من از زنی خوشم میاد که بعضی صفات ایرانی ها رو داشته باشه و بعضی صفات خارجی ها رو. ایرانی ها بر خلاف فکری که میکنن , کدبانو نیستن. اما آشپزیشون از خارجیا بهتره. توی اطاعت از شوهر و وفاداری من روی دست ژاپنی ها ندیدم هنوز. از لحاظ قناعت هم واقعن خوبن ( البته بعد از آفریقایی ها ). اما مشکلی که دارن اینه که به یه سری رسومی پابند هستن که ما ایرانیا اصلا ازش سر در نمیاریم. مثلا اگه تولد زن ایرانیت یادت بره چاشنیش چند روزی کم محلیه و با یه هدیه حل میشه اما وای به روزی که مثلا یادت نیاد دوست دختر ژاپنیت تو تولدت بهت چی داده یا تولد چند سالگیت این هدیه رو بهت داده. روزگارت سیاهه.
از لحاظ استفاده نکردن از مسایل جنسی به عنوان سلاح ایتالیایی ها تو دنیا اول هستن. واقعا وظیفه ی خودشون رو میدونن. اگر با پسری حتی دوست بشن بد میدونن که باهاش نخوابن. البته فقط با یکی دوست میشن ها. اشتباه نگیرین.
از لحاظ عاطفه فقط هندی ها. خداییش تکن.
از لحاظ اقتصادی فکر کردن ۱۰۰٪ انگلیسی ها. البته گاهی بچه رو با کیسه بوکس اشتباه میگیرن.
از لحاظ شعور و فرهنگ خانوادگی خیلی نمیتونم کشور خاصی رو مثال بزنم.
اوه اوه اوه. فساد بالا میخواین فرانسویا. با هرکی که دم دستشون برسه میخوابن. شورشو در آوردن تو دنیا. آمریکایی ها میخوان حال کنن میرن فرانسه.
هلندی ها هم فقط به خودشون حال میدن اما درجه ی فسادشون بالاست.
و خوب از نظر زیبایی معتقدم زنهای ایرانی خوشکلن اگه ...

خلاصه توی قیافه ایران و ایتالیا با هم رقابت میکنن. بعدش میشه آمریکا و اون آخر ها ژاپنی ها ( متاسفانه ) ( به هر حال خدا به یکی یه چیزی میده به یکی دیگه یه چیز دیگه )
خلاصه اینکه ترکیبش میشه همون زن رویایی که از اول وجود نداشته و از این حرفا. اما از نظر من زن های ایرانی هرچی حسن و خوبی داشتن ( به مرور زمان ) یواش یواش دارن میذارن کنار و هرچی بدی توی کشور های مختلف هست مثل کلکسیون دارن جمع میکنن به عنوان اخلاق واسه ی خودشون.