درختان و درختچه های زینتی

[زهرا فرشید]

آفتاب پرست

آفتاب پرست

نام فارسی : آفتاب پرست
نام انگلیسی : Cherry pie​

نام علمی :

Heliotropum arborescens

نام تیره : ​

Boraginaceae ​

درختچه گل آفتاب پرست گیاهی همیشه سبز با ساقه نرم وگل های معطر به رنگ ارغوانی روشن تا ارغوانی است ، که در طول بیش از یک فصل در روی بوته می رویند . عطر گل های آن درخت وانیل یا ثعلب را به یاد باغبان می آورد.

بوته های آفتاب پرست 50 سانتی متر یا کمی بیشتر ارتفاع دارند ، پهنای آنها از یک متر بیشتر است ، خیلی زود به گل می نشیند ، در 2 سال به بلوغ می رسد ، و عمری کاملا طولانی دارد . گیاه آفتاب پرست را میتوان برای برجسته کردن یک نقطه باغ ، یا گیاهی پیشنما ، یا آویز گیاهی از بالای دیوارها بکار برد. لرد رابرتس ( Lord roberts ) ، با برگهای سبز بسیار تیره و گلهای بنفش سیر ، محتملا متداولترین نژاد این گیاه است. آفتاب پرست طلایی ( Aureum ) ، با برگهای لیمویی رنگ ، کمتر متداول است. وقتی بوته های این گیاه پهلو به پهلوی هم کاشته شوند جالب تر به نظر می رسند.​

اقلیم :

فقط برای کاشت در آب و هوای گرم مناسب است و در مختصر یخبندانی صدمه می بیند.
به شرایط آفتابی و گرم ، محفوظ از بادهای شدید نیاز دارد. بهترین رشد را در مکانی دارد که در تمام روز کاملا آفتابگیر باشد ، اما در جایی هم که نیمی از روز آفتابی باشد می تواند زندگی کند.​

خاک :

خاک این گیاه باید کاملا ترد با زهکشی خوب باشد. بهترین رشد را در خاکی دارد که با کود حیوانی کاملا پوسیده تقویت شده باشد.​

تکثیر :

با قلمه زنی آسان تکثیر می شود. قلمه های نرم از سرشاخه ها را میتوان در طول بهار وتابستان به دست آورد و قلمه های نیمه خشبی را در طول پاییز و زمستان .​

آبیاری :

در طول ماههای گرم به آبیاری عمیق و منظم نیاز دارد : هفته ایی یکبار در هوای خیلی داغ یا کمی کمتر در اغلب خاکهای خوب آماده شده.​

کوددهی :

انواع مواد غذایی گاهی چند منظوره را می توان در اوایل بهار و دوباره در اواسط تابستان به کار برد.​

مشکلات :

هیچ آفتاب و بیماری خاصی ندارد.​

فصل گلدهی :

دوره گلدهی بسیار طولانی از بهار تا تابستان دارد.​

هرس ( پیرایش ) :

کم به هرس نیاز دارد مگر آنکه بخواهیم در بوته شکل خاصی ایجاد کنیم . در اوایل بهار می توان شاخه های چوبی را برید تا راهی برای رویش شاخه های گل دهنده جدید باز شود.​

 

[زهرا فرشید]

پرنده پردیس

پرنده پردیس

اینم عکس پرنده پردیس

 

[نارون]

پرنده پردیس همون مرغ بهشت هست ؟یه اسم عجیب دیگه هم داشت
اها استرلیزیا نمیدونم این جور چیزی بود!!!!؟
ولی نمیدونمستم اسمش پرنده پردیس هست.
ممنون زهرا جان از اطلاعات خوب شما

 

[زهرا فرشید]

فانوس چینی

فانوس چینی

نام فارسی : فانوس چینی ( قندیل چینی ، شجرة الملوک ، گل زنگوله ایی )
نام انگلیسی : Chinese lantern
نام علمی :​

Abutilon * hybridum ​

نام تیره :​

Malvaceae​

درختچه فانوس چینی گیاهی همیشه سبز و به نسبت قابل قبولی پردوام و پرعمر است .
تا ارتفاع بین 1.25 تا 2 متر قد می کشد.
گل های آن به شکل زنگوله باز می شود. در اوایل عمر به گل می نشیند و در مدت 2 سال به بالغ می گردد. گونه های مشخص و اسم گذاری شده ی آن در رنگ های سفید ، زرد ، نارنجی ، عنابی روشن ، صورتی ، قرمز و چندین سایه روشن از رنگ های دیگر وجود دارد.
برگهای نرم آن به شکل افرا است.
دوره گلدهی طولانی و سرشاخه های خوش منظری دارد.

​

اقلیم :​

آب و هوای گرم را دوست دارد ، اما سرما را تا نقطه یخ زدن تحمل می کند.
هوای گرم و در امان از بادهای شدید را ترجیح می دهد.
آفتاب کامل روز را ترجیح می دهد اما در نواحی گرم به تابش آفتاب در نیمه ایی از روز نیز تحمل نشان می دهد.
​

خاک :​

بسیاری از انواع خاکها را تحمل می کند ، اما همه ی آن خاکها باید خوب زهکشی شده باشند . در خاک هایی که با مواد آلی تقویت شده باشد بهترین رشد و گلدهی را خواهد داشت.

​

تکثیر :​

قلمه زنی و گرفتن قلمه های نیمه خشبی در اوایل پاییز بهترین طریقه تکثیر درختچه زینتی فانوس چینی است. این قلمه ها به راحتی ریشه دار خواهند شد.

​

آبیاری :​

در ماه های گرم به آبیاری منظم و عمیق نیاز دارد ، هر چند که ایام خشک را بهتر از اغلب درختچه ها تحمل می کند.
​

کوددهی​

:
برای حصول بهتری رشد ، در اواخر زمستان و مجددا در اواسط تابستان از مواد غذایی کامل گیاهی استفاده کنید و به این وسیله خاک را غنی کنید.

​

مشکلات :​

این گیاه گاهی به آفت شته مبتلا می شود ، اما می توان شته را با فشار آب شلنگ یا با پاشیدن صابون حشره کش روی بوته دفع کرد. ممکن است برگها دچار حشرات برگخوار شوند . اگر خسارت ناچیز باشد می توانید مشکل را نادیده بگیرید. در غیر این صورت برگها را با روتنون گردپاشی کنید یا با حشره کش مناسب دیگری کل بوته را محلول پاشی کنید.

​

فصل گلدهی :​

بهترین دوران گلدهی از اوایل بهار تا اوایل تابستان است ، اما ممکن است گلدهی ، با تعداد کمتر ، تا انتهاب پاییز همچنان ادامه یابد.

​

هرس ( پیرایش ) :​

بوته هایی که در آفتاب کامل می رویند به خوبی شکل متراکم خود را خواهند داشت و فقط به مقداری هرس نک شاخه ها در اواخر زمستان نیاز دارند ، اما شاخه های وارفته و متفرق و از شکل افتاده را باید حتما کوتاه کرد تا گیاه وادار به تولی شاخه های نو و ایجاد شکل متراکم شود.

