مشاعرۀ سنّتی

[tracer]

در این بازار اگر سودی است با درویش خرسند است/خدایا منعمم گردان به درویشی و خرسندی

یک قطره آب بود با دریا شد//یک ذره خاک با زمین یکتا شد

 

[MOΣIN]

یک قطره آب بود با دریا شد//یک ذره خاک با زمین یکتا شد

دست از طلب ندارم تا کام من براید....یا تن رسد به جانان یا جان زتن براید

 

[tracer]

دست از طلب ندارم تا کام من براید....یا تن رسد به جانان یا جان زتن براید

در هر دشتی که لاله‌زاری بوده‌ست//از سرخی خون شهریاری بوده‌ست

 

[(Omid(M]

در هر دشتی که لاله‌زاری بوده‌ست//از سرخی خون شهریاری بوده‌ست

تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی/گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش

 

[MOΣIN]

در هر دشتی که لاله‌زاری بوده‌ست//از سرخی خون شهریاری بوده‌ست

توانگرا دل درویش خود بدست اور......... گه مخزن زروگنج درم نخواهد ماند

 

[tracer]

تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی/گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش

شنیدستم یکی چوپان نادان//بخفتی وقت گشت گوسفندان

 

[khourshid]

شنیدستم یکی چوپان نادان//بخفتی وقت گشت گوسفندان

نکرد ان همدم دیرین مدارا/مسلمانان مسلمانان خدارا

 

[MOΣIN]

نکرد ان همدم دیرین مدارا/مسلمانان مسلمانان خدارا

از حسرت دهانش آمد به تنگ جانم...خود کام تنگدستان کی زان دهن برآید.....

 

[MOΣIN]

نکرد ان همدم دیرین مدارا/مسلمانان مسلمانان خدارا

الا یا ایها الساقی ادر کاسا ونا ولها که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها

 

[*سهیلا*]

الا یا ایها الساقی ادر کاسا ونا ولها که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها

آن یار که عهد دوستداری بشکست.....می رفت و منش گرفته دامان در دست

 

[MOΣIN]

آن یار که عهد دوستداری بشکست.....می رفت و منش گرفته دامان در دست

تا معطر کنم از لطف نسیمش مشام...شمه ای از نفحات نفس یار بیار....شرمنده تشکر ندارم

 

[(Omid(M]

تا معطر کنم از لطف نسیمش مشام...شمه ای از نفحات نفس یار بیار....شرمنده تشکر ندارم

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید/قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید

 

[MOΣIN]

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید/قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید

دولت پیر مغان باد که باقی سهل است...دیگری گو برو ونام من از یاد ببر

 

[*سهیلا*]

دولت پیر مغان باد که باقی سهل است...دیگری گو برو ونام من از یاد ببر

راضی مشو که طعنه ی طوفان روزگار......جز در هوای زلف تو دارد مشوشم

 

[MOΣIN]

راضی مشو که طعنه ی طوفان روزگار......جز در هوای زلف تو دارد مشوشم

من از رندی نخواهم کرد توبه ...ولو ادیتنی بالهجر والحجر

 

[*سهیلا*]

من از رندی نخواهم کرد توبه ...ولو ادیتنی بالهجر والحجر

روی تو کس ندیده هزارت رقیب هست......در غنچه ای و صدت عندلیب هست

 

[MOΣIN]

روی تو کس ندیده هزارت رقیب هست......در غنچه ای و صدت عندلیب هست

تحصیل عشق ورندی آسان نمود اول...آخر بسوخت جانم در کسب این فضایل

 

[*سهیلا*]

تحصیل عشق ورندی آسان نمود اول...آخر بسوخت جانم در کسب این فضایل

لب بر لبم بنه به نوازش دمی چو نی.......تا بشنوی نوای غزل های دلکشم

 

[MOΣIN]

لب بر لبم بنه به نوازش دمی چو نی.......تا بشنوی نوای غزل های دلکشم

مرا نیست ره ورسم لقمه پرهیزی...چرا ملامت رند شراب خواره کنم

 

[(Omid(M]

مرا نیست ره ورسم لقمه پرهیزی...چرا ملامت رند شراب خواره کنم

ما را رها کنید در این رنج بی حساب/با قلبی پاره پاره و با سینه ای کباب

 

[MOΣIN]

ما را رها کنید در این رنج بی حساب/با قلبی پاره پاره و با سینه ای کباب

بی عمر زنده ام من واین بس عجب مدار...روز فراق را که نهد در شمار عمر

 

[(Omid(M]

بی عمر زنده ام من واین بس عجب مدار...روز فراق را که نهد در شمار عمر

رهرو آن نیست که گهی تند وگهی خسته رود/رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود

 

[m.r119]

رهرو آن نیست که گهی تند وگهی خسته رود/رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود

دوش می آمدو رخساره بر افروخته بود..........تا کجا باز دل غمزده ای سوخته بود

 

[MOΣIN]

رهرو آن نیست که گهی تند وگهی خسته رود/رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود

در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کانجا....سر ها بریده بینی بی جرم و بی جنایت

دوش می آمدو رخساره بر افروخته بود..........تا کجا باز دل غمزده ای سوخته بود

دلم را مشکن و در پا مینداز..............که دارد در سر زلف تو مسکن

 

[m.r119]

در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کانجا....سر ها بریده بینی بی جرم و بی جنایت

ترسم که صرفه ای نبرد روز باز خواست نان هلال شیخ ز آب حرام ما

 

[MOΣIN]

ترسم که صرفه ای نبرد روز باز خواست نان هلال شیخ ز آب حرام ما

ای دل غم دیده حالت به شود دل بد مکن....وین سر شوریده باز اید به سامان غم مخور......................

 

[m.r119]

دلم را مشکن و در پا مینداز..............که دارد در سر زلف تو مسکن

نفس نفس اگر از باد نشنوم بویش زمان زمان چو گل از غم، کنم گریبان چاک

 

[(Omid(M]

دوش می آمدو رخساره بر افروخته بود..........تا کجا باز دل غمزده ای سوخته بود

دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند/گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

 

[MOΣIN]

روش دیدم که ملایک در میخانه زدند/گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

در نهانخانه عشرت صنمی خوش دارم...کز سر زلف ورخش نعل در اتش دارم

 

[m.r119]

ای دل غم دیده حالت به شود دل بد مکن....وین سر شوریده باز اید به سامان غم مخور......................

رندان تشنه لب را آبی نمیدهد کس گوئی ولی شناسان رفتند از این ولایت