دوست داشتن یا دوست داشته شدن دن....مسئله اینست!!!

vleila

عضو جدید
منظورم اینه که....اکثر اوقات کسایی رو که دوسشون داری دوست ندارن کسایی هم که دوست دارن تو دوسشون نداری ....نمیدونم چرا همیشه ادم باید کسیو دوس داشته باشه که بش نمیرسه....چی میشد هر کیو دوس داری اونم دوست داشته باشه....و هرکسی که دوست داره دوس داشته باشی چون بیشتر مواقع اینجوری نیس!!!![/QUOTE]
آره قبول دارم. خیلی مواقع اینجوری میشه.
 

Abolfazl_r

عضو جدید
کاربر ممتاز
مسلما زیباترین و کامل ترین نوع عشق،‌ عشق دو طرفه ست. چون در غیر این صورت رابطه به رنج یک یا دو طرف ختم می شه.

من خودم تجربه ی عشق یک طرفه و اون هم از نوع دوست داشته شدن رو داشتم. یعنی اون همه عشق ومحبتی رو که طرف به پام می ریخت رو نمی تونستم در مقابل من هم نثارش کنم. با اینکه واقعا لیاقتش رو داشت.:cry:
شاید باورش براتون سخت باشه و فکر کنید که بهر حال دوست داشته شدن از سمت کسی باید لذت بخش باشه. اما وقتی خودت این احساس رو نسبت به اون نداشته باشی، یعنی دوستش داشته باشی اما عاشق نباشی و نتونی درکش کنی و جبرانش کنی دچار عذاب وجدان سختی می شی که تحملش واقعا دشواره.
و سخت ترین لحظه اینه که برای آخرین بار تو چشماش که از اشک پر شده نگاه کنی و بگی متاسفم. من عاشقت نیستم! برو دنبال کسی که سزاوار عشقت باشه!....
البته دعا می کنم که"س" عزیزم الان هر جایی هست خوشبخت باشه و به خاطر پاکی وجودش مطمئنم که خوشبخت خواهد بود.:gol::gol::gol:

واقعا نمی خواستم بیخودی پیاز داغ قضیه رو زیاد کنم و رمانتیک بازی در بیارم. اما چون با عمق وجودم این ماجرا رو حس کردم و داغ ش هنوز روی قلبم هست. براتون گفتم :gol:

خلاصه بچه ها اگر نظر منو بخوایید عاشقی و عاشق شدن زیباتر از معشوق منفعل بودنه. عشق حقیقی یک موهبتی ست که نصیب هر آدمی نمی شه. اما اگه زد و عاشق شدی بدون که چه بهش برسی چه نرسی برنده نهایی تویی.:heart:

خیلی خوب بود. :w17:

منم برای دوستتون و شما آرزوی خوشبختی و موفقیت میکنم.
ولی فکر نمیکنی اگر بهش بیشتر مهلت میدادی واسه جفتتون بهتر بود؟ زمان خیلی از مشکلاتو حل میکنه. البته میدونم پیچیده تر از این حرفاست که با دوتا پست بتونیم راجع بهش نظر بدیم.


ر
از سایر دوستان هم خواهش میکنم اگر تجربه دارن بگن. میتونه مفید باشه.
 

دختر شاه پریون

عضو جدید
کاربر ممتاز
ولی بعضی از دوست داشتنا هس که خیلی قشنگه...اصلا طرفو واسه ی خود خودش دوس داری...ازش حتی انتظار نداری دوست داشته باشه....نمیدونم تجربه کردین یا نه....این واسه جنس مخالف شاید زیاد درس درنیاد....البته اگه ببینی طرف بهت بی اعتناس شاید یه کم کم کم دلخور شی ولی بازم واسه ات مهم نیست ....چون یه جور دوس داشتن معنوی و قلبیه.....من یکی از دوستای دبیرستانمو واقعاااا و از ته قلبم دوسش داشتم ....با اینکه اونم منو خیلی دوس داشت و ناراحتم نمیکرد ولی مطمئنم که اگه ناراحتمم میکرد از دستش دلخور نمیشدم.....هیچ وقت هم انتظار نداشتم به اندازه ی من دوسم داشته باشه....چون احساس میکنم دوس داشتنایی که از روی ظاهر افراد باشه دووم نمیاره و روزی شاید حتی به تنفر تبدیل بشه چون تجربه ی اینجور دوس دشتناروهم داشتم.....ولی از کسایی که به خاطر خودشون و وجودشون خوشم میومده هیچ وقت متنفر نشدم
اب ین دوروورا نیس؟گلوم خشک شد
 

vleila

عضو جدید
دوست گلم گفتم که اگر احساسی نسبت بهش نداشتی. بله قبول دارم اگر حالت تنفر وجود داشته باشه خیلی سخته و شاید بتونیم بگیم غیر ممکن باشه!

یه مطلب دیگه اینکه با بالا رفتن سن میتونیم به احساساتی که از طرف مقابل میگیری (مثل همین دوست داشتن یه طرفه) احترام بیشتری بزاریم و براش تلاش کنیم. یعنی اگه بچه باشی نسبت به حس آدمی که نسبت بهش حسی نداری بی اهمیت رد میشی ولی با بالاتر رفتن سن ملاحظه گر میشیم و به احساس طرف احترام میزاریم و سعی میکنیم به طرف فرصت بدیم و امتحان کنیم که دوسش داشته باشیم.
درسته. اما بین احترام گذاشتن به یه نفر و دوست داشتنش زمین تا آسمون فاصلست.
با بالا رفتن سن محتاط تر رفتار میکنیم .شاید به همین دلیله که اونموقع نمی تونیم راحت دل کسی رو بشکنیم .اما این دلیل علاقه داشتن به اون شخص نیست
 

Abolfazl_r

عضو جدید
کاربر ممتاز
اينجوري كه خودمون گول زديم...هم؟؟
يني به زور به خودمون تحميلش كنيم...

نه! یه وقتایی لازمه که شما یه نفرو دوست داشته باشی. این دوست داشتنایی که میگیم فقط مربوط به زن و مرد و روابط بینشون نمیشه. بزار واست یه مثال بزنم روشن شی. مثلا من از مادر زنم متنفر بودم. در صورتی که اون به من علاقه زیادی داشت. ولی چون در تعامل مشترک با همسرم هستم نمیتونم کسیو که اون دوست داره دوست نداشته باشم. هم واسه من سخت بود هم واسه همسرم هم واسه مادرزنم. پس باید سعی میکردم دوسش داشته باشم و تظاهر به اینکار هم سخته. پس با گذشت زمان و تمرین تونستم قلبا دوسش داشته باشم.
 

Abolfazl_r

عضو جدید
کاربر ممتاز
درسته. اما بین احترام گذاشتن به یه نفر و دوست داشتنش زمین تا آسمون فاصلست.
با بالا رفتن سن محتاط تر رفتار میکنیم .شاید به همین دلیله که اونموقع نمی تونیم راحت دل کسی رو بشکنیم .اما این دلیل علاقه داشتن به اون شخص نیست

بله. کاملا درست میگید. بین احترام گذاشتن به یه نفر و دوست داشتنش زمین تا آسمون فاصلست. ولی احترام گذاشتن به کسی که دوسش داری به مراتب راحت تره که البته بحث ما نیست.

در خصوص مطلب دوم بازم میگم. با گذشت زمان و تمرین میشه حتی عاشق شد.
بزار یه مثال بزنم. شما ازدواج های قدیمی رو دیدید که طرفین در شروع رابطه هیچ حسی نسبت به هم نداشتن. زندگیشونو شروع میکردن و با مشکلات بزرگی مواجه میشدن. ولی چه اتفاقی میفته که با گذشت زمان عاشق همدیگه میشن؟ شرایط این اجازه رو نمیده که از هم جدا شن. پس مقاومت میکنن و سعی میکنن که همدیگه رو دوست داشته باشن و خیلی وقتا جواب میده.
 

دختر شاه پریون

عضو جدید
کاربر ممتاز
اره منم موافقم....بیشتر مادر بزرگ پدر بزرگا همدیگرو با تمام وجود دوس دارن....ولی نمیدونم چرا جوونای الان اینقد کم تحملن و تقی به توقی میخوره حرف از طلاق میزنن....واقعا علت اینهمه ناسازگاریا چیه؟
 

Abolfazl_r

عضو جدید
کاربر ممتاز
ولی بعضی از دوست داشتنا هس که خیلی قشنگه...اصلا طرفو واسه ی خود خودش دوس داری...ازش حتی انتظار نداری دوست داشته باشه....نمیدونم تجربه کردین یا نه....این واسه جنس مخالف شاید زیاد درس درنیاد....البته اگه ببینی طرف بهت بی اعتناس شاید یه کم کم کم دلخور شی ولی بازم واسه ات مهم نیست ....چون یه جور دوس داشتن معنوی و قلبیه.....من یکی از دوستای دبیرستانمو واقعاااا و از ته قلبم دوسش داشتم ....با اینکه اونم منو خیلی دوس داشت و ناراحتم نمیکرد ولی مطمئنم که اگه ناراحتمم میکرد از دستش دلخور نمیشدم.....هیچ وقت هم انتظار نداشتم به اندازه ی من دوسم داشته باشه....چون احساس میکنم دوس داشتنایی که از روی ظاهر افراد باشه دووم نمیاره و روزی شاید حتی به تنفر تبدیل بشه چون تجربه ی اینجور دوس دشتناروهم داشتم.....ولی از کسایی که به خاطر خودشون و وجودشون خوشم میومده هیچ وقت متنفر نشدم
اب ین دوروورا نیس؟گلوم خشک شد

پریمون گل کاشت. ای ول. عشق مادر به فرزند هم از همین نوعه. میگن نفرین مادر هیچوقت نمیگیره. چون از ته دل نفرین نمیکنه ولی پدر چرا
 

vleila

عضو جدید
بله. کاملا درست میگید. بین احترام گذاشتن به یه نفر و دوست داشتنش زمین تا آسمون فاصلست. ولی احترام گذاشتن به کسی که دوسش داری به مراتب راحت تره که البته بحث ما نیست.

در خصوص مطلب دوم بازم میگم. با گذشت زمان و تمرین میشه حتی عاشق شد.
بزار یه مثال بزنم. شما ازدواج های قدیمی رو دیدید که طرفین در شروع رابطه هیچ حسی نسبت به هم نداشتن. زندگیشونو شروع میکردن و با مشکلات بزرگی مواجه میشدن. ولی چه اتفاقی میفته که با گذشت زمان عاشق همدیگه میشن؟ شرایط این اجازه رو نمیده که از هم جدا شن. پس مقاومت میکنن و سعی میکنن که همدیگه رو دوست داشته باشن و خیلی وقتا جواب میده.
اما من فک میکنم توی اکثر ازدواجهای قدیمی که شرایط مانع از طلاقشون شده حتی بعد گذشت چند سال هم علاقه ای بوجود نمیاد .فقط احترام عادت ترس از طلاق یا شرایط بچه هاشون اونا رو کنار هم نگه میداره.
 

Abolfazl_r

عضو جدید
کاربر ممتاز
اره منم موافقم....بیشتر مادر بزرگ پدر بزرگا همدیگرو با تمام وجود دوس دارن....ولی نمیدونم چرا جوونای الان اینقد کم تحملن و تقی به توقی میخوره حرف از طلاق میزنن....واقعا علت اینهمه ناسازگاریا چیه؟

علت اینه شرایط واسه جدا شدن خیلی سخت بود و عواقب بدی واسه طرفین داشت. پس هر کدوم به نتیجه میرسیدن همدیگه رو دوست داشته باشن و تلاش میکردن و موفق هم میشدن. ولی در حال حاضر زوجین راه آسونترو انتخاب میکنن و به خودشون زحمت نمیدن. در واقع فرصت نمیدن.
 

vleila

عضو جدید
اره منم موافقم....بیشتر مادر بزرگ پدر بزرگا همدیگرو با تمام وجود دوس دارن....ولی نمیدونم چرا جوونای الان اینقد کم تحملن و تقی به توقی میخوره حرف از طلاق میزنن....واقعا علت اینهمه ناسازگاریا چیه؟
چون توقع مرم از زندگی بالا رفته .دیگه هیچ زنی فک نمیکنه با لباس سفید رفته خونهء شوهرش و باید با کفن سفید بیاد بیرون!!!
مردا هم همینطور .
اتفاقا" این تغییرات از یه جنبه هایی مثبته .
آدمای جدید حق و حقوق بیشتری واسهء زندگیشون قائلن
 

Abolfazl_r

عضو جدید
کاربر ممتاز
اما من فک میکنم توی اکثر ازدواجهای قدیمی که شرایط مانع از طلاقشون شده حتی بعد گذشت چند سال هم علاقه ای بوجود نمیاد .فقط احترام عادت ترس از طلاق یا شرایط بچه هاشون اونا رو کنار هم نگه میداره.

من تو هیچ قسمت از حرفام مطلق صحبت نکردم. درباره اکثریت یا اقلیتشون هم نمیشه نظری داد چون آماری در دست نیست. راجع به شرایطی که گفتید و ادعا میکنید این شرایط سخت صرفا باعث ادامه رابطه شون میشه هم قبول دارم. ولی بازم میگم ممکنه این شرایط باعث به وجود اومدن عشق و علاقه باشه. هیچ وقت نمیشه راجع به این مسائل نظر کلی داد ولی میدونم تلاش برای دوست داشتن میتونه موثر باشه هرچند که همیشه اینطور نیست.
 