　​

 

[Hooshmand-gsm]

به نوبه خودم خسته نباشید و دست مریزاد میگم

دوست عزیز براتون مقدور نیست که مطالبتون رو با تصویر ارسال کنید ؟
اینجوری بیشتر میتونیم با گیاهانی که معرفی میکنی آشنا بشیم

بهرحال ممنون ، کارتون درسته

 

[زهرا فرشید]

چشم مهندس هوشمند از این به بعد با تصویر میگذارم.
هر کس نظری یا ایده ایی داره که تایپیک مفیدتر بشه در خدمتم.

 

[کلروفیل]

مشکل من هم این عکس بود ...اگر جایی بتونی آپلود کنی و عکس رو بزرگ بزاری راحت تر میتونم پیگیری کنم تا اینجور فایل ضمیمه باشه..تنبلم دیگه!...
مرسی دستت درد نکنه . استفاده میکنیم از مطالبت ..فقط کاش یه ترتیبی میدادی عنوان تاپیک عوض میشد ...من همش فکر میکنم اینجا هم مسابقه است!

 

[زهرا فرشید]

کاسیا یا سنا

کاسیا یا سنا

نام فارسی : کاسیا ( سنا )

نام انگلیسی :

Cassia

نام علمی : ​

Cassia یا senna

نام خانواده : Caesalpinaceae​

کاسیاها گروه بزرگی از نباتات اند با گلهای عمدتا به رنگ زرد درخشان ، هر چند که بعضی از گونه های از گونه های گرمسیری آن گل های صورتی دارند.

کاسیا در اوایل عمر به گل می نشیند ، اما زمان بالغ شدن و طول عمر آن ، بسته به نوع ، متفاوت است.
کاسیای آرتمیسی ( S.artemisioices ) که بومی استرالیا است ، تا ارتفاع 1.5 متر رشد می کند و برای کاشت در باغ های مناطق داغ و خشک بسیار مناسب است. این کاسیا برگ های قسمت قسمت نقره ایی ضعیف و زیبا و گل های زرد دارد.
نژاد دو تخمدانه ( C.bicapsularis ) تا ارتفاع 3 تا 4 متر قد می کشد و در پاییز تولید گلهای زرد درخشان تماشایی می کند . تعداد زیادی غلاف بذر شبیه لوبیا تولید می کند.
گونه فیستولا ( C.fistula ) ، این درخت پر جلای زرین ، فقط یرای گرمسیری مناسب است . رشته های زنجیری بلنذ گلهای زرد شفاف این نوع کاسیا در تابستان تا اواسط پاییز به باغ جلوه می بخشد.
سایر کاسیاهای درختی نیز ، با گلهای درخشان خود ، هنگامه ایی در بوستان شما برپا می کنند.​

اقلیم :

کاسیای آرتمیسی ( ​

S.artemisioices ) به خوبی به اقلیم یخبندان تحمل نشان می دهد ، اما سایر گونه ها هوای گرم را ترجیح می دهند و در هوای خیلی سرد زنده نمی مانند.

تمتم کاسیاها در آفتاب کامل بهترین رشد را دارند.​

خاک :

کاسیاها به خاک کاملا زهکشی شده و تهویه ی خوب نیاز دارند. گونه ی فیستولا در خاکی که مدتی پیش از زمان کاشت با مواد آلی پوسیده تقویت شده باشد بهترین وضعیت نشو و نما و تولی گل را خواهد داشت.​

تکثیر :

بذر کاشته شده در بهار به سهولت می روید . برای کاشت بذر لازم است بذر حداقل یک شب در آب گرم بخوابانید تا پوسته ی سخت روی آن نرم نرم و آماده ی جوانه زدن گردد.​

آبیاری :

گونه آرتمیسی خشک و خشکسالی را تحمل می کند ، ولی بوته های تازه کشت شده به آبیاری منظم نیاز دارند.
گونه فیستولا رطوبت تابستانی فراوان می طلبد ، اما در زمستان دوست دارد در جای خشک نگهداری شود .​

کود دهی :

تمتم کاسیاها به تغذیه اضافی ترجیحا در اوایل بهار ، خوب پاسخ می دهند . هر نوع غذای کامل گیاهی را نیز می توان به کار برد.
گونه آرتمیسی ، فقط به تغذیه مختصر نیاز دارد.​

مشکلات :

کاسیاها از لحاظ آفت و بیماری مشکل خاصی ندارند.​

فصل گلدهی :

گونه آرتمیسی از اواخر زمستان تا اوایل تابستان گل آزین است.
گونه دو کپسوله در پاییز و گونه فیستولا در سراسرماههای تابستان تا ائایل پاییز گل می دهد.​

هرس ( پیرایش ) :

شکل دهی تنها هرس لازمی است که باید بر روی کاسیاها انجام داد.
کونه دو کپسوله را بلافاصله بعد از خاتمه گلدهی از سرشاخه های کهنه بپیرایید تا از تشکیل نیام های بذر بر آنها جلوگیری کنید​

 

[زهرا فرشید]

کلروفیل جون هدف اینه که بچه به هوای مسابقه بیان حداقل یه سری به اینجا بزنن.

 

[زهرا فرشید]

رزماری ساحلی

رزماری ساحلی

نام فارسی : رزماری ساحلی ( اکلیل ساحلی )
نام انگلیسی :​

Coast Rosemary​

نام علمی :​

Westringa fruticosa
نام تیره : Labiaceae یا Labiatae​

بوته های سخت و همیشه سبز رزماری ساحلی گیاهی سازش پذیر است و خود را با شرایط مختلف وفق می دهد. به بادهای شور مقتوم و در همه نواحی لم یزرع ، جزء یخبندان شدید ، قادر به نشو و نما است .رزماری های جا افتاده خشکی و خشکسالی را تحول می کنند.
بوته این گیاه شکل متراکم دارد و بشکل پهن ، تا ارتفاع 2 متر و بیشتر می روید.
این گیاه برگ کوچک سبز- خاکستری دارد و گل سفید آن ، از اولین سال کشت ، بر شاخسار انبوه آن پدیدار می گردد.در مدت 2 تا 3 سال به باوغ می رسد و اگر، با هرس مداوم بر جوان نگهداشتن شاخه ها مداومت شود عمر زیادی خواهد داشت .
برای کاشت به عنوان مرز و حصار کوتاه یا کاشت در ظرف و گلدان ایده آل است.
​

اقلیم :​

به طور محدود ، به شرایط متعدد آب و هواییتحمل نشان می دهد اما نه به مدت طولانی و نه به یخبندان های سخت .
برای رشد خوب و متراکم ، به آفتاب کامل نیاز دارد. این گیاه در مناطق بادگیر می تواند رشد کند و مخصوصا برای کاشت در نواحی باز ساحلی مفید است.​

خاک :​

زهکشی خوب می طلبد. دادن کود یا خاک خاک کمپوست به زمین ، مدتی قبل از کاشت ، به نشو و نمای بهتر بوته ها کمک می کند.
​

تکثیر :​

.قلمه های نوک نرم را میتوان در طول بهار وتابستان و قلمه های نیمه خشبی را در اواخر تابستان تا پاییز برداشت کرد.
​

آبیاری :​

برای سازگار شدن به آبیاری عمیق منظم نیاز دارد ، اما همین که گیاه خود را گرفت آبیاری گاه به گاه عمیق ، در هوای گرم و خشک ، برای ادامه حیات آن کافی است.​

کوددهی​

:
بوته های زینتی رزماری عموما به کود نیاز ندارند ، اما مقدار کمی آرد استخوان را در اواخر زمستان می توان به زمین داد.
​

مشکلات :​

مشکل خاصی ندارد .
آبیاری بیش از حد یا خاک های خیلی سنگین ممکن است باعث گندیدگی ریشه گیاه گردد.
​

فصل گلدهی :​

عمده ترین دوران گلدهی رزماری از بهار تا اوایل تابستان است . اما در مواقع دیگر هم ممکن است نمایش های کوچکی از گلدهی مشاهده کنیم.
​

هرس ( پیرایش ) :​

برای حفظ شکل برگساره گیاه ، بعد از دوران گلدهی باید هرس کامل شود. هرس در قسمت نوک شاخه ها در هر موقع از سال قابل اجراست.

