رد پای احساس ...
- شروع کننده موضوع MEMOL...
- تاریخ شروع
راه شمال
الان ای کاش نزدیک تو بودم
تو این راه مه آلود شمالی
با این آهنگ دارم دیوونه میشم
پر از بغضم فقط جای تو خالی
ما با هم تا حالا دریا نرفتیم
از اون خونه ، از این دنیای خودخواه
تو رو شاید یه روزی قرض کردم
به اندازه ی یه سفر کوتاه
میخوام تو آینه ها بهتر از این شم
نگاه من نوازشم بلد نیست
به خاطر تو التماس کردم
با لبهایی که خواهشم بلد نیست
میخوام محکم نگه دارمت این بار
تو که باعث دلتنگیم میشی
بلایی به سر خودم می یارم
که تو چشمای من تسلیم میشی
تو مغـروری نمی ذاری بفهمم
که احساست به من تغییر کرده
دلت از آخرین باری که دیدم
توی آغوش سردم گیر کرده
چه خوبه پیرهن منو بپوشی
بهم تکیه کنی تا خسته میشی
تا بارون بند می یاد بمونی پیشم
تو اینجوری به من وابسته میشی
میخوام تو آینه ها بهتر از این شم
نگاه من نوازشم بلد نیست
به خاطر تو التماس کردم
با لبهایی که خواهشم بلد نیست
میخوام محکم نگه دارمت این بار
تو که باعث دلتنگیم میشی
بلایی به سر خودم می یارم
که تو چشمای من تسلیم میشی
دلم خوش بود که یارم با وفا بود
کمی از زندگیش از آن مابود
ولی افسوس که فکر ما غلط بود
که زنگ تفریحش احساس ما بود
♥
♥
♥
آن روزها گنجشک را رنگ میکردند و جای قناری میفروختند
این روزها هوس را رنگ میکنند و به جای عشق میفروشند
آن روزها مال باخته میشدی
این روزها دل باخته ......................♥♥♥
کمی از زندگیش از آن مابود
ولی افسوس که فکر ما غلط بود
که زنگ تفریحش احساس ما بود
♥
♥
♥
آن روزها گنجشک را رنگ میکردند و جای قناری میفروختند
این روزها هوس را رنگ میکنند و به جای عشق میفروشند
آن روزها مال باخته میشدی
این روزها دل باخته ......................♥♥♥
خیلی وقته تک و تنهام،توی باغی از ترانه
منتظر واسه یه خوبی ،یه رفیق بی بهانه
توی دنیای پر از گل، واسه عالمی غریبم
میون این همه خوبی، این منم که بی نصیبم
منتظر واسه یه خوبی ،یه رفیق بی بهانه
توی دنیای پر از گل، واسه عالمی غریبم
میون این همه خوبی، این منم که بی نصیبم
زندگی کردن که به همین راحتی ها نیست جان من!
باید باشد بهانه هایی که نبودشان نابودت کنند...
مثل :خنده های کسی,نگاه خاصی,صدایی.چشمهایی, تکه کلامهایی...
اصلا ادم باید برای خودش نیمکت دو نفره ای داشته باشد ...تاعصر به عصربه ان سربزند...
شب که شدبایدشب بخیرهایی را بشنود...
باید باشند کوچه ها وخیابان و پیاده رو های که از قدمهایت خسته شده اند...
فنجان های قهوه ای که فالشان عشق باشد...
میزی در کافی شاپ باید شاهد خاطرات ادم باشد...
باید باشند ریتم ها وموسیقی هایی که دگرگونت کنند...
حتی بوی عطری خاص درزندگیت حس شود...
دست خطی که دلت را بلرزاند...
عکس که اشکت را دراورد...
باید باشد...
باید باشد...
باید باشد بهانه هایی که نبودشان نابودت کنند...
مثل :خنده های کسی,نگاه خاصی,صدایی.چشمهایی, تکه کلامهایی...
