مشاعرۀ سنّتی

[tracer]

زلیخا مرد از غم حسرت که یوسف گشت زندانی
چرا عاقل کند کاری که با ز آرد پشیمانی........

یارب دردی که ناله آغاز کنم//شوری که سرود شوق را ساز کنم
چشمی که به سوی خویش چون باز کنم//آن گمشده را ز دور آواز کنم

 

[سایرس]

یارب دردی که ناله آغاز کنم//شوری که سرود شوق را ساز کنم
چشمی که به سوی خویش چون باز کنم//آن گمشده را ز دور آواز کنم

منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن		منم که دیده نیالودم به بد دیدن
وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم		که در طریقت ما کافریست رنجیدن

 

[tracer]

منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن		منم که دیده نیالودم به بد دیدن
وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم		که در طریقت ما کافریست رنجیدن

نرگش خمار او، ای که خدا یار او// دوش ز گلزار او هرچه بچیدی بگو

 

[امالیا]

نرگش خمار او، ای که خدا یار او// دوش ز گلزار او هرچه بچیدی بگو

وگر خشم گیری به قدر گناه
بدوزخ فرست و ترازو مخواه

 

[Shahab]

وگر خشم گیری به قدر گناه
بدوزخ فرست و ترازو مخواه

همي گويم و گفته ام بارها
بود كيش من مهر دلدارها

 

[امالیا]

همي گويم و گفته ام بارها
بود كيش من مهر دلدارها

از دوست به یادگار دردی دارم
کان درد به صد هزار درمان ندهم

 

[Shahab]

از دوست به یادگار دردی دارم
کان درد به صد هزار درمان ندهم

من مست و تو ديوانه ما را كه برد خانه
صدبار تو را گفتم كم خور دوسه پيمانه

 

[AinOs]

من مست و تو ديوانه ما را كه برد خانه
صدبار تو را گفتم كم خور دوسه پيمانه

همای زلف شاهین شهپرت را
دل شاهان عالم زیر پر باد
کسی کو بسته ی زلفت نباشد
چو زلفت در هم و زیر و زبر باد

 

[امالیا]

من مست و تو ديوانه ما را كه برد خانه
صدبار تو را گفتم كم خور دوسه پيمانه

هزار دشمنم ار می کنند قصد هلاک
گرم تو دوستی از دشمنان ندارم باک

 

[Shahab]

همای زلف شاهین شهپرت را
دل شاهان عالم زیر پر باد
کسی کو بسته ی زلفت نباشد
چو زلفت در هم و زیر و زبر باد

سلام بر پايه مشاعره

دردم از يار است و درمان نيز هم
دل فداي او شد و جان نيز هم

 

[امالیا]

همای زلف شاهین شهپرت را
دل شاهان عالم زیر پر باد
کسی کو بسته ی زلفت نباشد
چو زلفت در هم و زیر و زبر باد

دل من در هوس روی تو ای مونس جان
خاک راهیست که در دست نسیم افتادست

 

[mani24]

دل من در هوس روی تو ای مونس جان
خاک راهیست که در دست نسیم افتادست

توی این خونه پوسیدم خدایا
مگه دیوار اینجا در نداره
چقدر باید تحمل کرد بی عشق
مگه دنیا در و پیکر نداره

 

[AinOs]

سلام بر پايه مشاعره

دردم از يار است و درمان نيز هم
دل فداي او شد و جان نيز هم

سلام

مرا در منزل جانان چه امن و عیش چون هردم
جرس فریاد می دارد که بربندید محملها

دل من در هوس روی تو ای مونس جان
خاک راهیست که در دست نسیم افتادست

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

 

[امالیا]

توی این خونه پوسیدم خدایا
مگه دیوار اینجا در نداره
چقدر باید تحمل کرد بی عشق
مگه دنیا در و پیکر نداره

هر روز دلم در غم تو زارتر است
وز من دل بیرحم تو بیزارتر است

 

[امالیا]

سلام

مرا در منزل جانان چه امن و عیش چون هردم
جرس فریاد می دارد که بربندید محملها


تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

همه عمر بر ندارم سر از این خمار مستی
که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی

 

[AinOs]

هر روز دلم در غم تو زارتر است
وز من دل بیرحم تو بیزارتر است

تا ز میخانه و می نام نشان خواهد بود
دل ما خاک ره پیر مغان خواهد بود

 

[mani24]

همه عمر بر ندارم سر از این خمار مستی
که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی

سعدی تو مرغ زیرکی خوبت به دام آورده‌ام

مشکل به دست آرد کسی مانند تو شهباز را

 

[mani24]

تا ز میخانه و می نام نشان خواهد بود
دل ما خاک ره پیر مغان خواهد بود

دوش ای پسر می خورده‌ای چشمت گواهی می‌دهد

باری حریفی جو که او مستور دارد راز را


روی خوش و آواز خوش دارند هر یک لذتی

بنگر که لذت چون بود محبوب خوش آواز را

 

[امالیا]

دوش ای پسر می خورده‌ای چشمت گواهی می‌دهد

باری حریفی جو که او مستور دارد راز را


روی خوش و آواز خوش دارند هر یک لذتی

بنگر که لذت چون بود محبوب خوش آواز را

ای که ز دیده غایبی در دل ما نشسته ای
حسن تو جلوه می کند وین همه پرده بسته ای

 

[AinOs]

دوش ای پسر می خورده‌ای چشمت گواهی می‌دهد

باری حریفی جو که او مستور دارد راز را


روی خوش و آواز خوش دارند هر یک لذتی

بنگر که لذت چون بود محبوب خوش آواز را

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا

 

[mani24]

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا

امشب سبکتر می‌زنند این طبل بی‌هنگام را

یا وقت بیداری غلط بودست مرغ بام را


یک لحظه بود این یا شبی کز عمر ما تاراج شد

ما همچنان لب بر لبی نابرگرفته کام را

 

[امالیا]

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا

از جان طمع بریدن آسان بود ولیکن
از دوستان جانی مشکل توان بریدن

 

[امالیا]

امشب سبکتر می‌زنند این طبل بی‌هنگام را

یا وقت بیداری غلط بودست مرغ بام را


یک لحظه بود این یا شبی کز عمر ما تاراج شد

ما همچنان لب بر لبی نابرگرفته کام را

اگر از کمند عشقت بروم کجا گریزم
که خلاص بی تو بند است و حیات بی تو زندان

 

[mani24]

از جان طمع بریدن آسان بود ولیکن
از دوستان جانی مشکل توان بریدن

نگذرد یاد گل و سنبلم اندر خاطر

تا به خاطر بود آن زلف و بناگوش مرا


شربتی تلختر از زهر فراقت باید

تا کند لذت وصل تو فراموش مرا

 

[امالیا]

نگذرد یاد گل و سنبلم اندر خاطر

تا به خاطر بود آن زلف و بناگوش مرا


شربتی تلختر از زهر فراقت باید

تا کند لذت وصل تو فراموش مرا

ای غایب از نظر که شدی همنشین دل
می گویمت دعا و ثنا می فرستمت

 

[eghlimaa]

ای غایب از نظر که شدی همنشین دل
می گویمت دعا و ثنا می فرستمت

تا گشودم نامه اش را سوختم در انتظار
کاش قاصد میگشود این نامه سر بسته را

 

[امالیا]

تا گشودم نامه اش را سوختم در انتظار
کاش قاصد میگشود این نامه سر بسته را

ای آفتاب حسن برون آ دمی ز ابر
کان چهره مشعشع تابانم آرزوست

 

[tanin67]

تا گشودم نامه اش را سوختم در انتظار
کاش قاصد میگشود این نامه سر بسته را

ای مرا آزرده از خود گر پشیمانی بیا
نغمه های نا موافق گر نمی خوانی بیا

 

[امالیا]

ای مرا آزرده از خود گر پشیمانی بیا
نغمه های نا موافق گر نمی خوانی بیا

از شبنم عشق خاک آدم گل شد
صد فتنه و شور در جهان حاصل شد

 

[AinOs]

از شبنم عشق خاک آدم گل شد
صد فتنه و شور در جهان حاصل شد

دل می رود ز دستم صاحبدلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا