دارالحدیث

Vahidrezaii

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
حضرت فاطمه عليها السلام :


خِيارِكُم أليَنُكُم مَناكِبَهُ و أكرَمُهُم لِنِسائِهِم ؛


دلائل الإمامه ، ص 76 .


حضرت فاطمه عليها السلام :

بهترين شما كسانى اند كه با مردم نرم ترند و زنان خويش را بيشتر گرامى مى دارند .
 

Vahidrezaii

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
حدیث (1) امام على عليه السلام :

ما أَضمَرَ أَحَدٌ شَيئا إِلاّ ظَهَرَ فى فَلَتاتِ لِسانِهِ وَ صَفَحاتِ و َجهِهِ؛


هيچ كس چيزى را در دل پنهان نداشت، جز اين كه در لغزش هاى

زبان و خطوط چهره او آشكار شد.




نهج البلاغه، حكمت 26
 

Vahidrezaii

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
حدیث (2) رسول اكرم صلى الله عليه و آله :


مَن كانَ يُؤمِنُ بِاللّه و َاليَومِ الخِرِ فَليَقُل خَيرا أَو لِيَسكُت؛


هركس به خدا و روز قيامت ايمان دارد، بايد سخن خير

بگويد يا سكوت نمايد.



نهج الفصاحه، ح 2915
 

Vahidrezaii

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
حدیث (3) رسول اكرم صلى الله عليه و آله :


جَمالُ الرَّجُلِ فَصاحَةُ لِسانِهِ؛



زيبايى مرد به شيوايى زبان اوست.


كنزالعمال، ج10، ص152، ح28775
 

Vahidrezaii

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
حدیث (4) امام باقر عليه السلام :


إِنَّ هذَا اللِّسانَ مِفتاحُ كُلِّ خَيرٍ و َشَرٍّ فَيَنبَغى لِلمُؤمِنِ

أَن يَختِمَ عَلى لِسانِهِ كَما يَختِمُ عَلى ذَهَبِهِ وَ فِضَّتِهِ؛



براستى كه اين زبان كليد همه خوبيها و بديهاست پس

سزاوار است كه مؤمن بر زبان خود مهر زند، همان گونه

كه بر (كيسه) طلا و نقره خود مُهر مى زند.



تحف العقول، ص 298
 

Vahidrezaii

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
حدیث (5) امام على عليه السلام :


إِنَّ فِى النسانَ عَشرُ خِصالٍ يُظهِرُها لِسانُهُ: شاهِدٌ يُخبِرُ عَنِ

الضَّميرِ وَحاكِمٌ يُفصِلُ بَينَ الخِطابِ وَناطِقٌ يَرُدُّبِهِ الجَوابَ

وَشافِعٌ يُدرِكُ بِهِ الحاجَةَ وَواصِفٌ يَعرِفُ بِهِ الشياءَ وَ

أَميرٌ يَمُرُ بِالحُسنِ وَواعِظٌ يَنهى عَنِ القَبيحِ

وَمُعِزٌّ تَسكُنُ بِهِ الحزانَ وَحاضِرٌ تُجلى بِهِ الضَّغائِنُ وَ

مونِقٌ تَلتَذُّ بِهِ السماعُ؛


در انسان ده خصلت وجود دارد كه زبان او آنها را آشكار مى سازد، زبان گواهى است كه از درون خبر مى دهد. داورى است، كه به دعواها خاتمه مى دهد. گويايى است كه بوسيله آن به پرسش ها پاسخ داده مى شود. واسطه اى است كه با آن مشكل برطرف مى شود. وصف كننده اى است كه با آن اشياء شناخته مى شود. فرماندهى است كه به نيكى فرمان مى دهد. اندرزگويى است كه از زشتى باز مى دارد. تسليت دهنده اى است كه غمها به آن تسكين مى يابد. حاضرى است كه بوسيله آن كينه ها برطرف مى شود و دلربايى است كه گوشها بوسيله آن لذّت مى برند.





