دل

[عطار]

جان و دلم از عشقت ناشاد و حزین بادا

غمناک چه می‌خواهی ما را تو چنین بادا


بر کشور جان شاهی ز اندوه دل آگاهی

شادش چو نمی‌خواهی غمگین‌تر ازین بادا


هر سرو که افرازد قد پیش تو و نازد

چون سایه‌ات افتاده بر روی زمین بادا


با مدعی از یاری گاهی نظری داری

لطف تو به او باری چون هست همین بادا


جز کلبهٔ من جائی از رخش فرو نایی

یا خانهٔ من جایت یا خانهٔ زین بادا


گر هست وفا گفتی هم در تو گمان دارم

در حق منت این ظن برتر ز یقین بادا


پیش از هم کس افتاد در دام غمت هاتف

امید کز این غم شاد تا روز پسین بادا

 

[عطار]

ای عجب دردی است دل را بس عجب

مانده در اندیشهٔ آن روز و شب


اوفتاده در رهی بی پای و سر

همچو مرغی نیم بسمل زین سبب


چند باشم آخر اندر راه عشق

در میان خاک و خون در تاب و تب


پرده برگیرند از پیشان کار

هر که دارند از نسیم او نسب


ای دل شوریده عهدی کرده‌ای

تازه گردان چند داری در تعب


برگشادی بر دلم اسرار عشق

گر نبودی در میان ترک ادب


پر سخن دارم دلی لیکن چه سود

چون زبانم کارگر نی ای عجب


آشکارایی و پنهانی نگر

دوست با ما، ما فتاده در طلب


زین عجب تر کار نبود در جهان

بر لب دریا بمانده خشک لب


اینت کاری مشکل و راهی دراز

اینت رنجی سخت و دردی بوالعجب


دایم ای عطار با اندوه ساز

تا ز حضرت امرت آید کالطرب

 

[عطار]

نمیدونم دوستان این شعر رو گذاشتن یا نه
ولی حیفم اومد این رو نزارم اینجا......

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را

که به ماسوا فکندی همه سایه هما را


دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین

به علی شناختم من به خدا قسم خدا را


مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ

به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را


برو ای گدای مسکین در خانه علی زن

که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را


بجز از علی که گوید به پسر که قاتل من

چو اسیر تست اکنون به اسیر کن مدارا


بجز از علی که آرد پسری ابوالعجائب

که علم کند به عالم شهدای کربلا را


چو به دوست عهد بندد ز میان پاکبازان

چو علی که میتواند که بسر برد وفا را


نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت

متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را


بدو چشم خون فشانم هله ای نسیم رحمت

که ز کوی او غباری به من آر توتیا را


به امید آن که شاید برسد به خاک پایت

چه پیامها سپردم همه سوز دل صبا را


چو تویی قضای گردان به دعای مستمندان

که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را


چه زنم چونای هردم ز نوای شوق او دم

که لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را


«همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی

به پیام آشنائی بنوازد آشنا را»


ز نوای مرغ یا حق بشنو که در دل شب

غم دل به دوست گفتن چه خوشست شهریارا

 

[عطار]

دلی دیرم خریدار محبت

کز او گرم است بازار محبت


لباسی دوختم بر قامت دل

زپود محنت و تار محبت

 

[عطار]

اگر دل دلبر و دلبر کدام است

وگر دلبر دل و دلرا چه نام است


دل و دلبر بهم آمیته وینم

ندونم دل که و دلبر کدام است

 

[امیر افشار]

اینم شعر زیبایی از رهی
همچو نی مینالم از سودای دل
آتشی در سینه دارم جای دل
من که با هر داغ پیدا ساختم
سوختم از داغ نا پیدای دل
همچو موجم یکنفس آرام نیست
بس که طوفان زا بود دریای دل
دل اگر از من گریزد وای من
غم اگر از دل گریزد وای دل
ما ز رسوایی بلند اوازه ایم
نامور شد هر که شد رسوای دل
خانه مور است و منزلگاه بوم
آسمان با همت والای دل
گنج منعم خرمن سیم و زر است
گنج عاشق گوهر یکتای دل
در میان اشک نا امیدی رهی
خندم از امید واری های دل

 

[blue bee]

دل در هوایت ای بت عیار جان دهد
چون بلبلی که دور گلزار جان دهد

 

[رسول فهیم]

دلت به وصل گل ای بلبل صباخوش باد
که در چمن همه گلبانگ عاشقانه توست
علاج ضعف دل ما به لب حوالتکن
که این مفرح یاقوت در خزانه توست
به تن مقصرم از دولت ملازمتت
ولی خلاصه جان خاک آستانه توست
من آن نیم که دهم نقد دل به هر شوخی
در خزانه به مهر تو و نشانه توست​

 

[عطار]

هر روز دلم به زیر باری دگر است

در دیدهٔ من ز هجر خاری دگر است


من جهد همی‌کنم قضا می‌گوید

بیرون ز کفایت تو کاری دگراست


حافظ

 

[عطار]

نی قصهٔ آن شمع چگل بتوان گفت

نی حال دل سوخته دل بتوان گفت


غم در دل تنگ من از آن است که نیست

یک دوست که با او غم دل بتوان گفت


حافظ

 

[عطار]

دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا را

دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

 

[رسول فهیم]

گر نخل وفا بر ندهد چشم تری هست *** تا ریشه در آبست . امید ثمری هست​

آن دل که پریشان شود از ناله ی بلبل *** بر دامنش آویز . که با وی خبری هست​

 

[حامدیا]

مژده ای دل که دگرباره بهار آمده است
خوش خراميده و با حسن و وقار آمده است

به تو ای باد صبا می دهمت پيغامی
اين پيامی است که از دوست به يار آمده است

شاد باشيد در اين عيد و در اين سال جديد
آرزويی است که از دوست به يار آمده است

 

[لیمویی]

گرچه چشمان تو جز در پی زیبایی نیست
دل بکن!آینه این قدر تماشایی نیست
حاصل خیره در آیینه شدن ها آیا
دو برابر شدن غصه ی تنهایی نیست؟
بی سبب تا لب دریا مکشان قایق را
قایقت را بشکن!روح تو دریایی نیست!

 

[naghmeirani]

زان می ترسم که از دل آزردنِ تو...دل خون شود و تو در میانش باشی​

 

[naghmeirani]

به چه مشغول کنم دیده و دل را که مدام...دل تو را می طلبد ؛دیده تو را می خواهد​

 

[blue bee]

در عشق همی بلا همی جویم
درد دل مبتلا همی جویم

در مان چه طلب کنم که در عشقش
یک درد به صد دعا همی جویم

از صوف صفای دل نمی‌یابم
از درد مغان صفا همی جویم

 

[naghmeirani]

ای دل!نگفتمت مرو از راهِ عاشقی

رفتی؟ بسوز کاین همه آتش سزایِ توست​

 

[امیر افشار]

ای دل چکنم به او که دل یار تو نیست ​

از یار چه پرســــم که چرا یار تو نیست ​

با او چه سخــــن تو خود گرفتـار شدی ​

ما را چه گنـــه که او وفــا دار تو نیست​

 

[Ekram]

با تور دلم زود تو را می گیرم​

از خاطره ی رود تو را می گیرم​

ای ماهی آبهای روشن ای عشق!​

از آب گل آلود تو را می گیرم​

 

[naghmeirani]

دلم ملول شد از گفتگویِ خلق و هنوز

به دل مرا هوسی غیرِ گفتگویِ تو نیست

 

[BIGHAM]

مهتاب امشب دلم تنگه، ميون چشم و دل جنگه
ديدني هاي دل امشب، از سر شب همه بي رنگه

مهتاب امشب دلم تنگه

شهرزاد قصه گو امشب، قصه هاش خشکيده بر لب
تو بتاب به قلب خسته م، جون به لب رسيده امشب

مهتاب امشب دلم تنگه

نکنه وقت جنونت، شده باز دلم ديوونه
داره با خودش ميخونه، کاشکي دل عاشق بمونه

دنيا وارونه و گل از سنگه، عاشقي بدون تو بي رنگه
آسمون خاموشه امشب، بي نوازنده و بي آهنگه
...
جهانگیر صبری

 

[naghmeirani]

چشم دارم که تو با نرگس خواب آلوده
در دل شب به سراغ من بیمار آیی

 

