دوستان مهندس, من تا الان فکر میکردم بلندپروازی یه ویژگیه مخصوص مهندساولی الان اینجا دارم میبینم اینطور نیست
من به شدت بلند پروازم,تاحالا زیاد زمین خوردم ولی نمیدونم چرا ناامید نمیشم
اینقدر هدف دارم توی زندگی که نگو.......
به بعضیاش رسیدم و دارم تلاش میکنم که به بقیه هدف هام هم برسم
وقتی یه عده با تعجب به زندگیت نگاه میکنن و میگن نمیشه به این چیزا برسی بیشتر انگیزه و امید پیدا میکنی
من که اینطوریم و در کنارش خیلی ریسک پذیرم
از زندگی بی هدف متنفرم چون یه دوره خیلی کوتاه این حس بی هدفی رو تجربه کردم ولی برای تمام عمرم بس بود الان جوری شدم که دوستام هم از بعضی تصمیمای من شاخ درمیارن ولی خداییش همیشه خونوادم حامی من بودن و هستن شاید اگه پشتیبانی همیشگی اونا نبود من هم یه بی هدف بودم.
ای ول خیلی از حرفات خوشم اومد! به این می گن یک آدم موفق
مرسی دوست عزیز,منم برات آرزوی موفقیت دارماولا سلام به همه ی بچه های افسرده و غیر افسرده!
دوما ترجیح میدم که به زندگی امیدوار باشم نه ناامید...
سوما که دلخوشیامو الان میگم!
اول درسمو تموم کنم بعد ارشد قبول شم بتونم پدر و مادر گلمو سربلند کنم....
بعدش برم سر کار....بعدشم با یه پسر خوب و گل و آقا ازدواج کنم بعد تا آخر عمر خوشبخت زندگی کنیم
سلام
دلخشویت یه ذره عامه! البته ایرادی هم نداره!
من خودم همیشه دنبال چیزای خاص می گردم! والا چیزایی که در مسیر زندگیم قرار می گیرن
همیشه قابل انتظاره!
خوب شما منظورت اینه که به چیزی فرارتر از عقلت دسترسی داری؟
