مشاعرۀ سنّتی

[E.M]

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی

 

[gh_engineer]

یاری اندر کس نمی​بینیم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد
​

 

[Baran*]

در کوي نيک نامي ما را گذر ندادند
گر تو نمي‌پسندي تغيير کن قضا را

حافظ

 

[E.M]

اگر دیوانه یا فرزانه باشی دل ، غمی نیست
به اوج هر یک و ، مرکز نباشی دل ، غمی نیست

 

[Baran*]

تويي آن شکرين لب ياسمين بر
منم آن آتشين دل ديدگان تر

باباطاهر

 

[E.M]

رخ به پیران و جوانان بنما تا گسلند
پدران از پسران و پسران از پدران

 

[Baran*]

نشايد گفتن آن کس را دلي هست
که ننهد بر چنين صورت دل از دست

سعدی

 

[E.M]

تغافل کرد تا در آرزوی دام او بودم
کنون کز گوشه بامش پریدم دانه می ریزد

 

[Baran*]

دنيا به چه کار آيد و فردوس چه باشد
از بارخدا به ز تو حاجت نتوان خواست

سعدی

 

[ie student]

تو را من چشم در راهم

شباهنگام

که می گیرند در شاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی

 

[sanaz950]

ياد باد آن كه زما وقت سفر ياد نكرد
به وداعي دل غمديده ما شاد نكرد

 

[باران بهاری]

در غریبی و فراق و غم دل پیر شدم
ساغر می ز کف تازه جوانی به من آر

 

[sisah]

روی خوش و آواز خوش دارند هر یک لذتی
بنگر که لذت چون بود محبوب خوش آواز را

چشمان ترک و ابروان جان را به ناوک می‌زنند
یا رب که دادست این کمان آن ترک تیرانداز را

 

[باران بهاری]

امشب که بزم عارفان از شمع رویت روشن است
آهسته!تا نبود خبر رندان شاهد باز را

دوش ای پسر!می خورده ای،چشمت گواهی می دهد
باری حریفی جو که او مستور دارد راز را

 

[sisah]

ای موافق صورت و معنی که تا چشم منست
از تو زیباتر ندیدم روی و خوشتر خوی را

گر به سر می‌گردم از بیچارگی عیبم مکن
چون تو چوگان می‌زنی جرمی نباشد گوی را

 

[باران بهاری]

ای گل خوشبوی! اگر صد قرن باز آید بهار
مثل من دیگر نبینی بلبل خوشگوی را

سعدیا!چون بوسه بر دستش نمی یاری نهاد
چاره آن دانم که در پایش بمالی روی را

(شرمندهsisahجان!از بس که شعرای سعدی رو دوست دارم این جوری شد وگر نه قصد رو کم کنی ندارم)

 

[sisah]

ای کرده سپاه اختران یاری تو
فخرست جهان را به جهانداری تو

مستند مخالفان ز هشیاری تو
بخت همه خفته شد ز بیداری تو

 

[باران بهاری]

وان سنگدل که دیده بدوزد ز روی خوب
پندش مده که جهل در او نیک،محکم است

آرام نیست در همه عالم به اتفاق
ور هست،در مجاورت یارٍ محرم است

 

[فرهنگ]

تا توانی می گریز از یار بد
یار بد بدتر بود از مار بد

مار بد تنها همی بر جان زند
یار بد بر جان و بر ایمان زند

 

[sisah]

دلی کز عشق جانان دردمند است
همو داند که قدر عشق چند است

دلا گر عاشقی از عشق بگذر
که تا مشغول عشقی عشق بند است

 

[persian_kb سبز]

دلی کز عشق جانان دردمند است
همو داند که قدر عشق چند است

دلا گر عاشقی از عشق بگذر
که تا مشغول عشقی عشق بند است

تا رفتنش ببینم و گفتنش بشنوم
از پای تا به سر همه سمع و بصر شدم

 

[russell]

مگرم چشم سیاه تو بیاموزد کار
ور نه مستوری و مستی همه کس نتوانند

 

[sisah]

در سرم از عشقت این سودا خوش است
در دلم از شوقت این غوغا خوش است

من درون پرده جان می‌پرورم
گر برون جان می کند اعدا خوش است

 

[persian_kb سبز]

در سرم از عشقت این سودا خوش است
در دلم از شوقت این غوغا خوش است

من درون پرده جان می‌پرورم
گر برون جان می کند اعدا خوش است

تو را آتش عشق اگر پر سوخت
مرا بین که از پای تا سر بسوخت

 

[sisah]

تا آفتاب روی تو مشکین نقاب بست
جان را شب اندر آمد و دل در عذاب بست

ترسید زلف تو که کند چشم بد اثر
خورشید را ز پرده‌ی مشکین نقاب بست

 

[russell]

تا چه بازی رخ نماید، بیدقی خواهیم راند
عرصه ی شطرنج رندان را مجال شاه نیست

 

[sisah]

تو را در ره خراباتی خراب است
گر آنجا خانه‌ای گیری صواب است

بگیر آن خانه تا ظاهر ببینی
که خلق عالم و عالم سراب است

 

[persian_kb سبز]

تو را در ره خراباتی خراب است
گر آنجا خانه‌ای گیری صواب است

بگیر آن خانه تا ظاهر ببینی
که خلق عالم و عالم سراب است

تذرو می پرد از بیشه در نشاط مگر
چو ماهم او رسد خویش از این میان گیرد

 

[sisah]

درد عشق تو که جان می‌سوزدم
گر همه زهر است از جان خوشتر است

درد بر من ریز و درمانم مکن
زانکه درد تو ز درمان خوشتر است

 

[محـسن ز]

تکیه بر اخترشب دردمکن کاین عیار
تاج کاووس ببردو کمر کیخسرو