كافى، ج8، ص20، ح4
 

Vahidrezaii

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
حدیث (6) امام سجاد عليه السلام :


حَقُّ اللِّسانِ إِكرامُهُ عَنِ الخَنى و َتَعويدُهُ الخَيرَ وَ تَركُ الفُضولِ

الَّتى لا فائِدَةَ لَها وَالبِرُّ بِالنّاسِ و َحُسنُ القَولِ فيهِم؛



حق زبان، دور داشتن آن از زشت گويى، عادت دادنش به خير و خوبى، ترك گفتار بى فايده و نيكى به مردم و خوشگويى درباره آنان است.



بحارالأنوار، ج71، ص286، ح41
 

Vahidrezaii

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
حدیث (7) امام على عليه السلام :


اَللِّسانُ سَبُعٌ إِن خُلِّىَ عَنهُ عَقَرَ؛


زبان، درنده اى است كه اگر رها شود، گاز مى گيرد.



نهج البلاغه، حكمت 60
 

Vahidrezaii

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
حدیث (8) امام صادق عليه السلام :


إِذا أَرادَ اللّه بِعَبدٍ خِزيا أَجرى فَضيحَتَهُ عَلى لِسانِهِ؛


هرگاه خداوند بخواهد بنده اى را رسوا كند، از طريق زبانش او را رسوا مى كند.



بحارالأنوار، ج78، ص 228، ح101
 

rahino

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
اسماء دختر ابوبکر و خواهر عایشه به خانه پیغمبراکرم(ص) آمد درحالی که جامه‌های نازک و بدن نما پوشیده بود.

رسول اکرم(ص)روی خویشرا ازوی برگرداند و فرمود:ای اسماء همین که زن به حد بلوغ رسید سزاوار نیست چیزی از بدن او دیده شود مگر ازمچ دست به پایین و صورتش

(الدرالمنثورج 5)


 

rahino

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:

«... یا فاطمة! لو ان کل نبی بعثه الله وکل ملک قربه شفعوا فی کل مبغض لک غاصب لک ما اخرجه الله من النار ابدا;
ای فاطمه! اگر تمام پیامبرانی که خدا برانگیخته و تمام فرشتگانی که مقرب درگاه خود گردانده است، برای هر کینه توزی که حق تو را غصب نموده است، شفاعت کنند، هرگز خدا او را از آتش [دوزخ] خارج نمی سازد .»

بحارالانوار، ج 76، ص 354 .



  • [*=center] ب
 

Vahidrezaii

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
1- پيامبر صلى الله عليه و آله:


إنَّما بُعِثتُ لاُتَمِّمَ مَكارِمَ الخلاقِ؛


براستى كه من براى به كمال رساندن مكارم اخلاق

مبعوث شده ام.


(كنزالعمال،ج13، ص151، ح36472)
 

Vahidrezaii

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
2-امام على عليه السلام:



عَلَيكُم بِمَكارِمِ الخلاقِ فَإِنَّها رِفعَةٌ وَإيّاكُم وَالخلاقَ الدَّنيَّةَ فَاِنَّها تَضَعُ الشَّريفَ وَتَهدِمُ المَجدَ؛



به مكارم اخلاق پايبند باشيد كه آن مايه سربلندى است و از اخلاق پَست دورى كنيد كه آن انسانهاى شريف را پَست و بزرگوارى را از بين مى برد.


(كنزالعمال،ج 10، ص143، ح28731)
 

Vahidrezaii

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
3- امام على عليه السلام:


نَزِّه عَن كُلِّ دَنيَّةٍ نَفسَكَ، وأبذِل فِى المَكارِمِ جَهدَكَ تَخلُص مِنَ المَآثِمِ وتَحرُز المَكارِمَ؛



خودت را از هر پَستى پاك كن، و در راه مكارم اخلاق نهايت كوشش خود را به كار گير تا از گناهان برهى و مكارم را بدست آورى.


