رنجش از دوست یا دشمن؟؟؟؟؟

Sogol1681

مدیر تالار روانشناسی
مدیر تالار
کاربر ممتاز
وقتی از چیزی ناراحت هستید و از احساس کردن آن اجتناب می کنید ، بر وخامت شرایط می افزایید . گاهی نیز لازم است رنجش و آزردگی را احساس کنید . التیام زمانی شروع می شود که بر حقیقت تألم خود صحه بگذارید و تا این کار را نکنید ، ناراحت باقی می مانید .

قبل از هر چیزی بپذیرید که ناراحت شده اید . ساده نیست . ممکن است احساس کنید به اندازه کافی مورد توجه قرار نگرفته اید ، ضعیف هستید و یا به قدری که فکر می کردید خوب نیستید .باید در هر شرایط با حقیقت روبه رو شوید . هر چه زودتر به حقیقت پی ببرید بهتر است .
بیشترین رنجش ها نه از ناحیه دشمنان ، بلکه از ناحیه دوستان ایجاد می شوند ، رنجش شما را کسانی ایجاد می کنند که از هر کس به شما نزدیکترند ؛ کسانی که شما را دوست دارند ؛ ممکن است از سادگی ، صفا و صداقت شما سوء استفاده کرده باشند .
نمی گویم که برای اجتناب از این موقعیت حالت تدافعی بگیرید . در واقع کسانی که تحت تأثیر رنجش و دلخوری سرد می شوند و فاصله می گیرند ، بیش از سایرین به خودشان لطمه می زنند . چه بهتر که انعطاف پذیر و باز باشید و رنجش خود را بلافاصله ابراز کنید . این گونه می توانید از خودتان دفاع کنید . می توانید دوست بدارید و اعتماد کنید ، می توانید به دور از داوری های مبهم و مخدوش اعتماد کنید و فعالیت نمایید .
به ندرت رنجشی از این شدیدتر است که به حقیقتی درباره خود که علاقه ای به دانستنش ندارید پی ببرید . خود را بی دست و پا یافتن ، خود را کمتر از آنچه می خواستید دیدن دردناک است ؛ همانطور که خود را نامهربان ، لجوج ، خودخواه ، حریص و طماع و بی ملاحظه دیدن ناراحت کننده است . هر آینه این صفات را در خود یافتید ، با حالت باز با آنها برخورد کنید .
بدانید که شما هم مثل همه ی سایرین با این نقطه ضعفها روبه رو هستید . اطلاع از نقاط ضعف خویشتن است که به انسان نیرو می دهد . بی جهت نخواهید که در همه ی زمینه ها خود را قوی و قدرتمند معرفی کنید . در واقع وقتی نقاب بر چهره می گذارید و "خود حقیقی " خود را پنهان می کنید ، بیش از هر زمان حرمت نفس تان را از دست می دهید و این رنجشی است که شما شخصا برای خود ایجاد می کنید.
روش های درمانی
** وقتی از کسی ناراحت می شوید ، ناراحتی تان را هر چه سریعتر بروز دهید .
** با درک کردن شرایط ، رنجش را از خود دور کنید .
** او را که شما را رنجانیده ، ببخشایید و بگویید که ناراحتی را فراموش کرده اید .
**وقتی کسی تحت تأثیر رنجش های کهنه ی گذشته به عمد شما را ناراحت می کند ، به رنجش او توجه داشته باشید و همانطور که می خواهید دیگران به سخن شما گوش دهند ، شما هم به درد دل های آن ها توجه کنید .
** ممکن است مخاطب شما فراموش کند که شما را رنجانیده است . این به معنای شریر بودن او نیست. شما هم بی آنکه بدانید و متوجه باشید بارها دیگران را رنجانیده اید .
** اگر شما به راحتی رنجش به دل می گیرید ، ممکن است در نظر دیگران به قدری شکننده ظاهر شوید که آنها نتوانند احساساتشان را به سادگی با شما در میان بگذارند . اشخاصی که تحت تأثیر جزیی ترین موارد، رنجش به دل می گیرند ، دیگران را ناراحت می کنند .
** از ناراحتی خود به عنوان یک سلاح استفاده نکنید .
بیشترین رنجش ها نه از ناحیه دشمنان ، بلکه از ناحیه دوستان ایجاد می شوند ، رنجش شما را کسانی ایجاد می کنند که از هر کس به شما نزدیکترند ؛ کسانی که شما را دوست دارند ؛ ممکن است از سادگی ، صفا و صداقت شما سوء استفاده کرده باشند...


به نکات زیر توجه کنید :
** سئوال کنید . اگر احساس می کنید مخاطب شما به عمد شما را ناراحت کرده بگویید که احساس خوبی ندارید . بگویید که دلخور شده اید . به جواب او گوش فرا دهید نیازی نیست که واکنش نشان دهید ، همین قدر که گوش می کنید کافیست .
** تحت تأثیر ناراحتی تسلیم نشوید .
** موجز و خلاصه حرف بزنید .
** دستهایتان را بیش از اندازه تکان ندهید .
** رنجش خود را نشان دهید ، اما برای مجازات دیگران سر و صدا نکنید .
** صریح و مستقیم حرف بزنید .
** شجاع باشید .
** رنجش خود را در همان لحظه ای که آن را احساس می کنید نشان دهید .
** حقیقت را بگویید .
** همین حالا حرفتان را بزنید .

 

Garibong

اخراجی موقت
بله...

البته اینها در صورتی جوابگو هستند که طرف مقابل بیمار روانی نباشه، وگرنه ابراز ناراحتی کردن باعث لذت بردن این قشر هم میشه.


:gol:
 

nish nish

کاربر فعال
به نظرمن هرکس به اندازه بزرگی دلش از کسی دلخور میشه وکینه بقیه رو به دل میگیره
ادمای که دل وعقلشون بزرگه از کسی یا چیزی زیاد دلخورنمیشن چون میدونن این دنیا باهرچی که توش هست نه موندنیه و نه ارزش غصه خوردن داره
مر30عزیز
 

Garibong

اخراجی موقت
به نظرمن هرکس به اندازه بزرگی دلش از کسی دلخور میشه وکینه بقیه رو به دل میگیره
ادمای
....

با صحبتتون موافقم... اما بیمارهای روانی مضمن اجازه ی هیچ کاری رو به آدم نمی دن...
در کوچه، خیابان، سر کلاس...
هر جا دستشون برسه جلوی دیگران قصد بروز دادن دارند.
 

nish nish

کاربر فعال
با صحبتتون موافقم... اما بیمارهای روانی مضمن اجازه ی هیچ کاری رو به آدم نمی دن...
در کوچه، خیابان، سر کلاس...
هر جا دستشون برسه جلوی دیگران قصد بروز دادن دارند.
خوبه عزیز داری میگی بیمار روانی:)
اون بدبخت از یه جا خورده یا میخواد برانشون دادن خودشو به یه جابزنه
باید گفت بی خی همه چون همه یه جورایی از داشتن درد یا بی دردی باعث اذیت بقیه میشن
 

javad.winer

عضو جدید
به نظرمن هرکس به اندازه بزرگی دلش از کسی دلخور میشه وکینه بقیه رو به دل میگیره
ادمای که دل وعقلشون بزرگه از کسی یا چیزی زیاد دلخورنمیشن چون میدونن این دنیا باهرچی که توش هست نه موندنیه و نه ارزش غصه خوردن داره
مر30عزیز

سلام
حرف شما کاملا درست ولی هر انسانی یه اندازه صبر و تحمل داره بالاخره یه موقعی دیگه نمیتونه تحمل کنه و اینکه ما باید شیوه بیانمون رو اصلاح کنیم
چون کلمات معجزه میکنه با ادما . ما میتونیم با بیان خوب و به موقع مانع این بشیم که دلخوری پیش بیاد
 

nish nish

کاربر فعال
سلام
حرف شما کاملا درست ولی هر انسانی یه اندازه صبر و تحمل داره بالاخره یه موقعی دیگه نمیتونه تحمل کنه و اینکه ما باید شیوه بیانمون رو اصلاح کنیم
چون کلمات معجزه میکنه با ادما . ما میتونیم با بیان خوب و به موقع مانع این بشیم که دلخوری پیش بیاد

ولی دیدم ادمایی که دنیابراشون ارزش نداره ومیدونن اخرش جای همه کجاست کمتر حرص میخورن
قبول دارم حرف زدن عالیه البته باهرکس به اندازه عقلش بایدباهاش حرف زد
 

Garibong

اخراجی موقت
ولی دیدم ادمایی که دنیابراشون ارزش نداره ومیدونن اخرش جای همه کجاست کمتر حرص میخورن
قبول دارم حرف زدن عالیه البته باهرکس به اندازه عقلش بایدباهاش حرف زد

بله...
با هر کس باید به اندازه عقلش صحبت کرد... البته اگه صحبتی هم باشه برای گفتن.
:gol:
 

nish nish

کاربر فعال
بله...
با هر کس باید به اندازه عقلش صحبت کرد... البته اگه صحبتی هم باشه برای گفتن.
:gol:
مثلا تو همین باشگاه که مثال یه دنیای کوچیکیه بعضیا با تندی میحرفن وبرا قبولوندن حرفاشون به بقیه عصبی میشن وهمه چی بار دیگران میکنن که انگار وقتی حرف خودشونو اثبات میکنن به فهم وشعورشون مدال میدن این جور ادما سطحی نگرن
پس به اینجورادمای سطحی نگر باید خندید وخودمون رو درگیرشون نکرد
چون ادمای سطحی نگر باعث رنجش دیگران میشن وباید از اینجور ادما نه تنهاناراحت نشیم بلکه اهمیتم ندیم واز کنارشون گذشت
 

Similar threads

بالا