اصلا ادم باید برای خودش نیمکت دو نفره ای داشته باشد ...تاعصر به عصربه ان سربزند...
شب که شدبایدشب بخیرهایی را بشنود...
باید باشند کوچه ها وخیابان و پیاده رو های که از قدمهایت خسته شده اند...
فنجان های قهوه ای که فالشان عشق باشد...
میزی در کافی شاپ باید شاهد خاطرات ادم باشد...
باید باشند ریتم ها وموسیقی هایی که دگرگونت کنند...
حتی بوی عطری خاص درزندگیت حس شود...
دست خطی که دلت را بلرزاند...
عکس که اشکت را دراورد...
باید باشد...
باید باشد...
قسم به نام کوچـک عشــق
قسم به تـو
قسم به های وهوی ِ دل
قسم به چشم ِتو
که ضرب ِنبـض ِ شــعر
بسته به تــار تـــار ِمـوی تو
می خندم ، ساده میگریم ...
ساده می گذرم ، بلند می خندم و با هر سازی می رقصم ...
نه اینکه دل خوشم ، نه اینکه شادم و از هفت دولت آزاد ...
مدتی طولانی شکستم ، زمین خوردم ، سختی دیدم
گریه کردم و حالا ...
برای زنده ماندن ، خودم را به کوچه علی چپ زده ام ...
روحم بزرگ نیست ، دردم عمیق است ...
می خندم که جای زخمها را نبینند ...
ساده می گذرم ، بلند می خندم و با هر سازی می رقصم ...
نه اینکه دل خوشم ، نه اینکه شادم و از هفت دولت آزاد ...
مدتی طولانی شکستم ، زمین خوردم ، سختی دیدم
گریه کردم و حالا ...
برای زنده ماندن ، خودم را به کوچه علی چپ زده ام ...
روحم بزرگ نیست ، دردم عمیق است ...
می خندم که جای زخمها را نبینند ...
[FONT="]شبی از پشت یک تنهایی نمناک و بارانی
تو را با لهجه‌ی گلهای نیلوفر صدا کردم
تمام شب برای با طراوت ماندن باغ قشنگ آرزوهایت دعا کردم
پس از یک جستجوی نقره ای در کوچه های آبی احساس
تو را از بین گلهایی که در تنهایی ام رویید با حسرت جدا کردم
و تو در پاسخ آبی‌ترین موج تمنای دلم گفتی
دلم حیران و سرگردان چشمانی است رویایی
و من تنها برای دیدن زیبایی آن چشم
تو را در دشتی از تنهایی و حسرت رها کردم
همین بود آخرین حرفت
و من بعد از عبور تلخ و غمگینت حریم چشمهایم را
بروی اشکی از جنس غروب ساکت و نارنجی خورشید وا کردم
نمی دانم چرا رفتی نمی دانم چرا شاید خطا کردم
و تو بی آن که فکر غربت چشمان من باشی
نمی‌دانم کجا تا کی برای چه
ولی رفتی و بعد از رفتنت باران چه معصومانه می بارید
و بعد از رفتنت یک قلب دریایی ترک برداشت
و بعد از رفتنت رسم نوازش در غمی خاکستری گم شد
و گنجشکی که هر روز از کنار پنجره
با مهربانی دانه برمی‌داشت
تمام بال هایش غرق در اندوه غربت شد
و بعد از رفتن تو آسمان چشمهایم خیس باران بود
و بعد از رفتنت انگار کسی حس کرد
من بی تو تمام هستی ام از دست خواهد رفت
کسی حس کرد من بی تو هزاران بار در هر لحظه خواهم مرد
کسی فهمید تو نام مرا از یاد خواهی برد
و من در حالتی ما بین اشک و حسرت و تردید
کنار انتظاری که بدون پاسخ و سرد است
و من در اوج پاییزی ترین ویرانی یک دل
میان غصه ای از جنس بغض کوچک یک ابر
نمی دانم چرا شاید به رسم و عادت پروانگی‌مان باز
برای شادی و خوشبختی باغ ارزوهایت دعا کردم
دردو دل......................
[/FONT]
تو را با لهجه‌ی گلهای نیلوفر صدا کردم
تمام شب برای با طراوت ماندن باغ قشنگ آرزوهایت دعا کردم
پس از یک جستجوی نقره ای در کوچه های آبی احساس
تو را از بین گلهایی که در تنهایی ام رویید با حسرت جدا کردم
و تو در پاسخ آبی‌ترین موج تمنای دلم گفتی
دلم حیران و سرگردان چشمانی است رویایی
و من تنها برای دیدن زیبایی آن چشم
تو را در دشتی از تنهایی و حسرت رها کردم
همین بود آخرین حرفت
و من بعد از عبور تلخ و غمگینت حریم چشمهایم را
بروی اشکی از جنس غروب ساکت و نارنجی خورشید وا کردم
نمی دانم چرا رفتی نمی دانم چرا شاید خطا کردم
و تو بی آن که فکر غربت چشمان من باشی
نمی‌دانم کجا تا کی برای چه
ولی رفتی و بعد از رفتنت باران چه معصومانه می بارید
و بعد از رفتنت یک قلب دریایی ترک برداشت
و بعد از رفتنت رسم نوازش در غمی خاکستری گم شد
و گنجشکی که هر روز از کنار پنجره
با مهربانی دانه برمی‌داشت
تمام بال هایش غرق در اندوه غربت شد
و بعد از رفتن تو آسمان چشمهایم خیس باران بود
و بعد از رفتنت انگار کسی حس کرد
من بی تو تمام هستی ام از دست خواهد رفت
کسی حس کرد من بی تو هزاران بار در هر لحظه خواهم مرد
کسی فهمید تو نام مرا از یاد خواهی برد
و من در حالتی ما بین اشک و حسرت و تردید
کنار انتظاری که بدون پاسخ و سرد است
و من در اوج پاییزی ترین ویرانی یک دل
میان غصه ای از جنس بغض کوچک یک ابر
نمی دانم چرا شاید به رسم و عادت پروانگی‌مان باز
برای شادی و خوشبختی باغ ارزوهایت دعا کردم
دردو دل......................
[/FONT]
کوچه
بی تو مهتاب شبی،باز از ان کوچه گذشتم
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم
شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم
شدم آن عاشق دیوانه که بودم
در نهانخانه جانم،گل یاد تو درخشید
باغ صد خاطره خندید،عطر صد خاطره پیچید:
یادم آمد که شبی باهم از ان کوچه گذشتیم
پر گشودیم و در آن خلوت دل خواسته گشتیم
ساعتی بر لب آن جوی نشستیم
تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت
من همه محو تماشای نگاهت
آسمان صاف و شب آرام ،،، بخت خندان و زمان رام
خوشه ماه فرو ریخته در آب،،، شاخه ها دست بر آورده به مهتاب
شب و صحرا و گل و سنگ ،،، همه دل داده به آواز شباهنگ
یادم آید تو به من گفتی :
از این عشق حذر کن
لحظه ای چند بر این آب نظر کن
آب آیینه عشق گذران است
تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است
باش فردا که دلت با دگران است!
تا فراموش کنی، چندی از این شهر سفر کن!
با تو گفتم:حذر از عشق ندانم
سفر از پیش تو؟ هرگز نتوانم ، نتوانم!
روز اول که دلم به تمنای تو پر زد
چون کبوتر لب بام تو نشستم
تو به من سنگ زدی ،،، من نه رمیدم ، نه گسستم
باز گفتم که : تو صیادی و من آهوی دشتم
تا به دام تو در افتم همه جا گشتم و گشتم
حذر از عشق ندانم ، نتوانم !
اشکی از شاخه فرو ریخت
مرغ شب ناله تلخی زد و بگریخت...
اشک در چشم تو لغزید،،، ماه بر عشق تو خندید
یادم آید که دگر از تو جوابی نشنیدم
پای در دامن اندوه کشیدم ،،، نگسستم ، نرمیدم.
رفت در ظلمت غم،،، آن شب و شبهای دگر هم،
نگرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم
نکنی دیگر از آن کوچه گذر هم
بی تو اما،
به چه حالی من از آن کوچه گذشتم.......
بی تو مهتاب شبی،باز از ان کوچه گذشتم
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم
شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم
شدم آن عاشق دیوانه که بودم
در نهانخانه جانم،گل یاد تو درخشید
باغ صد خاطره خندید،عطر صد خاطره پیچید:
یادم آمد که شبی باهم از ان کوچه گذشتیم
پر گشودیم و در آن خلوت دل خواسته گشتیم
ساعتی بر لب آن جوی نشستیم
تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت
من همه محو تماشای نگاهت
آسمان صاف و شب آرام ،،، بخت خندان و زمان رام
خوشه ماه فرو ریخته در آب،،، شاخه ها دست بر آورده به مهتاب
شب و صحرا و گل و سنگ ،،، همه دل داده به آواز شباهنگ
یادم آید تو به من گفتی :
از این عشق حذر کن
لحظه ای چند بر این آب نظر کن
آب آیینه عشق گذران است
تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است
باش فردا که دلت با دگران است!
تا فراموش کنی، چندی از این شهر سفر کن!
با تو گفتم:حذر از عشق ندانم
سفر از پیش تو؟ هرگز نتوانم ، نتوانم!
روز اول که دلم به تمنای تو پر زد
چون کبوتر لب بام تو نشستم
تو به من سنگ زدی ،،، من نه رمیدم ، نه گسستم
باز گفتم که : تو صیادی و من آهوی دشتم
تا به دام تو در افتم همه جا گشتم و گشتم
حذر از عشق ندانم ، نتوانم !
اشکی از شاخه فرو ریخت
مرغ شب ناله تلخی زد و بگریخت...
اشک در چشم تو لغزید،،، ماه بر عشق تو خندید
یادم آید که دگر از تو جوابی نشنیدم
پای در دامن اندوه کشیدم ،،، نگسستم ، نرمیدم.
رفت در ظلمت غم،،، آن شب و شبهای دگر هم،
نگرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم
نکنی دیگر از آن کوچه گذر هم
بی تو اما،
به چه حالی من از آن کوچه گذشتم.......
آخرین ویرایش توسط مدیر:
با درون سوخته دارم سخن.....
دود می خیزد ز خلوتگاه من
کس خبر کی یابد از ویرانه ام؟
با درون سوخته دارم سخن
کی به پایان می رسد افسانه ام؟
دست از دامان شب برداشتم
تا بیاویزم به گیسوی سحر.
خویش را از ساحل افکندم در آب،
لیک از ژرفای دریا بی خبر
بر تن دیوارها طرحی شکست
کس دگر رنگی در این سامان ندید.
چشم می دوزد خیال روز وشب
از درون دل به تصویر امید
تا بدین منزل نهادم پای را
از درای کاروان بگسسته ام
گر چه می سوزم از این آتش به جان،
لیک بر این سوختن دل بسته ام.
تیرگی پا می کشد از بام ها
صبح می خندد به راه شهر من
دود می خیزد هنوز از خلوتم
با درون سوخته دارم سخن.
دود می خیزد ز خلوتگاه من
کس خبر کی یابد از ویرانه ام؟
با درون سوخته دارم سخن
کی به پایان می رسد افسانه ام؟
دست از دامان شب برداشتم
تا بیاویزم به گیسوی سحر.
خویش را از ساحل افکندم در آب،
لیک از ژرفای دریا بی خبر
بر تن دیوارها طرحی شکست
کس دگر رنگی در این سامان ندید.
