امروز مطابق معمول داشتم روزنامه جام جم می خوندم که به صفحه حوادث رسیدم، یه مقاله جالب توی اون صفحه چشمم رو به خودش مشغول کرد، همین عنوانی که برای تاپیک گذاشتم عنوانش بود، چون میدونم شما کاربرا حوصله مطالعه و خوندن کلش رو ندارید فقط تیترش رو میذارم تا خودتون کل مفهوم رو متوجه بشید.
"يك «ولش كن» مي‌گوييم و كار، تمام. حتي اگر كسي جلويمان از گرسنگي ضجه بزند، حتي اگر خانواده‌اي بي‌سرپناه جايي نزديك محل زندگي‌مان از سرما بلرزد، حتي اگر آدمي بدحال كف خيابان بيفتد و رعشه بگيرد يا مثل همين اواخر اگر كسي براي نجات يافتن از دست يك قاتل چند ساعتي التماس كند و اشك بريزد."
البته همه تقصیر رو نباید به گردن اقشار جامعه و مردم بندازیم..چرا؟ یه مثال میزنم، صبح بود من هم دبیرستانی بودم که هوا بدجوری مه گرفته بود پدرم گفت خودم میبرمت مدرسه ما هم سوار ماشین شدیم و رفتیم توی مسیر دیدیم که یک نفر روی زمین افتاده متوجه شدیم ماشین بهش زده و رفته سریع سوار ماشینش کردیم و رسوندیمش بیمارستان اون ها هم زنگ زدن به واحد 110 و نزدیکترین کلانتری که اون حوالی بود خودش رو رسوندن اونجا، اولین کاری که کردن پرسیدن راننده کیه؟ پدر من هم جواب داد، و سریع منتقلش کردن به بازداشتگاه، خلاصه اون شخصی که تصادف کرده بود بهوش اومد و من قضیه رو براش تعریف کردم خانوادش هم اونجا بودن که یک نفر رو فرستادن تا قضیه رو به کلانتری گزارش کنه و پدر من رو آزاد کنن، خب این اتفاقی بود که برای یکی از دوستام در اون زمان افتاد و از زبان خودم براتون تعریف کردم. ببینید اینجوری که کسی کمک نمی کنه، حال شما فرض کنید اگر اون شخص از دنیا میرفت قضیه چطوری می شد؟ اگر شما یک نفر رو ببینید که چاقو خورده آیا منتقلش می کنید؟ مطمئنا خیر چون همین اتفاق برای شما می افتد. شما کمک کردید آما شرش گردن شما رو میگیره.
پیشنهاد می کنم یک نگاه سر انگشتی به مقاله داشته باشید.
لینک مقاله
"يك «ولش كن» مي‌گوييم و كار، تمام. حتي اگر كسي جلويمان از گرسنگي ضجه بزند، حتي اگر خانواده‌اي بي‌سرپناه جايي نزديك محل زندگي‌مان از سرما بلرزد، حتي اگر آدمي بدحال كف خيابان بيفتد و رعشه بگيرد يا مثل همين اواخر اگر كسي براي نجات يافتن از دست يك قاتل چند ساعتي التماس كند و اشك بريزد."
البته همه تقصیر رو نباید به گردن اقشار جامعه و مردم بندازیم..چرا؟ یه مثال میزنم، صبح بود من هم دبیرستانی بودم که هوا بدجوری مه گرفته بود پدرم گفت خودم میبرمت مدرسه ما هم سوار ماشین شدیم و رفتیم توی مسیر دیدیم که یک نفر روی زمین افتاده متوجه شدیم ماشین بهش زده و رفته سریع سوار ماشینش کردیم و رسوندیمش بیمارستان اون ها هم زنگ زدن به واحد 110 و نزدیکترین کلانتری که اون حوالی بود خودش رو رسوندن اونجا، اولین کاری که کردن پرسیدن راننده کیه؟ پدر من هم جواب داد، و سریع منتقلش کردن به بازداشتگاه، خلاصه اون شخصی که تصادف کرده بود بهوش اومد و من قضیه رو براش تعریف کردم خانوادش هم اونجا بودن که یک نفر رو فرستادن تا قضیه رو به کلانتری گزارش کنه و پدر من رو آزاد کنن، خب این اتفاقی بود که برای یکی از دوستام در اون زمان افتاد و از زبان خودم براتون تعریف کردم. ببینید اینجوری که کسی کمک نمی کنه، حال شما فرض کنید اگر اون شخص از دنیا میرفت قضیه چطوری می شد؟ اگر شما یک نفر رو ببینید که چاقو خورده آیا منتقلش می کنید؟ مطمئنا خیر چون همین اتفاق برای شما می افتد. شما کمک کردید آما شرش گردن شما رو میگیره.
پیشنهاد می کنم یک نگاه سر انگشتی به مقاله داشته باشید.
لینک مقاله
