علیرضــا روشـــن

[F iona]

از من نشانی نپرس
من خودم گم شده ام.

از علیرضا روشن

 

[F iona]

اندوه !
شعر نیست،
اندوه!
آدمیست كه شعر می گوید.

از علیرضا روشن

 

[F iona]

میان تو و تنهایی
دری هست
تو بازش می کنی
و از من می روی
او به درون می آید
و بر من می بندد.

از علیرضا روشن

 

[F iona]

پنجره را
بر من بست
و عکس ماه
به جای او
بر شیشه نشست.

از علیرضا روشن

 

[F iona]

چیزی نیست
که مرا
سر شوق بیاورد
جز تو
که تو هم نیستی.

از علیرضا روشن

 

[F iona]

شعر چيزي نيست
لحن ِ گفتن ِ "دوستت مي دارم" است
من
لال و كور و فلج و بيدست و پا شوم اگر
شعر نتوانم گفت شايد
اما
"دوستت خواهم داشت حتما".

از علیرضا روشن

 

[F iona]

احساسِ مسافری را دارم
که باید برود
و نمی داند به کجا
بلیتِ سفر به ناکجا را
من
سالهاست در مشتم می فشرم
کجاست راننده
...
فریادم بزند
که جا نمانی
کجاست؟


از علیرضا روشن

 

[F iona]

کسی که نشسته است همیشه خسته نیست
شاید جایی برای رفتن نداشته باشد
کسی که نشسته است
شاید خسته باشد
شاید همه جا را گشته باشد و خسته باشد
کسی که نشسته است
حتما گم کرده ای دارد...

از علیرضا روشن

 

[F iona]

دلم گوزن ِ تیر خورده ای
که در پنهان جای ِ دره
ماغ می کشد
دیگران می شنوند
من اما
جان می دهم

از علیرضا روشن

 

[F iona]

چه کند شیشه در آماج ِ سنگ
جز شکستن!

از علیرضا روشن

 

[F iona]

از من راهی می ماند که از آن گذشته ام
از من جای ِ خالی ِ من می ماند!


از علیرضا روشن

 

[F iona]

برای ِ پرنده ای که نمی خواهد بپرد
وزنه ای ست بال
که بر تن
سنگینی می کند.

از علیرضا روشن

 

[F iona]

بی تو
هر کاری
گریستن است
حتی خندیدن


از علیرضا روشن

 

[F iona]

چقدر باید شب باشم
تا تو
ماه باشی.

از علیرضا روشن

 

[F iona]

به بدرقه ی تو دست تکان می دهم
تنهایی
به استقبال خودش تعبیر کرد!

از علیرضا روشن

 

[F iona]

این همه راه آمدم که تو را ببینم
حالا میگویی آن درخت را ببین؟!
ای به این اقبال !!

از علیرضا روشن

 

[F iona]

در صدا کردن ِ نام ِ تو
یک «کجایی؟!» پنهان است
یک «کاش می‌بودی»
یک «کاش باشی»
یک «کاش نمی‌رفتی»
من نام ِ تو را
حذف به قرینه‌ی ِ این همه دلتنگی و پرسش صدا می‌زنم...

از علیرضا روشن

 

[F iona]

مي‌خواهم زندگي كنم
به كوه نگاه كنم
مثل ِ آدم
سوار ِ اتوبوس شوم
چاي بنوشم
با بچه‌ام بازي كنم
اما
شعر مي‌گويم
درباره‌ي ِ همين چيزهايي كه مي‌خواهم
و نمي‌توانم

از علیرضا روشن

 

[D R E A M]

ما آب را

براي گريستن نوشيده ايم.

عليرضا روشن

 

[D R E A M]

پلنگ خال خال نيست

داغ ِ صد هزار هِلال ِ سوخته بر تن دارد
در فراق ِ ماه

از علیرضا روشن

 

[D R E A M]

من نیامده ام با تو باشم،


من آمده ام تو باشم.

هیزم آتش نمیگیرد،


آتش می شود

 

[*FARZAN*]

هزار نفر
به تو خیره می شوند
و آه می کشند
که سهم که می شوی؟
هزار نفر در حسرتِ تو
تو در حسرت یکی
همه تنهاییم...
::
علیرضا روشن

 

[*FARZAN*]

.
.
.
در اندوه من
شادی رها شدن پرنده ای ست
كه به او ، دل بسته بودم ...



علیرضا روشن​

 

[*FARZAN*]

نان را
غم تو بیات کرد
سرما بهانه بود...
.
.
.

علیرضا روشن
​

 

[R a h a a M]

دستگیره در را که می گیری
پرنده ای بال می گشاید
پلنگی خیز بر می دارد
نهنگی باله می جنباند
کودکی برای اولین بار
روی پا می ایستد
تا بروند
مانندِ تو
که دستگیره در را گرفته ای.

"علیرضا روشن"

 

[F iona]

او را کــه رو بــه نــور مــی رود؛
دیگــران،
تــاریــک مــی بیننــد . . .

از:
علیرضا روشن

 

[naight]

به تو مايلم ...

به تو مايلم ...

​

​

به تو مايلم​

به تو مايلم​

مثل سوى شعله​

كه به باد​

يا موج​

كه به ساحل​

به تو مايلم​

مثل زندگى كه به مرگ ...​

عليرضا روشن
​

 

[lilium.y]

انسانموجودی‌ست کهگاهی سیگار.گاهی درد می‌کشدانسان موجودی‌ست که گاهیسیگار رابا درد می‌کشد!!
علیرضا روشن

 

[lilium.y]

به سيم ِ خاردار مى مانم
بر نوار ِ مرزي...
بسياري كسان از من گذشته اند....
براي ِ به ديگرى رسيدن !!!
يا شايد
براي آينده اي بهتر... من به هيچ سرزمينى تعلق ندارم... سيم ِ خاردار ِ مرزي هستم
آن سويم و اين سويم
هر كه هست...
به طرف ديگر من مى نگرد
نه به من... 

علیرضا روشن

 

[:)fatemeh]

من
به در ِ خانه ات تکيه داده ام....
عابران مي گويند :
نيست؛
به خانه ي متروک اش نگاه کن!
نيست...
رفته است...
مي گويند و مي روند!
سي سال است مي گويند:
نيست...
رفته است!
گفته اند و رفته اند...
من اما به در خانه ات تکيه داده ام!
وقتي مي گويند نيست،
کاغذ را گفته باشند
يا برق را...
فرقي ندارد
من
ياد تو مي افتم!