1- قبل از شروع دربی 74 وضعیت برای من بسیار جالب بود. از آنجایی که با تعداد زیادی از هواداران استقلال در ارتباط هستم، می دیدم که تعداد زیادی از آنها مطمئن از برد تیم بودند. انگار استقلال همیشه باید برنده باشد. 4 برد پیاپی باعث شده بود فکر کنیم همیشه باید برنده باشیم. بدون مجیدی، بدون تیموریان، بدون حیدری، بدون جباری، بدون کرار، بدون ولید علی، بدون ساموئل و حتی بدون شانس. لیورپولی که سال 1892 تاسیس شده است و در یکی از حرفه ای ترین لیگ های دنیا بازی می کند، با مصدومیت جرارد به هم می ریزد. ما توقع داریم استقلال عزیز که هنوز زمین تمرین و رختکن در شان نامش نداریم، بدون داشتن نصف نفرات موثر خود همیشه برنده دربی باشد! استقلال از دید هوادار متعصبش نه تنها باید با فاصله در صدر بماند بلکه باید تمام دربی ها را ببرد. برای این هوادار 4 برد پیاپی بدون حتی یک گل خورده هم کافی نیست! استقلال در 10 دقیقه ی پایانی بد بازی کرد و تاوان سختی هم داد. گاهی تیم ها 90 دقیقه بد بازی می کنند و روی یک حادثه می برند و گاهی 80 دقیقه خوب بازی می کنند و می بازند. به دنیای فوتبال خوش آمدید!
2- پرسش اینجاست که چرا این دربی را مهم جلوه می دهند؟ در مورد دربی 74 چرا روی نبود بازیکنان اصلی استقلال مانور نمی شود؟ چرا فراموش کرده ایم که سردار رویانیان به دلیل مصدومیت و محرومیت بازیکنان خود تقاضای تعویق دربی را می کند؟
پاسخ ساده است : دربی 74 بازی آخر پرسپولیس در این فصل بود! راجع به تیمی صحبت می کنیم که بعد از برد دربی با 13 امتیاز اختلاف با صدر جدول و با تفاضل گل 2+ در رده ی هفتم قرار می گیرد. تیمی که حتی امیدی به رفتن به آسیا برای فصل آتی ندارد. در جام حذفی توسط استقلال به شدت شکست خورده است و 4 دربی را پشت سر هم باخته است. برد در این بازی نقش مسکن را به خوبی برای هواداران خمشگین پرسپولیس بازی می کند. بیماری را درمان نمی کند اما حس درد را از بین می برد.
3- واقعیت آن است که مدیران هر دو تیم پر طرفدار پایتخت از دربی برای روز مبادا استفاده می کنند. اگر مدیر باشگاه هستید و تیم شما در جدول رتبه ای دو رقمی دارد. اگر هیچ امیدی به کسب هیچ جامی ندارید. اگر عادت به کسب جام حذفی با خاموش کردن چراغ های استادیوم یا بازی کردن با تیم های دسته های پایین تر دارید. اگر قبلا بدون گل زده به تیم لیگ برتری در طول 90 دقیقه قهرمان جام حذفی شده اید و در این فصل از تیم رقیب شکست سنگینی خورده اید و حذف شده اید. اگر با هزینه های میلیاردی و پاداش دادن به بازیکنان خود برای بازی های فوق العاده و پیروزی های پی در پی آنها در لیگ، حتی سهیمه ی آسیا را هم نمی توانید کسب کنید. اگر 4 گل در مقابل تیمی از قعر جدول خورده اید. نگران نباشید! یک بازی را ببرید و خیال خود را راحت کنید. هوادار از شما هیچ نمی پرسد. هوادار از بازی زیبا لذت نمی برد. هوادار نتیجه را به هر نحو می خواهد تا در کری خوانی به اصطلاح کم نیاورد! هوادار تا آخرین دقیقه ی بازی از تیمش حمایت نمی کند. هوادار ما هرگز بعد از باخت تیمش "you'll never walk alone" نمی خواند. هوادار ما وقتی تیم با دو گل پیش است در فکر لقب جدید برای سرمربی است و بعد از پایان بازی به دنبال شعار "حیا کن و رها کن."
لطفا به رگ گردن خود کمی استراحت بدهید و آماده ی تزریق مسکن دربی باشید!
برگرفته از سایت وزین استقلالی (دارنده جایزه بهترین سایت ورزشی از جشنواره وب ایرانی)
2- پرسش اینجاست که چرا این دربی را مهم جلوه می دهند؟ در مورد دربی 74 چرا روی نبود بازیکنان اصلی استقلال مانور نمی شود؟ چرا فراموش کرده ایم که سردار رویانیان به دلیل مصدومیت و محرومیت بازیکنان خود تقاضای تعویق دربی را می کند؟
پاسخ ساده است : دربی 74 بازی آخر پرسپولیس در این فصل بود! راجع به تیمی صحبت می کنیم که بعد از برد دربی با 13 امتیاز اختلاف با صدر جدول و با تفاضل گل 2+ در رده ی هفتم قرار می گیرد. تیمی که حتی امیدی به رفتن به آسیا برای فصل آتی ندارد. در جام حذفی توسط استقلال به شدت شکست خورده است و 4 دربی را پشت سر هم باخته است. برد در این بازی نقش مسکن را به خوبی برای هواداران خمشگین پرسپولیس بازی می کند. بیماری را درمان نمی کند اما حس درد را از بین می برد.
3- واقعیت آن است که مدیران هر دو تیم پر طرفدار پایتخت از دربی برای روز مبادا استفاده می کنند. اگر مدیر باشگاه هستید و تیم شما در جدول رتبه ای دو رقمی دارد. اگر هیچ امیدی به کسب هیچ جامی ندارید. اگر عادت به کسب جام حذفی با خاموش کردن چراغ های استادیوم یا بازی کردن با تیم های دسته های پایین تر دارید. اگر قبلا بدون گل زده به تیم لیگ برتری در طول 90 دقیقه قهرمان جام حذفی شده اید و در این فصل از تیم رقیب شکست سنگینی خورده اید و حذف شده اید. اگر با هزینه های میلیاردی و پاداش دادن به بازیکنان خود برای بازی های فوق العاده و پیروزی های پی در پی آنها در لیگ، حتی سهیمه ی آسیا را هم نمی توانید کسب کنید. اگر 4 گل در مقابل تیمی از قعر جدول خورده اید. نگران نباشید! یک بازی را ببرید و خیال خود را راحت کنید. هوادار از شما هیچ نمی پرسد. هوادار از بازی زیبا لذت نمی برد. هوادار نتیجه را به هر نحو می خواهد تا در کری خوانی به اصطلاح کم نیاورد! هوادار تا آخرین دقیقه ی بازی از تیمش حمایت نمی کند. هوادار ما هرگز بعد از باخت تیمش "you'll never walk alone" نمی خواند. هوادار ما وقتی تیم با دو گل پیش است در فکر لقب جدید برای سرمربی است و بعد از پایان بازی به دنبال شعار "حیا کن و رها کن."
لطفا به رگ گردن خود کمی استراحت بدهید و آماده ی تزریق مسکن دربی باشید!
برگرفته از سایت وزین استقلالی (دارنده جایزه بهترین سایت ورزشی از جشنواره وب ایرانی)