　​

　​

 

[زهرا فرشید]

رزماری ساحلی

رزماری ساحلی

نام فارسی : رزماری ساحلی ( اکلیل ساحلی )
نام انگلیسی :​

Coast Rosemary​

نام علمی :​

Westringa fruticosa
نام تیره : Labiaceae یا Labiatae​

بوته های سخت و همیشه سبز رزماری ساحلی گیاهی سازش پذیر است و خود را با شرایط مختلف وفق می دهد. به بادهای شور مقتوم و در همه نواحی لم یزرع ، جزء یخبندان شدید ، قادر به نشو و نما است .رزماری های جا افتاده خشکی و خشکسالی را تحول می کنند.
بوته این گیاه شکل متراکم دارد و بشکل پهن ، تا ارتفاع 2 متر و بیشتر می روید.
این گیاه برگ کوچک سبز- خاکستری دارد و گل سفید آن ، از اولین سال کشت ، بر شاخسار انبوه آن پدیدار می گردد.در مدت 2 تا 3 سال به باوغ می رسد و اگر، با هرس مداوم بر جوان نگهداشتن شاخه ها مداومت شود عمر زیادی خواهد داشت .
برای کاشت به عنوان مرز و حصار کوتاه یا کاشت در ظرف و گلدان ایده آل است.
​

اقلیم :​

به طور محدود ، به شرایط متعدد آب و هواییتحمل نشان می دهد اما نه به مدت طولانی و نه به یخبندان های سخت .
برای رشد خوب و متراکم ، به آفتاب کامل نیاز دارد. این گیاه در مناطق بادگیر می تواند رشد کند و مخصوصا برای کاشت در نواحی باز ساحلی مفید است.​

خاک :​

زهکشی خوب می طلبد. دادن کود یا خاک خاک کمپوست به زمین ، مدتی قبل از کاشت ، به نشو و نمای بهتر بوته ها کمک می کند.
​

تکثیر :​

.قلمه های نوک نرم را میتوان در طول بهار وتابستان و قلمه های نیمه خشبی را در اواخر تابستان تا پاییز برداشت کرد.
​

آبیاری :​

برای سازگار شدن به آبیاری عمیق منظم نیاز دارد ، اما همین که گیاه خود را گرفت آبیاری گاه به گاه عمیق ، در هوای گرم و خشک ، برای ادامه حیات آن کافی است.​

کوددهی​

:
بوته های زینتی رزماری عموما به کود نیاز ندارند ، اما مقدار کمی آرد استخوان را در اواخر زمستان می توان به زمین داد.
​

مشکلات :​

مشکل خاصی ندارد .
آبیاری بیش از حد یا خاک های خیلی سنگین ممکن است باعث گندیدگی ریشه گیاه گردد.
​

فصل گلدهی :​

عمده ترین دوران گلدهی رزماری از بهار تا اوایل تابستان است . اما در مواقع دیگر هم ممکن است نمایش های کوچکی از گلدهی مشاهده کنیم.
​

هرس ( پیرایش ) :​

برای حفظ شکل برگساره گیاه ، بعد از دوران گلدهی باید هرس کامل شود. هرس در قسمت نوک شاخه ها در هر موقع از سال قابل اجراست.

　​

　​

 

[زهرا فرشید]

گل مرجانی ( کورال پلنت )

گل مرجانی ( کورال پلنت )

نام فارسی : گل مرجانی ( کورال پلنت )
نام انگلیسی : Coral plant​

نام علمی :

Russelia equisetiformis

نام تیره : ​

Scrophulariaceae ​

درختچه ی این گیاه تعداد زیادی ساقه یا شاخه های خیلی باریک و ضعیف نی مانند دارد که تا ارتفاع 1 متر یا بیشتر رشد می کنند. بعضی شاخه های بوته ها مستقیم و بعصی قوس داره ، متمایل به سمت زمین رشد می کنند.

برگهای این گیاه قابل توجه نیست ، اما گلهای سرخ درخشان آن در مدت طولانی از سال خود را به نمایش می گذارند.
این گیاه عمر طولانی قابل قبولی دارد ، طی 3 سال به بلوغ می رسد و از اولین سال زندگی گل می دهد.
برای کاشت روی پشته یا تل یا همچون گیاهی خودافشان بر سر دیوار یا ساده تر برای پر کردن فضاهای خالی بذر باغ ، ایده آل است. به دلیل احتیاجات کم ، چه در ابتدای رشد و چه بعد از آن ، گیاهی است مناسب کاشت در باغ کم جا یا مکانهای استراحت و گذران تعطیلات ، امتیاز دیگر آن، گلدهی طولانی مدت آن است. ​

اقلیم :

آب و هوای گرم یا جایی را که دما هیچ وقت زیر صفر نرود ترجیح میدهد.برای نواحی سرذ مناسب نیست ، مگر آنکه جای گرمی در گوشه ای زیر سایبان برای آم فراهم شود.
آفتاب کامل می طلبد .باد را تحمل می کند اما وقتی شاداب تر است که گرم و در پناه باشد.​

خاک :

زهکشی خاک باید خوب باشد ، اما در خاکهای فقیر و ضعیف هم به خوبی نشو و نمو می کند..​

تکثیر :

قلمه های نیمه خشبی گرفته شده از ساقه های این گیاه در شرایط گرم و مرطوب به راحتی ریشه دار خواهند شد.​

آبیاری :

گیاه گل مرجانی تازه کاشته شده به آبیاری منظم احتیاج دارد ، اما بوته های استقرار یافته و سازگار شده زیاد نیز تحمل نشان می دهند.​

کوددهی :

به هریک از انواع کودها یا غذای گیاهی همه منظوره که در اوخر زمستان و اوایل بهار به کار برده می شوند پاسخ خوبی می دهد ، اما دادن کود مطلقا ضروری نیست.​

مشکلات :

مشکل خاصی از لحاظ آفت و بیماری ندارد.​

فصل گلدهی :

گلهای شیپوری سرخ درخشان مرجانی این گیاه در بهار ظاهر می شوند و ممکن است تا اوایل پاییز باقی بمانند.​

هرس ( پیرایش ) :

هرس در این گیاه کار واجبی نیست ، اما می توانید بعد از پایان گلدهی فقط سرشاخه ها را قطع کنید. می توانید این کار را در اواخر زمستان و درست قبل از شروع رویش شاخ و برگ نو انجام دهید. بعضی از شاخه های را از نزدیکی سطح زمین ببرید و بدین طریق به رشد ساقه های گلدهنده ی جدید مدد برسانید.

​

　

　
　​

 

[زهرا فرشید]

شیر خشت ( کوتون ایستر )

شیر خشت ( کوتون ایستر )

نام فارسی : شیر خشت ( کوتون ایستر )
نام انگلیسی :​

Cotoneaster ​

نام علمی :​

Cotoneaster .......
نام تیره : Rosaceae ​

شیرخشت انواع مختلفی دارد :
1-​

Cotoneaster horizontalis : که در حد پوشش سطح زمین است.
2- C.lacteus : به ارتفاع 3 تا 4 متر می رسد.
3- C.pannosus : درخت گونه است.
انواع شیرخشت ها در بهار گلهای کوچکی می دهند و همهء آنها به خاطر خوشه های زیبای میوه های سرخ آلبالویی آن ، که در پاییز تا زمستان بر بوته می درخشند ، پرورش داده می شوند.
این بوته ها بسته به نوع و اقلیم 5 تا 10 سال طول می کشد تا به بلوغ برسند و همهء انواع آن پردوام و پرعمراند و از ابتدای زندگی گل می دهند.
این درختچه های سخت ، بسیار مفید و خوب هستند ، اما اگر نزدیک فضای باز زندگی میکنید به پرورش آن اقدام نکنید ، زیرا میوه ها باعث جلب پرندگان میشوند ، که بذر آن را نیز به هر جا می پراکنند و مدتی بعد گیاه شیرخشت همه جا را فرا ی گیرد.
​

اقلیم :​

به انواع اقلیم ها ، جزء نواحی بسیار گرم ، تحمل نشان می دهد ، ولی بهترین رشد را در آب و هوای خنک و مرطوب دارد.
وجود آفتاب کامل بهترین وضعیت است . بخشی از روز سایه را تحمل می کند ، اما از تراکم گیاه کاسته می شود.​

خاک :​

خاکهای فقیر را تحمل میکند ، اما بهترین وضعیت را در خاکهای خوبی خواهد داشت که مقدار مواد آلی به آن افزوده باشند.
​

تکثیر :​

گونه هایی را به سهولت با بذر تکثیر می کنند ، اما نژادهای نامبرده را از طریق کاشت قلمه های نیمه خشبی که در ماههای پاییز گرفته میشوند تکثیر م کنند.
​

آبیاری :​

بوته های تازه کاشته شده آبیاری منظم می طلبند اما بوته های جا افتاده مدت طولانی بی آبی را تحمل میکنند.
در ماههای تابستان با آبیاری های عمیق گهگاهی بوته ها را شاداب نگاه دارید.​

کوددهی​

:
کود چندان لازم نیست ، اما دان مواد غذایی چندمنظوره به زمین در اوایل بهار نشو و نمای بهتر را موجب خواهد شد.
اگر گونه های ریز برگ ، مثل​

C.conspicuus ، برای ایجاد دیواره پر پشت دارید ، خاک را منظما تقویت کنید. زیرا ریشه های نباتات مجاور هم برای کسب غذا در رقابت اند.
​

مشکلات :​

هیچ گونه آفت و بیماری خاصی ندارند.
​

فصل گلدهی :​

از اواسط تا اواخر بهار گلهای خیلی کوچک و اغلب سفید و صورتی تولید می کند.
در اوایل پاییز تا اواسط تابستان همهء میوه های آلبالو ماندد بسیاری از گونه ها رنگ دار می شوند.
​

هرس ( پیرایش ) :​

بهترین زمان پیرایش اواخر زمستان است. میتوان در سایر ماهها نیز آن را هرس کرد ، اما در این صورت کمتر و در نتیجه ، میوه های کمتری در بهار آینده خواهید داشت.

　​

　
　​

 

[زهرا فرشید]

شیر خشت ( کوتون ایستر )

شیر خشت ( کوتون ایستر )

نام فارسی : شیر خشت ( کوتون ایستر )
نام انگلیسی :​

Cotoneaster ​

نام علمی :​

Cotoneaster .......
نام تیره : Rosaceae ​

شیرخشت انواع مختلفی دارد :
1-​

Cotoneaster horizontalis : که در حد پوشش سطح زمین است.
2- C.lacteus : به ارتفاع 3 تا 4 متر می رسد.
3- C.pannosus : درخت گونه است.
انواع شیرخشت ها در بهار گلهای کوچکی می دهند و همهء آنها به خاطر خوشه های زیبای میوه های سرخ آلبالویی آن ، که در پاییز تا زمستان بر بوته می درخشند ، پرورش داده می شوند.
این بوته ها بسته به نوع و اقلیم 5 تا 10 سال طول می کشد تا به بلوغ برسند و همهء انواع آن پردوام و پرعمراند و از ابتدای زندگی گل می دهند.
این درختچه های سخت ، بسیار مفید و خوب هستند ، اما اگر نزدیک فضای باز زندگی میکنید به پرورش آن اقدام نکنید ، زیرا میوه ها باعث جلب پرندگان میشوند ، که بذر آن را نیز به هر جا می پراکنند و مدتی بعد گیاه شیرخشت همه جا را فرا ی گیرد.
​

اقلیم :​

به انواع اقلیم ها ، جزء نواحی بسیار گرم ، تحمل نشان می دهد ، ولی بهترین رشد را در آب و هوای خنک و مرطوب دارد.
وجود آفتاب کامل بهترین وضعیت است . بخشی از روز سایه را تحمل می کند ، اما از تراکم گیاه کاسته می شود.​

خاک :​

خاکهای فقیر را تحمل میکند ، اما بهترین وضعیت را در خاکهای خوبی خواهد داشت که مقدار مواد آلی به آن افزوده باشند.
​

تکثیر :​

گونه هایی را به سهولت با بذر تکثیر می کنند ، اما نژادهای نامبرده را از طریق کاشت قلمه های نیمه خشبی که در ماههای پاییز گرفته میشوند تکثیر م کنند.
​

آبیاری :​

بوته های تازه کاشته شده آبیاری منظم می طلبند اما بوته های جا افتاده مدت طولانی بی آبی را تحمل میکنند.
در ماههای تابستان با آبیاری های عمیق گهگاهی بوته ها را شاداب نگاه دارید.​

کوددهی​

:
کود چندان لازم نیست ، اما دان مواد غذایی چندمنظوره به زمین در اوایل بهار نشو و نمای بهتر را موجب خواهد شد.
اگر گونه های ریز برگ ، مثل​

C.conspicuus ، برای ایجاد دیواره پر پشت دارید ، خاک را منظما تقویت کنید. زیرا ریشه های نباتات مجاور هم برای کسب غذا در رقابت اند.
​

مشکلات :​

هیچ گونه آفت و بیماری خاصی ندارند.
​

فصل گلدهی :​

از اواسط تا اواخر بهار گلهای خیلی کوچک و اغلب سفید و صورتی تولید می کند.
در اوایل پاییز تا اواسط تابستان همهء میوه های آلبالو ماندد بسیاری از گونه ها رنگ دار می شوند.
​

هرس ( پیرایش ) :​

بهترین زمان پیرایش اواخر زمستان است. میتوان در سایر ماهها نیز آن را هرس کرد ، اما در این صورت کمتر و در نتیجه ، میوه های کمتری در بهار آینده خواهید داشت.

