رباعی و دو بیتی

[zahra97]

چون باز سفيد در شكاريم همه
با نفس و هواي نفس ياريم همه
گر پرده ز روي كارها بر گيرند
معلوم شود كه در چه كاريم همه

 

[eksir]

روزگار بد عهد وبد پيمانه شد
هر نفس ديو چموش خانه شد
عقلها از هم گسست و ناپديد
يار ما هم ياور خصمانه شد

 

[amator-2]

بنگر ز جهان چه طرف بر بستم ؟ هیچ​

وز حاصل عمر چیست در دستم ؟ هیچ​

شـمع طـربم ولی چـو بنـشستم هیچ​

من جام جمم ولی چو بشکستم هیچ​

 

[*زهره*]

روی تو به فال دارم ای حور نژاد
زیرا که بدو بوسه همی نتوان داد

فرخنده کسی که فال گیرد ز رخت
تا لاجرم از محنت و غم باشد شاد​

 

[eksir]

روی تو به فال دارم ای حور نژاد

زیرا که بدو بوسه همی نتوان داد

فرخنده کسی که فال گیرد ز رخت

تا لاجرم از محنت و غم باشد شاد

 

[*زهره*]

منعم که به عیش می‌رود روز و شبش
نالیدن درویش نداند سببش

بس آب که می‌رود به جیحون و فرات
در بادیه تشنگان به جان در طلبش​

 

[زيگفريد]

سوختم باران بزن شايد تو خاموشم كني !

شايد امشب سوزش اين زخم ها را كم كني

اه باران من سراپاي وجودم اتش است !

پس بزن باران بزن شايد تو خاموشم كني

 

[*زهره*]

آهنگ سفر می‌کند آن ماه عذار
ای جان که نفس گیر شدی ناله برآر

در محملش آویز دلا همچو جرس
وز ناله و فریاد زبان باز مدار​

 

[zahra97]

یا رب مکن از لطف پریشان ما راهر چند که هست جرم و عصیان ما راذات تو غنی بوده و ما محتاجیممحتاج بغیر خود مگردان ما را

 

[eksir]

خیزم بروم چو صبر نامحتملست

جان در قدمش کنم که آرام دلست

و اقرار کنم برابر دشمن و دوست

کانکس که مرا بکشت از من بحلست

 

[*زهره*]

ای چشم تو مست خواب و سرمست شراب
صاحبنظران تشنه و وصل تو سراب

مانند تو آدمی در آباد و خراب
باشد که در آیینه توان دید و در آب​

 

[eksir]

غازی ز پی شهادت اندر تک و پوست

وان را که غم تو کشت فاضلتر ازوست

فردای قیامت این بدان کی ماند

کان کشتهٔ دشمنست و آن کشتهٔ دوست؟

 

[*زهره*]

مجنون اگر احتمال لیلی نکند
شاید که به صدق عشق دعوی نکند

در مذهب عشق هر که جانی دارد
روی دل ازو به هر که دنیی نکند​

 

[naghmeirani]

فروغی بسطامی

فروغی بسطامی

از کشت عمل بس است یک خوشه مرا

در روی زمین بس است یک گوشه مرا

تا چند چو کاه گرد خرمن گردیم

چون مرغ بس است دانه‌ای توشه مرا

 

[*زهره*]

اول به وفا می وصالم درداد
چون مست شدم جام جفا را سرداد

پر آب دو دیده و پر از آتش دل
خاک ره او شدم به بادم برداد​

 

[naghmeirani]

فیض کاشانی

فیض کاشانی

ای حسن تو مجموعهٔ هر زیبائی

وز هر دو جهان ز عشق تو شیدائی

نگذاشته داغ تو دلی را بیدرد

سودای تو کرده عالمی سودائی

 

[eksir]

هر چند که رنگ و بوي زيباسـت مرا
چون لاله رخ و چو سرو بالاست مرا
معـلوم نـشد که در طربخانه خاک
نـقاش ازل بـهر چه آراسـت مرا

 

[uvintta]

گفتمش خواهم نخستین یار دلدارم تو باشی


ای نخستین خواهش دل آخرین یارم تو باشی

 

[eksir]

افـسوس که نامه جواني طي شد
و آن تازه بـهار زندگاني دي شد
آن مرغ طرب که نام او بود شـباب
افـسوس ندانم که کي آمد کي شد

 

[zahra97]

غم عاشق سینه‌ی بلا پرور ماست
خون در دل آرزو ز چشم ترماست
هان غیر، اگر حریف مایی پیش آی
کالماس بجای باده در ساغر ماست

 

[eksir]

غم عاشق سینه‌ی بلا پرور ماست
خون در دل آرزو ز چشم ترماست
هان غیر، اگر حریف مایی پیش آی
کالماس بجای باده در ساغر ماست

مهربون به خاطر تمامي ارساليات از همينجا تشكر ميكنم،

اين قافله عمر عجـب ميگذرد
درياب دمي کـه با طرب ميگذرد
ساقي غم فرداي حريفان چه خوري
پيش آر پياله را که شب ميگذرد

 

[naghmeirani]

وحشی بافقی

وحشی بافقی

گر با تو گهی نظر کنم پنهانی

لازم نبود که طبع خود رنجانی

من بودم و دیدنی چو این هم منع است

آن نیز به یاران دگر ارزانی

 

[*زهره*]

ماییم و می و مطرب و این کنج خراب
جان و دل و جام و جامه پر درد شراب

فارغ ز امید رحمت و بیم عذاب
آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب​

 

[armstrong]

ماییم و می و مطرب و این کنج خراب

جان و دل و جام و جامه پر درد شراب​

فارغ ز امید رحمت و بیم عذاب

آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب​

فک کنم در رهن درست باشه.

این کوزه چو من عاشق زاری بوده ست
در بند سر زلف نگاری بوده ست
این دسته که بر گردن او می بینی
دستی ست که بر گردن یاری بوده ست

 

[*زهره*]

می‌خواست فلک که تلخ کامم بکشد
ناکردهٔ می طرب به جامم، بکشد

بسپرد به شحنه فراق تو مرا
تا او به عقوبت تمامم بکشد​

 

[naghmeirani]

حاشا که کند دل به دگر جا منزل
دور از دل من که گردد از عشق،خجل
چشمم چو شکفت،غیر تو آب نخورد
هم سرمه ی دیده ای و هم قوّت دل

"مولانا" ​

 

[eksir]

يک جام شراب صد دل و دين ارزد
يک جرعـه مي مملکـت چين ارزد
جز باده لعـل نيسـت در روي زمين
تلـخي کـه هزار جان شيرين ارزد

 

[zahra97]

یاد تو کنم دلم به فریاد آید
نام تو برم عمر شده یاد
آیدهرگه که مرا حدیث تو یاد آید
با من در و دیوار به فریاد آید
***

 

[*زهره*]

عطار

عطار

در عشقِ تو برخویشتنم فرمان نیست
وین درد مرا به هیچ رو درمان نیست

گفتی: «برهی گر ز سرم برخیزی»
برخاستنم از سر جان آسان نیست​

 

[eksir]

در هر دشتي که لاله‌زاري بوده‌ست
از سرخي خون شهرياري بوده‌سـت
هر شاخ بنفـشـه کز زمين ميرويد
خالي است که بر رخ نگاري بوده‌ست