منم بارها اين سوال و از خدا پرسيدم
ولي هيچ وقت جواب نگرفتم
كم كم به اين نتيجه رسيدم كه شايد خدا حرفام و نمي شنوه
یعنی خدا انقدر بی وفاست که حرف بندهاش و نشنوه
بنده هایی که خودش انقدر عزیزشون کرده و هدایتشون کرده
براشون بهشت و ساخته و کلی مسائل دیگه
تو یه کلوم
براشون عشق و به وجود اورده
بعد فکر می کنی بهشون بی وفایی می کنه
من تا حالا معتقد نبودم که خدا حرفام و نمیشنوه
به این معتقد بودم که من لیاقت نداشتم .
حتی لیاقت همین چیزایی که الآن دارم و هم ندارم.
من یه بنده ی بی فا بودم براش
ولی خدا هوام و داشته
همه ی عمرم و تا الآن بی وفایی کردم
اما انگاری خودش نذاشته که کنارش بذارم و در کل ولم نکرده
راستش هر موقع که یه خواسته ی دنیوی و مادی و ازش می خوام "به نوعی تو دلم خجالت می کشم
خجالت می کشم که همچین خواسته ای و ازش می خوام.
هیچ وقت دوست ندارم یه خواسته ی مادی ازش داشته باشم .
اما بازم کوتاهی می کنم.
فقط این و بدون خدا بی وفا نیست .
خدایی که میگه اگه یه قدم به سوی من بیای "من هزار قدم به سوی تو میام