با توجه به سخنان شما،نه تنها شیعه،بلکه تمام مسلمانان حتی اون وهابیها که خیلی هم سرسختند مشرک هستند.میدونی چرا؟ چون همه مسلمانا حجر الاسود که در خانه کعبه نصب شده میبوسند
شما یه دلیل به من به من نشون بده که حجر الاسود که یه سنگه از بقیه سنگها افضله؟؟؟؟؟؟؟؟
همه مسلمونا مشرکن چون:
جلد قران رو میبوسن در حالیکه جلد قران هم یه جلد معمولیه مثل بقیه کتابها.شما یه دلیل به من نشون بده که جلد قران نسبت به جلد بقیه کتابها برتری داره؟
همه انسانها مشرکند:
چون حاضرن پرچم کشورشون رو بوس کنند.شما یه دلیل به من نشون بده که پارچه سازنده پرم از بقیه پارچه ها افضله؟؟؟؟؟؟؟؟؟
واقعا یعنی فهم این موارد خیلی سخته؟؟ آیا پارچه معمولی ذره ای برای ادم ارزش داره که بخواد ببوسش؟ ایا سنگ معمولی ذره ای ارزش داره که کسی بخواد ببوسش؟ ایا جلد کتاب ارزشی داره که کسی بخواد ببوسش؟ ایا یه تیکه اهن معمولی ارزشی داره که کسی بخواد ببوسش؟
چرا مردم در استادیوم فوتبال رو نمیبوسن؟
چرا مردم سرامیکهای به کار رفته تو اشپزخونه رو نمیبوسن؟
چرا مردم جلد دفترچه بیمه رو نمیبوسن؟
چرا مردم پارچه های حریر و زربافت رو نمیبوسن؟
جواب این سوالها کاملا واضح و مشخصه
اون چیزی که به یه تیکه فلز شرافت میده،نوع فلز نیست.اون چیزی که یه تیکه فلز رو وارد اعتقادات و علایق مردم میکنه،جنس فلز و استحکامش نیست.بلکه انتساب اون فلز به مکان و شخصیه که مردم به اون عشق میورزن.
فرض کنین خدای نکرده کسی از دوستانتون تصادف کرده و به رحمت خدا رفته(البته خدای نکرده گفتم.مثاله).شما سر صحنه حاضر شدین و ساعت اون رو که از اون شخص توی صحنه منده برداشتین و بوسش میکنین و مدام در حال گریه هستین.آیا کسی در اینجا میاد بگه که ای مشرک ساعت رو بنداز؟آیا شما اصلا خودتون در اون لحظه به شرک فکر میکنین؟ آیا شما اون ساعت رو به خاطر بند قشنگش میبوسین؟ یا به خاطر گرون قیمت بودنش؟ هیچکدوم.شما بخاطر رفیقتون که خیلی دوستش داشتین و این ساعت شما رو به یاد اون میندازه میبوسین.
این اهنی که الان دارن تو کشور میچرخونن،هیچ ارزش معنوی نداره(مادیش سر جای خودش).مردم این اهن از اونجایی براشون ارزش داره که قراره ضریح مولا و سیدشون حسین بن علی(علیه السلام) باشه.وگرنه شما همین فردا یه چیزی شبیه همین ضریح(نه به شکل ضریح) از طلای ناب درست کن که میلیاردها تومان ارزشش باشه و بذار روی یه تریلی و بیار تو کشور بچرخون.درسته که ممکنه مردم برای تماشاش بیان،ولی به نظرتون یه نفر هم تو کل مسیر حاضر میشه اونو ببوسه؟
این عشق به حسینه که مردم رو به خیاباونا کشونده،نه عشق به اهن.وگرنه تو خونه همه اهن هست.کسی بیکار نیست که توی این سرما بیاد تو خیابون برای مشاهده یه تیکه اهن معمولی.
ایا موقعی که پیراهن یوسف روی صورت یعقوب کشیده شد و ایشون بینا شدن،این قدرت و عظمت نخ و پارچه بود؟ هرگز
به هر حال اینها نظرات بنده بودن.پست دیگری هم در این تاپیک نخواهم داد.هر که خواهد بپذیرد و هر که خواهد سر بتاباند
موفق باشید
اگه اجازه بدی یکی یکی واست توضیح میدم
اول در مورد حجرالاسود که مسلمونا میرن و میبوسنش هیچ کس از اون تکه سنگ طلب شفاعت نمیکنه که اگه بکنه اونم شرک هستش
در مورد قرآن که در بوسیدن قران اجباری نیست و همیشه گفته شده که بجای بوسیدنش اونو بخونید و ازش بهره ببرید
که برای احترام قائل شدن هیچ مشکلی نیست انسان باید به همه احترام بذاره به هم نوعش و دوستش همشهریش و ...
