مشاعرۀ سنّتی

[Shahab]

یار اگر ننشست با ما نیست جای اعتراض
پادشاهی کامران بود از گدایان عار داشت

تو كمان كشيده و در كمين كه زني به تيرم و من غمين
همه غمم بود از همين كه خدا نكرده خطا كني

 

[m.r119]

-------------
در کوی نیکنامان ما را گذر ندادند// گر تو نمی پسندی تغییر کن قضارا

آن یار کز او خانه ما جای پری بود
سرتا قدمش چون پری ازعیب بری بود

تو كمان كشيده و در كمين كه زني به تيرم و من غمين
همه غمم بود از همين كه خدا نكرده خطا كني

یاد باد آنکه ز ما وقت سفر یاد نکرد
به ندایی دل غمدیده ی ما شاد نکرد

 

[tracer]

آن یار کز او خانه ما جای پری بود
سرتا قدمش چون پری ازعیب بری بود


یاد باد آنکه ز ما وقت سفر یاد نکرد
به ندایی دل غمدیده ی ما شاد نکرد

دیگر صدای تیشهٔ فرهاد برنخاست//این‌کوهسار داشت همان یک شرار و هیچ

 

[Shahab]

آن یار کز او خانه ما جای پری بود
سرتا قدمش چون پری ازعیب بری بود


یاد باد آنکه ز ما وقت سفر یاد نکرد
به ندایی دل غمدیده ی ما شاد نکرد

دي ميشد و گفتم صنما عهد به جاي ار
گفتا غلطي خواجه در اين عهد وفا نيست

 

[m.r119]

دي ميشد و گفتم صنما عهد به جاي ار
گفتا غلطي خواجه در اين عهد وفا نيست

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو
تا تو به داد من رسی من به خدا رسیده ام

دیگر صدای تیشهٔ فرهاد برنخاست//این‌کوهسار داشت همان یک شرار و هیچ

چو شو گیرم خیالت را در آغوش
سحر از بسترم،بوی گل آید

 

[Shahab]

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو
تا تو به داد من رسی من به خدا رسیده ام


چو شو گیرم خیالت را در آغوش
سحر از بسترم،بوی گل آید

دلا تا كي در اين زندان فريب اين و ان بيني
دمي زين چاه ظلماني برون شو تا جهان بيني

 

[tracer]

چو شو گیرم خیالت را در آغوش
سحر از بسترم،بوی گل آید

چو شب گیرم خیالت را در آغوش // سحر از بسترم بوی گل آیو
-------------------------

وز هیچ کسی نیز دو گوشم نشنود//کاین آمدن و رفتنم از بهر چه بود

 

[m.r119]

دلا تا كي در اين زندان فريب اين و ان بيني
دمي زين چاه ظلماني برون شو تا جهان بيني

یار آن بود که صبر کند بر جفای یار
ترک از رضای خویش کند در رضای یار

چو شب گیرم خیالت را در آغوش // سحر از بسترم بوی گل آیو
-------------------------

وز هیچ کسی نیز دو گوشم نشنود//کاین آمدن و رفتنم از بهر چه بود

دانی که چیست دولت؟دیدار یار دیدن
در کوی او گدایی،بر خسروی گزیدن

 

[Shahab]

یار آن بود که صبر کند بر جفای یار
ترک از رضای خویش کند در رضای یار


دانی که چیست دولت؟دیدار یار دیدن
در کوی او گدایی،بر خسروی گزیدن

نازنينا ما به ناز تو جواني داده ايم
ديگر اكنون با جوانان ناز كن با ما چرا

 

[m.r119]

نازنينا ما به ناز تو جواني داده ايم
ديگر اكنون با جوانان ناز كن با ما چرا

آتش زهد و ریا خرمن دین خواهد سوخت
حافظ این خرقه پشمینه بیانداز به دور

 

[Shahab]

آتش زهد و ریا خرمن دین خواهد سوخت
حافظ این خرقه پشمینه بیانداز به دور

روزها فكر من اين است و همه شب سخنم
كه چرا غافل از احوال دل خويشتنم

 

[m.r119]

روزها فكر من اين است و همه شب سخنم
كه چرا غافل از احوال دل خويشتنم

ما آزموده ایم در این شهر بخت خویش
بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش
.
.
.
شب خوش

 

[Shahab]

ما آزموده ایم در این شهر بخت خویش
بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش
.
.
.
شب خوش

شاه شمشاد قدان خسرو شيرين دهنان
كه به مژگان شكند قلب همه صف شكنان


....

