقص جنون
تا سحر آنکه نخُفته ، دل بيدار من است
اي صبا ! نامه ببر ، ايميل بزن يا اس ام اس
سبب و علت تأخير ، ز رفتار من است ؟

​

 

[ni_rosa_ce]

تو نوشین لب میان جمع خاموشی ولی چشمم
ز هر موج نگاه دلکشت پیغام می گیـرد


مهدی سهیلی

 

[*zahedan]

تو نوشین لب میان جمع خاموشی ولی چشمم
ز هر موج نگاه دلکشت پیغام می گیـرد

مهدی سهیلی

دل من ز بيقراري چو سخن به يار گويم
نگذاردم كه حال دل بيقرار گويم
شنود اگر غم من نه غمين نه شاد گردد
به كدام اميدواري غم خود به يار گويم

 

[ni_rosa_ce]

ملامت میکند دشمن مرا در عشق ورزیدن
به چشم عاقلان باید جمال شاهدان دیدن

دهان غنچه خوش باشد سحرگه چون شود خندان
ولی ذوقی دگر دارد لبت هنگام خندیدن

 

[*zahedan]

ملامت میکند دشمن مرا در عشق ورزیدن
به چشم عاقلان باید جمال شاهدان دیدن

دهان غنچه خوش باشد سحرگه چون شود خندان
ولی ذوقی دگر دارد لبت هنگام خندیدن

نمی دانم چه می خواهم بگویم
زبانم در دهان باز بسته است
در تنگ قفس باز است و افسوس
که بال مرغ آوازم شکسته است

 

[hossein_aj]

نمی دانم چه می خواهم بگویم
زبانم در دهان باز بسته است
در تنگ قفس باز است و افسوس
که بال مرغ آوازم شکسته است

تو خود وصال دگر بودی ای نسیم وصال

خطا نگر که دل امید در وفای تو بست

ز دست جور تو گفتم ز شهر خواهم رفت

به خنده گفت که حافظ برو که پای تو بست

 

[الناز تبریز]

تو خود وصال دگر بودی ای نسیم وصال

خطا نگر که دل امید در وفای تو بست

ز دست جور تو گفتم ز شهر خواهم رفت

به خنده گفت که حافظ برو که پای تو بست

تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد
حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد

 

[ni_rosa_ce]

دﻟﺒﺮا ﯾﮏ ﺑﻮﺳﻪ دادی اﯾﻨﻘﺪر ﻧﺎزت ز ﭼﯿﺴﺖ؟
گر ﭘﺸﯿﻤﺎن ﮔﺸﺘﻪ اى ﺑﮕﺬار در ﺟﺎﯾﺶ ﻧﻬﻢ!


صائب تبریزی

 

[hossein_aj]

دﻟﺒﺮا ﯾﮏ ﺑﻮﺳﻪ دادی اﯾﻨﻘﺪر ﻧﺎزت ز ﭼﯿﺴﺖ؟
گر ﭘﺸﯿﻤﺎن ﮔﺸﺘﻪ اى ﺑﮕﺬار در ﺟﺎﯾﺶ ﻧﻬﻢ!


صائب تبریزی

منم آن شاعر ساحر که به افسون سخن

از نی کلک همه قند و شکر می‌بارم

 

[narges_F]

منم آن شاعر ساحر که به افسون سخن

از نی کلک همه قند و شکر می‌بارم

مردمان از چشم بد ترسند و من از چشم خوب

حق ز چشم خوب مهرویان نگهدارد تو را

ملک الشعرا

 

[ni_rosa_ce]

اگر زلفت به هر تاری اسیر تازه ای دارد
مبارک باشد اما دلبری اندازه ای دارد

 

[narges_F]

اگر زلفت به هر تاری اسیر تازه ای دارد
مبارک باشد اما دلبری اندازه ای دارد

دوری از من...

د و ر...

دست هایم به تو نمی رسند

اما...به قلبم می رسند

دست هایم را

روی قلبم میکشم

و نوازشت میکنم

روی قلبم

همانجا که تویی...

 

[*zahedan]

دوری از من...

د و ر...

دست هایم به تو نمی رسند

اما...به قلبم می رسند

دست هایم را

روی قلبم میکشم

و نوازشت میکنم

روی قلبم

همانجا که تویی...

يا رنگ غروبم من ، یا سرخی خونینم
شکل من اگر خواهی ، گه آنم و گه اینم
هر چند نی ام پنهان ، پنهان تو مرا خوانی
در پیش نگاه تو ، یک ذره ام ار دانی

 

[Saeed.bi]

يا رنگ غروبم من ، یا سرخی خونینم
شکل من اگر خواهی ، گه آنم و گه اینم
هر چند نی ام پنهان ، پنهان تو مرا خوانی
در پیش نگاه تو ، یک ذره ام ار دانی

یکی شادمانی بد اندر جهان / خنیده میان کهان و مهان
دل شاه شد چون بهشت برین / همی خواند بر کردگار آفرین
بفرمود تا پیل بردند پیش / بجنبید کیخسرو از جای خویش
جهانی ببین شد آراسته / می و رود و رامشگر و خواسته

 

[*zahedan]

یکی شادمانی بد اندر جهان / خنیده میان کهان و مهان
دل شاه شد چون بهشت برین / همی خواند بر کردگار آفرین
بفرمود تا پیل بردند پیش / بجنبید کیخسرو از جای خویش
جهانی ببین شد آراسته / می و رود و رامشگر و خواسته

همراه بسيار است، اما همدمي نيست
مثل تمام غصه ها، اين هم غمي نيست
دلبسته اندوه دامنگير خود باش
از عالم غم دلرباتر عالمي نيست

فاضل نظری