چشم می دوزد خیال روز وشب
از درون دل به تصویر امید
تا بدین منزل نهادم پای را
از درای کاروان بگسسته ام
گر چه می سوزم از این آتش به جان،
لیک بر این سوختن دل بسته ام.
تیرگی پا می کشد از بام ها
صبح می خندد به راه شهر من
دود می خیزد هنوز از خلوتم
با درون سوخته دارم سخن.
آخرین ویرایش توسط مدیر:
به نام ستاره شب تاریکم.......
به نام ستاره شب تاریکم.......
یک شب خوب تو اسمون.....یه ستاره چشمک زنون....
خندید و گفت: کنارتم تا اخرش تا پای جون..
ستاره قشنگی بود ....آروم و ناز و مهربون.......
ستاره شد عشق منو....منم شدم عاشق اون....
اما زیاد طول نکشید عشق منو ستاره جون....
ماهه اومد ستاره رو دزدید و برد نامهربون.....
ستاره رفت با رفتنش منم شدم بی هم زبون.......
حالا شبا به یاد اون چشم می دوزم به اسمون..............
«کجایی ستاره شبهای تاریکم؟؟!!!»
به نام ستاره شب تاریکم.......
یک شب خوب تو اسمون.....یه ستاره چشمک زنون....
خندید و گفت: کنارتم تا اخرش تا پای جون..
ستاره قشنگی بود ....آروم و ناز و مهربون.......
ستاره شد عشق منو....منم شدم عاشق اون....
اما زیاد طول نکشید عشق منو ستاره جون....
ماهه اومد ستاره رو دزدید و برد نامهربون.....
ستاره رفت با رفتنش منم شدم بی هم زبون.......
حالا شبا به یاد اون چشم می دوزم به اسمون..............
«کجایی ستاره شبهای تاریکم؟؟!!!»
آخرین ویرایش توسط مدیر:
برای مخاطبم
برای مخاطبم....
دل من یه قفله اما دست تو مثل کلیده
می خوام از تو بنویسم کاغذام همش سفیده
یه سوال عاشقونه بگی به هرکسی می دونه
اونکه دادم دل و دستش چرا دل به من نمی ده
چه قدر دعا کنم من خدا رو صدا کنم من
دست من به اسمونه نیمه شب دم سپیده
گفتم از عشق تو می خوام سر بذارم به بیابون
گفت تو عاقلتر از اینی این کارا از تو بعیده
التماس کردم که یک شب لااقل بیا تو خوابم
گفت که هذیون وتموم کن انگاری تبت شدیده
گفتم آرزو دارم تو مال من بشی یه روزی
گفت تو این دنیای بی رحم کی به آرزوش رسیده
اونی روکه دوست نداری دنبالت میاد تا آخر
اونی که دنبالشی تو چرا دائم ناپدیده
تو از اون روزی که رفتی دل من دیوونه تر شد
رنگ من که هیچی زیبا رنگ آسمون پریده
سرنوشت گریه نداره خودت اینو گفتی اما
تو دل من نمی دونم چرا باز یکم امیده
تو منو گذاشتی رفتی اما می خوام بنویسم
چه قدر واسم عزیزه اونکه از من دل بریده
برای مخاطبم....