Abolfazl_r

عضو جدید
کاربر ممتاز
چون توقع مرم از زندگی بالا رفته .دیگه هیچ زنی فک نمیکنه با لباس سفید رفته خونهء شوهرش و باید با کفن سفید بیاد بیرون!!!
مردا هم همینطور .
اتفاقا" این تغییرات از یه جنبه هایی مثبته .
آدمای جدید حق و حقوق بیشتری واسهء زندگیشون قائلن

درسته ولی داریم از بحث خارج میشیم.
 

دختر شاه پریون

عضو جدید
کاربر ممتاز
اره موافقم.....درسته که طلاق گرفتن الکی کار درستی نیس ولی به نظر من ادم نباید این دوروز دنیارو بسوزه و بسازه.....خیلی خوبه که دونفر سعی کنن باهم به تفاهم برسن ولی اینکه ادم با این عقیده که بالباس سفیدرفته با لباس سفیدم باید برگرده یه کم بی انصافیه....اخه بعضی زندگیا زندگی نیس ادم واسه چی عمرشو تباه کنه؟
 

Abolfazl_r

عضو جدید
کاربر ممتاز
بچه ها من دیگه خوابم میاد. باقیش واسه فردا. شب بخیر!
 

mohamad javid

عضو جدید
کاربر ممتاز
اره موافقم.....درسته که طلاق گرفتن الکی کار درستی نیس ولی به نظر من ادم نباید این دوروز دنیارو بسوزه و بسازه.....خیلی خوبه که دونفر سعی کنن باهم به تفاهم برسن ولی اینکه ادم با این عقیده که بالباس سفیدرفته با لباس سفیدم باید برگرده یه کم بی انصافیه....اخه بعضی زندگیا زندگی نیس ادم واسه چی عمرشو تباه کنه؟
خب تو با لباس سفيد رفتي با لباس آبي يا سبز يا كه زرد بر گرد:surprised::biggrin:
 

vleila

عضو جدید
من تو هیچ قسمت از حرفام مطلق صحبت نکردم. درباره اکثریت یا اقلیتشون هم نمیشه نظری داد چون آماری در دست نیست. راجع به شرایطی که گفتید و ادعا میکنید این شرایط سخت صرفا باعث ادامه رابطه شون میشه هم قبول دارم. ولی بازم میگم ممکنه این شرایط باعث به وجود اومدن عشق و علاقه باشه. هیچ وقت نمیشه راجع به این مسائل نظر کلی داد ولی میدونم تلاش برای دوست داشتن میتونه موثر باشه هرچند که همیشه اینطور نیست.
اینو کاملا" قبول دارم .ارتباطهای عاطفی مخصوصا" بین دو جنس مخالف انقدر بیچیده ان که هیچوقت نمیشه در موردشون نظر قطعی داد
 

Haaji

عضو جدید
کاربر ممتاز
به نظر شما دوست داشتن یه نفر لذت بخش تره یا اینکه یه نفر دوستت داشته باشه......؟
من فک میکنم همه دلشون میخواد همه دوسشون داشته باشن...کسی هس که از دوس داشتن بقیه هم به همون اندازه لذت ببره؟
:que::que:
.
:gol::gol:با سپاس فراوان از جناب اقای ابوالفضل رستگار از موضوع قشنگشون....با این امید که نیشخند از لبان زیبای شما محو بشه چون میدونم اینجور تاپیکای جدی بم نمیاد...:redface::redface::cool::cool::cool::gol::D

با سلام
آقایون از اینکه کسی رو دوست بدارند خوششون میاد و خانم ها از اینکه کسی اونها رو دوست بداره خوششون میاد.
ولی درکل همه هم دوست دارند کسی رو دوست داشته باشند و هم دوست دارند کسی اونها رو دوست داشته باشه.
با تشکر...
 

Lillian

عضو جدید
به نظر شما دوست داشتن یه نفر لذت بخش تره یا اینکه یه نفر دوستت داشته باشه......؟
من فک میکنم همه دلشون میخواد همه دوسشون داشته باشن...کسی هس که از دوس داشتن بقیه هم به همون اندازه لذت ببره؟
:que::que:
.
:gol::gol:با سپاس فراوان از جناب اقای ابوالفضل رستگار از موضوع قشنگشون....با این امید که نیشخند از لبان زیبای شما محو بشه چون میدونم اینجور تاپیکای جدی بم نمیاد...:redface::redface::cool::cool::cool::gol::D



من تا چن وخ پیش فک میکردم این که کسی دوسم داشته باشه خیلی خوبه....
ولی الان به این نتیجه رسیدم که عشق دو طرفه س....شیرینی عشق و علاقه رو وقتی متوجه میشی که یه ارتباط متقابل برقرار کنی...دوس داشته باشی و دوستت داشته باشن....
:redface:
 

Similar threads

بالا