omidvarshoei
عضو جدید
اون كه ميگفت با دستاي دل من
از قفس بي كسي آزاد شد
چي شد كه از گريه من شاد شد
با شبنم اشك من آواره شد
از وقتي رفت يه روز خوش نديدم
خواستم دلم يه گوشه اي بميره
خسته شدم چه انتظار سختي
يكي بياد جون منو بگيره
قلب من از تپيدنش خسته شد
نبضم با ضربه هاي معكوس خورد
قلب من از خستگي خوابش گرفت
اين دل نااميدم مايوس مرد
شايد صداي زخمي دل من مرحم زخماي دل تو باشه
شايد قصه جدايي من نذارههيچكي ازكسي جدا شه
قلب من از تپيدنش خسته شد
نبضم با ضربه هاي معكوس خورد
قلب من از خستگي خوابش گرفت
اين دل نااميدم مايوس مرد
انگار جاده تنها
با من بی تو تا فردا
خط ممتد جاده
رفتن تا ته دنیا
اینجا سرعت بیداد
اینجا جرئت فریاد
راهی که گلو بسته
پس کی کی به کی دل داد
وقتی از کنار من
آهسته تو می رفتی
تو چشمات نشستن غم
گفتی وقت بدبختی
گفتی که میام اما
رفتی بی خبر تنها
موندم موندی میمونیم
یعنی تا ته دنیا
اینجا شب شده دنیا
جاده غم فتاده کتاب
و این همه رویا
سرعت خیابون و اینجا
خسته من تنها
چشمایت رو تو جاده
میزاری و میری از
پیشم چقدر ساده
اینجا گلوم از عشق
پر از حس فریاده
این سفر نفرین به سفر
سفر نفرین به سفر
این سفر نفرین به سفر
تو سفر یاد میگرفتی
که باید تنهام بزاری
دیگه آسون شده واست
که بگی دوسم نداری
واسه این بود که عزیزم
که من زیاد گفتم می خوامت
به من می گفتی شیرینه حرفات
پیش تو موندم شبو روندم
آفتاب در اومد هنوز می خوندم
نیمکت داغ و لباس داغ و یه عشق داغ و گیتار داغ
آوازی از عشق برا تو خوندم
زیر آفتاب پیش تو موندم
از قفس بي كسي آزاد شد
چي شد كه از گريه من شاد شد
با شبنم اشك من آواره شد
از وقتي رفت يه روز خوش نديدم
خواستم دلم يه گوشه اي بميره
خسته شدم چه انتظار سختي
يكي بياد جون منو بگيره
قلب من از تپيدنش خسته شد
نبضم با ضربه هاي معكوس خورد
قلب من از خستگي خوابش گرفت
اين دل نااميدم مايوس مرد
شايد صداي زخمي دل من مرحم زخماي دل تو باشه
شايد قصه جدايي من نذارههيچكي ازكسي جدا شه
قلب من از تپيدنش خسته شد
نبضم با ضربه هاي معكوس خورد
قلب من از خستگي خوابش گرفت
اين دل نااميدم مايوس مرد
انگار جاده تنها
با من بی تو تا فردا
خط ممتد جاده
رفتن تا ته دنیا
اینجا سرعت بیداد
اینجا جرئت فریاد
راهی که گلو بسته
پس کی کی به کی دل داد
وقتی از کنار من
آهسته تو می رفتی
تو چشمات نشستن غم
گفتی وقت بدبختی
گفتی که میام اما
رفتی بی خبر تنها
موندم موندی میمونیم
یعنی تا ته دنیا
اینجا شب شده دنیا
جاده غم فتاده کتاب
و این همه رویا
سرعت خیابون و اینجا
خسته من تنها
چشمایت رو تو جاده
میزاری و میری از
پیشم چقدر ساده
اینجا گلوم از عشق
پر از حس فریاده
این سفر نفرین به سفر
سفر نفرین به سفر
این سفر نفرین به سفر
تو سفر یاد میگرفتی
که باید تنهام بزاری
دیگه آسون شده واست
که بگی دوسم نداری
واسه این بود که عزیزم
که من زیاد گفتم می خوامت
به من می گفتی شیرینه حرفات
پیش تو موندم شبو روندم
آفتاب در اومد هنوز می خوندم
نیمکت داغ و لباس داغ و یه عشق داغ و گیتار داغ
آوازی از عشق برا تو خوندم
زیر آفتاب پیش تو موندم
