رباعی و دو بیتی

[floe]

به مردی، امتحان بایست دادن
وفاداری، نشان بایست دادن
خطر نزدیک شد، حاضر شو ای دل
به جانان بلکه جان بایست دادن
ابوالقاسم لاهوتی

 

[.Hooman]

گویند بهشت و حور و کوثر باشد .......... جوی می و شیر و شهد و شکر باشد

پر کن قدح باده و بر دستم نه ..............نقدی ز هزار نسیه خوشتر باشد

خیام

 

[baback]

ز دست دیده و دل هردو فریاد
که هرچه دیده بیند دل کند یاد

بسازم خنجری جنسش ز فولاد
زنم بر دیده تا دل گردد آزاد

 

[floe]

به خاکستر چه آتشها که خفته است
چه ها در این لبان ناشکفته است
منم آن ساحل خاموش سنگین
که طوفان در گریبانش نهفته است
سیاوش کسرایی

 

[naghmeirani]

دلا ديدي كه دلبر عهد بشكست
زما ببريد و با اغيار پيوست
چو فايز از جفاي بي و فايان
بسايد تا قيامت دست بر دست
​

 

[floe]

معشوقه و عشق و عاشقان یک نفس است
رو همنفسی جو که جهان یک نفس است
با همنفسی گر نفسی بنشینی
مجموع حیات عمرت آن یک نفس است
فخرالدین عراقی

 

[naghmeirani]

از شبنم عشق خاک آدم گل شد

صد فتنه و شور در جهان حاصل شد

صد نشتر عشق بر رگ روح زدند

یک قطره از آن چکید و نامش دل شد

​

 

[m2002k]

ته که نوشـــم نه‌ای نیشم چرایی

ته که یارم نه‌ای پیشــــــم چرایی
ته که مرهــــم نه‌ای بر داغ ریشم

نمک پاش دل ریشــــــم چرایـــی


"بابا طاهر"

 

[floe]

پیری ز خرابات برون آمد مست
دل رفته ز دست و جام می بر کف دست
گفتا می نوش کاندرین عالم پست
جز مست ز خویشتن کسی باز نرست
فخرالدین عراقی

 

[m2002k]

در خواب شــــــــوم روی تو تصـــــــویر کنم
بیدار شـــــــــوم وصـــــــــــــل تو تعبیر کنم
گر هر دو جهان خواهی و جان و دل و دین
بر هــــــر دو و هر سه چار تکبیـــــــــر کنم

"خاقاني"

 

[@ RESPINA @]

بیا ساقی از می ندارم گریز
به یک جام باقی مرا دست گیر
که از دور گردون به جان آمدم
روان سوی دیر مغان آمدم

حضرت حافظ

 

[m2002k]

گفتــم که لبت، گفت لــبم آب حیات
گفتــم دهنت، گفت زهی حب نبات
گفتم سخـــن تو، گفت حـــافظ گفتا
شادی همــــه لطیفه گویان صلـوات

"حافظ"

 

[@ RESPINA @]

به هرسویی صدایی بی صدایی است ......... دل درد آشنای من هوایی است

درین ویرانه رستای نگاهم ........... جهانی را هوای کد خدایی است

 

[@ RESPINA @]

حتی اگر از غم جفا پیر شود
لعنت به دلم اگر زتو سیر شود
***
آنقدر برای تو غزل خواهم گفت
تا قصه عشق ما جهانگیر شود

 

[@ RESPINA @]

ای عشق به درد تو سری می‌باید ..... صید تو زمن قوی‌تری می‌باید
من مرغ به یک شعله کبابم، مگذار ...... این آتش را سمندری می‌باید

 

[@ RESPINA @]

جوال سيم و زر مى‏خواهم امشب‏

كليد قفل و در مى‏خواهم امشب‏

دلم تنگه براى كوه و صحرا

خدايا بال و پر مى‏خواهم امشب‏

 

[@ RESPINA @]

ه قلبم سوره کوثر نوشتند
دلم را بنده قنبر نوشتند
به کوی عاشقی، در لوح سینه
صد و ده مرتبه حیدر نوشتند
__________________

 

[@ RESPINA @]

زغم كسي اسيرم كه زمن خبر ندارد
عجب از محبت من كه در او اثر ندارد
غلط است هر كه گويد دل به دل راه دارد
دل من زغصه خون شد دل اوخبر ندارد

 

[.Hooman]

هرگز دل من ز علم محروم نشد........ ...کم ماند ز اسرار که معلوم نشد

هفتاد و دو سال فکرکردم شب و روز.... معلوم شد که هیچ معلوم نشد

خیام

 

[m2002k]

قرآن که مهـین کلام خوانند آن را
گه گاه نه بر دوام خوانـــــند آن را
بر گرد پیاله آیتی هســـت مقیم
کاندر همه جا مدام خوانند آن را

"خيام"

 

[@ RESPINA @]

شبی كه زلف را بر باد می داد




دل مغرور من در دامش افتاد




نمی دانم چه عیبی داشت ، صد بار



فرستادم دلم را ، پس فرستاد

 

[baback]

شيخی به زنی فاحشه گفتا: مستی،
هر لحظه به دام دگری پا بستی؛
گفتا؛ شيخا، هر آنچه گويی هستم،
آيا تو چنان که می‌نمايی هستی؟

خیام

 

[@ RESPINA @]

چرا وقتی كه راه زندگی هموار می گردد




بشر تغییر حالت می دهد خون خوار می گردد




به وقت عیش و عشرت می نوازد ساز بد مستی



به وقت تنگ دستی مومن و دین دار می گردد

 

[@ RESPINA @]

در حیرتم از مرام این مردم پست



این طایفه ی زنده كش و مرده پرست



تا هست به ذلت بكشندش به جفا


چون مُرد به عزت ببرندش سره دست

 

[@ RESPINA @]

ترسم كه چشم مست تو امشب دل ما بشكند


هر چشم بد مستی كند یك باره مینا بشكند


امشب چه بشكن بشكنی ساقی به راه انداخته


گاهی دل خود بشكند ، گاهی دل ما بشكند

 

[@ RESPINA @]

عشق چون در سینه ام بیدار شد


از طلب ، پا تا سرم ایثار شد


این دگر من نیستم ، من نیستم


حیف از آن عمری كه با من زیستم

 

[baback]

من هيچ ندانم که مرا آنکه سرشت،
از اهل بهشت کرد، يا دوزخ زشت؛
جامی و بتی و بربطی بر لب کشت،
اين هر سه مرا نقد و ترا نسيه بهشت.

 

[بارون]

چشمم اگر خطا کند/ دل که خطا نمی کند

دل سپرده ام به کوی او/ هر چه خدا خدا کند

 

[بارون]

(این شعر رو خودم سرودم شاید خیلی بد گفته باشم،با این که رشتم ادبیات نیست اما خیلی زیاد وابسته به شعرم و خیلی دوست دارم تا منو تو این زمینه کمک کنید)

سرخی اسب حسین نشانه ی مرگ نبود

این دل زینب کبری زآهن نبود

این حسین نیست که از خاطر ما می پوسد

آن که می پوسد یزید است چون آدم نبود

 

[naghmeirani]

دل کرد بسی نگاه در دفتر عشق جز دوست ندید هیچ رو در خور عشق
چندانکه رخت حسن نهد بر سر حسن شوریده دلم عشق نهد بر سر عشق
ابوسعید ابوالخیر