[maryam_22]

گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

ور ز هندوی شما بر ما جفایی رفت رفت


برق عشق ار خرمن پشمینه پوشی سوخت سوخت

جور شاه کامران گر بر گدایی رفت رفت


در طریقت رنجش خاطر نباشد می بیار

هر کدورت را که بینی چون صفایی رفت رفت


عشقبازی را تحمل باید ای دل پای دار

گر ملالی بود بود و گر خطایی رفت رفت


گر دلی از غمزه دلدار باری برد برد

ور میان جان و جانان ماجرایی رفت رفت


از سخن چینان ملالت‌ها پدید آمد ولی

گر میان همنشینان ناسزایی رفت رفت


عیب حافظ گو مکن واعظ که رفت از خانقاه

پای آزادی چه بندی گر به جایی رفت رفت

 

[امیر افشار]

[FONT=&quot]ای ساربان آهســته ران، کــــارام جان من می رود[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]وان دل که با خود داشتــم، با دل ستــانم مــی رود[/FONT][FONT=&quot]

[/FONT]

 

[امیر افشار]

[FONT=&quot] [/FONT]​

[FONT=&quot]در کنج دلم عشق کسي خانه ندارد[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]کس جاي در اين خانه ويرانه ندارد[/FONT][FONT=&quot]

[/FONT][FONT=&quot]دل را به کف هر که دهم باز پس آرد[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]کس تاب نگهداري ديوانه ندارد[/FONT][FONT=&quot]

[/FONT][FONT=&quot]در بزم جهان جز دل حسرت کش مانيست[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]آن شمع که مي سوزد و پروانه ندارد[/FONT][FONT=&quot]

[/FONT][FONT=&quot]دل خانه عشقست خدا را به که گويم[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]کارايشي از عشق کس اين خانه ندارد[/FONT][FONT=&quot]

[/FONT][FONT=&quot]در انجمن عقل فروشان ننهم پاي[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]ديوانه سر صحبت فرزانه ندارد[/FONT][FONT=&quot]

[/FONT][FONT=&quot]تا چند کني قصه اسکندر و دارا[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]ده روزه عمر اين همه افسانه ندارد[/FONT]

 

[گلابتون]

خودم تنها ، تنها دلم چو شام بی فردا دلم
چو کشتی بی ناخدا به سینه ی دریا دلم
به سینه ی دریا دلم
تو ای خدای مهربان ، تو ای پناه بی کسان
به سنگ غم مشکن دگر چو شیشه مینا دلم
چو شیشه مینا دلم
تو هم برو ای بی وفا مبر بر لب نام مرا
دل تنگم بیگانه شد نمی خواهد دیگر تو را
نشان من دیگر مجو ، حدیث دل دیگر مگو
دلم شکسته زیر پا نمی خواهد دیگر تو را
نمی خواهد دیگر تو را
تو ای خدای مهربان ، تو ای پناه بی کسان
به سنگ غم مشکن دگر چو شیشه مینا دلم
چو شیشه مینا دلم
تو هم برو ای بی وفا مبر بر لب نام مرا
دل تنگم بیگانه شد نمی خواهد دیگر تو را
نشان من دیگر مجو حدیث دل دیگر مگو
دلم شکسته زیر پا نمی خواهد دیگر تو را
نمی خواهد دیگر تورا
تو ای خدای مهربان ، تو ای پناه بی کسان
به سنگ غم مشکن دگر چو شیشه مینا دلم
چو شیشه مینا دلم

 

[blue bee]

دل من خسته‌ی یاریست بی‌تو
تنم در قید بیماریست بی‌تو

مرا گوییکه: بی‌من جان همی ده
کرا خود غیر ازین کاریست بی‌تو؟

ترا در سر دلازاریست بی‌من
مرا با خود دلازاریست بی‌تو

 

[maryam_22]

ای دل تو به اسرار معما نرسی

در نکته زیرکان دانا نرسی

اینجا به می لعل بهشتی می ساز

کانجا که بهشت است رسی یا نرسی

خیام

 

[امیر افشار]

با دل روشن در این ظلمت سرا افتاده ام
نور مهتابم که در ویرانه ها افتاده ام
رهی معیری