(نهج البلاغه، خطبه 184)
 

Vahidrezaii

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
4- امام على عليه السلام:


لَو كُنّا لانَرجو جَنَّةً وَلا نَخشى نارا وَلا ثَوابا وَلا عِقابا لَكانَ يَنبَغى لَنا أَن نَطلُبَ مَكارِمَ الخلاقِ فَإِنَّها مِمّا تَدُلُّ عَلى سَبيلِ النَّجاحِ؛


اگر هم به بهشت اميد (و باور) نمى داشتيم و از دوزخ نمى هراسيديم و پاداش و كيفرى در ميان نمى بود باز شايسته بود كه در طلب مكارم اخلاق برآييم، زيرا كه راه موفقيت و پيروزى در تحصيل مكارم اخلاق است.


(التوحيد، ص 63)
 

rahino

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
الفضیل بن یسار قال: سَاَلتُ ابا عبدالله عَن الذِّراعَین من المَراَة ،اَهُما من الزینة التی قال الله تبارک و تعالی :«و لا یُبدین زینَتَهُنَّ»(1)
قال الصادق (ع):نعم.و مادون الخمار من الزینة و مادون السوارَین(2)


فضیل بن یسار می گوید:از امام صادق(ع) پرسیدم:آیا ساق دستهای زنان از زینت است. زینتی که خدا فرموده است:باید زنها انها را اشکار نکنند.

امام صادق (ع) :آری( ساق دست زن باید پوشیده باشد) و نیز آنچه روسری آنرا می پوشاند (مثل گردن) و بالاترازجای دستبند(مثل ساق و آرنج و بازو) نیزاززینت محسوب می شود (که باید پوشیده شود.)

این پرسش صحابی امام صادق(ع) حکایت از گرفتاری جامعه اسلامی در آن زمان دارد.همان چیزی که امروز نیز جامعه ما گرفتار آن است.گویا داشتن سرپوش بلند درآن زمان بهانه ای برای زنان بوده است تا بالاتر از مچ دستان خود را برهنه دارند همان چیزی
که متاسفانه امروز در میان زنان چادر پوش نیز مرسوم گشته است.؛؛؛؛؛

بانوان محترم ما باید بدانند که سر کردن چادر نمی تواند بهانه ای برای پوشیدن لباسهای آستین کوتاه و نپوشیدن مقنعه یا روسری مناسب در زیر چادر باشد زیرا در رفت و آمدها بویژه در معابر عمومی و خرید در بازارها و نیز سوار و پیاده شدن از وسایل نقلیه،بدون پوشش لباس مناسب و کافی ،رعایت حجاب کامل بسیار مشکل است.



1-نور31
2
-وسائل الشیعه،ج14 ص145
 

rahino

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند:

اِنَّ مِن خَیرِ نِسَائَكُم اَلمُتَبَرَّجَةَ مِن زَوجِها الحصَانَ عَن غَیرِه ؛

بهترين زنان شما، زني است که براي شوهرش آرايش و خودنمايي کند، اما خود را از نامحرمان بپوشاند

.
(بحارالانوار، ج 103، ص 235)
 

rahino

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
قال الامام علي - عليه السّلام - : دَخَلْتُ أنا و فاطمَةُ عَلي رسول الله - صلّي الله عليه و آله - ... فقالَ، يا عليُّ، ... رايتُ اِمرَاَةً معلَّقَةً بشَعْرِها يَغْلي دماغُ راسها ... فانّها لا تُغَطّي شَعْرَها من الرّجالِ

.
امام علي - عليه السّلام - فرمودند: (روزي) من و فاطمه خدمت رسول خدا - صلّي الله عليه و آله - رسيديم، (ديدم كه ايشان شديداً گريه مي كنند.
عرض كردم:
پدر و مادرم فدايت، اي رسول خدا، چه چيزي شما را به گريه انداخته است؟)
حضرت فرمودند
اي علي شبي كه مرا به آسمانها بردند. زناني از امت خود را ديدم كه در عذاب هاي بسيار سختي به سر مي بردند، به ياد عذاب سخت آنها افتادم و گريه بر من غلبه نمود، زناني را ديدم كه از موهاي سر خود آويزان هستند و از آتش جهنم مغز سرشان مي جوشيد ... پس آنها كساني هستد كه در دنيا موهاي سرشان را از
مردان
نامحرم نمي پوشانند

«بحار الانوار، ج 8، ص 309»
 

rahino

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
قال رسول الله - صلّي الله عليه و آله -:gol: : اذا رأيْتُمُ اللاّتي القَيْنَ عَلي رئوسِهِنَّ مثلَ استَمَةِ البَعْرِ فَاعْلَموهنَّ انَّهُ لا يُقْبَلُ لَهُنَّ الصَّلوةُ

.
رسول خدا - صلّي الله عليه و آله - فرمودند: زماني كه ديديد زناني موهاي سر خود را مثل برآمدگي پشت شتر نموده و در ميان نامحرمان ظاهر مي شوند، به آنها بگوئيد كه نمازشان قبول نيست.