　​

　
　​

 

[زهرا فرشید]

کروتون

کروتون

نام فارسی : کروتون ( گرچک هندی )
نام انگلیسی :​

Croton ​

نام علمی :​

Codiaeum variegatum var.pictum​

نام تیره :​

Ephorbiaceae ​

بوته های کروتون به خاطر برگساره های تماشایی کاشته می شوند که در طرحها گوناگون ، زرد ، نارنجی ، سبز ، سفید ، سرخ و صورتی مشاهده می شوند. گلهای پروتون جالب نیست.
در نواحی حاره و نیمه حاره در فضای آزاد رشد میکند.
ارتفاع آن به 1 تا 1.5 متر میرسد و به صورت انبوه یا منفرد ، زیبایی خاصی به باغ میدهد. این گیا در زیر سقف و آپارتمان هم پرورش داده میشود.
در نواحی گرمسیر بهد از 2 تا 3 سال به بلوغ میرسد.
اقلام نامدار فراوانی از کروتون وجود دارد و این امر امکان انتخاب باغبان را فراهم میکند. علاوه بر طرحها و رنگهای شگفت آور گوناگون در اقلام مختلف ، برگهای آن میتواند صاف و راست یا تاب دار یا با لبه های موج دار باشد.
​

اقلیم :​

برای کاشت در مناطق سرد مناسب نیست. در فضای آزاد فقط در نواحی داغ و گرم خوب رشد میکند.
در آفتا شدید و در امان از بادهای شدید بهترین رشد را دارد. به کمی سایه تحما نشان میدهد اما شاخ وبرگ آن چندان زیاد و قوی نخواهد شد.​

خاک :​

خا با زهکشی مناسب می طلبد. زمین باید قبل از کاشت با خاک برگ یا کود حیوانی تقویت شده باشدو از مالچ آلی نیز استفاده کنید.
​

تکثیر :​

از طریق قلمه های نیمه خشبی ، که بهترین آنه در اواخر تابستان و پاییز گرفته می شوند ، تکثیر می یابد.
​

آبیاری :​

در طول ماههای گرم تابستانبه آبیاری منظم وعمیق نیاز دارد ، ولی در ماههای خنک فقط وقتی به آنها آب بدهید که خاکشان خشک شده باشد.​

کوددهی​

:
مواد غذایی چند منظوره را می توانید در اواخر زمستان و مجددا در اواسط تابستان به خاک بیفزایید.
​

مشکلات :​

از لحاظ آفات و بیماریها مشکلاتی ندارد ، اما اگر بوته ها در ماههای زمستان به صورت خیلی مرطوب نگهداری شوند همه یا قسمتی از برگهای زیبای آنها از دست می روند.
​

فصل گلدهی :​

گل کروتون به هیچ وجه جالب و زیبا نیست و این گیاه فقط به خاطر شاخ و برگ زیبا و رنگینش کاشته میشود.
​

هرس ( پیرایش ) :​

فقط نک شاخه گیا برای حفظ رشد بوته ایی ضروری است.

　​

　
　
　​

 

[زهرا فرشید]

کرو وی

کرو وی

نام فارسی : کرو وی
نام انگلیسی : Crowea​

نام علمی : Crowea sp​

نام خانواده : Rutaceae​

​

گونه های کرو وی اکسالاتا ( C.exalata)​

و کرو وی سالینگا ( C.saligna ) گیاهان همیشه سبزی هستند که با بسیاری از گیاهان دیگر به راحتی در هم می آمیزند.
گلهای ستاره ایی شکل صورتی آنها در ابتدای زندگی گیاه ظاهر می شوند و برای مدت طولانی تولیدشان ادامه می یابد. این گیاهان بعد از 2 تا 3 سا به بلوغ میرسند ، اما عمرش کوتاه است .
گونه اکسالاتا تا ارتفاع 75 سانتی متر و گونه سالینگا تا ارتفاع 1 متر قد میکشند.
به صورت انبوه یا توام باسایر گیاهان زینتی بسیار جالب می نماید ، اما میتوان آنها را در گلدان هم کاشت.
​

اقلیم :​

آب و هوای معتدل و بدون یخبندانرا ترجیح میدهد. گونه سالینگا ، نسبت به اکسالاتا ، به آب و هوای گرمتری تحمل نشان می دهد.
آفتاب صبح ، سایه بعد از ظهر و آفتاب لکه لکه را می پسندد ، و به حفاظت در برابر بادهای شدید محتاج است.

خاک :
زمین شنی و خاک با زهکشی خوب بهترین نتیجه را به بار می آورد. دادن خاکبرگ کاملا پوسیده ، مدتی پیش از کاشت بوته ها ، نشو ونمای آنها را بهبود می بخشد.
​

تکثیر :​

میتوان از بذر استفاده کرد ، اما برای بوته ای به شکل دلخواه با رنگ گل مطلوب، از فلمه های نیمه خشبی گرفته شده در اواخر تابستان تا اواسط پاییز استفاده کنید.
​

آبیاری :​

پس از کاشت نیاز به آبیاری منظم دارد ، اما بوته های جا افتاده را دتر ماهای گرم هر 2 تا 3 هفته یک بار عمیق و سنگین آبیاری کنید.
​

کود دهی :​

برای تقویت خاک میتوان در اواخر زمستان ، با آرد استخوان کودپاشی جزئی انجام داد. برای پوشش سطح زمین از خاکبرگ استفاده کنید ، تا مواد غذایی با ارزسی هم برای گیاه باشد.
​

مشکلات :​

آفت و بیماری خاصی ندارد.
​

فصل گلدهی :​

دورهء طولانی گلدهی این گیاهان از پاییز تا اواخر بهار طول می کشد ، با گلهای گهگاهی در فضل تابستان .
کرو وی شاخه گلهای خوبی هم برای هدیه دادن ارائه میدهد.
​

هرس ( پیدایش ) :​

هرس جزئی گیاه ، بعد از خاتمه دوران گلدهی ، به رشد متراکم بوته کمک می کند.

　

​

 

[زهرا فرشید]

دافنه - درخت هقت برگ - مازریون - میخک هندی

دافنه - درخت هقت برگ - مازریون - میخک هندی

نام فارسی : دافنه - درخت هقت برگ - مازریون - میخک هندی
نام انگلیسی : Daphne​

نام علمی : Daphne ............​

نام خانواده : Thymelaceae
​

دافنه ها بیشتر به این خاطر کاشته می شوند که تا عطز دلپذیرشان خوش آیند افراد نزدیک و رهگذران باشد.
این گیاه را در ظرف هم میتوان پرورش داد.
گل منفرد آن به شکل ستاره ایی و غالبا به رنگ سفید و صورتی است. خوشه ها در انتهای ساقه ها یا در بغل برگها ظاهر میشوند.
گونه های بورک وودی ( D. x burkwoodi ) و اوادورا ( D. odora ) تا ارتفاع یک متر قد می کشد ، حا آنکه گونه کنئوروم ( D.cneorum ) به ندرت تا 50 سانتی نتر قد می کشد ، البته عرض آن ممکن است تا یک متر هم برسد.
بوته های این گیاهان بعد از 5 تا 10 سال ب بلوغ می رسند و می توانند تا 20 سال و حتی بیشتر عمر کنند ، البته اگر شرایط ایده آل باشد.

