بابا طاهر
بابا طاهر
صبوري طرفه خاكي بر سرم كرد
بابا طاهر
غم عشقت بيابون پرورم كرد
هواي بخت بي بال و پرم كرد
بمو گفتي صبوري كن صبوري
صبوري طرفه خاكي بر سرم كرد
عشق
- شروع کننده موضوع naghmeirani
- تاریخ شروع
با هر چه عشق ،نامِ تو را می توان نوشت
با هر چه رود ، راهِ تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست ،که هر قفلِ کهنه را
با دستهایِ روشنِ تو ،می توان گشود
**محمد رضا عبد الملکیان**
__________________
با هر چه رود ، راهِ تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست ،که هر قفلِ کهنه را
با دستهایِ روشنِ تو ،می توان گشود
**محمد رضا عبد الملکیان**
__________________
وصال شیرازی
وصال شیرازی
اگر گوشِ تو بر اسرارِ عشق است
همه گفتار ها ، گفتارِ عشق است
غرض عشق است و اوصافِ کمالش
اگر وحشی سراید یا وصالش
وصال شیرازی
اگر گوشِ تو بر اسرارِ عشق است
همه گفتار ها ، گفتارِ عشق است
غرض عشق است و اوصافِ کمالش
اگر وحشی سراید یا وصالش
فریدون مشیری
فریدون مشیری
فریدون مشیری
دل از سنگ باید، که از درد عشق ننالد
خدایا دلم سنگ نیست
مرا عشق او چنگ اندوه ساخت
که جز غم در این چنگ، آهنگ نیست
***
به لب جز سرود امیدم نبود
مرا بانگ این چنگ خاموش کرد
چنان دل به آهنگ او خو گرفت
که آهنگ خود را فراموش کرد
***
نمی دانم این چنگی سرنوشت
چه می خواهد از جان فرسوده ام
کجا می کشانندم این نغمه ها
که یکدم نخواهند آسوده ام
***
دل از این جهان بر گرفتم دریغ
هنوزم به جان آتش عشق اوست
در این واپسین لحظه ی زندگی
هنوزم در این سینه یک آرزوست
***
دلم کرده امشب هوای شراب
شرابی که از جان برآرد خروش
شرابی که بینم در آن رقص مرگ
شرابی که هرگز نیابم به هوش
***
مگر وارهم از غم عشق او
مگر نشنوم بانگ این چنگ را
همه زندگی نغمه ماتم است
نمی خواهم این ناخوش آهنگ را
خدایا دلم سنگ نیست
مرا عشق او چنگ اندوه ساخت
که جز غم در این چنگ، آهنگ نیست
***
به لب جز سرود امیدم نبود
مرا بانگ این چنگ خاموش کرد
چنان دل به آهنگ او خو گرفت
که آهنگ خود را فراموش کرد
***
نمی دانم این چنگی سرنوشت
چه می خواهد از جان فرسوده ام
کجا می کشانندم این نغمه ها
که یکدم نخواهند آسوده ام
***
دل از این جهان بر گرفتم دریغ
هنوزم به جان آتش عشق اوست
در این واپسین لحظه ی زندگی
هنوزم در این سینه یک آرزوست
***
دلم کرده امشب هوای شراب
شرابی که از جان برآرد خروش
شرابی که بینم در آن رقص مرگ
شرابی که هرگز نیابم به هوش
***
مگر وارهم از غم عشق او
مگر نشنوم بانگ این چنگ را
همه زندگی نغمه ماتم است
نمی خواهم این ناخوش آهنگ را
amir ut
عضو جدید
با همه بی سر و سامانیم
باز به دنبال پریشانیم
طاقت فرسودگیم هیچ نیست
در پی ویران شدن آنیم
آمده ام تا تو صدایم کنی
در پی آن لحظه طوفانیم
دلخوش گرمای کسی نیستم
آمده ام تا تو بسوزرانیم
آمده ام با عطش سالها
تا تو کمی عشق بنوشانیم
ماهی برگشته ز دریا شدم
تا که بگیری و بمیرانیم
حرف بزن ابر مرا باز کن
دیر زمانیست که بارانیم ...!
حرف بزن حرف بزن سالهاست
تشنه یک صحبت طولانیم
محمد علی بهمنی
* دستور زبان عشق *
-------------------------
دست عشق از دامن دل دور باد!
مي‌توان آيا به دل دستور داد؟
مي‌توان آيا به دريا حكم كرد
كه دلت را يادي از ساحل مباد؟
موج را آيا توان فرمود: ايست!