«كنزالعمال، ج 16، ص 392»
 

Vahidrezaii

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
5- امام صادق عليه السلام:


وَقَد سُئِلَ عَن مَكارِمِ الخلاقِ: اَلعفوُ عَمَّن ظَلَمَكَ وَصِلَةُ

مَن قَطَعَكَ وَإعطاءُ مَن حَرَمَكَ وَقَولُ الحَقِّ وَلَو عَلى نَفسِكَ؛


درباره مكارم الاخلاق سئوال شد، فرمودند: گذشت از كسى كه به تو ظلم كرده، رابطه با كسى كه با تو قطع رابطه كرده، عطا به آن كس كه از تو دريغ داشته است و گفتن حق اگر چه بر ضد خودت باشد.



(نهج الفصاحه، ح 781)
 

Vahidrezaii

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
6- امام على عليه السلام:


لا تَكمُلُ المَكارِمُ إلاّ بِالعَفافِ وَاليثارِ؛


مكارم اخلاق به كمال نمى رسد، مگر با پاكدامنى و از خود گذشتگى.


(التوحيد، ص 127)
 

Vahidrezaii

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
7- امام على عليه السلام:


إذا رَغِبتَ فِى المَكارِمِ فَاجتَنِبِ المَحارِمَ؛


اگر خواهان مكارم و بزرگوارى ها هستى از حرام ها دورى كن.


(نهج البلاغه، خطبه 178)
 

Vahidrezaii

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
8- امام صادق عليه السلام:


إنّ اللّه تَبارَكَ وَتَعالى خَصَّ رَسولَ اللّه صلى الله عليه و آله

بِمَكارِمِ الأخلاقِ ، فَامتَحِنوا أنفُسَكُم فَإن كانَت فيكُم

فَاحمَدوا اللّه عَزَّوَجَلَّ وَارغَبوا إلَيهِ فى الزِّيادَةِ مِنها ـ

فَذَكَرَها عَشرَةً ـ : اليَقينُ ، والقَناعَةُ ، والصَّبرُ ، والشُّكرُ ،

والحِلمُ ، وحُسنُ الخُلقِ ، والسَّخاءُ ، والغَيرَةُ ، والشَّجاعَةُ ،

والمُروءَةُ؛


خداى تبارك وتعالى رسول خدا صلى الله عليه و آله را به مكارم اخلاق مخصوص گردانيد. پس شما نيز خود را بيازماييد، اگر اين صفت ها در شما بود خداى عزوجل را سپاس گوييد و از او اين مكارم را بيشتر بخواهيد. ـ سپس آن ده خصلت را برشمردند ـ : يقين، قناعت، صبر، شكر، بردبارى، خوش اخلاقى، سخاوت، غيرت، شجاعت و جوانمردى.


(نهج البلاغه، خطبه 91)
 

Vahidrezaii

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
9- امام صادق عليه السلام:

لِجَرّاحِ المَدائِنىِّ ـ : ألا اُحَدِّثُكَ بِمَكارِمِ الأخلاقِ؟ اَلصَّفحُ عَنِ النّاسِ ، وَمُواساةُ الرَّجُلِ أخاهُ فى مالِهِ ، وَذِكرُ اللّه كَثيرا؛


به جرّاح مدائنى فرمودند: آيا به تو بگويم كه مكارم اخلاق چيست؟ گذشت كردن از مردم، سهيم كردن برادر (دينى) در مال خود و بسيار به ياد خدا بودن.


(غررالحكم، ج2، ص451، ح3260)
 
بالا