اقلیم :
برای مناطق حاره مناسب نیستند . گونه بورک وودی و کنئوروم آب و هوای سرد را ترجیح میدهند ، ولی اوادور​

ا به آب و هوای گرم نیاز دارد.
ترجیح می دهد که آفتاب صبح و سایه بعدازظهر را در زیر سایه بانی دریافت دارد و از بادهای خشک کننده و شدید در امان باشد . نوری که از لابه لای شاخ و برگ درختان می تابد برایش مناسب است .

خاک :
خاکش باید کاملا زهکشی شده و حاوی مقادیر زیادی مواد آلی باشد و ریشه هایش لازم است با خاک و برگ یا کود دامی کاملا پرسیده از گرما حفظ شود . دقت کنید که مالچ یا کودهای پاشیدنی کاملا جدا از بوته های دافنه ریخته شود.

تکثیر:
تکثیر از طریق قلمه های نوک نرم ، که در اوابل تابستان گرفته میشوند ، موفقیت آمیز به نظر می رسند.

آبیاری :
در ماههای گرم نیازمند آبیاری منظم و دقیق است ، ولی خاک آنها نباید هیچگاه خیس بماند . خیس ماندن خاک ، حتی کوتاه مدت ، میتواند منجر به پوسیگی ریشه شود.

کودهی :
در اوایل بهار از آرد استخوان یا غدای مخصوص آزالیا و کاملیا استفاده کنید.

مشکلات :
مرگ ناگهانی دافنه معمولا نتیجه گندیدگی ریشه است.
ممکن است مورد حمله حشرات سپردار واقع شود. میتوان با پارچه ای نم دار آنها را برداشت یا با روغن زمستانه سمپاشی و نابودشان کرد.
دافنه ها دچار چند بیماری ویروسی هم میشوند که هیچ معالجه ایی ندارد. علائم این بیماری ها شامل پیچیدن برگ ها ، از رشد ماندگی بوته و علامتها یا لکه های زرد روی برگها و سیاه شدن جوانه هاست.

فصل گلدهی :
گونه اوادورا اصولا در سراسر زمستان و گاهی تا اوایل بهار گل میدهد ، ولی گونه های بورک وودی و کنئوروم از اوایل تا اواسط بهار گل می دهند.

هرس و پیرایش :
قطع گل بوته های دافنه برای تزیین خانه شاید هم پیرایشی باشد مه برای دافنه ها لازم می آید. ​

 

[زهرا فرشید]

دیوسما ( نفس بهشتی )

دیوسما ( نفس بهشتی )

نام فارسی : دیوسما ( نفس بهشتی )
نام انگلیسی : Diosma​

نام علمی : Coleonema pulchrum​

نام خانواده​

: Rutaceae​

بلندی بوتهء همیشه سبز آفریقایی الاصل دیوسما ظرف 2 سال به 1.5 تا 1.2 متر می رسد و برای کاشت همراه گیاهان دیگر ایده آل است.
گل کوچک آن صورتی با سایه رنگ های متفاوت است . برای اطمینان از این که گلی با رنگ دلخواه به دست می آورید ، این گیاه در زمانی یخرید که گل دارد.
« طلای غروب » ( sunset gold ) یک قلم دیوسمای پا کوتاه است با سرشاخه های زرد رنگ . این نوع به ندرت ارتفاعش تا بیش از 50 سانتی متر می رسد و لذا پوشش قشنگی به سطح باغچه می دهد.
هر دو فرم دیوسما را میتوان در باغچه کاشت.
اگر شرایط نگهداری مناسب باشد و آنها را همواره هرس شده نگهداری کنیم دیوسماها عمر قابل قبولی خواهند داشت.

اقلیم :
آب و هوای گرم را ترجیح میدهد و در مناطق سردتر باید در شرایط کاملا پناهگاهی پرورش یابد.
دیوسما باید در آفتاب کامل باشد . درختچه های کاشته ، که قسمتی از روز را در سایه هستند ، شاخه های هرزه خیلی بلند دور از هم و از شکل افتاده ایی خواهند داشت.

خاک :
باید در خاک زهکشی خوب پرورش یابد. اگر در زمین سنگین کاشته شود بوته ها همهه بر اثر گندیدگی ریشه به سرعت می میرند.

تکثیر :
قلمه های نوک نرم دیوسما ، که از اواخر تابستان تا تقریبا اواسط پاییز گرفته می شوند ، به خوبی نشو و نما می کنند.

آبیاری :
در ابتدای کاشت به آبیاری منظم و عمیق نیاز دارد ، اما برای حفظ شرایط خوب رشد بوته های جا افتاده هر 2 تا 3 هفته یکبار آبیاری عمیق در هوای داغ و خشک کافی و کارآمد خواهد بود.

کود دهی :
دادن کود به این چندان معمول نیست ، اما ممکن است در اوایل بهار برای تقویت خاک آن مختصری آرد استخوان یا غذای کامل گیاهی به زمین بیفزایید.

مشکلات :
دیوسما هیچ آفت و بیماری خاص ندارد ، اما آبیاری بیش از اندازه در خاک سنگین به سرعت موجب گندیدگی ریشه می شود و میتواند سبب مرگ گیاه گردد.

فصل گلدهی :
گلهای کوچک صورتی دیوسما ، در حد وفور ، از اوایل تا اواسط بهار متولد می شوند.

هرس ( پیرایش ) :
در اولا در اواسط بهار ، بعد از فصل گلدهی ، بوته ها را بپیرایید تا رشد آنها را تداوم بخشید و شکل متراک گیاه را حفظ کنید ، ثانیا اصلاح جزئی نک شاخه ها در هر موقع از ماه های فصل تابستان فابل اجراست.

​

 

[afsoon6282]

یک دنیا تشکر زهرا جونم

 

[زهرا فرشید]

داگ رز ( گل سرخ وحشی ، نسترن ، نسرین دشتی )

داگ رز ( گل سرخ وحشی ، نسترن ، نسرین دشتی )

نام فارسی : داگ رز ( گل سرخ وحشی ، نسترن ، نسرین دشتی )
نام انگلیسی : Dog rose​

نام علمی : Bauera robioides ​

نام خانواده : Rosaceae​

گل های لطیف این گیاه در رنگهای این گیاه ، از صورتی تا سفید دیده می شود . عاقلانه است که درختچهء این گیاه را هنگامی بخرید که گلدار باشد تا بتوانید گل مورد علاقه خود را انتخاب کنید.
این گیاه شرایط نیمه سایه با رطوبت جزئی را ترجیح میدهد و معمولا تا ارتفاعی کمتر از یک متر بلند می شود و این امر آن را برای کاشت در ظروف مناسب می نماید.
میتوان گفت که عمر آن کوتاه ست و پس از 2 تا 3 سال به بلوغ میرسد. داگ رز با سایر گیاهان هم نشینی می کند.
​