دل من یه قفله اما دست تو مثل کلیده
می خوام از تو بنویسم کاغذام همش سفیده
یه سوال عاشقونه بگی به هرکسی می دونه
اونکه دادم دل و دستش چرا دل به من نمی ده
چه قدر دعا کنم من خدا رو صدا کنم من
دست من به اسمونه نیمه شب دم سپیده
گفتم از عشق تو می خوام سر بذارم به بیابون
گفت تو عاقلتر از اینی این کارا از تو بعیده
التماس کردم که یک شب لااقل بیا تو خوابم
گفت که هذیون وتموم کن انگاری تبت شدیده
گفتم آرزو دارم تو مال من بشی یه روزی
گفت تو این دنیای بی رحم کی به آرزوش رسیده
اونی روکه دوست نداری دنبالت میاد تا آخر
اونی که دنبالشی تو چرا دائم ناپدیده
تو از اون روزی که رفتی دل من دیوونه تر شد
رنگ من که هیچی زیبا رنگ آسمون پریده
سرنوشت گریه نداره خودت اینو گفتی اما
تو دل من نمی دونم چرا باز یکم امیده
تو منو گذاشتی رفتی اما می خوام بنویسم
چه قدر واسم عزیزه اونکه از من دل بریده
آخرین ویرایش توسط مدیر:
باغ عشق
اگر عشق را به باغ مانند سازند و گل های عشق را به رنگارنگ برگ های شکوفه های آن، اما هر باغی را خزانی است؛ خزانی سخت و بسی جانکاه که در پس آن زمستانی سخت تر و کشنده می آید و آنان که باغ را در شکوه بهاری اش دیده اند می دانند که چه فرق است بین بوستانی بهاری و تن سرما زده و بی برگ و بر درختان خشک در زمستانی سرد.
و اگر عشق را به باغی مانند سازند، من اینک، باغ زمستان زده و گرفتار افسون پاییزم
من جایِ تــــو چـــ ای می نوشم
جایِ تو خستـــــ ه می شوم
جایِ تــو بغـــــ ض می کنم
جایِ تـــــ و می خنـــدم
من جایِ تـــو به انتــــ ظار می نشینم
برایِ کوچــــه هایِ بی خـــوابِ این شهـــــ ر لالایــــی می خوانم
من جایِ تـــو با خــــــودم حــــــ رف می زنم
قـربان صدقـــــ ه اش می روم
حرف هایــش را گـــــــ وش می دهم
اشک هایـــــــش را پــــــ اک می کنم
و هرروز به جایِ تـــو از خــــــ ودم می خواهم
برایم لبــــاس هـــایِ نــــــــ و بپوشد
موهایــــــ ش را ببافـــد
دستــــــــ م را بگیـرد
تکیــــه گاهــــ م شود
تــو نیستــــ ی و من هــــرروز
تــو را زندگــــــــ ی می کنم
تــــو را می بوســــــــ م
تــو را می بینـــــ م
مـــن
هــرروز
خــــــ ودم را
به جایِ تـــو دوســــ ت می دارم
و ایــــ ن ها یعنـی
مـن هـرروز تـــــــــ و را در دلــم
زنــده نگـــــــ ه می دارم..
جایِ تو خستـــــ ه می شوم
جایِ تــو بغـــــ ض می کنم
جایِ تـــــ و می خنـــدم
من جایِ تـــو به انتــــ ظار می نشینم
برایِ کوچــــه هایِ بی خـــوابِ این شهـــــ ر لالایــــی می خوانم
من جایِ تـــو با خــــــودم حــــــ رف می زنم
قـربان صدقـــــ ه اش می روم
حرف هایــش را گـــــــ وش می دهم
اشک هایـــــــش را پــــــ اک می کنم
و هرروز به جایِ تـــو از خــــــ ودم می خواهم
برایم لبــــاس هـــایِ نــــــــ و بپوشد
موهایــــــ ش را ببافـــد
دستــــــــ م را بگیـرد
تکیــــه گاهــــ م شود
تــو نیستــــ ی و من هــــرروز
تــو را زندگــــــــ ی می کنم
تــــو را می بوســــــــ م
تــو را می بینـــــ م
مـــن
هــرروز
خــــــ ودم را
به جایِ تـــو دوســــ ت می دارم
و ایــــ ن ها یعنـی
مـن هـرروز تـــــــــ و را در دلــم
زنــده نگـــــــ ه می دارم..
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
| M | *** ♥♥♥ در خلوت احساس ♥♥♥ *** | ادبیات | 2235 |