اما از کسی چیزی خواستن با احترام خیلی فرق داره
کسی که میمیره دستش از این دنیا کوتاه هستش و کاری ازش بر نمیاد هر کسی میخواد باشه قانون خدا واسه همه یکسان (در حکم خدا پارتی بازی وجود نداره که اگه باشه عدالتش زیر سوال میره)
اما در مورد ضریح امام حسین باید بگم که به استقبال یه تیکه آهن رفتن هیچگونه احترامی واسه امام حسین نیست بلکه گمراهی هستش که دچارش شدیم احترام به امام حسین قدم گذاشتن در راه اون بزرگوار هستش نه بوسیدن و تبرک جستن از ضریحی که هنوز به کربلا نرسیده و حتی تا بقول شما در جوار امام حسین متبرک بشه که این ضریح حتی با افکار خودت هم متبرک نیست
که من اصلا" تبرک و توسل رو قبول ندارمم چون وجود خداوند و احدیتش رو زیر سوال میبره حالا توسل به هر کسی باشه(منظورم کسی هستش که مرده)
اما در مورد ساعت یا هر وسیله ی دیگه که مثال میزنی هیچ وقت اون بقیه وسایلتو با اون ساعت متبرک میکنی و از و واسه متبرک شدنت خودتو به اون ساعت میمالی با اینکه اون شخص واست قابل احترام بوده
دقیقا حرف من و شما یکی نیست،اما حرف شما و این پست از جناب اسی تصدیق گفته ی من هست که عرض کردم،هستند کسانی که احترام به مقدسات رو تقدس سازی تلقی میکنن و بالعکس...!
منظورتون از شریک برای خدا چیه؟منظور همون توسلاتی هست که به ائمه میشه؟!!
اگر این هست که باید عرض کنم توسل با شزک و تقدس سازی و خرافه معنیش فرق میکنه....
حرفاتون گنگ و مبهم هست...
کدوم تقدسات واهی؟
مشخص کنین و مثال بزنین،شاید یک چیزی از نظر شما تقدس گرایی باشه و از نظر من نه...
پدر و مادر مقدس هستند و احترام به والدین واجب....شما دست و روی پدر و مادرتون رو میبوسید...
عمل شرکی انجام دادید؟
تقدس سازی کردید؟
این عمل از روی ترس و وحشت و فقر بوده؟!!
خیر،پدر و مادر مقدس هستند و شما احترام به مقدسات گذاشتید...
احترامی از روی مهر و محبت،نه از روی ارباب و رعیتی...
در روابط خدا و بنده ش هم چیزی به عنوان ارباب و رعیتی وجود نداره...
اگه شما به خدا به عنوان یه ارباب نگاه میکنید،این مربوط میشه به عقاید و نگرش سکولاری که دارید....
اما این احترامی که بنده به خدای خودش میذاره،از روی ترس و وحشت و فقر نیست...
احترامی هست از روی تشکر،قدردانی....
یک نفر برای ما یه کاری انجام میده،دیگه هروقت میبینیمش ازش تشکر میکنیم...
یه استادی بهت نمره میده،دیگه هروقت تو دانشگاه میبینیش از 2 کیلومتری بهش احترام میذاری و سلام میکنی....
کلا در زندگی مادی خوب بلدیم شرط ادب و سپاسگزاری رو بجا بیاریم...
اما در مقابل با خدا فقط مصرف کننده میشیم و طلبکارم هستیم...!!
تازه به بقیه هم امر و نهی میکنیم که آقاجون این ادا اتفارا چیه در میارین؟!
این تقدس گرایی ها چیه در میارین؟!
خدا وظیفه شه...شما اصلا شرط ادب هم نمیخواد رعایت کنی و تشکر نیاز نداره...
هرچند واقعانم خدا به تشکر بنده ش نیاز نداره....
اون تشکرم فقط پل و راهی هست برای تکامل و آرامش بنده...
یعنی بازم سودش بطرف بنده هست و بنده ی جاهل فکر میکنه سودش بطرف خداست....!!!
خواستم در جواب پست بالایی مسئله توسل رو مطرح کنم ولی چون خودت موضوع رو پیش کشیدیی در جواب پست تو بحث رو ادامه میدم
بنا به دلایلی که میگم توسل به غیر خدا شرک و شریک قائل شدن واسه خداوند هستش
وقتی ما به کسی غیر خدا توسل میکنیم یعنی از رحمت خداوند نسبت به خودمون نا امید شدیم و باور داریم که اگه از خدا این درخواست رو داشته باشین مورد قبول قرار نمیگیره واسه همین به کسی متوسل میشیم که فک میکنیم پیش خدا مقامی داره و اونم درخواست مارو قبول میکنه و به خدا منتقل میکنه (اگه اشتباه میگم بگید)
حالا مشکل این کار چیه؟
1 کسی پیدا شده که از خدا مهربان تر و رئوف تر هستش درخواستی که اگه از خدا میکردیم و قبول نمیکرد اون قبول کرده و مارو پس نزده که با صفت رحمان و رحیم بودن خداوند در تناقض هستش که میگیم خداوند از همهمربون تر رئوفتر هستش و تو همه سوره ها میگیم بسم الله الرحمن الرحیم و طبق دوره تسلسل دو خدایی بوجود میاد که احدیت خداوند زیر سوال میره
2 اگه بگیم خداون واسه بعضی افراد و بنده هاش احترام بیشتری قائل هستش و حرف اونارو قبول داره و حرف مارو نه ، این یعنی در دستگاه باریتعالی پارتی بازی هستش که بازم با عدالت خدا و رحمانیت و رحیم بودنش در تناقضه شاید الان بگید که اونا پاک بودن و بنده های خاص خدا هستن و به هر لحاظ با ما فرق دارن و نزد خدا قابل احترام تر از ما هستن که باید بگم این گفته مقایسه کردن خودمون با خدا و صفاتمون با خداست
سلام
یه ذره حرفات مث حرفای وهابیاست که میگن نباید آرامگاه درست کرد!!!
به نظرم امام حسین واسه ی پدر و مادرش بارگاه درست نکرد چون توی اون برهه کارای مهمتری داشت و اگه این کارو میکرد روی مردم نتیجه عکس میذاشت...
ببین یه مثال میزنم : اگه شما هر جا بشینی و از خودت تعریف کنی به جای اینکه بقیه فک کنن آدم خوبی هستی ،همه میگن آدم خودشیفته و خالی بندیه ولی اگه من و دیگران ازت تعریف کنیم مردم به خوب بودنت پی میبرن...
اینکه ما براشون حرم و بارگاه درست میکنیم واسه اینه که واسشون احترام قائلیم ... نه فقط واسه اماما و امامزاده ها بلکه برای همه آدمای بزرگ آرامگاه درست میکنن تا یاد و خاطرشون بمونه... جالبه که همه این حرفارو فقط واسه امامزده ها میزنن و به اینجاها که میرسه آرامگاه ساختن اشتباهه ولی آرامگاه ساختن واسه حافظ و سعدی وفردوسی و بوعلی و... اشکالی ندارهfile:///C:/Users/barbod/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image001.png
مردم نذوراتشونو میدن به امامزاده ها تا در راه خیر خرج شه ،حالا اگه نمیشه (که نمیتونیم با قطعیت قضاوت کنیم)که دیگه تقصیر ملت نیست تقصیر کساییه که دارن سوءاستفاده میکنن که متأسفانه این مسئله تو جاهای دیگه ی مملکتمونم اتفاق میفته و نه فقط تو امامزاده هاش...
file:///C:/Users/barbod/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image002.gif حرفتون خیلی عجیب بود ، فضایی که آدم توش قرار میگیره تأثیر مستقیمی روی احساسات آدم داره مسلما حس و حال معنوی که تو فضاهای مذهبی هست تو خونه و کوه و دشت و بیابون نیس .
منم به شخصه اعتقادی به این ضریح چرخوندن و این کارا ندارم و به نظرم درست نیست ولی ...