خوش گذشت

شبتون زيبا

 

[tracer]

شاه شمشاد قدان خسرو شيرين دهنان
كه به مژگان شكند قلب همه صف شكنان

نمی‌باشد ز هم ممتاز نقصان و کمال اینجا//خط پرگار در هر ابتدایی انتها دارد

 

[V A N D A]

نمی‌باشد ز هم ممتاز نقصان و کمال اینجا//خط پرگار در هر ابتدایی انتها دارد

دوش میگفت که فردا بدهم کام دلت
سببی ساز خدایا که پشیمان نشود

 

[m.r119]

دوش میگفت که فردا بدهم کام دلت
سببی ساز خدایا که پشیمان نشود

دست از طلب ندارم تا کام من برآید
یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید

 

[eghlimaa]

دست از طلب ندارم تا کام من برآید
یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید

دوســـت دارد یار این آشفتگــــی
کوشـــش بیهوده به از خفتگــــی

 

[Shahab]

دوســـت دارد یار این آشفتگــــی
کوشـــش بیهوده به از خفتگــــی

يا رب اين اتش كه بر جان من است
سرد كن زان سان كه كردي بر خليل

 

[m.r119]

يا رب اين اتش كه بر جان من است
سرد كن زان سان كه كردي بر خليل

لاف عشق و گله از یار،زهی لاف دروغ
عشقبازان چنین مستحق هجرانند

 

[امالیا]

لاف عشق و گله از یار،زهی لاف دروغ
عشقبازان چنین مستحق هجرانند

دیر آمده ای سفر مکن زود
ای مایه هر مراد و هر سود

 

[m.r119]

دیر آمده ای سفر مکن زود
ای مایه هر مراد و هر سود

در این بازار اگر سودی ست،با درویش خرسند است
خدایا منعمم گردان به درویشی و خرسندی

 

[AinOs]

در این بازار اگر سودی ست،با درویش خرسند است
خدایا منعمم گردان به درویشی و خرسندی

یا رب از ابر هدایت برسان بارانی
پیش تر زانکه چو گردی ز میان برخیزم

 

[امالیا]

یا رب از ابر هدایت برسان بارانی
پیش تر زانکه چو گردی ز میان برخیزم

مستورگان مصر ز دیدار یوسفی
هر یک ترنج و دست بریدن گرفت باز

 

[AinOs]

مستورگان مصر ز دیدار یوسفی
هر یک ترنج و دست بریدن گرفت باز

ز رقیب دیو سیرت به خدای خود پناهم
مگر ان شهاب ثاقب مددی دهد خدا را

 

[امالیا]

ز رقیب دیو سیرت به خدای خود پناهم
مگر ان شهاب ثاقب مددی دهد خدا را

ای خوش اندر گنج دل زر معانی داشتن
نیست گشتن لیک عمر جاودانی داشتن

 

[AinOs]

ای خوش اندر گنج دل زر معانی داشتن
نیست گشتن لیک عمر جاودانی داشتن

نقد ها را بود آیا که عیاری گیرند
تا همه صومعه داران پی کاری گیرند

 

[امالیا]

نقد ها را بود آیا که عیاری گیرند
تا همه صومعه داران پی کاری گیرند

در حسن تو را تنور گرم است
ما را بربند ما خمیریم

 

[AinOs]

در حسن تو را تنور گرم است
ما را بربند ما خمیریم

معرفت نیست در این قوم خدا را سببی
تا برم گوهر خود را به خریدار دگر

 

[malmal_r]

ای خوش اندر گنج دل زر معانی داشتن
نیست گشتن لیک عمر جاودانی داشتن

نهال سعی بنشانم در این باغ که بی منت از آن چینم ثمر را


نخواهم چون شراب کس به خواری خورم یا کام دل خون جگر ر ا


ز من زور و ز تو زر، این به آن در کجا باقی است جا عجب و بطر را؟


فشانم از جبین گوهر در آن خاک ستانم از تو پاداش هنر را


نه باقی دارد این دفتر نه فاضل گهر دادی و پس دادم گهر را


به کس چون رایگان چیزی نبخشند چه کبر است این خداوندان زر را؟


چرا بر یکدگر منت گذارند چو محتاجند مردم یکدگر را

 

[malmal_r]

معرفت نیست در این قوم خدا را سببی
تا برم گوهر خود را به خریدار دگر

روشن دل ما را بنگر
کز عشق درون ما را بنگر

ای عشق نکن به این دلم وارد خون
تا روز قیامت درون آنرا بنگر