رباعی و دو بیتی

[بارانی]

قومی متفکرند اندر ره دین
قومی به گمان فتاده در راه یقین

میترسم از آنكه بانگ آید روزی
كی بیخبران راه نه آن است و نه این

 

[بارانی]

حتی اگر از غم جفا پیر شود
لعنت به دلم اگر زتو سیر شود

آنقدر برای تو غزل خواهم گفت
تا قصه عشق ما جهانگیر شود

 

[baran-bahari]

در باغ چو شد باد صبا دایه‌ی گل​

بربست مشاطه‌وار پیرایه‌ی گل​

از سایه به خورشید اگرت هست امان​

خورشید رخی طلب کن و سایه‌ی گل​

 

[بارانی]

در گوش دلم گفت فلک پنهانی
حکمی که قضا بود زمن میدانی
درگردش خویش اگر مرا دست بدی
خود را برهاندمی زسر گردانی

 

[بارانی]

نردبان اين جهان ما ومني است
عاقبت اين نردبان افتادني است
لا جرم هر كس كه بالاتر نشست
استخوانش زودتر خواهد شكست ​

 

[بارانی]

نیکی و بدی که در نهاد بشر است

شادی و غمی که در قضا و قدر است

با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل

چرخ از تو هزار بار بیچاره‌تر است

 

[بارانی]

در دایره ای که آمدن ،رفتن ماست
آن را نه بدایت نه نهایت پیداست
کس می نزند دمی در این عالم راست

کاین آمدن از کجا و رفتن به کجاست​

 

[محـسن ز]

سحر در شاخسار بوستانی
چه خوش میگفت مرغ نغمه خوانی
بر آور هر چند اندر سینه داری
سرودی ناله ای آهی فغانی
اقبال

 

[بارانی]

می خواست دلت که بی دل و دین باشم
بی عقل و وفا و هوش و تمکین باشم
بازآ که چنانم که دلت می خواهد
مپسند دگر که بدتر از این باشم

 

[باران بهاری]

بازیچه ی قدرت خداییم همه
او راست توانگری،گداییم همه
بر یکدگر این زیادتی جُستن چیست؟
آخر ز در یکی سراییم همه

"مولانا"

 

[بارانی]

از ین بیغوله ها جز شب نروید​

حدیث روشنی بر لب نروید​

دل آئیه ها آتش گرفته​

که اینجا غیر رنگ تب نروید​

 

[بارانی]

بگو تا کی کباب دیگرانیم​

صفای نان و آب دیگرانیم​

من و تو گرچه دریانوش بودیم​

کنون غرق سراب دیگرانیم​

 

[بارانی]

که می گوید که رنج دی سر آمد​

که می گوید بهاری از در آمد​

لباس لرزه بر اندام دلهاست​

که دیوی رفت و دیوی دیگر آمد​

 

[بارانی]

اگر چه بی نشان بی نشانم​

نشان قلۀ آتش فشانم​

سری بر دیدۀ همسایه ها زن​

که ما آئینۀ زخم زبانیم​

 

[بارانی]

ره آورد سفر را میفروشیم​

نگاه دربدر را میفروشیم​

دوچشم کور تو غرق تماشاست​

که ما خون جگر را میفروشیم​

 

[باران بهاری]

آیینه ی باران و بهار چمنی
شادابی بوستان و سرو سمنی
بیرون ز تو نیست آنچه می خواسته ام
فهرست کتاب آرزوهای منی

"شفیعی کدکنی"

(بارانی جان!ممنون از دوبیتی های زیبات..لطف کن نام سراینده شون رو هم بنویس..ممنونم ازت..)

 

[بارانی]

هوای آشنایی سرد سرد است
رُخ فریاد یاران زرد زرد است
گاه این طبیبان سیه کار
به بیماران دل تزریق درد است

 

[بارانی]

دلم را با نگاهی آزمودی
بشوخی شوخی از دستم ربودی​

ببستی چشم هوشم را بنازی
کجا رفتی که بودی وچه بودی​

 

[بارانی]

دلا داری سر بارندگی را
هوای می خوش بخشندگی را
دلا خود را بدریا می سپاری
عجب جدی گرفتی زندگی را...!

 

[رنگ خدا]

سرم چون گوی در میدان بگرده
دلم از عهد و پیمان برنگرده
اگر دوران به نا اهلان بماند
نشینم تا که این دوران بگرده

 

[Sharif_]

هر چه کنی بکن ، مکن ترک من ای نگار من
هرچه بری ببر، مبر سنگدلی به کار من

هر چه کُشی بکُش ، مکش حرم که نیست خوش
هر چه شوی بشو ، مشو تشنه به خون زار من

 

[بارانی]

حال اگر يابم دعايت مي كنم​

جان اگر خواهي فدايت مي كنم​

با توام هر لحظه تنها نيستي​

گوش كن هر شب صدايت مي كنم​

 

[بارانی]

تا آب شدم سراب ديدم خود را​

دريا گشتم حباب ديدم خود را​

آگاه شدم غفلت خود را ديدم​

بيدار شدم بخواب ديدم خود را

 

[بارانی]

زخون دل به نعشت گل فشانم
کنار جسم مجروحت بمانم
زخون حنجرت گیرم وضویی
به زخم پیکرت قرآن بخوانم

 

[بارانی]

ین قصه حدیث هرکسی خواهد شد
بحث داغ مجالسی خواهد شد
یک جمله به دست خواهی آورد آخر
«در اسرع وقت رسیدگی خواهد شد»

 

[بارانی]

عزیز! این ملک، خاصان خصوصی ا‌ست
حریم مایه‌داران خصوصی‌ است
نمی‌دانی بدان بالاترین جرم
همین تشویش اذهان خصوصی ا‌ست
​

 

[بارانی]

کی لحظه‌ی افسردن‌شان می‌آید
پایان دل آزردنشان می‌آید


دیدیم زمین‌خواریشان را یا رب!
کی روز زمین‌خوردنشان می‌آید؟!​

 

[بارانی]

آن یک، مشغول خوردن و بردن شد
این مسئول شکم در آوردن شد



در عصر بخوربخور نخوردن جرم است
تکلیف من و تو خون دل خوردن شد​

 

[بارانی]

مبادا آسمان بی‌بال و بی پر
مبادا در زمین دیوار بی‌در



مبادا هیچ سقفی بی‌پرستو
مبادا هیچ بامی بی‌کبوتر

قیصر امین پور​

 

[بارانی]

ای بی تو زمانه سرد و سنگین در من!
ای حسرت روزهای شیرین در من!

بی مهری انسان معاصر در توست
تنهایی انسان نخستین در من!

میلاد عرفان پور