مشاعرۀ سنّتی

[باران بهاری]

تب با تو بودن آن سان زده آتشم به ارکان
که ز گرمیم بسوزی من اگر به بستر آیم

 

[mim-shimi]

می خواستم که میرمش اندر قدم چو شمع
او خود گذر به من چو نسیم سحر نکرد

 

[sisah]

در بزم تو ای شمع، منم زار و اسیر
در کشتن من، هیچ نداری تقصیر
با غیر سخن کنی، که از رشک بسوز
سویم نکنی نگه، که از غصه بمیر

 

[mim-shimi]

راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد
شعری بخوان که با اورطل گران توان زد

 

[باران بهاری]

دل درد مند ما را که اسیر توست یارا!
به وصال مرهمی نه چو به انتظار خستی

 

[sisah]

یک دمک، با خودآ، ببین چه کسی
از که دوری و با که هم نفسی
ناز بر بلبلان بستان کن!
تو گلی، گل، نه خاری و نه خسی

 

[Fairy]

یا عافیت از چشم فسون سازم ده
یا آن که ,زبان شکوه پردازم ده

 

[gh_engineer]

هردم بیاد آن لب میگون و چشم مست
از خلوتم به خانه ی خمار می کشی

 

[industrial-eng]

یا رب کجاست محرم رازی که یک زمان/دل شرح ان دهد که چه گفت و چه ها شنید
اینش سزا نبود دل حق گزار من/ کز غمگسار خود سخن ناسزا شنید

 

[باران بهاری]

دل کلامی هیچگه غیر از رضای تو نگفت
آشنایی غیر تو ای نازنین! هرگز نجست

هر دو چشمم را ز هجران غیر اشک من نشُست
ای شب هجران که یک دم در تو چشم من نخفت

این قَدَر با بخت خواب آلود من لالا چرا؟

(حامد رضایی)

 

[حصار]

آن کیست که تا بشنود آوای دل من؟
جزغم که برد راه به دنیای دل من

 

[persian_kb سبز]

اهل کاشانم.
روزگارم بد نیست.
تکه نانی دارم، خورده هوشی، سر سوزن ذوقی.
مادری دارم، بهتر از برگ درخت.
دوستانی ، بهتر از آب روان.
و خدایی که در این نزدیکی است:
لای این شب بو‌ها ، پای آن کاج بلند.
روی آگاهی آب، روی قانون گیاه.
من مسلمانم.
قبله‌ام یک گل سرخ.
جانمازم چشمه، مُهرم نور.
دشت سجاده من.
من وضو با تپش پنجره‌ها می‌گیرم.
در نمازم جریان دارد ماه.
جریان دارد طیف.
سنگ از پشت نمازم پیداست:
همه ذرات نمازم متبلور شده است.
من نمازم را وقتی می‌خوانم.
که اذانش را باد، گفته باشد سر گلدسته سرو.
من نمازم را، پی «تکبیرة الاحرام» علف می‌خوانم،
پی «قد قامت» موج.

 

[حصار]

اهل کاشانم.
روزگارم بد نیست.
تکه نانی دارم، خورده هوشی، سر سوزن ذوقی.
مادری دارم، بهتر از برگ درخت.
دوستانی ، بهتر از آب روان.
و خدایی که در این نزدیکی است:
لای این شب بو‌ها ، پای آن کاج بلند.
روی آگاهی آب، روی قانون گیاه.
من مسلمانم.
قبله‌ام یک گل سرخ.
جانمازم چشمه، مُهرم نور.
دشت سجاده من.
من وضو با تپش پنجره‌ها می‌گیرم.
در نمازم جریان دارد ماه.
جریان دارد طیف.
سنگ از پشت نمازم پیداست:
همه ذرات نمازم متبلور شده است.
من نمازم را وقتی می‌خوانم.
که اذانش را باد، گفته باشد سر گلدسته سرو.
من نمازم را، پی «تکبیرة الاحرام» علف می‌خوانم،
پی «قد قامت» موج.

این اولش م بود
جان به در برد آن که سودای جهانداری نداشت
ای جوانک گوش کن پند پیر خیر اندیش را

 

[کافر خداپرست]

آسيمه‌سر رسيدي از غربت بيابان
دل خسته ديدمت از آوار خيس باران

 

[حصار]

ناله کردم!ای آفتاب آی آفتاب
بر گل خشکیده ای دیگر متاب
تشنه لب بودیم و او ما را فریفت
در کویر زندگانی چون سراب

 

[کافر خداپرست]

به سينه سرّ محبت نهان کنيد که باز
هزار تير بلا در کمين احباب است

ببين در آينه‌داري ثبات سينه‌ي ما
اگرچه با دل لرزان به سان سيمات است

 

[anathema]

تا تو نگاه می کنی ، کار من آه کردن است
جان به فدای چشم تو ، اين چه نگاه کردن است ؟

-------------------------------------
سلام به همه دوستای عزيزم
شب خوبی داشته باشين

 

[persian_kb سبز]

بچه ها واسه قبلى واقعا معذرت، هنگ كرديم!!


يا رب آن نوگل خندان كه سپردى به منش، مي سپارم به تو از چشم حسود چمنش





هرچند من یه دور باختم!! اصلا حواسم نبود

 

[حصار]

تو که مرا به پرده ها کشیده ای
چگونه ره نبرده ای به راز من؟
گذشتم از تن تو زانکه در جهان
تنی نبود مقصد نیاز من

 

[ویدا]

نازکان را سفر عشق حرامست حرام
که درین راه به هر ره خطری نیست که نیست

 

[حصار]

تا بر گذشته مینگرم عشق خویش را
چون آفتاب گمشده میآورم به یاد
می نالم از دلی که به خون غرقه گشته
این شعر جز رنجش یارم به من چه داد

 

[ویدا]

در کوی نیکنامی ما را گذر ندادند
گر تو نمی پسندی تغییر کن قضا را

 

[حصار]

آرزویست مرا در دل که روان سوزد و جان کاهد
هر دم آن مرد هوسران را با غم وعشق و فغان خواهد
(من این شعرو خیلی دوست دارم)

 

[امیر Amir]

داشتمت احساس نکردم که هستی...

ندارمت احساس میکنم نیستم

 

[sisah]

ماییم که بی‌مایی ما مایه‌ی ماست
خود طفل خودیم و عشق ما دایه‌ی ماست
فی‌الجمله عروس غیب همسایه‌ی ماست
وین طرفه که همسایه‌ی ما سایه‌ی ماست

 

[حصار]

ترسم از این نسیم بی پروا
گربا تنم اینچنین درآویزد
ترسم که ز پیکرم میان جمع
عطر علف فشرده برخیزد

 

[ویدا]

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
نیاز نیم شبی دفع صد بلا بکند

 

[sisah]

در عشق تو زارتر ز موی تو شدیم
خاک قدم سگان کوی تو شدیم
روی دل هر کسی به روی دگری است
ماییم که بت‌پرست روی تو شدیم

 

[امیر Amir]

ماندم زیر باران بی هیچ چتری...

بی هیچ سقفی..

کجایی؟

 

[ویدا]

سلام بچه ها بامدادتون به خیر
ببخشید شعر ننوشتم خواستم بگم از حروف دیگه هم شعر بنویسیم
خیلی محدود شدیم به دال و الف و .... آخه بقیه ناراحت میشن