باد را فرمود: بايد ايستاد؟
آنكه دستور زبان عشق را
بي‌گزاره در نهاد ما نهاد
خوب مي‌دانست تيغ تيز را
در كف مستي نمي‌بايست داد
**قیصر امین پور**
آهنگ عشق
ای شمع جان! خــدارا، پروانه را مــسوزان
آهنگ عـــشق دارد، ديــــوانه را مـــسوزان
بنـــياد مهــــر باشــــد انــــدر دل مــــحبان
دل، جايگاه يار است، اين خانه را مسوزان
ای محتسب! خدا را شــرم از نوای ما کن
جانم بگير و برسوز، ميخانه را مـسوزان
هندوی مــــن در آتش، زايين خـود مينداز
ای لاله بهر «بگون» جانانه را مــسوزان
ای باغبان هستی اشجار خشک بر بسوز
ترشاخه های مستيم، مستانه را مسوزان
آزاده مــرغ عشقم، دارم هــــــوای بـستان
صياد ناجوانمرد! کاشانـه را مـــــسوزان
يارب به حــق عشقت، درد «ظفر» دوا کن
آتش به خصــــم انداز فــرزانه را مسوزان
نذير احمد ظفر
آهنگ عـــشق دارد، ديــــوانه را مـــسوزان
بنـــياد مهــــر باشــــد انــــدر دل مــــحبان
دل، جايگاه يار است، اين خانه را مسوزان
ای محتسب! خدا را شــرم از نوای ما کن
جانم بگير و برسوز، ميخانه را مـسوزان
هندوی مــــن در آتش، زايين خـود مينداز
ای لاله بهر «بگون» جانانه را مــسوزان
ای باغبان هستی اشجار خشک بر بسوز
ترشاخه های مستيم، مستانه را مسوزان
آزاده مــرغ عشقم، دارم هــــــوای بـستان
صياد ناجوانمرد! کاشانـه را مـــــسوزان
يارب به حــق عشقت، درد «ظفر» دوا کن
آتش به خصــــم انداز فــرزانه را مسوزان
نذير احمد ظفر
عطار نیشابوری
عطار نیشابوری
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نام من بادا نوشته بر سرديوان عشق[/FONT]
عطار نیشابوری
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]تا جهان باشد نخواهم در جهان هجران عشق[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]عاشقم بر عشق و هرگزنشكنم پيمان عشق[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]تا حديث عاشقی و عشق باشد در جهان[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نام من بادا نوشته بر سرديوان عشق[/FONT]
عطار نیشابوری
عطار نیشابوری
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نام من بادا نوشته بر سرديوان عشق[/FONT]
عطار نیشابوری
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]تا جهان باشد نخواهم در جهان هجران عشق[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]عاشقم بر عشق و هرگزنشكنم پيمان عشق[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]تا حديث عاشقی و عشق باشد در جهان[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نام من بادا نوشته بر سرديوان عشق[/FONT]
عطار نیشابوری
عطار نیشابوری
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نام من بادا نوشته بر سرديوان عشق[/FONT]
عطار نیشابوری
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]تا جهان باشد نخواهم در جهان هجران عشق[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]عاشقم بر عشق و هرگزنشكنم پيمان عشق[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]تا حديث عاشقی و عشق باشد در جهان[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نام من بادا نوشته بر سرديوان عشق[/FONT]
عطار نیشابوری
عطار نیشابوری
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نام من بادا نوشته بر سرديوان عشق[/FONT]
عطار نیشابوری
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]تا جهان باشد نخواهم در جهان هجران عشق[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]عاشقم بر عشق و هرگزنشكنم پيمان عشق[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]تا حديث عاشقی و عشق باشد در جهان[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نام من بادا نوشته بر سرديوان عشق[/FONT]
عطار نیشابوری
عطار نیشابوری
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نام من بادا نوشته بر سرديوان عشق[/FONT]
عطار نیشابوری
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]تا جهان باشد نخواهم در جهان هجران عشق[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]عاشقم بر عشق و هرگزنشكنم پيمان عشق[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]تا حديث عاشقی و عشق باشد در جهان[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نام من بادا نوشته بر سرديوان عشق[/FONT]
عطار نیشابوری
عطار نیشابوری
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نام من بادا نوشته بر سرديوان عشق[/FONT]
عطار نیشابوری
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]تا جهان باشد نخواهم در جهان هجران عشق[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]عاشقم بر عشق و هرگزنشكنم پيمان عشق[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]تا حديث عاشقی و عشق باشد در جهان[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نام من بادا نوشته بر سرديوان عشق[/FONT]
عطار نیشابوری
عطار نیشابوری
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نام من بادا نوشته بر سرديوان عشق[/FONT]
عطار نیشابوری
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]تا جهان باشد نخواهم در جهان هجران عشق[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]عاشقم بر عشق و هرگزنشكنم پيمان عشق[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]تا حديث عاشقی و عشق باشد در جهان[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نام من بادا نوشته بر سرديوان عشق[/FONT]
هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم
حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد
دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم
مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم
من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
که گر به پای درآیم به دربرند به دوشم
بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم
مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم
به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم
مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم
حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد
دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم
مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم
من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
که گر به پای درآیم به دربرند به دوشم
بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم
مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم
به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم
مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم
هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم
حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد
دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم
مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم
من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
که گر به پای درآیم به دربرند به دوشم
بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم
مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم
به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم
مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم
حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد
دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم
مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم
من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
که گر به پای درآیم به دربرند به دوشم
بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم
مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم
به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم
مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم
هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم
حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد
دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم
مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم
من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
که گر به پای درآیم به دربرند به دوشم
بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم
مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم
به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم
مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم
حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد
دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم
مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم
من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
که گر به پای درآیم به دربرند به دوشم
بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم
مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم
به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم
مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم
هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم
حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد
دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم
مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم
من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
که گر به پای درآیم به دربرند به دوشم
بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم
مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم
به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم
مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم
حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد
دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم
مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم
من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
که گر به پای درآیم به دربرند به دوشم
بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم
مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم
به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم
مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم
هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم
حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد
دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم
مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم
من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
که گر به پای درآیم به دربرند به دوشم
بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم
مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم
به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم
مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم
حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد
دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم
مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم
من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
که گر به پای درآیم به دربرند به دوشم
بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم
مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم
به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم
مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم
هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم
حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد
دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم
مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم
من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
که گر به پای درآیم به دربرند به دوشم
بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم
مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم
به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم
مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم
حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد
دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم
مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم
من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
که گر به پای درآیم به دربرند به دوشم
بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم
مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم
به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم
مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم