monmoni
عضو جدید
ساحل سریلانکا، 26 دسامبر سال 2004: پیش از رسیدن سونامی ویرانگر، دریا چهارصد متر عقب‌نشینی می‌کند.
و دقایقی بعد دیواری از آب به سوی ساحل حرکت می‌کند.
مخروط افکنه، استان ژینژیانگ چین: این عکس در سال 2002 گرفته شده و مساحت آن 56.6 در 61.3 کیلومتر است.
مخروط افکنه معمولا هنگامی تشکیل میشود که جریان آب وارد یک دره شود و به خاطر رسوبات بسیار، معمولا مسیرهای جریان آب گرفته می‌شوند و مثلثی از کانال‌های فعال و غیرفعال ایجاد میشود.
عقب‌نشینی یخچالها در هیمالیا در بوتان: هرچند عکس زیر زیباست، ولی در عین حال نگران‌کننده است، چرا که نشان می‌دهد پدیده گرم شدن آب و هوا، باعث آب شدن تدریجی یخچالها شده است؛ پدیده‌ای که در دهه‌های اخیر آغاز شده است.
گردباد ایزابل: این عکس در سال 2003 از ایستگاه فضایی بین‌المللی گرفته شده كه اندازه بسیار بزرگ این گردباد را نشان می‌دهد. گردبادی که حدود 165 مایل در ساعت، سرعت پیدا کرده بود.
21 آگوست سال 2003، ساحل شرقی گرینلند: در این عکس، محل رسیدن ساحل و دریا منظرهای شبیه فراکتال به خود گرفته است و به نظر می‌رسد دریا ریشه در ساحل دارد.
شفق قطبی: عکس حیرت‌انگیز و شبح‌وار زیر، پدیده‌های طبیعی به نام شفق قطبی را نشان می‌دهد و از شاتل آتلانتیس گرفته شده است.
منظره کسوف کامل از فضا: این عکس در سال 99 و از ایستگاه فضایی «میر» گرفته شده كه سایه ماه را روی زمین نشان می‌دهد. قطر سایه ماه، حدود دو هزار کیلومتر است. این عکس، جزو آخرین عکس‌هایی است که میر گرفته است.
پارک ملی اگمونت، نیوزیلند: آتشفشان اگمونت، آخرین بار در سال 1775 فوران کرد و هم‌اکنون در مرکز یک پارک ملی است و در پیرامون آن را جنگلی به شعاع 9.5 کیلومتر فرا گرفته است.
فوران آتشفشان «اتنا»، اکتبر سال 2001: عکسی که از ایستگاه فضایی بین‌المللی گرفته شده است، فوران آتشفشان «اتنا» در جزیره سیسیل ایتالیا را نشان می‌دهد. در این تصویر، ابرهای خاکستر و غبار به سوی لیبی در حرکتند.
موریتانی: این تصویر شگفت‌انگیز در سال 2000 به وسیله تابش‌سنج‌های انعکاسی و گرمایی و از فضا با پهنای 30 مایلی، از سازه‌ای به نام «richat» در صحرای موریتانی گرفته شده است.
اما این منظره عجیب، چگونه پدید آمده است؟
سال‌ها درباره پاسخ این پرسش بحث و مناقشه بود. در آغاز تصور می‌شد این سازه در اثر برخورد یک شهاب‌سنگ به وجود آمده باشد، ولی دانشمندان هیچ شواهدی از سنگ‌هایی که به علت برخورد شهاب، قاعدتا می‌بایست بر اثر گرما و فشار تغییر شکل داده باشند، نیافتند.
اکنون پنداشته میشود که فرسایش عامل ایجاد این منظره شگفت‌آور باشد!
و دقایقی بعد دیواری از آب به سوی ساحل حرکت می‌کند.
مخروط افکنه، استان ژینژیانگ چین: این عکس در سال 2002 گرفته شده و مساحت آن 56.6 در 61.3 کیلومتر است.
مخروط افکنه معمولا هنگامی تشکیل میشود که جریان آب وارد یک دره شود و به خاطر رسوبات بسیار، معمولا مسیرهای جریان آب گرفته می‌شوند و مثلثی از کانال‌های فعال و غیرفعال ایجاد میشود.
عقب‌نشینی یخچالها در هیمالیا در بوتان: هرچند عکس زیر زیباست، ولی در عین حال نگران‌کننده است، چرا که نشان می‌دهد پدیده گرم شدن آب و هوا، باعث آب شدن تدریجی یخچالها شده است؛ پدیده‌ای که در دهه‌های اخیر آغاز شده است.
گردباد ایزابل: این عکس در سال 2003 از ایستگاه فضایی بین‌المللی گرفته شده كه اندازه بسیار بزرگ این گردباد را نشان می‌دهد. گردبادی که حدود 165 مایل در ساعت، سرعت پیدا کرده بود.
21 آگوست سال 2003، ساحل شرقی گرینلند: در این عکس، محل رسیدن ساحل و دریا منظرهای شبیه فراکتال به خود گرفته است و به نظر می‌رسد دریا ریشه در ساحل دارد.
شفق قطبی: عکس حیرت‌انگیز و شبح‌وار زیر، پدیده‌های طبیعی به نام شفق قطبی را نشان می‌دهد و از شاتل آتلانتیس گرفته شده است.
منظره کسوف کامل از فضا: این عکس در سال 99 و از ایستگاه فضایی «میر» گرفته شده كه سایه ماه را روی زمین نشان می‌دهد. قطر سایه ماه، حدود دو هزار کیلومتر است. این عکس، جزو آخرین عکس‌هایی است که میر گرفته است.
پارک ملی اگمونت، نیوزیلند: آتشفشان اگمونت، آخرین بار در سال 1775 فوران کرد و هم‌اکنون در مرکز یک پارک ملی است و در پیرامون آن را جنگلی به شعاع 9.5 کیلومتر فرا گرفته است.
فوران آتشفشان «اتنا»، اکتبر سال 2001: عکسی که از ایستگاه فضایی بین‌المللی گرفته شده است، فوران آتشفشان «اتنا» در جزیره سیسیل ایتالیا را نشان می‌دهد. در این تصویر، ابرهای خاکستر و غبار به سوی لیبی در حرکتند.
موریتانی: این تصویر شگفت‌انگیز در سال 2000 به وسیله تابش‌سنج‌های انعکاسی و گرمایی و از فضا با پهنای 30 مایلی، از سازه‌ای به نام «richat» در صحرای موریتانی گرفته شده است.
سال‌ها درباره پاسخ این پرسش بحث و مناقشه بود. در آغاز تصور می‌شد این سازه در اثر برخورد یک شهاب‌سنگ به وجود آمده باشد، ولی دانشمندان هیچ شواهدی از سنگ‌هایی که به علت برخورد شهاب، قاعدتا می‌بایست بر اثر گرما و فشار تغییر شکل داده باشند، نیافتند.
اکنون پنداشته میشود که فرسایش عامل ایجاد این منظره شگفت‌آور باشد!
