عکس های معماری
- شروع کننده موضوع maral55
- تاریخ شروع
maral55
مدیر بازنشسته
ZAHA HADID ::::::::: ICA - Institute of Contemporary Arts. London. 22 July - 10 September 2000
ZAHA HADID ::::::::: ICA - Institute of Contemporary Arts. London. 22 July - 10 September 2000
http://www.0lll.com/architecture-exhibitions/gallery7/zahahadid_05.jpg
ZAHA HADID ::::::::: ICA - Institute of Contemporary Arts. London. 22 July - 10 September 2000
http://www.0lll.com/architecture-exhibitions/gallery7/zahahadid_05.jpg
فرودگاه امام خمینی (ikia)
فرودگاه امام خمینی (ikia)
فرودگاه امام خمینی (IKIA)
برج مراقبت
محوطه
ورودی پرواز خروجی
طبقه اول پایانه
فرودگاه امام خمینی (ikia)
فرودگاه امام خمینی (IKIA)
كشور ايران به‌عنوان يك بزرگراه ارتباطي شرق و غرب در جهان مطرح مي‌باشد و امروزه نيز بخشي از ارتباطات هوايي را در جهان تحت پوشش قرارداده است. بنابراين ضرورت احداث يك فرودگاه بين المللي بزرگ و متناسب با استانداردهاي جهاني به‌دليل مشكلات ايجاد شده به سبب گسترش شهري و ارتفاعات موجود در شمال تهران و همچنين تداخل پروازهاي نظامي ، مورد توجه مسوولين قرارگرفت.
در طراحي اين فرودگاه يك مشاور بين المللي اروپايي همكاري داشته و نظارت كلي در ساخت اين فرودگاه را نيز به عهده داشته است.
ين فرودگاه در زميني به وسعت ۵/۱۳ هزار هکتار در ۳۰ کيلومترى تهران احداث شده است ،ظرفيت پذيرش مرحله اول اين فرودگاه سالانه ۶ تا۵ / ۶ ميليون نفر است که در فاز دوم به حدود ۱۵ ميليون مسافر و درمرحله سوم اين تعداد تا۴۰ ميليون مسافر در سال افزايش مييابد.
نمونه های این فرودگاه را به لحاظ فرمت معماری در مقیاس های مختلف با کیفیت جزییات اجرایی بالاتر حتی در فرودگاه های محلی اروپایی نیز می توان تجربه کرد .احداث اين فرودگاه عمدتا به‌منظور پاسخگويي به نيازهاي مسافرين و جذب پروازهاي ترانزيت بين المللي (كانالي براي ارتباط بين اروپا و آسيا) صورت گرفته است..با توجه به رویکرد ترانزیتی این فرودگاه و اینکه قرار است مسافران عبوری زیادی به آن وارد و خارج شوند، باید تلاش می شد در ضمن طراحی یک فرودگاه به روز و پیشرو، شاخص های فرهنگی هنری ایرانی به نمایش گذاشته شود و به مسافری که در آن قرار می گیرد حضور در ایران تاکید شود و دیدی هرچند اجمالی نسبت به ماهیت تمدن ایرانی به او ارائه گردد و در ضمن انگیزه ای شود برای سفر به ایران و آشنایی بیشتر با ایران. ولی کسی که به این فرودگاه وارد می شود ،نه تنها هیچ نشانه ای مبتنی بر ماهیت ایرانی این فرودگاه در یافت نمی کند بلکه در انبوهی از ستون های بتونی راه خود را گم می کند!!
پايانه مسافري با زيربناي ۸۱ هزار متر مربع با قابليت پذيرش ۵/۶ ميليون مسافر در سال از دو بخش سمت هوا و سمت زمين تشكيل شده است كه سمت زمين يا مركز پايانه مسافري داراي بناي عظيم ۴ طبقه با سقف كماني سبك براي تمام فعاليت هاي مسافران ورودي و خروجي و همراهان آنها با نماي شيشه اي كامل است و سمت هوا داراي بناي كشيده براي مسافران ورودي و خروجي با سقفي ساده و مسطح با هفت دروازه ورودي و خروجي (۱۴ پل اتصال به هواپيما) است. توقفگاه اتومبيل با زيربناي ۴۲ هزار متر مربع در دو طبقه با ظرفيت كلي ۱۴۰۰ دستگاه اتومبيل با سازه بتني با تسهيلات دسترسي آسان احداث گرديده است.
با وجود اینکه خطوط دسترسی سواره در مجموعه طراحی نسبتا مناسبی بر اساس فولدینگ دارند ولی در فضای پایانه مسافری نه معماری فضا و نه تابلو های راهنمایی، به شما کمکی قابل قبول در مسیر یابی نمی کنند.
ساختمان موتورخانه پايانه مسافري با مساحت ۴۲۰۰ متر مربع براي سرويس دهي به دو مجموعه پايانه مسافري براي فاز اول و دوم بهره برداري، با ۴ دستگاه ديگ بخار ۳۵ تني، ۶ دستگاه مبدل حرارتي، ۴ دستگاه چيلر جذبي و تجهيزات ديگر مورد بهره برداري قرار گرفته است. پل هاي دسترسي به پايانه مسافري شامل پل ۱۵۰ متري و مجموعه پل هاي شرق پايانه (شامل پل هاي سراسري و ۳ و ۴) تكميل شده و مورد استفاده قرار گرفته است. سطوح پروازي شامل باند به طول ۴۲۰۰ متر و عرض ۶۶ متر، تاكسي وي هاي موازي و ارتباطي، دسترسي به آشيانه و شمال به جنوب و پل هاي مربوط و اپرون هاي مسافري، پايانه بار، آشيانه و محل آزمايش موتور هواپيما، تماماً بتن مسلح و بهره برداري از آن آغاز شده است. شبكه برق، آب، مخابرات و گاز همگي مورد بهره برداري قرار گرفته و كليه نيازهاي فرودگاه و ساختمان هاي جنبي آن را تامين مي نمايد. ساختمان هاي جنبي شامل ساختمان هاي آتش نشاني عمومي و سطوح پروازي، ساختمان هاي توقفگاه و تعميرگاه خودروهاي سنگين و مديريت فرودگاه، انبارها، پست هاي برق، ساختمان هاي مربوط به تصفيه آب و جمع آوري و دفع زباله، ساختمان هاي مربوط به نيروهاي امنيتي، انتظامي و حراست، ساختمان هاي مخابرات و هواشناسي، پمپ بنزين و ساختمان هاي مربوط به سوخت رساني به هواپيما بالغ بر ۴۰ هزار متر مربع زيربنا، آماده بهره برداري هستند. عمليات گريدينگ و احداث جاده ها و پل هاي ارتباطي شامل بزرگراه دسترسي از آزادراه قم تا جاده ساوه، بزرگراه دسترسي در محدوده عملياتي، بزرگراه دسترسي حدفاصل جاده ساوه و آزادراه ساوه، راه هاي دسترسي داخلي، جاده هاي دسترسي به پايانه مسافري به طول ۸۰ كيلومتر، مورد بهره برداري قرار گرفته است. برج مراقبت فرودگاه بين المللي امام خميني با ۱۱۰۰ متر مربع زيربنا و ارتفاع ۹/۵۶ متر و ساختمان پشتيباني با ۶۸۰۰ زيربنا، در چهار طبقه كامل شده است
در طراحي اين فرودگاه يك مشاور بين المللي اروپايي همكاري داشته و نظارت كلي در ساخت اين فرودگاه را نيز به عهده داشته است.
ين فرودگاه در زميني به وسعت ۵/۱۳ هزار هکتار در ۳۰ کيلومترى تهران احداث شده است ،ظرفيت پذيرش مرحله اول اين فرودگاه سالانه ۶ تا۵ / ۶ ميليون نفر است که در فاز دوم به حدود ۱۵ ميليون مسافر و درمرحله سوم اين تعداد تا۴۰ ميليون مسافر در سال افزايش مييابد.
نمونه های این فرودگاه را به لحاظ فرمت معماری در مقیاس های مختلف با کیفیت جزییات اجرایی بالاتر حتی در فرودگاه های محلی اروپایی نیز می توان تجربه کرد .احداث اين فرودگاه عمدتا به‌منظور پاسخگويي به نيازهاي مسافرين و جذب پروازهاي ترانزيت بين المللي (كانالي براي ارتباط بين اروپا و آسيا) صورت گرفته است..با توجه به رویکرد ترانزیتی این فرودگاه و اینکه قرار است مسافران عبوری زیادی به آن وارد و خارج شوند، باید تلاش می شد در ضمن طراحی یک فرودگاه به روز و پیشرو، شاخص های فرهنگی هنری ایرانی به نمایش گذاشته شود و به مسافری که در آن قرار می گیرد حضور در ایران تاکید شود و دیدی هرچند اجمالی نسبت به ماهیت تمدن ایرانی به او ارائه گردد و در ضمن انگیزه ای شود برای سفر به ایران و آشنایی بیشتر با ایران. ولی کسی که به این فرودگاه وارد می شود ،نه تنها هیچ نشانه ای مبتنی بر ماهیت ایرانی این فرودگاه در یافت نمی کند بلکه در انبوهی از ستون های بتونی راه خود را گم می کند!!
پايانه مسافري با زيربناي ۸۱ هزار متر مربع با قابليت پذيرش ۵/۶ ميليون مسافر در سال از دو بخش سمت هوا و سمت زمين تشكيل شده است كه سمت زمين يا مركز پايانه مسافري داراي بناي عظيم ۴ طبقه با سقف كماني سبك براي تمام فعاليت هاي مسافران ورودي و خروجي و همراهان آنها با نماي شيشه اي كامل است و سمت هوا داراي بناي كشيده براي مسافران ورودي و خروجي با سقفي ساده و مسطح با هفت دروازه ورودي و خروجي (۱۴ پل اتصال به هواپيما) است. توقفگاه اتومبيل با زيربناي ۴۲ هزار متر مربع در دو طبقه با ظرفيت كلي ۱۴۰۰ دستگاه اتومبيل با سازه بتني با تسهيلات دسترسي آسان احداث گرديده است.
با وجود اینکه خطوط دسترسی سواره در مجموعه طراحی نسبتا مناسبی بر اساس فولدینگ دارند ولی در فضای پایانه مسافری نه معماری فضا و نه تابلو های راهنمایی، به شما کمکی قابل قبول در مسیر یابی نمی کنند.
ساختمان موتورخانه پايانه مسافري با مساحت ۴۲۰۰ متر مربع براي سرويس دهي به دو مجموعه پايانه مسافري براي فاز اول و دوم بهره برداري، با ۴ دستگاه ديگ بخار ۳۵ تني، ۶ دستگاه مبدل حرارتي، ۴ دستگاه چيلر جذبي و تجهيزات ديگر مورد بهره برداري قرار گرفته است. پل هاي دسترسي به پايانه مسافري شامل پل ۱۵۰ متري و مجموعه پل هاي شرق پايانه (شامل پل هاي سراسري و ۳ و ۴) تكميل شده و مورد استفاده قرار گرفته است. سطوح پروازي شامل باند به طول ۴۲۰۰ متر و عرض ۶۶ متر، تاكسي وي هاي موازي و ارتباطي، دسترسي به آشيانه و شمال به جنوب و پل هاي مربوط و اپرون هاي مسافري، پايانه بار، آشيانه و محل آزمايش موتور هواپيما، تماماً بتن مسلح و بهره برداري از آن آغاز شده است. شبكه برق، آب، مخابرات و گاز همگي مورد بهره برداري قرار گرفته و كليه نيازهاي فرودگاه و ساختمان هاي جنبي آن را تامين مي نمايد. ساختمان هاي جنبي شامل ساختمان هاي آتش نشاني عمومي و سطوح پروازي، ساختمان هاي توقفگاه و تعميرگاه خودروهاي سنگين و مديريت فرودگاه، انبارها، پست هاي برق، ساختمان هاي مربوط به تصفيه آب و جمع آوري و دفع زباله، ساختمان هاي مربوط به نيروهاي امنيتي، انتظامي و حراست، ساختمان هاي مخابرات و هواشناسي، پمپ بنزين و ساختمان هاي مربوط به سوخت رساني به هواپيما بالغ بر ۴۰ هزار متر مربع زيربنا، آماده بهره برداري هستند. عمليات گريدينگ و احداث جاده ها و پل هاي ارتباطي شامل بزرگراه دسترسي از آزادراه قم تا جاده ساوه، بزرگراه دسترسي در محدوده عملياتي، بزرگراه دسترسي حدفاصل جاده ساوه و آزادراه ساوه، راه هاي دسترسي داخلي، جاده هاي دسترسي به پايانه مسافري به طول ۸۰ كيلومتر، مورد بهره برداري قرار گرفته است. برج مراقبت فرودگاه بين المللي امام خميني با ۱۱۰۰ متر مربع زيربنا و ارتفاع ۹/۵۶ متر و ساختمان پشتيباني با ۶۸۰۰ زيربنا، در چهار طبقه كامل شده است
برج مراقبت
محوطه
ورودی پرواز خروجی
طبقه اول پایانه
فرودگاه امام خمینی (ikia)
فرودگاه امام خمینی (ikia)
فرودگاه امام خمینی (ikia)
ادامه عکس فرودگاه امام خمینی
اجرای ضعیف جزییات ساختمانی
دید از طبقه دوم به طبقه اول
طبقه دوم پایانه(پرواز های خروجی)
مسافران از ستون های بتونی نمایان، سان می بینند!
اجرای ضعیف جزییات ساختمانی
اتصال نامناسب ستون ها به سقف(از لحاظ معماری)
طبقه اول(پرواز های ورودی)
جنگلی از ستون!
نمای شیشه ای پایانه
اجرای ضعیف جزییات ساختمانی
دید از طبقه دوم به طبقه اول
طبقه دوم پایانه(پرواز های خروجی)
مسافران از ستون های بتونی نمایان، سان می بینند!
اجرای ضعیف جزییات ساختمانی
اتصال نامناسب ستون ها به سقف(از لحاظ معماری)
طبقه اول(پرواز های ورودی)
جنگلی از ستون!
نمای شیشه ای پایانه
موزه شیشه
موزه شیشه
آرتور اريكسون
موزه شيشه
مركز بين المللي براي هنرهاي مدرن
تاكوما/واشنگتن
اين مركز در تاريخ 6 جولاي 2002 بر روي عموم گشوده شد.
طراحي بر طبق المان ها و نشان هاي ابتدايي مثل آتش آب زمين وآسمان صورت گرفته است.معماري بنا كاملا"در لند اسكيپ شناور گشته است.روي سقف سازه اي از پانل هاي شيشه اي زاويه دار نصب شده است و بازتاب آن در استخر ديده مي شود. نما از شن وبتن رنگي و شيشه مات پوشانده شده است.
چهره ي معماري و نشان اين موزه مخروط 91 فوتي كج شده ایست كه از استيل ضد زنگ پوشانيده شده است.كه بر خط آسمان تاكيد مي كند و آن را بارزتر مي نماياند.
اين مخروط درخشان سمبلي فرهنگي كه به سرعت قابل شناسايي است براي تبديل شهري صنعتي به يك مركز فرهنگي شده است.
خط افقي بال مانند سقف با خط افقي لند اسكيپ گره خورده و متناسب است.
بازديدكنندگان مي توانند از محوطه ي پاركينگ در پايين موزه يا از روي سقف تراس مانند وارد موزه شوند كه به بخش تاريخي شهر به وسيله پل چيهولي ( از شيشه ) متصل شده است.
يك پلكان مارپيچ بتني از پايين قسمت بيروني مخروط تا ورودي اصلي موزه قرار گرفته است.يك سري از رديف هاي افقي تراس ها از يك ميدان در امتداد مسير آبي تيفس به منظور ايجاد نمايشگاهي در فضاي باز با چشم اندازي از شهربالا مي رود
هال اصلي موزه با وسغت 6900 فوت در ورودي موزه دسترسي هاي مستقيم به گالري ها و سالن تاتر فروشگاه و سالن اجتماعات را فراهم مي كند.
سالن اجتماعات با 90 فوت بلندي و 100 فوت قطر مخروط برجسته ترين بخش موزه است(با 145 صندلي)
اين سالن شامل استوديويي وسيع و شيشه اي براي چندين گروه هنرمند است.
معمار پروژه Wyn Bielaska
نمای غربی
نمای شرقی
طبقه سرسرای اصلی
مخروط از 2800 لوزي از استيل ضد زنگ كه دايره ي خارجي را پوشش مي دهند تشكيل شده است.
مخروط در پايين قطري برابر 104 فوت و در بالا 15 فوت را داراست.در بخش شمالي 17 درجه چرخش داشته و بوسيله 16 سازه ستوني از لوله استيل با قطر 16 اينچ پشتيباني مي شود.
موزه شیشه
آرتور اريكسون
موزه شيشه
مركز بين المللي براي هنرهاي مدرن
تاكوما/واشنگتن
اين مركز در تاريخ 6 جولاي 2002 بر روي عموم گشوده شد.
طراحي بر طبق المان ها و نشان هاي ابتدايي مثل آتش آب زمين وآسمان صورت گرفته است.معماري بنا كاملا"در لند اسكيپ شناور گشته است.روي سقف سازه اي از پانل هاي شيشه اي زاويه دار نصب شده است و بازتاب آن در استخر ديده مي شود. نما از شن وبتن رنگي و شيشه مات پوشانده شده است.
چهره ي معماري و نشان اين موزه مخروط 91 فوتي كج شده ایست كه از استيل ضد زنگ پوشانيده شده است.كه بر خط آسمان تاكيد مي كند و آن را بارزتر مي نماياند.
اين مخروط درخشان سمبلي فرهنگي كه به سرعت قابل شناسايي است براي تبديل شهري صنعتي به يك مركز فرهنگي شده است.
خط افقي بال مانند سقف با خط افقي لند اسكيپ گره خورده و متناسب است.
بازديدكنندگان مي توانند از محوطه ي پاركينگ در پايين موزه يا از روي سقف تراس مانند وارد موزه شوند كه به بخش تاريخي شهر به وسيله پل چيهولي ( از شيشه ) متصل شده است.
يك پلكان مارپيچ بتني از پايين قسمت بيروني مخروط تا ورودي اصلي موزه قرار گرفته است.يك سري از رديف هاي افقي تراس ها از يك ميدان در امتداد مسير آبي تيفس به منظور ايجاد نمايشگاهي در فضاي باز با چشم اندازي از شهربالا مي رود
هال اصلي موزه با وسغت 6900 فوت در ورودي موزه دسترسي هاي مستقيم به گالري ها و سالن تاتر فروشگاه و سالن اجتماعات را فراهم مي كند.
سالن اجتماعات با 90 فوت بلندي و 100 فوت قطر مخروط برجسته ترين بخش موزه است(با 145 صندلي)
اين سالن شامل استوديويي وسيع و شيشه اي براي چندين گروه هنرمند است.
معمار پروژه Wyn Bielaska
نمای غربی
نمای شرقی
طبقه سرسرای اصلی
مخروط از 2800 لوزي از استيل ضد زنگ كه دايره ي خارجي را پوشش مي دهند تشكيل شده است.
مخروط در پايين قطري برابر 104 فوت و در بالا 15 فوت را داراست.در بخش شمالي 17 درجه چرخش داشته و بوسيله 16 سازه ستوني از لوله استيل با قطر 16 اينچ پشتيباني مي شود.
خانه rozak
خانه rozak
خانه Rozak :
محل: استرالیای شمالی ،Darwin
معمار:گروه معماری Tropp Architects
مساحت کار:200 متر مربع
هزینه:596 247 یورو
سال:2001
کار فرما:Mike Rozak
خانۀ Rozak در طبیعت شمال غرب استرالیا به کمال القإ شده است،در منطقۀ Perchée بر روی تپه ای صخره ای که در میان دریاچۀ Bennet محاصره شده است،در طبیعتی سخت که چندان میهمان نواز نمی باشد.
اسلوب بنا متشکل از سه عمارت بر روی پیلوت می باشد،دو عمارت شب شامل فضاهای خواب و یک عمارت روز در نمای جنوبی که در بر گیرندۀ سالن ها و آشپزخانه می باشد،که مجموعأ توسط راهروهای ارتباطی بنای واحدی را هویت می بخشند.
سقف های شیب دار ــ از جنس ورقه های فولادی موجدار ــ با بیرون زدگی فاحش خود که یاد آور نرده های پنجره می باشند،تصویر سادگی ساختمان را قوت می بخشند.
سه عمارت بنا عمیقأ ایوان های سرپوشیده ای را تداعی می کنند که الوار های چوبی کف راهروها در میانشان ریشه دوانیده اند.
در نمای جنوبی،باز شو ها تنها با توری های فلزی ــ جهت ممانعت ورود حشرات ــ پوشیده شده اند که در واقع برون و درون بنا را در ارتباطی تنگاتنگ قرار می دهند،چنانکه زیستن در فضای آزاد را به نهایت می رساند.
کرکره های چوبی و بعضأ شیشه ای،توری های فلزی و کف سازی چوبی خانه،تهویه و گردش هوا را بهبود بخشیده و نیز به واسطۀ مصالح سبک به کار رفته بنا از آب و هوای استوایی منطقه محفوظ می ماند.
گفتنی است که سازۀ سبک و ظریف بنا را در همگونی کامل با طبیعت اطراف قرارداده است،به گونه ای که حقیقتأ زیستنی همسان بومیان استرالیا را میسر می سازد.به طور کلی مفهوم،سازه و فرم بنا گونه ای سکونت ناپایدار را تداعی می کنند.
1) گوشه های درخشندۀ خانۀ Rozak بر روی تپۀ صخره ای.
2) دو عمارت به فضای مرکزی ورودی پهلو زده اند.
3) بیرون زنگی شقف ها،نما را از باران و آفتاب محافظت می کنند.
4) نقطۀ مرکزی حرکت ما بین فضاها.
5) راهروها،پاویون ها را به هم مرتبط می کنند.
6) پلان همکف.
خانه rozak
خانه Rozak :
محل: استرالیای شمالی ،Darwin
معمار:گروه معماری Tropp Architects
مساحت کار:200 متر مربع
هزینه:596 247 یورو
سال:2001
کار فرما:Mike Rozak
خانۀ Rozak در طبیعت شمال غرب استرالیا به کمال القإ شده است،در منطقۀ Perchée بر روی تپه ای صخره ای که در میان دریاچۀ Bennet محاصره شده است،در طبیعتی سخت که چندان میهمان نواز نمی باشد.
اسلوب بنا متشکل از سه عمارت بر روی پیلوت می باشد،دو عمارت شب شامل فضاهای خواب و یک عمارت روز در نمای جنوبی که در بر گیرندۀ سالن ها و آشپزخانه می باشد،که مجموعأ توسط راهروهای ارتباطی بنای واحدی را هویت می بخشند.
سقف های شیب دار ــ از جنس ورقه های فولادی موجدار ــ با بیرون زدگی فاحش خود که یاد آور نرده های پنجره می باشند،تصویر سادگی ساختمان را قوت می بخشند.
سه عمارت بنا عمیقأ ایوان های سرپوشیده ای را تداعی می کنند که الوار های چوبی کف راهروها در میانشان ریشه دوانیده اند.
در نمای جنوبی،باز شو ها تنها با توری های فلزی ــ جهت ممانعت ورود حشرات ــ پوشیده شده اند که در واقع برون و درون بنا را در ارتباطی تنگاتنگ قرار می دهند،چنانکه زیستن در فضای آزاد را به نهایت می رساند.
کرکره های چوبی و بعضأ شیشه ای،توری های فلزی و کف سازی چوبی خانه،تهویه و گردش هوا را بهبود بخشیده و نیز به واسطۀ مصالح سبک به کار رفته بنا از آب و هوای استوایی منطقه محفوظ می ماند.
گفتنی است که سازۀ سبک و ظریف بنا را در همگونی کامل با طبیعت اطراف قرارداده است،به گونه ای که حقیقتأ زیستنی همسان بومیان استرالیا را میسر می سازد.به طور کلی مفهوم،سازه و فرم بنا گونه ای سکونت ناپایدار را تداعی می کنند.
4) نقطۀ مرکزی حرکت ما بین فضاها.
6) پلان همکف.
خانه poll 2
خانه poll 2
برای دسترسی به بخش اطلس فایدن اینجا کلیک کنید.
خانۀ Poll 2 :
محل: استرالیای غربی ،Perth
معمار:Gary Marinko Architects
مساحت کار: 500 متر مربع
هزینه:988 634 یورو
سال:2002
کار فرما: Margot & Jaap Poll
در محله ای که سبک تسکان (Toscan ( بخش اعظم ویلاهای آن را به جلوه در آورده است،خانۀ Poll2 با نمای متین خود نمونه ای منحصر به فرد به چشم می آید.خانه از یک ساختمان مرکزی و یک اقامتگاه الحاقی تشکیل شده است که توسط حیاط مرکزی از یکدیگر جدا شده اند.
ساختمان مرکزی چونان مجموعه ای از فضاهای زندگی طراحی شده است که همگی بر روی یک حیاط مرکزی کوچک تر باز می شوند،حیاطی که علاوه بر جداکردن اتاقهای خواب از فضای روز،نور را به قلب مجموعه وارد می کند.سقف عریض خانه،گویی بر روی همۀ اجزای بنا قرار گرفته است تا بدین طریق دیوارها و اجزای بنا را به کل واحدی تبدیل کند.
در نگاهی کلی معماری بنا آنگونه طرح شده است که فضاهای درونی، آزادانه و به طرق مختلف نور دریافت کنند.در المان ورودی خانه به واقع بازی نور را در می یابیم،راهروهای محیطی پلان خانه نیز در حالی که با نورگیرهای سقفی روشن شده اند در سمت شمال خانه و در آقتاب مطلق فضای روز حل می شوند.
گونه گونی مصالح به کاررفته،خصوصیات هر المان را واضح تر بیان می کند و نیز تغییر شدت نور بافت بتن،چوب،آجر و فلز را ارزش می بخشد.
و بالاخره در شب به واسطۀ روشنایی مصنوعی تعبیه شده در دل اجزاء بنا،روح هرفضا دوباره جلوۀ رمزآلود دیگری می گیرد.
1) نمای متین خانه در سمت خیابان.
2) نشیمن،دید ازحیاط مرکزی.
3) راهروی محیطی خانه،روشن شده توسط نورگیر سقفی.
4) دیوار آجری آبی رنگ و کف سازی صیقلی و بدون درز.
5) دیوار با ورقه های شیشه ای موجدار.
6) حیاط مرکزی.
7) پلان.
8) مقطع طولی.
9) مقطع عرضی.
خانه poll 2
برای دسترسی به بخش اطلس فایدن اینجا کلیک کنید.
خانۀ Poll 2 :
محل: استرالیای غربی ،Perth
معمار:Gary Marinko Architects
مساحت کار: 500 متر مربع
هزینه:988 634 یورو
سال:2002
کار فرما: Margot & Jaap Poll
در محله ای که سبک تسکان (Toscan ( بخش اعظم ویلاهای آن را به جلوه در آورده است،خانۀ Poll2 با نمای متین خود نمونه ای منحصر به فرد به چشم می آید.خانه از یک ساختمان مرکزی و یک اقامتگاه الحاقی تشکیل شده است که توسط حیاط مرکزی از یکدیگر جدا شده اند.
ساختمان مرکزی چونان مجموعه ای از فضاهای زندگی طراحی شده است که همگی بر روی یک حیاط مرکزی کوچک تر باز می شوند،حیاطی که علاوه بر جداکردن اتاقهای خواب از فضای روز،نور را به قلب مجموعه وارد می کند.سقف عریض خانه،گویی بر روی همۀ اجزای بنا قرار گرفته است تا بدین طریق دیوارها و اجزای بنا را به کل واحدی تبدیل کند.
در نگاهی کلی معماری بنا آنگونه طرح شده است که فضاهای درونی، آزادانه و به طرق مختلف نور دریافت کنند.در المان ورودی خانه به واقع بازی نور را در می یابیم،راهروهای محیطی پلان خانه نیز در حالی که با نورگیرهای سقفی روشن شده اند در سمت شمال خانه و در آقتاب مطلق فضای روز حل می شوند.
گونه گونی مصالح به کاررفته،خصوصیات هر المان را واضح تر بیان می کند و نیز تغییر شدت نور بافت بتن،چوب،آجر و فلز را ارزش می بخشد.
و بالاخره در شب به واسطۀ روشنایی مصنوعی تعبیه شده در دل اجزاء بنا،روح هرفضا دوباره جلوۀ رمزآلود دیگری می گیرد.
پل دروازه طلایی - سانفرانسیسکو
پل دروازه طلایی - سانفرانسیسکو
در سال 1997، حدود 41381000 وسيله نقليه از روي اين پل عبور كردند. 30 نفر در هنگام ساخت اين پل از روي آن سقوط كردند و به دليل وزش بادهاي شديد، كارگران در هنگام ساخت آن با مشكلات بسياري مواجه شدند.
ساكنين شهر سانفرانسيسكو اين پل را نماد شهر خود به حساب مي‌آورند. داستان‌ها و مسايل عجيب و جالبي در مورد اين پل وجود دارد. اين پل علي رغم نام خود (گلدن گيت به معني دروازه طلايي) به رنگ طلايي نيست ولي برخي معتقدند كه اين پل هر سال رنگ مي‌شود، در حالي كه اين امر حقيقت ندارد و تاكنون فقط دو بار رنگ شده است: يك بار در سال 1937 و بار ديگر در فاصله سال‌هاي 1995 _ 1965.
محدوديت سرعت حركت روي پل گلدن گيت در اول اكتبر سال 1983 از 90 كيلومتر در ساعت به 70 كيلومتر در ساعت كاهش يافت. رنگ اين پل نارنجي متمايل به قرمز است كه اين رنگ براي هماهنگي اين پل با محيط اطراف خود و جلوه بيشتر آن در مه و غبار (كه از شرايط آب و هوايي ويژه آن منطقه است) انتخاب شده است.
اين پل از نظر زيبايي‌شناسي و معماري در نوع خود منحصر به فرد است. در ماه جون سال 2001 انجمن مهندسان عمران آمريكا چند بنا را با نام «بناهاي هزاره» معرفي كردند. اين بناها عبارت بودند از كانال پاناما، ساختمان ايمپايراستيت و پل گلدن گيت.
پل دروازه طلایی - سانفرانسیسکو
پل گلدن گيت كه با هزينه 35 ميليون دلار ظرف مدت 4 سال در سانفرانسيسكو ساخته شد، شمال اين شهر را به جنوب آن متصل مي‌كند. اين پل در 28 مي سال 1937 ساعت 12 بعدازظهر به روي وسايل نقليه باز شد.
اين پل متحرك 4200 فوت طول دارد و سال‌هاست كه مستحكم پابرجا مانده است. ارتفاع اين پل از سطح آب 220 فوت و وزن آن 887000 تن است. دو برجي كه در طول اين پل ساخته شده‌اند 746 فوت ارتفاع دارند.
اين پل متحرك 4200 فوت طول دارد و سال‌هاست كه مستحكم پابرجا مانده است. ارتفاع اين پل از سطح آب 220 فوت و وزن آن 887000 تن است. دو برجي كه در طول اين پل ساخته شده‌اند 746 فوت ارتفاع دارند.
در سال 1997، حدود 41381000 وسيله نقليه از روي اين پل عبور كردند. 30 نفر در هنگام ساخت اين پل از روي آن سقوط كردند و به دليل وزش بادهاي شديد، كارگران در هنگام ساخت آن با مشكلات بسياري مواجه شدند.
ساكنين شهر سانفرانسيسكو اين پل را نماد شهر خود به حساب مي‌آورند. داستان‌ها و مسايل عجيب و جالبي در مورد اين پل وجود دارد. اين پل علي رغم نام خود (گلدن گيت به معني دروازه طلايي) به رنگ طلايي نيست ولي برخي معتقدند كه اين پل هر سال رنگ مي‌شود، در حالي كه اين امر حقيقت ندارد و تاكنون فقط دو بار رنگ شده است: يك بار در سال 1937 و بار ديگر در فاصله سال‌هاي 1995 _ 1965.
گفته مي‌شود كه پل گلدن گيت بزرگترين پل دنياست. البته اين امر در فاصله سال‌هاي 1937 تا 1964 صحت داشت ولي با ساخت پل ورازانو نروزبين بروكلين و جزيره استيتن در نيويورك، گلدن گيت ديگر در زمره طولاني‌ترين پل معلق دنيا به شمار نمي‌آمد. البته در حال حاضر با ساخت پل‌هايي در منطقه آسيا و اسكانديناوي (بخشي از شمال اروپا كه شامل دانمارك، نروژ، سوئد و فنلاند مي‌شود)، تعيين بزرگترين و طولاني‌ترين پل در دنيا مشكل مي‌شود. پل گلدن گيت براي ميليون‌ها نفر ساكنين از شهر بزرگ سانفرانسيسكو نقش كليدي را در برقراري ارتباط و اتصال نقاط مختلف دارد و در واقع به استثناي پل بروكلين هيچ پلي در آمريكا به اندازه اين پل از اهميت و محبوبيت برخوردار نيست.
در ماه آگوست سال 2002 پروژه‌اي با هزينه‌اي معادل 16 ميليارد دلار به مقاوم‌سازي اين پل در برابر زلزله اختصاص يافت.
پل گلدن گيت، ابتكار مهندس مشهور جوزف استراس بود كه پيش از اين طراحي 400 پل متحرك را برعهده داشت. ايرونيگ مارو، مهندس معمار و مهندس چارلز آلتون اليس و لئون مويسيف از طراحان پل در اجراي اين پروژه بزرگ مشاركت داشتند.
ساخت اين پل از 5 ژانويه سال 1933 شروع شد و در آوريل 1937 به پايان رسيد و در 27 مي همان سال براي تردد عابران پياده آزاد شد. اين پل تنها راه خروجي سانفرانسيسكو به سمت شمال است و از 6 مسير مخصوص تردد وسايل نقليه و دو مسير محل عبور عابران پياده در هر دو طرف تشكيل شده است در اول سپتامبر سال 2002 عوارض تردد از روي اين پل براي وسايل نقليه موتوري از 3 دلار به 5 دلار افزايش يافت. دوچرخه، موتور و عابر پياده از پرداخت عوارض معاف هستند.
در ماه آگوست سال 2002 پروژه‌اي با هزينه‌اي معادل 16 ميليارد دلار به مقاوم‌سازي اين پل در برابر زلزله اختصاص يافت.
پل گلدن گيت، ابتكار مهندس مشهور جوزف استراس بود كه پيش از اين طراحي 400 پل متحرك را برعهده داشت. ايرونيگ مارو، مهندس معمار و مهندس چارلز آلتون اليس و لئون مويسيف از طراحان پل در اجراي اين پروژه بزرگ مشاركت داشتند.
ساخت اين پل از 5 ژانويه سال 1933 شروع شد و در آوريل 1937 به پايان رسيد و در 27 مي همان سال براي تردد عابران پياده آزاد شد. اين پل تنها راه خروجي سانفرانسيسكو به سمت شمال است و از 6 مسير مخصوص تردد وسايل نقليه و دو مسير محل عبور عابران پياده در هر دو طرف تشكيل شده است در اول سپتامبر سال 2002 عوارض تردد از روي اين پل براي وسايل نقليه موتوري از 3 دلار به 5 دلار افزايش يافت. دوچرخه، موتور و عابر پياده از پرداخت عوارض معاف هستند.
محدوديت سرعت حركت روي پل گلدن گيت در اول اكتبر سال 1983 از 90 كيلومتر در ساعت به 70 كيلومتر در ساعت كاهش يافت. رنگ اين پل نارنجي متمايل به قرمز است كه اين رنگ براي هماهنگي اين پل با محيط اطراف خود و جلوه بيشتر آن در مه و غبار (كه از شرايط آب و هوايي ويژه آن منطقه است) انتخاب شده است.
اين پل از نظر زيبايي‌شناسي و معماري در نوع خود منحصر به فرد است. در ماه جون سال 2001 انجمن مهندسان عمران آمريكا چند بنا را با نام «بناهاي هزاره» معرفي كردند. اين بناها عبارت بودند از كانال پاناما، ساختمان ايمپايراستيت و پل گلدن گيت.
پل آلامیو - اسپانیا
پل آلامیو - اسپانیا
سپیده یحیوی :
Siville, Spain 1987-1992
River Guadalquivir
Motor and Pedestrian Bridge
Maximum Span 200m (656 ft)
زماني كه اسپانيا براي ميزباني نمايشگاه اکسپو سال 1992 انتخاب شد، ساختن پل‌هاي جديد براي دسترسي به جزيره‌اي بزرگ ولي دورافتاده و متروك بر روي رودخانه‌‌ي Guadalquivir در Seville قسمت بزرگي از تداركات مربوط به نمايشگاه محسوب مي‌شد.
چهار پل جديد ساخته شد كه دو پل توسط كالاتراوا طراحي شده بود. پل Alamillo بزرگترين و وسيع‌ترين آن مي‌باشد.
اين پل توسط سانتياگو كالاتراوا كه قبلاً به خاطر ساختن چندين ايستگاه و فرودگاه و پل و همچنين پل‌سازي روي رودخانه‌‌ي Guadalquivirمشهور شده بود طراحي شده و اكنون به عنوان يك سمبل چشم‌انداز مهم و نشانه‌اي از مدنيت و هنر معماري و مهندسي محسوب مي‌شود.
پل Alamillo که يك پل سواره- پیاده رو است شهر Siville را به جزيره‌ي Cartuja كه نمايشگاه در آن برگزار شد متصل مي‌كند.
طرح جسارت‌آميز و تحرك‌برانگيز موجود در پروژه، توجه همه را از ابتداي طراحي به پل Alamillo معطوف داشته است. احداث پل در يك منطقه‌ي دورافتاده‌ي شهر از اهميت اساسي در احياي ناحيه‌اي كه رو به نابودي داشت برخوردار است
طرح اصلي كالاتراوا يك جفت پل متقارن در دو طرف جزيره‌ي La Cartuja بود كه 5/1 كيلومتر از هم فاصله داشت اما در حقيقت يكي از آنها ساخته شد. آنچه مسلم است نقطه قوت و برجسته طرح پل Alamillo در قرينه‌اي بودن آن است.
تنها ستون پل كه با زاويه‌اي 58 درجه‌اي به طرف بيرون رودخانه متمايل است، دهانه‌ي پل به طول 200 متر را با 13 جفت كابل نگهداري مي‌كند. اين تمايل به عقب حس حركت و مراقبت را به كل ساختار مي‌دهد و باعث مي‌شود اين قسمت يك نگهدارنده‌ي ساده‌ي ساكن به نظر نرسد. علاوه بر آن وزن و شيب آن نقش مهمي در ايجاد تعادل بين ستون و سواره‌رو ايفا كرده و تقارن ساختاري را غيرضروري مي‌سازد.
نكته‌ي مهم ديگر اينكه نيروهاي افقي ايجاد شده توسط ستون و دهانه توسط كابلهاي تحت كشش متعادل مي‌شود. بنابراين پايه‌ها تنها تحت تأثير بارهاي عمودي قرار مي‌گيرند.
این رویکرد کالاتراوا ساختار پل را شبيه يك چنگ عظيم كرده. این پل در نوع خود بی نظیر است و سازه ای مشابه آن وجود ندارد.
كالاتراوا پل را نه‌تنها به عنوان عامل ارتباطی، بلكه الماني براي منظرسازی و ایجاد نشانه شهری و عاملي محرك براي ترقي در آن منطقه در نظر گرفت. ستون سيماني و فولادي آن به عنوان يك سمبل و نشانه از شهر قديمي Seville قابل رؤيت است.
در طي نمايشگاه اکسپو 1992 ،در حقيقت ساخت جاده‌هاي جديد ، پل های متعدد از جمله پل Alamillo ، هتلها و پاركها به معرفي معماري در منطقه و ارتقاء ارزش آن كمك فراوان نمود.
اين پل به طور كامل روش معماري كالاتراوا را منعكس مي‌كند كه در جهت ابداع فرمهاي سبك هدايت شده است. فرمي كه ايده‌ي حركت و نوآوري در تكنولوژي را مي‌رساند.
پل آلامیو - اسپانیا
سپیده یحیوی :
River Guadalquivir
Motor and Pedestrian Bridge
Maximum Span 200m (656 ft)
زماني كه اسپانيا براي ميزباني نمايشگاه اکسپو سال 1992 انتخاب شد، ساختن پل‌هاي جديد براي دسترسي به جزيره‌اي بزرگ ولي دورافتاده و متروك بر روي رودخانه‌‌ي Guadalquivir در Seville قسمت بزرگي از تداركات مربوط به نمايشگاه محسوب مي‌شد.
چهار پل جديد ساخته شد كه دو پل توسط كالاتراوا طراحي شده بود. پل Alamillo بزرگترين و وسيع‌ترين آن مي‌باشد.
اين پل توسط سانتياگو كالاتراوا كه قبلاً به خاطر ساختن چندين ايستگاه و فرودگاه و پل و همچنين پل‌سازي روي رودخانه‌‌ي Guadalquivirمشهور شده بود طراحي شده و اكنون به عنوان يك سمبل چشم‌انداز مهم و نشانه‌اي از مدنيت و هنر معماري و مهندسي محسوب مي‌شود.
پل Alamillo که يك پل سواره- پیاده رو است شهر Siville را به جزيره‌ي Cartuja كه نمايشگاه در آن برگزار شد متصل مي‌كند.
طرح جسارت‌آميز و تحرك‌برانگيز موجود در پروژه، توجه همه را از ابتداي طراحي به پل Alamillo معطوف داشته است. احداث پل در يك منطقه‌ي دورافتاده‌ي شهر از اهميت اساسي در احياي ناحيه‌اي كه رو به نابودي داشت برخوردار است
طرح اصلي كالاتراوا يك جفت پل متقارن در دو طرف جزيره‌ي La Cartuja بود كه 5/1 كيلومتر از هم فاصله داشت اما در حقيقت يكي از آنها ساخته شد. آنچه مسلم است نقطه قوت و برجسته طرح پل Alamillo در قرينه‌اي بودن آن است.
تنها ستون پل كه با زاويه‌اي 58 درجه‌اي به طرف بيرون رودخانه متمايل است، دهانه‌ي پل به طول 200 متر را با 13 جفت كابل نگهداري مي‌كند. اين تمايل به عقب حس حركت و مراقبت را به كل ساختار مي‌دهد و باعث مي‌شود اين قسمت يك نگهدارنده‌ي ساده‌ي ساكن به نظر نرسد. علاوه بر آن وزن و شيب آن نقش مهمي در ايجاد تعادل بين ستون و سواره‌رو ايفا كرده و تقارن ساختاري را غيرضروري مي‌سازد.
نكته‌ي مهم ديگر اينكه نيروهاي افقي ايجاد شده توسط ستون و دهانه توسط كابلهاي تحت كشش متعادل مي‌شود. بنابراين پايه‌ها تنها تحت تأثير بارهاي عمودي قرار مي‌گيرند.
این رویکرد کالاتراوا ساختار پل را شبيه يك چنگ عظيم كرده. این پل در نوع خود بی نظیر است و سازه ای مشابه آن وجود ندارد.
كالاتراوا پل را نه‌تنها به عنوان عامل ارتباطی، بلكه الماني براي منظرسازی و ایجاد نشانه شهری و عاملي محرك براي ترقي در آن منطقه در نظر گرفت. ستون سيماني و فولادي آن به عنوان يك سمبل و نشانه از شهر قديمي Seville قابل رؤيت است.
در طي نمايشگاه اکسپو 1992 ،در حقيقت ساخت جاده‌هاي جديد ، پل های متعدد از جمله پل Alamillo ، هتلها و پاركها به معرفي معماري در منطقه و ارتقاء ارزش آن كمك فراوان نمود.
اين پل به طور كامل روش معماري كالاتراوا را منعكس مي‌كند كه در جهت ابداع فرمهاي سبك هدايت شده است. فرمي كه ايده‌ي حركت و نوآوري در تكنولوژي را مي‌رساند.
----------------------------------------------------------------------
عکس : آرشیو معماران
عکس : آرشیو معماران
خانه ی شماره ی 3
خانه ی شماره ی 3
محل : شیراز ، ایران
معمار : مهرداد ایروانیان
مساحت کار : 450 متر مربع
هزینه : 119060 یورو
سال :2002
کارفرما : جعفر زرتشتیان
خانۀ شمارۀ 3 متعلق است به جریانی از معماری امروز ایران که هنوز در نیمۀ راه خود می باشد.جریانی که در تلاش است تا قرابتی میان معماری این سرزمین باستانی و جایگاه آن در معماری امروز جهان ایجاد کند.در این میان مهرداد ایروانیان یکی از مشهورترین معماران نسل خود می باشد.
ایروانیـــان در کـــــار خــود گـــونه ای ارتـــباط مــیـــان مـعمــــــاری و هــــــنرهای تـجسـمــی ــ الالخصـــوص Les arts plastiquesـ را به نمایش می گذارد.در خانۀ شمارۀ 3 نیز این نگرانی را به وضوح در تک تک دیتیل ها بیان می دارد.طرح خانه متشکل است از مجموعۀ المان های معمول که در دو سطح تقسیم شده اند.این در حالی است که ورای فضاهای مبنای روز و شب ، معمار از این خانه پردۀ نقاشی ساخته است که نشان وی را تجلی می بخشد.
معمار به عمد مصالحی به ظاهرعادی به کار می برد: تنۀ درخت ــ به صورت کار نشده ــ در سازه ، تکه سنگ های نامنظم در دل رج های دیوارچینی سنتی و مصالحی چون فولاد و آلومینیوم.تأسیسات مکانیکی ساختمان در بیرون حجم بنا به آرامی می شکفد.سطوح خارجی پوشیده اند ازنرده ها، سایبان ها ، صفحه های مشبک فلزی و کنسول هایی جهت نگهداری چوب بخاری. هر سطحی ، داخلی یا خارجی، بستری است برای فوران نو آوری.
اطلس معماری معاصر فایدن
1) سایبان ها از جنس توری فلزی، خود را از نما جدا کرده اند.
2) پوشش های متفاوت مصالح نما را تشکیل می دهد، ازاین جمله اند چوب های بخاری برروی کنسول.
3) بخاری بوسیلۀ آجرچینی در نما ظاهر می شود
4) لوله های خارج شده از بنا، عملکرد فضاهای درون را شرح می دهند.
5) دید داخل.
6) پلان همکف.
7) مقطع طولی.
خانه ی شماره ی 3
محل : شیراز ، ایران
معمار : مهرداد ایروانیان
مساحت کار : 450 متر مربع
هزینه : 119060 یورو
سال :2002
کارفرما : جعفر زرتشتیان
خانۀ شمارۀ 3 متعلق است به جریانی از معماری امروز ایران که هنوز در نیمۀ راه خود می باشد.جریانی که در تلاش است تا قرابتی میان معماری این سرزمین باستانی و جایگاه آن در معماری امروز جهان ایجاد کند.در این میان مهرداد ایروانیان یکی از مشهورترین معماران نسل خود می باشد.
ایروانیـــان در کـــــار خــود گـــونه ای ارتـــباط مــیـــان مـعمــــــاری و هــــــنرهای تـجسـمــی ــ الالخصـــوص Les arts plastiquesـ را به نمایش می گذارد.در خانۀ شمارۀ 3 نیز این نگرانی را به وضوح در تک تک دیتیل ها بیان می دارد.طرح خانه متشکل است از مجموعۀ المان های معمول که در دو سطح تقسیم شده اند.این در حالی است که ورای فضاهای مبنای روز و شب ، معمار از این خانه پردۀ نقاشی ساخته است که نشان وی را تجلی می بخشد.
معمار به عمد مصالحی به ظاهرعادی به کار می برد: تنۀ درخت ــ به صورت کار نشده ــ در سازه ، تکه سنگ های نامنظم در دل رج های دیوارچینی سنتی و مصالحی چون فولاد و آلومینیوم.تأسیسات مکانیکی ساختمان در بیرون حجم بنا به آرامی می شکفد.سطوح خارجی پوشیده اند ازنرده ها، سایبان ها ، صفحه های مشبک فلزی و کنسول هایی جهت نگهداری چوب بخاری. هر سطحی ، داخلی یا خارجی، بستری است برای فوران نو آوری.
اطلس معماری معاصر فایدن
1) سایبان ها از جنس توری فلزی، خود را از نما جدا کرده اند.
2) پوشش های متفاوت مصالح نما را تشکیل می دهد، ازاین جمله اند چوب های بخاری برروی کنسول.
3) بخاری بوسیلۀ آجرچینی در نما ظاهر می شود
4) لوله های خارج شده از بنا، عملکرد فضاهای درون را شرح می دهند.
5) دید داخل.
6) پلان همکف.
7) مقطع طولی.
ساختمان Bmw
ساختمان Bmw
ساختمان غول ماشين سازي آلمان(بي ام دبليو) را يك مهندس معمار زن طراحي كرد و ساخت.اين سازه،در نهايت پيچيدگي طراحي شده است.
در سال 2002، غول ماشين‌سازي آلمان، شركت «بي ام دبليو» براي احداث ساختمان مركزي كارخانه در «آرت اسكرتز» در شهر لايپزيگ آلمان، سرمايه‌گذاري هنگفتي كرد. ساختماني با ارزش 55/1 بيليون دلار كه حدود 5000 كارمند و كارگر و مهندس با فعاليت روزانه خود ، بيش از 650 عدد ماشين «بي ام دبليو» مدل دو در _ اسپرت _ توليد مي‌كنند.
اين كمپاني، معمار برجسته خانم «زاها حديد» را كه موفق به كسب مدال افتخار «پريتيزكر» شده براي ساخت اين سازه برگزيد. طرح‌هاي پيچيده «حديد» در طراحي‌هاي معمول كارخانه تحول جديدي به وجود آوردند. يك سازه مركزي، قسمت‌هاي مربوط به مديران و كارگران را با استفاده از ريل‌هاي معلق حمل قطعات به هم وصل كرده است.
«زاها حديد» رشته منسجمي در ساختمان مركزي «بي ام دبليو» ايجاد كرده كه مردم و ماشين‌ها در كنار هم قرار گرفته‌اند.عماران نمي‌توانند با توجه به اشتياق خود در نوآوري و خلاقيت در ، به ساخت سازه‌هاي صنعتي بي‌توجه باشند.
حديد مي‌گويد: «ما به نوآوري و ابداع معتقديم و براي نيل به اين هدف شركت بي ام دبليو، استقامت و طاقت بسياري در واگذاري اين پروژه به ما نشان داد.»ساختماني كه حديد طراحي كرده است، هيچ مشابه قبلي نداشته و وي با ذهنيتي كاملا جديد دست به ساخت اين سازه اعجاب‌انگيز زده است.
كارخانه از يك مجموعه سه عضوي تشكيل شده است. اين سه ساختمان از سه نقطه مركزي توسط خط توليد به هم متصلند. ساخت اوليه اين كارخانه در املاك خصوصي «بي ام دبليو» آغاز شده و در سال 2004 به بهره‌برداري رسيد.
بدنه‌هاي نيمه تمام اتومبيل‌ها و قطعات مختلف ماشين روي تسمه انتقال دهنده كه مانند ارابه‌اي آنها را حمل مي‌كند قرار مي گيرند.اين قطعات به آرامي و بدون ايجاد سر و صداي مزاحم و آزاردهنده، در بخشي از مسير خود به سمت قسمت‌هاي تكميل كننده، از بالاي غذاخوري و محل استراحت كاركنان عبور مي‌كنند.
اين نقاط مشترك محل عبور قطعات و سير مراحل تكميلي هستند:
قسمت ساخت بدنه‌هاي نيمه تمام (645000 فوت مربع)، قسمت رنگ (270 هزار فوت مربع) و در آخر محوطه وسيع اتصال قطعات (يك ميليون و 75 هزار فوت مربع)، كه در آن جا قطعات رنگ شده به هم وصل شده و در انتها به صورت اتومبيلي لوكس و گران‌قيمت از خط توليد خارج مي‌شوند.
ساختمان مركزي مانند مركز عصبي يا مغز كل كارخانه عمل مي‌كند. رشته‌هاي فعاليت ساختمان‌هاي ديگر در اين نقطه به هم وصل شده و عملا از اين ساختمان منشعب مي‌شوند.
اين استراتژي طراحي در مسيرهاي گذر مردم و كارمندان (زماني كه صبح‌ها به سر كار مي‌روند و زماني كه براي صرف غذا از محوطه خارج مي‌شوند) استفاده شده است. بينندگان به بهترين شكل دور تسلسل و پيشرفت خط توليد قطعات را كه به صورت افقي و معلق در فضا قرار گرفته، مشاهده مي‌كنند.
با ديدن روند مذكور اين فكر به بيننده القاء مي‌شود كه گويي همه قسمت‌هاي مستقل از اين قسمت كارخانه شبيه‌سازي و توسط موتوري قدرتمند متحرك شده و در بخش مركزي ظهور پيدا مي‌كند. در حقيقت عملكرد به گونه‌اي است كه تمام حركات و اعمال از يك قيف رد شده، در آن فشرده و عصاره حاصل از آن بين سه قسمت ديگر مجددا پخش مي‌شود: بدنه اوليه، قسمت رنگ، و بخش سرهم كردن قطعات.
در يك توصيف كلي وقتي بيننده به اين ساختمان نگاه مي‌كند سازمان‌دهي مراحل مختلف از جمله فعاليت‌هاي عادي و عمومي كارمندان، تا فعاليت تخصصي ماشين‌هاي خودكار از جلو تا وسط ساختمان قابل تشخيص است. سردر اصلي مانند چتري از دو طرف به ستون‌هايي محكم چفت شده است.
افرادي كه در ورودي درهاي اصلي مستقر هستند، حركت قطعات ماشين‌ها را به صورت كاملا برهنه مشاهده مي‌كنند. اين ورودي به افراد اجازه مي‌دهد تا به قلب كارخانه نفوذ كرده و امكان ديد را براي آنها فراهم مي‌كند.
طراحي ويژه و نورپردازي زيباي قسمت ورودي و مركزي به صورتي است كه فضاي ورودي را بدون مشكل و بدون صرف هزينه و اتلاف انرژي برق، نمايان مي‌سازد. استراتژي اوليه طراحي اين فضا به صورتي است كه قسمت برش و طبقات هم كف و طبقه اول به صورتي پيوسته به هم متصل باشند.
دو صفحه مجزا كه به شكل تراس طراحي شده، از شمال به جنوب و از جنوب به شمال امتداد يافته تا همه چيز از قسمت مركزي طبقه اول قابل دسترسي و رويت باشد. در انتهاي اين مسير معلق، قسمت بازرسي قرار گرفته كه توجه هر بيننده‌اي را به خود جلب مي‌كند. قسمت‌هايي كه تكميل شده‌اند به اين قسمت وارد شده و پس از كسب اطمينان در كيفيت آنها به قسمت اتصال مستقل مي‌شوند
در صورت علاقه مندي به آشنايي بيشتر با اين هنرمند معمار به سايت شخصي او به آدرس http://www.zaha-hadid.com/ مراجعه نماييد .
ساختمان Bmw
ساختمان غول ماشين سازي آلمان(بي ام دبليو) را يك مهندس معمار زن طراحي كرد و ساخت.اين سازه،در نهايت پيچيدگي طراحي شده است.
در سال 2002، غول ماشين‌سازي آلمان، شركت «بي ام دبليو» براي احداث ساختمان مركزي كارخانه در «آرت اسكرتز» در شهر لايپزيگ آلمان، سرمايه‌گذاري هنگفتي كرد. ساختماني با ارزش 55/1 بيليون دلار كه حدود 5000 كارمند و كارگر و مهندس با فعاليت روزانه خود ، بيش از 650 عدد ماشين «بي ام دبليو» مدل دو در _ اسپرت _ توليد مي‌كنند.
اين كمپاني، معمار برجسته خانم «زاها حديد» را كه موفق به كسب مدال افتخار «پريتيزكر» شده براي ساخت اين سازه برگزيد. طرح‌هاي پيچيده «حديد» در طراحي‌هاي معمول كارخانه تحول جديدي به وجود آوردند. يك سازه مركزي، قسمت‌هاي مربوط به مديران و كارگران را با استفاده از ريل‌هاي معلق حمل قطعات به هم وصل كرده است.
