خودتو با یه شعر وصف کن...!

[امیر افشار]

خاطرات عمر رفته در نظرگاهم نشسته
در سپهر لاجوردی آتش آهم نشسته
ای خدای بی نصیبان طاقتم ده،طاقتم ده
قبله گاه ما غریبان طاقتم ده،طاقتم ده

 

[naghmeirani]

"شکوهی در جانم تنوره میکشد
گوئی از پاک ترین هوای کوهستانی
لبالب
قدحی درکشیده ام.

در فرصت میان ستاره ها
شلنگ انداز
رقصی میکنم
دیوانه
به تماشای من بیا!"

 

[امیر افشار]

اشک من هویدا شد ، دیده ام چو دریا شد
در میان اشک من ، سایه تو پیدا شد
موج آتشی از غم ، زان میانه برپا شد

 

[**زهره**]

هوس کوچ به سرم زده.
شاید هم هجرت.
نمی دانم.
ز این بی دلی ها خسته شدم.
دستانم رابه دستان هیچ کس می سپارم و درد دل می کنم با درختان.
دیوانگی هم عالمی دارد

 

[khordad64]

من نه آنم که زبونی کشم از چرخ فلک...

 

[خیال شیشه ای]

من به خال لبت ای دوست گرفتار شدم
چشم بیمار تو را دیدم و بیمار شدم

 

[محـسن ز]

اي كاش كه جاي ارميدن بودي
يا اين ره دور را رسيدن بودي

 

[خیال شیشه ای]

یک عمر قفس بست مسیر نفسم را / حالا که دری هست مرا بال و پری نیست / حالا که مقدر شده آرام بگیرم / سیلاب مرا برده و از من اثری نیست / بگذار که درها همگی بسته بمانند / وقتی که نگاهی نگران پشت دری نیست .

 

[خیال شیشه ای]

خالی تر از سکوتم ، از نا سروده سرشار

حالا چه مانده از من ؟... یک مشت شعر بیمار​

 

[خیال شیشه ای]

سکوتم را نکن باور

من آن آرامش سنگین پیش از قهر طوفانم

من آن خرمن

من آن انبار باروتم

که با آواز یک کبریت آتش می شوم یکسر

 

[faryad beseda]

من سكوت خويش را گم كرده ام لاجرم د راين هياهو گم شدم
من كه خود افسانه مي پرداختم
عاقبت افسانه مردم شدم
اي سكوت اي مادرفريادها
سازجانم از تو پر آوازه بود.

 

[**زهره**]

[FONT=georgia,times new roman,times,serif]آه ای مردی که لبهای مرا [/FONT]​

[FONT=georgia,times new roman,times,serif]از شرار بوسه ها سوزانده ئی [/FONT]​

[FONT=georgia,times new roman,times,serif]هیچ در عمق دو چشم خامشم [/FONT]​

[FONT=georgia,times new roman,times,serif]راز این دیوانگی را خوانده ئی [/FONT]​

[FONT=georgia,times new roman,times,serif] [/FONT]​

[FONT=georgia,times new roman,times,serif]هیچ میدانی که من در قلب خویش [/FONT]​

نقشی از عشق تو پنهان داشتم ​

هیچ میدانی کز این عشق نهان ​

آتشی سوزنده بر جان داشتم ​

​

گفته اند آن زن زنی دیوانه است ​

کز لبانش بوسه آسان میدهد ​

آری اما بوسه از لبهای تو ​

بر لبان مرده ام جان میدهد ​

​

هرگزم در سر نباشد فکر نام ​

این منم کاینسان ترا جویم بکام ​

خلوتی میخواهم و آغوش تو ​

خلوتی میخواهم و لبهای جام ​

​

فرصتی تا بر تو دور از چشم غیر ​

ساغری از باده ی هستی دهم ​

بستری میخواهم از گلهای سرخ ​

تا در آن یکشب ترا مستی دهم ​

​

آه ای مردی که لبهای مرا ​

از شرار بوسه ها سوزانده ئی ​

این کتابی بی سرانجامست و تو ​

صفحه ی کوتاهی از آن خوانده ئی ​

​

فروغ فرخزاد​

 

[**زهره**]

[FONT=times new roman,times,serif]در سکوت دادگاه سرنوشت ، عشق بر ما حکم سنگینی نوشت. گفته شد دلداده ها از هم جدا، وای بر این حکم و این قانون زشت......[/FONT]
​

 

[**زهره**]

[FONT=times new roman,times,serif]باید آهسته نوشت ، با دل خسته نوشت ، با لب بسته نوشت گرم و پررنگ نوشت... روی هر سنگ نوشت تا بخوانند همه که اگر عشق نباشد دل نیست.
[/FONT]

 

[**زهره**]

[FONT=times new roman,times,serif]دیروز به دنبالت دویدم و به امید دیدارت به امروز رسیدم ولی افسوس . افسوس که تو به فرداها سفر کرده بودی.
[/FONT]

 

[yalda.2008]

من خالی ازعاطفه وخشم

خالی ازخویشی وغربت

 

[shayesteh-namvar]

مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک
چند روزی قفسی ساخته ام از بدنم
از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود
به کجا میروم آخر ننمایی وطنم

 

[mani24]

بند كفشم را مى بندم
همه چيز را فراموش مى كنم
مى روم سرم را به ديوارهاى بلند مى كوبم
و از اتاق هاى كوچك ياد مى گيرم
كه فكرهاى بزرگ نكنم

 

[PoKeY]

صبح یک روز من از پیش خودم خواهم رفت
بی خبر با دل درویش خودم خواهم رفت
می روم تا در میخانه کمی مست کنم
جرعه بالا بزنم آنچه نبایست کنم
بی خیال همه کس باشم و دریا باشم
دائم الخمر ترین آدم دنیا باشم
آنقدر مست که اندوه جهانم برود
استکان روی لبم باشد و جانم برود
ساقیا در بدنم نیست توان جام بده
گور بابای غم هر دو جهان جام بده
برود هر که دلش خواست شکایت بکند
شهر باید به من الکلی عادت بکند

 

[mani24]

قلبت که می زند ، سر من درد می کند
اینروزها سراسر من درد می کند

قلبت که . . . نیمه ی چپ من تیر می کشد
تب کرده ، نیم دیگر من درد می کند

تحریک می کند عصب چشم هایم را
چشمی که در برابر من درد می کند

شاید تو وصله ی تن من نیستی ، چقدر
جای تو روی پیکر من درد می کند

هی سعی می کنم که تو را کیمیا کنم
هی دستهای مسگر من درد می کند

دیر است ، پس چرا متولد نمی شوی
شعر تو روی دفتر من درد می کند

 

[mani24]

نمی دانم چرا امشب واژه هایم خیس شده اند

مثل آسمانی که امشب می بارد....

و اینک باران

بر لبه ی پنجره ی احساسم می نشیند

و چشمانم را نوازش می دهد

تا شاید از لحظه های دلتنگی گذر کنم

 

[mani24]

مدتی است که زندگی ام چون لاک پشتی واژگون است

انگار منتظر دخترکی لجباز و بازیگوش با موهایی خرگوشی است
تا با نفسش برای رقص فرفره ها
او را هم به حرکت درآورد​

 

[**زهره**]

هرچه گشتم در این شهر نبود اهل دلی که بداند غم دلتنگی وتنهایی ما ...!

 

[**زهره**]

[FONT=Arial (Arabic)][FONT=Times New Roman (Arabic)][FONT=Arial (Arabic)][FONT=Arial (Arabic)]آري ... عاشق

[/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][FONT=Arial (Arabic)][FONT=Times New Roman (Arabic)][FONT=Arial (Arabic)][/FONT][/FONT][/FONT][FONT=Arial (Arabic)][FONT=Times New Roman (Arabic)][FONT=Arial (Arabic)] [/FONT][/FONT][/FONT][FONT=Arial (Arabic)][FONT=Times New Roman (Arabic)][FONT=Arial (Arabic)][FONT=Arial (Arabic)]خيال نكن ديوانه شدم ...
[FONT=Arial (Arabic)]اگر اين ديوانگي ست من عاشق اين ديوانگيم[/FONT]
[/FONT][/FONT][/FONT][/FONT]

 

[**زهره**]

چه حقيرند مردمي كه نه جرات دوست داشتن دارند
نه اراده ي دوست داشتن ،
نه لياقت دوست داشته شدن
و نه متانت دوست داشته شدن و مدام شعر عاشقانه مي خوانند.

 

[**زهره**]

میروم خسته و افسرده و زار

سوی منزلگه ویرانی خویش

به خدا می برم از شهر شما

دل شوریده و دیوانه ی خویش

می برم که در آن نقطه ی دور

شستشویش دهم از رنگ گناه

شستشویش دهم از کله ی عشق

زین همه خواهش بیجا و تباه

می برم تا ز تو دورش سازم

ز تو ای جلوه ی امید مهال

می برم زنده بگورش سازم

تا از این پس نکند یاد وصال

ناله می لرزد می رقصد اشک

آه بگذار که بگریزم من

از تو ای چشمه ی جوشان گناه

شاید آن به که بپرهیزم من

بخدا غنچه ی شادی بودم

دست عشق آمد و از شاخم چید

شعله ی آه شدم صد افسوس

که لبم باز بر آن لب نرسید

عاقبت بند سفر پایم بست

میروم خنده به لب خونین دل

میروم از دل من دست بدار

ای امید عبث بی حاصل

 

[**زهره**]

[FONT=times new roman, times, serif]کاش می شد اشک را تهدید کرد.مدت لبخند را تمدیدکرد .کاش می شد در میان لحظه ها,‎ لحظه دیدار را نزدیک کرد. ---[/FONT]

 

[mani24]

قصه سنگــــ صبور را بنویس و مرا!

که هر شبـــ،
نگاهم را می چرخانم در جستـــ وجوی سرنوشتی
که شاید دستی ورق بزند غم هایم را!

و کسی تو را به من برساند
بی ترس از دوری این همه راه!!

 

[e.h70]

منم که شهره ی شهرم به عشق ورزیدن

منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن

 

[mani24]

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم
حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد
دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم
مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوش
من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
که گر به پای درآیم به دربرند به دوشم
بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم
مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم
به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم
مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند میننیوشم
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم