مشاعرۀ سنّتی

[aynaz.m]

دلبرا دل بتو دادم که به من دل بدهی
نه که هی راه بری و پشت سرت ول بدهی!!
ی بده!!

یاری میخواهم که مرا دوست داشته باشد
نه اینکه هر روز خود را دوست داشته باشد

 

[RZGH]

دستهایم بر نیلوفرهای رونده به سوی تو می پیچد
و دلم بر کف دست
روانه به سوی توست ....
مهربان ..درهای آسمانت بگشا
میهمان داری
گر چه دیــــــر ، گرچه بی جان و رمق ، پر درد و پریشان ...
اما باز آمدم ... آمدم

 

[mpb]

من از حکایت عشق تو بس کنم؟ هیهات
مگر اجل که ببندد زبان گفتارم

 

[RZGH]

می شود ماه را با دست هایت نگه داری،
غروب نکند؟
می خواهم درها و پنجــره ها را چفت کنم
و تــو را
برای همیشــه بنویسم...

 

[zahra.71]

می شود ماه را با دست هایت نگه داری،
غروب نکند؟
می خواهم درها و پنجــره ها را چفت کنم
و تــو را
برای همیشــه بنویسم...

مطرب عشق عجب سازو نوایی دارد
نقش هر نغمه که زد راه بجایی دارد

 

[zahra.71]

روشنه.......:دی

 

[vahid haghverdi]

مطرب عشق عجب سازو نوایی دارد
نقش هر نغمه که زد راه بجایی دارد

دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش
وز شما پنهان نشاید کرد سر می فروش

گفت آسان گیر برخود کارها کز روی طبع
سخت میگردد جهان بر مردمان سخت کوش

 

[zahra.71]

دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش
وز شما پنهان نشاید کرد سر می فروش

گفت آسان گیر برخود کارها کز روی طبع
سخت میگردد جهان بر مردمان سخت کوش

شبی به کلبه احزان عاشقان آیی
دمی انیس دل سوگوار من باشی

 

[vahid haghverdi]

شبی به کلبه احزان عاشقان آیی
دمی انیس دل سوگوار من باشی

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد
دوستی کِی آخر آمد دوستداران را چه شد

 

[zahra.71]

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد
دوستی کِی آخر آمد دوستداران را چه شد

در مقامی که صدارت به فقیران بخشند
چشم دارم که بجاه از همه افزون باشی

 

[vahid haghverdi]

در مقامی که صدارت به فقیران بخشند
چشم دارم که بجاه از همه افزون باشی

یار مفروش به دنیا که بسی سود نکرد
آن که یوسف به زر ناسره بفروخته بود

 

[zahra.71]

یار مفروش به دنیا که بسی سود نکرد
آن که یوسف به زر ناسره بفروخته بود

دوستان جان داده ام بهر دهانش بنگرید
کو به چیزی مختصر چون باز میماند ز من

 

[vahid haghverdi]

دوستان جان داده ام بهر دهانش بنگرید
کو به چیزی مختصر چون باز میماند ز من

نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد
بختم ار یار شود رختم از اینجا ببرد

 

[zahra.71]

نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد
بختم ار یار شود رختم از اینجا ببرد

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
وندران ظلمت شب اب حیاتم دادند

 

[vahid haghverdi]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
وندران ظلمت شب اب حیاتم دادند

دارم از لطف ازل جنت فردوس طمع
گرچه دربانی میخانه فراوان کردم

 

[zahra.71]

دارم از لطف ازل جنت فردوس طمع
گرچه دربانی میخانه فراوان کردم

مکن از خواب بیدارم خدارا
که دارم خلوتی خوش با خیالش

 

[vahid haghverdi]

مکن از خواب بیدارم خدارا
که دارم خلوتی خوش با خیالش

شراب تلخ میخواهم که مرد افکن بود زورش
که تا یکدم بیاسایم ز دنیا و شر و شورش

 

[zahra.71]

شراب تلخ میخواهم که مرد افکن بود زورش
که تا یکدم بیاسایم ز دنیا و شر و شورش

شب تا صب بیدارم از عشقت میبارم
بی خبر از حالم موندی مهربون یارم!

چیزی به ذهنم نرسید دیگه!:دی

 

[vahid haghverdi]

شب تا صب بیدارم از عشقت میبارم
بی خبر از حالم موندی مهربون یارم!

چیزی به ذهنم نرسید دیگه!:دی

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید
قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید

 

[zahra.71]

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید
قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید

دل عالمی بسوزی چو عذا بر فروزی
تو ازین چه سود داری که نمیکنی مدارا

 

[vahid haghverdi]

دل عالمی بسوزی چو عذار بر فروزی
تو ازین چه سود داری که نمیکنی مدارا

ای آفتاب حُسن برون آ دمی ز ابر
کان چهره مشعشع تابانم آرزوست

 

[zahra.71]

ای آفتاب حُسن برون آ دمی ز ابر
کان چهره مشعشع تابانم آرزوست

تا توانی پیروی از نفس بی پروا مکن
خویش را پابند زرق و برق این دنیا مکن

 

[vahid haghverdi]

تا توانی پیروی از نفس بی پروا مکن
خویش را پابند زرق و برق این دنیا مکن

نگفتمت که به یغما دلت رود سعدی
چو دل به عشق دهی دلبران یغما را

 

[zahra.71]

نگفتمت که به یغما دلت رود سعدی
چو دل به عشق دهی دلبران یغما را

الا یا ایها الساقی ادرکاسا و ناولها
که عشق اسان نمود اول ولی افتاد مشکلها

 

[vahid haghverdi]

الا یا ایها الساقی ادرکاسا و ناولها
که عشق اسان نمود اول ولی افتاد مشکلها

ای آفتاب خوبان میجوشد اندرونم
یک ساعتم بگنجان در سایه عنایت

 

[zahra.71]

ای آفتاب خوبان میجوشد اندرونم
یک ساعتم بجوشان در سایه عنایت

تاچه بازی رخ نماید بیدقی خواهیم راند
عرصه شطرنج رندان رامجال شاه نیست

 

[vahid haghverdi]

تاچه بازی رخ نماید بیدقی خواهیم راند
عرصه شطرنج رندان رامجال شاه نیست

تا دل هرزه گرد من رفت به چین زلف او
زان سفر دراز خود عزم وطن نمی کند

 

[aynaz.m]

تا دل هرزه گرد من رفت به چین زلف او
زان سفر دراز خود عزم وطن نمی کند

دیدی در نبودت اشکهایی ریختم
افسوس که تنها گذر کردی به سادگی

 

[zahra.71]

تا دل هرزه گرد من رفت به چین زلف او
زان سفر دراز خود عزم وطن نمی کند

در تاریکی بی اغاز وپایان
دری در روشنی انتظارم روئید

 

[zahra.71]

دیدی در نبودت اشکهایی ریختم
افسوس که تنها گذر کردی به سادگی

یا بخت من طریق مروت فرو گذاشت
یا او به شاهراه طریقت گذر نکرد