اولا : خب ملت فک می کنن با اینکارا به خدا نزدیک میشن و شاید هم خدا ازشون قبول کنه :
هركسی را ، سیرتی بنهاده ام
هر كسی را ، اصطلاحی داده ام
ما زبان را ننگریم و قال را
ما درون را بنگریم و حال را
چند ازین الفاظ و اضمار و مجاز
سوز خواهم _سوز،با آن سوز_ساز
ثانیا : شما از کجا میدونی کسایی که واسه ساخت ضریح پول دادن ،واسه زلزله زده ها پول ندادن که اینقدر مطمئن حرف میزنی؟؟؟؟
یه بنده خدایی بود هی میگفت چرا مردم پول میدن میرن مکه ؟باید این پولو بدن آدمای نیازمند و مریضای فقیر و دخترای بدون جهاز و... ، بیچاره مرد و تو تمام عمرش نه مکه رفت نه پولشو به نیازمندش داد ، یه عمر فقط شعارشو داد!!!!!file:///C:/Users/barbod/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image003.png تجربه نشون داده اونایی که دیگرانو به راحتی زیرسوال میبرن خودشون از همه بدترن (البته منظورم شخص شما نبود کلی گفتم چون این حرفا جدیدا زیاد شده)
بوی وهابیت!!! من وهابی نیستم ولی با این حرفت میخوای حرفای رو که زدم و خودتم میدونی جقیقته رو رد کنی دیگه درسته
اگه وهابی ها اینارو میگن باید برم و درموردشون تحقیق کنم
میگی که در اون موقع امام حسین کارای مهمی داشت که از احترام به پدر و مادرش براش مهم بود دیگه
هرچند بهنظر من همیشه واسه پدر و مادر بزرگوارش احترام قائل بود ولی راه احترام گذاشتنش بهشون با نحوه احترامات امروزی فرق داشت
و اما کارای مهم ؛ یعنی ما الان کارای مهم نداریم دیگه و میتونی به کارای غیر مهم تر برسیم(اینا همه برگرفته از حرفهای خودت هستش)
شما وقتی میرید آرامگاه فردوسی با فردوسی درد دل میکنید و ازش درخواست شفاعت میکنید و واسه شفا به بارگاهش میرید؟؟؟
آیا آدم باید به سر کول خودش بزنه و قمه بزنه به سرش تا امام حسین رو یادش باشه یعنی اگه زنجیر نزنه امام حسین رو فراموش میکنه تا حالا کسی واسه یاد بود و احترام کسی به خودش آسیب رسونده؟؟
درود بر مولانا که همه کس از بیاناتش استفاده میکنه و به قدر درک خودش از بیانتش بهره میگیره
این حرف رو خدا زمانی به موسی گفت که بنده شو از درگاهش روند بنده ای که مستقیم به خدا متوسل شده بود
و نیت هم پرستش خداست و این حرف مولانا رو کسی میتونه بگه که به دیگران و اعتقاداتشون کاری نداشته باشه و فقط در حیطه خودش و فردی باقی بمونهنه اینکه در کوچیکترین مسائل دیگران دخالت کنه کسی که مسلمان نباشه رو کافر بدونه و به خودش اجازه امر به معروف و نهی از منکر بده کاش به حرفی که میزدین اعتقاد داشتین
اگه اون همه پول که خرج بارگاه های طلای امامزاده هاشده صرف ایران و ملتش میشد ایران گلستان میشد و فقیری در ایران باقی نمی موند
حالا منم از روش خودتون استفاده کنم شما از کجا میدونید که اون شخص به کسی کمک نکرده مگه شما همیشه با اون فرد بودین و یا اینکه اون فرد اگه به کسی کمک میکرد باید قبلش به شما خبر میداد
و اما اینکه هر کسی اختیار اموالشو داره که چطوری خرج کنه اما وقتی باعث انحراف و ناهنجاری بشه دیگه یه مسئله فردی نیست و به کل جامعه مربوط میشه
من نگران بچه هایی هستم که دارن با این باورهای غلط بزرگ میشن نگران کسایی هستم که قرار در آینده ای که ما میسازیم زندگی کنن شاید کسایی که الان میگن ما به این شخصیتها احترام میذاریم و خدارو قبول داریم و میدونیم که همه امور به دست خداست واقعا" همین فکر رو داشته باشه که به احتمال زیاد هم همینطوره اما 100 ساله دیگه بقیه چطور نسبت به این مسائل فکر میکنن؟