«زاها حديد» رشته منسجمي در ساختمان مركزي «بي ام دبليو» ايجاد كرده كه مردم و ماشين‌ها در كنار هم قرار گرفته‌اند.عماران نمي‌توانند با توجه به اشتياق خود در نوآوري و خلاقيت در ، به ساخت سازه‌هاي صنعتي بي‌توجه باشند.
حديد مي‌گويد: «ما به نوآوري و ابداع معتقديم و براي نيل به اين هدف شركت بي ام دبليو، استقامت و طاقت بسياري در واگذاري اين پروژه به ما نشان داد.»ساختماني كه حديد طراحي كرده است، هيچ مشابه قبلي نداشته و وي با ذهنيتي كاملا جديد دست به ساخت اين سازه اعجاب‌انگيز زده است.
كارخانه از يك مجموعه سه عضوي تشكيل شده است. اين سه ساختمان از سه نقطه مركزي توسط خط توليد به هم متصلند. ساخت اوليه اين كارخانه در املاك خصوصي «بي ام دبليو» آغاز شده و در سال 2004 به بهره‌برداري رسيد.
بدنه‌هاي نيمه تمام اتومبيل‌ها و قطعات مختلف ماشين روي تسمه انتقال دهنده كه مانند ارابه‌اي آنها را حمل مي‌كند قرار مي گيرند.اين قطعات به آرامي و بدون ايجاد سر و صداي مزاحم و آزاردهنده، در بخشي از مسير خود به سمت قسمت‌هاي تكميل كننده، از بالاي غذاخوري و محل استراحت كاركنان عبور مي‌كنند.
اين نقاط مشترك محل عبور قطعات و سير مراحل تكميلي هستند:
قسمت ساخت بدنه‌هاي نيمه تمام (645000 فوت مربع)، قسمت رنگ (270 هزار فوت مربع) و در آخر محوطه وسيع اتصال قطعات (يك ميليون و 75 هزار فوت مربع)، كه در آن جا قطعات رنگ شده به هم وصل شده و در انتها به صورت اتومبيلي لوكس و گران‌قيمت از خط توليد خارج مي‌شوند.
ساختمان مركزي مانند مركز عصبي يا مغز كل كارخانه عمل مي‌كند. رشته‌هاي فعاليت ساختمان‌هاي ديگر در اين نقطه به هم وصل شده و عملا از اين ساختمان منشعب مي‌شوند.
اين استراتژي طراحي در مسيرهاي گذر مردم و كارمندان (زماني كه صبح‌ها به سر كار مي‌روند و زماني كه براي صرف غذا از محوطه خارج مي‌شوند) استفاده شده است. بينندگان به بهترين شكل دور تسلسل و پيشرفت خط توليد قطعات را كه به صورت افقي و معلق در فضا قرار گرفته، مشاهده مي‌كنند.
با ديدن روند مذكور اين فكر به بيننده القاء مي‌شود كه گويي همه قسمت‌هاي مستقل از اين قسمت كارخانه شبيه‌سازي و توسط موتوري قدرتمند متحرك شده و در بخش مركزي ظهور پيدا مي‌كند. در حقيقت عملكرد به گونه‌اي است كه تمام حركات و اعمال از يك قيف رد شده، در آن فشرده و عصاره حاصل از آن بين سه قسمت ديگر مجددا پخش مي‌شود: بدنه اوليه، قسمت رنگ، و بخش سرهم كردن قطعات.
در يك توصيف كلي وقتي بيننده به اين ساختمان نگاه مي‌كند سازمان‌دهي مراحل مختلف از جمله فعاليت‌هاي عادي و عمومي كارمندان، تا فعاليت تخصصي ماشين‌هاي خودكار از جلو تا وسط ساختمان قابل تشخيص است. سردر اصلي مانند چتري از دو طرف به ستون‌هايي محكم چفت شده است.
افرادي كه در ورودي درهاي اصلي مستقر هستند، حركت قطعات ماشين‌ها را به صورت كاملا برهنه مشاهده مي‌كنند. اين ورودي به افراد اجازه مي‌دهد تا به قلب كارخانه نفوذ كرده و امكان ديد را براي آنها فراهم مي‌كند.
طراحي ويژه و نورپردازي زيباي قسمت ورودي و مركزي به صورتي است كه فضاي ورودي را بدون مشكل و بدون صرف هزينه و اتلاف انرژي برق، نمايان مي‌سازد. استراتژي اوليه طراحي اين فضا به صورتي است كه قسمت برش و طبقات هم كف و طبقه اول به صورتي پيوسته به هم متصل باشند.
دو صفحه مجزا كه به شكل تراس طراحي شده، از شمال به جنوب و از جنوب به شمال امتداد يافته تا همه چيز از قسمت مركزي طبقه اول قابل دسترسي و رويت باشد. در انتهاي اين مسير معلق، قسمت بازرسي قرار گرفته كه توجه هر بيننده‌اي را به خود جلب مي‌كند. قسمت‌هايي كه تكميل شده‌اند به اين قسمت وارد شده و پس از كسب اطمينان در كيفيت آنها به قسمت اتصال مستقل مي‌شوند
در صورت علاقه مندي به آشنايي بيشتر با اين هنرمند معمار به سايت شخصي او به آدرس http://www.zaha-hadid.com/ مراجعه نماييد .
خانه طباطبایی ها- کاشان
خانه طباطبایی ها- کاشان
http://www.memaran.ir./modules.php?name=News&file=article&sid=293
اين خانه در نزديکی خانه تاريخی بروجردی و در جوار بقعه مبارکه امامزاده سلطان امير احمد (ع-که اين بقعه نيز از آثار هنری قرن نهم و دهم می باشد) خانه با شکوهی وجود دارد و به خاطر اينکه سنگ بنای اين خانه را شخصی به نام حاج سيد جعفر طباطبايی نطنزی بنا نهاده است به خانه طباطبايی موسوم و مشهور گرديده است.
اين خانه در زمينی به مساحت 4730 متر مربع و در حدود سال 1250 قمری با مهارت و هنرمندی معمار معروف کاشانی استاد علی مريم احداث گرديده است.
اين خانه مشتمل بر چهار صحن و حياط می باشد که حياط مرکزی متعلق به قسمت بيرونی و دو حياط متعلق به اندرونی و يک حياط متعلق به خدمه بوده است.
قسمت اندرونی: شامل اتاق پنج دری ساده در مرکز و دو حياط در دو طرف آن و دارای سرداب هايی که بادگير ها هوارا در آن جريان می دهند که اين قسمت محل سکونت خانواده مرحوم طباطبايی بوده است .
در طرفين تالار بزرگ دو حياط خلوت و نور گير به صورت قرينه يکديگر احداث شده است که دارای تابلو های بديع نقاشی می باشند و از نفايس آثار هنری اين ديار به شمار می آيند. اسناد و قراين نشان می دهد که هنرمند بزرگ و نقاشباشی در بار ناصرالدين شاه قاجار يعنی ميرزاابوالحسن غفاری کاشانی ملقب به صنيع الملک با مالک خانه دوستی نزديک و مراوده خانوادگی داشته است لذا به احترام دوستی که با مرحوم طباطبايی داشته در اجرای گچ بری ها و ترسيم نقاشی های اين خانه نظارت داشته است. و اين مطلب ارزش و اعتبار تزيينات خانه طباطبايي را بسيار افزايش می دهد.
حياط خدمه: شامل اتاق های خدمه ، زيرزمين خدمه، آشپزخانه و اصطبل زمستانی و تابستانی می باشد که تعدادی از اتاقهای خدمه از بين رفته است .
آب خانه از دو رشته قنات دولت آبادی و نصرآبادی تأمين می گرديد است . خانه طباطبايی دارای 5 درب ورودی می باشد که ورودی اصلی به دو ورودی اندرونی و بيرونی در قسمت هشتی تقسيم می گردد. علت پيچ و خم های راهرو های ورودی جهت شکستن اختلاف ارتفاع و نداشتن ديد مستقيم است.
لازم به توضيح است که خانه مسکونی وزادگاه شادروان "سپيده کاشانی" – شاعر بزرگ معاصر – نيز در مجاورت خانه تاريخی طباطبايي و در جنوب آن قرار دارد.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
خانه طباطبایی ها- کاشان
http://www.memaran.ir./modules.php?name=News&file=article&sid=293
اين خانه در نزديکی خانه تاريخی بروجردی و در جوار بقعه مبارکه امامزاده سلطان امير احمد (ع-که اين بقعه نيز از آثار هنری قرن نهم و دهم می باشد) خانه با شکوهی وجود دارد و به خاطر اينکه سنگ بنای اين خانه را شخصی به نام حاج سيد جعفر طباطبايی نطنزی بنا نهاده است به خانه طباطبايی موسوم و مشهور گرديده است.
اين خانه در زمينی به مساحت 4730 متر مربع و در حدود سال 1250 قمری با مهارت و هنرمندی معمار معروف کاشانی استاد علی مريم احداث گرديده است.
اين خانه مشتمل بر چهار صحن و حياط می باشد که حياط مرکزی متعلق به قسمت بيرونی و دو حياط متعلق به اندرونی و يک حياط متعلق به خدمه بوده است.
قسمت اندرونی: شامل اتاق پنج دری ساده در مرکز و دو حياط در دو طرف آن و دارای سرداب هايی که بادگير ها هوارا در آن جريان می دهند که اين قسمت محل سکونت خانواده مرحوم طباطبايی بوده است .
حياط ضلع شمال غربی بزرگتر و تعداد اتاق های آن بيشتر می باشد و دارای سرسرای پذيرايی مجزايی است. در زير قسمت اندرونی مخصوصاً اتاق مرکزی ، سرداب بزرگی قرار دارد که دارای مشخصات منحصر به فرد خود است و به علل مختلف از جمله : وجود بادگير ،سقف ضربی ، نوع مصالح به کار رفته در بدنه ، دو جداره بودن بدنه ،وجود حوضی که قبلاً در مرکز سرداب بوده، اختلاف ارتفاع با سطح کوچه حدود 8 تا 10 متر ، نسيم خنکی که از سطح حوض حياط مرکزی وارد زير زمين می شود ؛ همه اين عوامل باعث شده تا به خصوص در فصل تابستان 15 تا 20 درجه اختلاف دما بين زيرزمين و بيرون آن مشاهده شود.
قسمت بيرونی: شامل تالار بزرگ (اتاق شاه نشين) در مرکز با نورگيرها و پنجره های مشبک رنگی و پنجره های کناری دو جداره که عمودی باز و بسته می شود . اين اتاق دارای تزيينات نقاشی و آيينه کاری و گچ بری های جالب از جمله پنجره های مشبک گچی است که همچون پارچه توری ظريفی به نظر می رسد . در دو طرف اتاق شاه نشين اتاق های گوشواره بنا شده است در جلوی اتاق شاه نشين ، ايوانی با آيينه کاری و گچبری های جالب ديده می شود.
آب خانه از دو رشته قنات دولت آبادی و نصرآبادی تأمين می گرديد است . خانه طباطبايی دارای 5 درب ورودی می باشد که ورودی اصلی به دو ورودی اندرونی و بيرونی در قسمت هشتی تقسيم می گردد. علت پيچ و خم های راهرو های ورودی جهت شکستن اختلاف ارتفاع و نداشتن ديد مستقيم است.
لازم به توضيح است که خانه مسکونی وزادگاه شادروان "سپيده کاشانی" – شاعر بزرگ معاصر – نيز در مجاورت خانه تاريخی طباطبايي و در جنوب آن قرار دارد.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
مسجد مدرسه آقا بزرگ - کاشان
مسجد مدرسه آقا بزرگ - کاشان
مسجد مدرسه آقا بزرگ - کاشان
مسجد مدرسه آقا بزرگ
کاشان
فرستنده : علیا شریعتی
اين بنا در خيابان فاضل نراقی کاشان واقع می باشد. ساختمان اين مدرسه مربوط است به دوره قاجاريه که با سرمايه شخصی به نام حاج تقی خانبان طی سالهای 1250 تا 1260 قمری جهت استفاده نماز جماعت و درس و بحث داماد خود ملاّ مهدی نراقی دوم، برادر ملاّ احمد نراقی ملقب به "آقا بزرگ" بنا شده و بدين نام معروف گرديده است. معمار اين بنا شخصی به نام استاد حاج شعبان بوده است.
تمام بنا از جمله گنبد اين مدرسه که جزو بزرگترين گنبد های آجری است با آجر ساخته شده و تزيينات به کار رفته در اين بنا عبارت است از: کاشی کاری،آجر کاری،کتيبه های نفيس گچی و کاشی،مقرنس کاری،خطاطی ثلث و نستعليق و نقاشی،که نقاشی اين مدرسه نوسط استاد محمدباقر قمصری صورت گرفته است. کتيبه های خطوط مسجد توسط اساتيد برجسته خوشنويس کاشان من جمله: محمد ابراهيم(جدّ خاندان معارفی کاشان) ،محمد حسين (جدّ خاندان اديب) و بسمله های طغری توسط سيد صادق کاشانی نوشته شده است.
در بدو ورود به مدرسه ، مقرنس گچی و نقاشی سر در و کاشی های الوان بکار رفته در طرفين درگاه و ديوارهای جلوخان و کتيبه بالای سر در ،تختگاه و ظرافتی که در ساخت درب ورودی بکار رفته جلب توجه می نمايد.سپس هشتی بسيار زيبا و سقف آن که با آجرو کاشی مقرنس تزيين گرديده مورد توجّه قرار می گيريم پس ازهشتی با عبور از دو دالان مسقّف عريض ، به صحن مدرسه دست مي يابيم که در ميان اين دو راهرو ، دو شبستان وسيع زمستانی و تابستانی در دو طبقه قرار دارد. در قسمت سر درب ، چهار بالاخانه ساخته شده است که در طرفين سر درب دو بادگير مشاهده می شود که اين بادگيرها با هدايت هوای مطبوع به شبستان تحتانی (تابستانی) و به زيرزمينی که شبستانها قرار دارد ، تابستان گرم کوير را بر ساکنان اين بنا قابل تحمل و دلپذير می سازد.
پس از ورود به محوّطه مدرسه دو صحن فوقانی و تحتانی و حجره های محل سکونت طلّاب و گنبد آجری و گلدسته های دو طرف آن خودنمايی می کند. علاوه بر اين ، دو حياط خلوت، آب انبار بزرگ،شبستان ديگری در پشت گنبد ، ساختمان مسجدی که در جنب گنبد واقع است و محراب کاشی کاری واقع در شبستان جنب گنبد که در حقيقت مجموعه ای است از هنرهای معماری :کاشی کاری ، گچ بری، کتيبه نويسی ،مقرنس کاری و نقّاشی ، از جمله متعلقات اين بنای عظيم است.
در قسمت شمالی اين بنا بقعه ای معروف به خواجه تاج الدّين قرار دارد. اصل اين بنا مربوط به قرن ششم می باشد.
کاشان
فرستنده : علیا شریعتی
اين بنا در خيابان فاضل نراقی کاشان واقع می باشد. ساختمان اين مدرسه مربوط است به دوره قاجاريه که با سرمايه شخصی به نام حاج تقی خانبان طی سالهای 1250 تا 1260 قمری جهت استفاده نماز جماعت و درس و بحث داماد خود ملاّ مهدی نراقی دوم، برادر ملاّ احمد نراقی ملقب به "آقا بزرگ" بنا شده و بدين نام معروف گرديده است. معمار اين بنا شخصی به نام استاد حاج شعبان بوده است.
تمام بنا از جمله گنبد اين مدرسه که جزو بزرگترين گنبد های آجری است با آجر ساخته شده و تزيينات به کار رفته در اين بنا عبارت است از: کاشی کاری،آجر کاری،کتيبه های نفيس گچی و کاشی،مقرنس کاری،خطاطی ثلث و نستعليق و نقاشی،که نقاشی اين مدرسه نوسط استاد محمدباقر قمصری صورت گرفته است. کتيبه های خطوط مسجد توسط اساتيد برجسته خوشنويس کاشان من جمله: محمد ابراهيم(جدّ خاندان معارفی کاشان) ،محمد حسين (جدّ خاندان اديب) و بسمله های طغری توسط سيد صادق کاشانی نوشته شده است.
در بدو ورود به مدرسه ، مقرنس گچی و نقاشی سر در و کاشی های الوان بکار رفته در طرفين درگاه و ديوارهای جلوخان و کتيبه بالای سر در ،تختگاه و ظرافتی که در ساخت درب ورودی بکار رفته جلب توجه می نمايد.سپس هشتی بسيار زيبا و سقف آن که با آجرو کاشی مقرنس تزيين گرديده مورد توجّه قرار می گيريم پس ازهشتی با عبور از دو دالان مسقّف عريض ، به صحن مدرسه دست مي يابيم که در ميان اين دو راهرو ، دو شبستان وسيع زمستانی و تابستانی در دو طبقه قرار دارد. در قسمت سر درب ، چهار بالاخانه ساخته شده است که در طرفين سر درب دو بادگير مشاهده می شود که اين بادگيرها با هدايت هوای مطبوع به شبستان تحتانی (تابستانی) و به زيرزمينی که شبستانها قرار دارد ، تابستان گرم کوير را بر ساکنان اين بنا قابل تحمل و دلپذير می سازد.
پس از ورود به محوّطه مدرسه دو صحن فوقانی و تحتانی و حجره های محل سکونت طلّاب و گنبد آجری و گلدسته های دو طرف آن خودنمايی می کند. علاوه بر اين ، دو حياط خلوت، آب انبار بزرگ،شبستان ديگری در پشت گنبد ، ساختمان مسجدی که در جنب گنبد واقع است و محراب کاشی کاری واقع در شبستان جنب گنبد که در حقيقت مجموعه ای است از هنرهای معماری :کاشی کاری ، گچ بری، کتيبه نويسی ،مقرنس کاری و نقّاشی ، از جمله متعلقات اين بنای عظيم است.
در قسمت شمالی اين بنا بقعه ای معروف به خواجه تاج الدّين قرار دارد. اصل اين بنا مربوط به قرن ششم می باشد.
اکثر کارهای گروه معماری Della Valle Bernheime را مجتمع های مسکونی تشکیل می دهند که البته دارای مقیاس هایی بسیار متفاوت هستند. دو پروژه تازه به اتمام رسیده آنها copper-clad house (عكس1)در کلمبیا کانتری در نیویورک و بازسازی پنت هاوس معروف پل رادولف در منهتن(عكس 2) می باشد. آنها همچنین طراح یک Condo (عكس 3) در خيابان 18 غربي هستند.
منninashahrokhiبع:
منninashahrokhiبع:
Similar threads
Similar threads
-
-
-
-
-
معماری توتالیتر؛ فیزیک کنترل کنش، تهی سازی فرم و تعلیق تفسیر- شروع شده توسط MaRaL.arch
- پاسخ ها: 0