اقلیم :​

برای کاشت در مناطق گرمسیر مناسب نیست. در مناطق خنک به خوبی می روید ، اما تحمل یخبندانهای شدید را ندارد.
در جایی با آفتاب لکه لکه یا محلی که آفتاب صبح را دریافت می کند و داغ ترین بخش های روز در سایه واقع می شود ، خوب رشد می کند. در حفاظ قرار دادن آن به خاطر حفاظت از بادهای شدید ضروری است.
​

خاک :​

نوعی خاک شنی را ترجیح میدهد که با سرعت زیاد خشک نشود. این گیاه ، اگرچه خاکهای مرطوب را دوست دارد ، اما در خاکهای سنگین رسی خیس رشد خوبی نخواهد داشت.
​

تکثیر :​

برای تکثیر ، قلمه های نوک نرم را از اواخر بهار تا اواخر پاییز برداشت میکنند.
​

آبیاری :​

در طول ماههای گرم ، خاک آن را نم دار نگهدارید. این به آن معنا نیست هر روز گیاه را آب بدهید. اگر خاک اطراف بوته ها به خوبی پالچ پاشی شده باشد ، هفته ایی یک یا دو بار خیس کردن زمین کفایت می کند.
​

کود دهی :​

چندان ضروری به نظر نمی رسد ولی می توان در اوایل بهار کمی آرد استخوان به زمین پاشید.
​

فصل گلدهی :​

شکوفاترین فصل گلدهی این گیاه زینتی فصل بهار است. البته ممکن است در طول تابستان نگاهی گل بدهد.
​

هرس ( پیدایش ) :​

در صورت تمایل میتوانید ، پس از پایان دورهء اصلی گلدهی گیاه ، شاخه های آن را هرس جزئی کنید ، اما اگر بوته شما از شکل افتاده و به صورت نامرتبی رشد می کند ، میتوانید در هر موقع از سال شاخه های آن را ببرید و آن را بیارایید.

　

​

　​

 

[زهرا فرشید]

اریوستمون

اریوستمون

نام فارسی : اریوستمون
نام انگلیسی : Eriostemon​

نام علمی : Eriostemon myporoides​

نام خانواده : Labiaceae​

در حال حاضر اقلام زیادی از این گیاه زا پرورش میدهند.
گونه میوپوروئید متداولترین آنهاست. میوپوروئید به صورت مدور رشد میکند و ارتفاعش به بک متر میرسد و سرشاخه هایی دارد بسیار معطر و گسترده ، با گلهای ستاره ایی شکل صورتی کم رنگ .
این گل ها ، بدلیل داشتن شکوفه های مدور جذابی که رویش آنها مدتی پیش از شکفتن گلهاست ، بر سایر گلها ترجیح دارند.
اریوستمون در مدت 2 تا 3 سال به بلوغ میرسد و اگر شرایط ایده آل باشد عمرش دراز خواهد شد .
میتوان آن را در باغ ، مخلوط با سایر گیاهان ، یا در گلدان پررورش داد.
​

اقلیم :​

اقلیم معتدل می طلبد و در مناطق خیلی سرد یا حتی گرمسیری قادر به نشو و نمو نیست.
بهترین مکان کاشت این گیاه جایی است که آفتاب ظهر و سایه بعد از ظهر را دارد یا آفتاب را به صورت لکه لکه در مدت زیادی از روز دریافت می دارد ، اما شرایط پناهگاهی ، به خاطر محفوظ بودن از بادهای شدید ، ترجیح دارد.
​

خاک :​

خاک با زهکشی خوب ، با مقادیر فراوان خاکه گیاه ، می طلبد.قبل از رسیدن زمان کاشت میتوان مواد آلی کاملا پوسیده را به خاک افزود یا در آن دفن نمود. به زمین خاکبرگ بپاشید ، اما مواظب باشید به ساقه نچسبد.
​

تکثیر :​

میتواند از طریق کشت بذر یا قلمه زدن صورت گیرد. قلمه های سخت سرشاخه ها ، که در فاصلهء تابستان تا پاییز گرفته شوند بهترین وسیله تکثیر هستند.
​

آبیاری :​

در طول ماههای گرم به آبیاری منظم و عمیق نیاز دارد ، اما خاک محل پرورش اریوستمون هرگز نباید لیچ بفتد.
​

کود دهی :​

کودهی به این گیاه واجب نیست ، اما میتوتن در اواخر تابستان یا اوایل بهار مقدار کمی آرد استخوان به خاک پاشید.
​

مشکلات :​

مشکل خاص ندارد ، فقط بوته ها بر اثر گندیدکی ریشه در خاکهای سنگین و خیس می میرند.
​

فصل گلدهی :​

از اواخر زمستان تا اواسط بهار یا کمی دیرتر غرق گل است و شکوفه ها خود طول این دوره را افزایش می دهند..
​

هرس ( پیدایش ) :​

بعد از پایان دوره گلدهی یا پژمرده شدن کامل گلها میتوان اریوستمون را هرس سبک کرد . قطع ساقه های گلدار برای استفاده از آنها در خانه میتواند جانشین هرس منظم سالانه شود.

　​

　
　​

 

[زهرا فرشید]

اسکالونیا

اسکالونیا

نام فارسی : اسکالونیا
نام انگلیسی : Escallonia​

نام علمی : Escalonia .........​

نام خانواده : Ecalloniaceae​

از بوته های اسکالونیا ، با شاخ و برگ همیشه سبزش ، باید بیش از زمان حاضر استفاده شود.
اقلام بسیار زیاد و بسیار دوست داشتنی دارد.
گلهای آن رنگ سفید تا بیشمار صورتی سایه دار و قرمز دارد.
گلها بعد از 3 سال بر شاخساران ظاهر میشوند. بوته ها تا ارتفاع 2 الی 4 متر قد می کشند و پس از 5 تا 10 سال بالغ میشوند. عمر اسکالونیا زیاد است. برای ایجاد حایل و حصار مناسب است ، ولی میتوان ار آن به طور منفرد نیز استفاده کرد . به باد شدید مقاوم است و حتی قادر است در شرایط ساحلی به نشو نمو ادامه دهد ، اما توجه کنید که اسکالونیای مطلوب شما تا چه حد تحمل دارد.
تا کنون بهترین اقلام را " اسلیو دونارد " ( slive donard ) به وجود آورده و پرورش داده است.
​

اقلیم :​

در نواحی خنک و گرم می رویند وفقط تعداد کمی از آنها تحمل سرمای شدید را دارند.
آفتاب کامل روز را می طلبد و تحمل مناطق بادگیر را دارد.
​

خاک :​

به خاکی با زهکش خوب نیاز دارد ، ولی نسبت به نوع خاک حساسیتی نشان نمی دهد . ذر خاکهای فقیر نشو و نما میکند ، اما نتیجه جالبتر در خاکی بدست می آید که با مواد آلی تقویت شده باشد.
​

تکثیر :​

بهترین روش تکثیر اسکالونیا کاشت قلمه های نیمه خشبی آن است که در پاییز گرفته می شوند.
​

آبیاری :​

در طول ماههای گرم به آبیاری عمیق و منظم نیاز دارد. پوشش خاک با مواد آلی به نگهداری رطوبت و افزایش قوت و حاصلخیزی خاک کمک شایان توجهی خواهد کرد.
​

کود دهی :​

کود کامل گیاهی را در اوایل بهار و مجددا در اواسط تابستان به زمین بیفزایید.
​

مشکلات :​

اسکالونیا به آفت یا بیماری خاصی مبتلا نمی شود.
​

فصل گلدهی :​

اغلب اقلام اسکالونیا از اواسط بهار تا پاییز گل می دهند ، با مقداری تفاوت ، بسته به نژاد.
​

هرس ( پیدایش ) :​

پس از پایان دوره گلدهی بلافاصله اسکالونیا را هرس کنید.
در نواحی خنک تر یعنی در جاهای که یخبندان میتواند مساله مهمی حتی در بهار باشد ، بهتر است کمی هرس را به تاخیر بیندازیم تا احتمال بروز سرمای شدید یا یخبندان مجدد برطرف شود.

　

​

　
　
　​

 

[.:Shila:.]

سلام من تازه به جمع شما اومدم
میشه یه راهنمایی بکنین؟
یه گلی رو میشناسین که گل از برگها و ساقه ها بزرگتر باشه ؟
یعنی وقتی نگاش میکنی برگها و ساقه هاش به چشم نیاد
در ضمن با آب و هوای کوهستانی هم سازگار باشه(اگه نباشه هم سازگارش می کنم فقط می خوام پرورش بدم و از دیدنش لذت ببرم)

 

[زهرا فرشید]

جواب شیلا

جواب شیلا

سلام من تازه به جمع شما اومدم
میشه یه راهنمایی بکنین؟
یه گلی رو میشناسین که گل از برگها و ساقه ها بزرگتر باشه ؟
یعنی وقتی نگاش میکنی برگها و ساقه هاش به چشم نیاد
در ضمن با آب و هوای کوهستانی هم سازگار باشه(اگه نباشه هم سازگارش می کنم فقط می خوام پرورش بدم و از دیدنش لذت ببرم)

سلام به روی ماهت شیلا جون
خیلی خوش اومدی امیدوارم همیشه پیشمون بمونی.
عزیزم لطفا بگو اهل چه منطقه ایی هستی اسم شهرتون رو بگو ، تا max و min دما رو داشته باشم ، چشم بعد در سوادم یه گیاه رو بهت معرفی میکنم ، امیدوارم بچه ها هم بیان و نظر بدن.

 

[زهرا فرشید]

افوربیا ( فرفیون زینتی )

افوربیا ( فرفیون زینتی )

نام فارسی : افوربیا ( فرفیون زینتی )
نام انگلیسی : Ephorbia​

نام علمی : Ephorbia characias subspecies wulfenii​

نام خانواده : Ephorbiaceae​

افوربیا به خاطر تشخیص رنگ در باغ ارزش زیادی دارد. برگواره های سبز کمرنگ و گلهای لیمویی آن زمینه درخشانی فراهم می آورد برای به نمایش گذاشتن سایر رنگهای باغ .
افوربیا در شرایط مناسب تا 10 سال یا بیشتر عمر میکند و بعد از 2 تا 3 سال به بلوغ می رسد.
تقریبا تا ارتفاع 1 متر و عرض همین مقدار رشد می کند.
اگر مخلوط با دیگر بوته های زینتی کاشته شود یا در زمینه گلهای یکساله یا گیاهان همیشه سبز کشت کشت شود منظره خوبی خواهد داشت.
شیره نباتی بسیار سوزاننده است. هرگاه شاخه آن را قطع کنید مواظب باشید که شیره آن روی دست و صورتتان نریزد.
​

اقلیم :​

گیاهی است با مبدا مدیترانه ایی که با همه اقلیم ها ، جزء نواحی خیلی خیلی سرد ، سازگار است.
برای نتیجه دهی بهتر به آفتاب کامل احتیاج دارد.
​

خاک :​

اغلب بوته ها در خاک های فقیر ، تا وقتی که زهکشی خوبی داشته باشند ، تحمل نشان می دهند ، اما خاک های تقویت شده با مواد آلی رشد بهتر و بنیهء قوی تر گیاه را فراهم می اورد.
​

تکثیر :​

افوربیا خود با ریختن بذر خود تکثیر میشود ، اما در زمانی بوته ها هنوز خیلی کوچک اند ، باید آنها را نشا کرد.
استفاده از قلمه های نک شاخه های راست و استوار در اواخر تابستان یا اوایل پاییز نیز مرسوم است.
​

آبیاری :​

افوربیاهای جا افتاده ، به خشکی بسیار مقاوم اند. آبیاری سنگین آنها در ماههای گرم ، هر دو هفته یکبار ، نشو نمای طبیعی گیاه را تضمین خواهد کرد.
​

کوددهی :​

کوددهی چندان ضروری نیست ، اما مقدار خیلی کمی آرد استخوان یا کود مرغی دانه بندی شده ، در اواخر زمستان یا اواخر بهار و بهعد از پایان گلدهی ، میتوان به کار برد.
​

مشکلات :​

مشکل خاصی از نظر آفت و بیماری ندارد.
​

فصل گلدهی :​

زمان گلدهی در نقاط سرد از اواخر زمستان تا اواخر بهار و کمی دیرتر است. گلها بسیار کوچک است ، اما کاسبرگهای قشنگ و جذاب یبز لیمویی آن شگفت انگیز می نماید.
​

شاخه گل بریده :​

شاخه های بریده افوربیا در مجموعه دسته گلهای بریده جلوه بیشتری دارد. محل قیچی را در شاخه های بریده افوربیا چند ثانیه در آب جوش نگاه دارید تا از خروج شیره گیاهی گیاه جلوگیر شود.
​

هرس ( پیرایش ) :​

اگر چه هرس این گیاه کار مشخصی نیست ، با این حال بعد از پایان گلدهی همهء شاخه های آن قطع شوند تا کمک به رشد شاخه های نورسته برای گلدهی در سال بعد گردد.

　
　​

 

[زهرا فرشید]

افوربیا ( فرفیون زینتی )

افوربیا ( فرفیون زینتی )

 

[.:Shila:.]

سلام به روی ماهت شیلا جون
خیلی خوش اومدی امیدوارم همیشه پیشمون بمونی.
عزیزم لطفا بگو اهل چه منطقه ایی هستی اسم شهرتون رو بگو ، تا max و min دما رو داشته باشم ، چشم بعد در سوادم یه گیاه رو بهت معرفی میکنم ، امیدوارم بچه ها هم بیان و نظر بدن.

شمال غربی ترین نقطه ایران
آب و هوای معتدلی داریم
منتظرتم

 

[زهرا فرشید]

سلام و عذرخواهی

سلام و عذرخواهی

سلام به همه دوستان
شیلا و کاغذ رنگی عزیز حتما فردا جواب کاملی براتون میذارم
امیدوارم کوتاهی منو ببخشید
شرمنده
ممنون

 

[زهرا فرشید]

جواب به شیلا

جواب به شیلا

سلام
شیلای عزیز این دو گیاه رو بهت پیشنهاد میدم و طی روزهای آینده مطالب کاملی ازشون میذارم.
اگر نتونستی تو منطقه تون پیدا کنی بگو تا با هم یه فکری کنیم....................

1- کاملیا

 

[زهرا فرشید]

پاسخ به شیلا

پاسخ به شیلا

2- روداندرون ( آزالیا - آزاله - خرزهره هندی )