leila bagheri
عضو جدید
شبها آغوش تو را گدایی میکنم، هیچکس ندارد، صبحها دست خالی به خانه بازمیگردم.
برای تو می نویسم
- شروع کننده موضوع hilari
- تاریخ شروع
- وضعیت
تو را نمیدانم...اما اولین نگاه من به تو... نه از سر مهر بود ونه در زیرماهتاب...اما روزگار باره و بارها نگاه مارا در هم آمیخت.....تا به تو بیندیشم...و امروز از سر اندیشه و عشق تو را نگریستم....ومن هنوز نمیدانم که ابتدا نگریستم سپس عاشق شدم...یا اینکه در پس عشق به فکر فرو رفتم....
ارا به هاي طوفان بشكن
تا شاپرك ها آسوده رد شن
دستات يه دعوت چشمات يه دنيا
از تو نوازش از من تماشا
گفتم كه بنشين شب سرد وسخته
گفتي نشستن مرگ درخته
گفتم كه از تو چي مونده باقي
گفتي شميم عطر اقاقي
مي گرده دورت باد پريشون
هي شونه هاتو مي بوسه بارون
تو اون اتفاق دم آخري
كه دستام ميگيري مي بري
مياي با آيينه نجاتم بدي
يه پرواز برفي رو يادم بدي
غزاله قلب من گرفتار تو
تشنه چشمه هاي ديدار تو
منو صدا كردي پيدا شدن
خاطره ي آبي دريا شدن
گفتم كه بنشين شب سرد وسخته
گفتي نشستن مرگ درخته
گفتم كه از تو چي مونده باقي
گفتي شميم عطر اقاقي
مي گردد دور باد پريشون
هي شونه هاتو مي بوسه بارون
ارا به هاي طوفان بشكن
تا شاپرك ها آسوده رد شن
دستات يه دعوت چشمات يه دنيا
از تو نوازش از من تماشا
شاعر مونا برزویی
تا شاپرك ها آسوده رد شن
دستات يه دعوت چشمات يه دنيا
از تو نوازش از من تماشا
گفتم كه بنشين شب سرد وسخته
گفتي نشستن مرگ درخته
گفتم كه از تو چي مونده باقي
گفتي شميم عطر اقاقي
مي گرده دورت باد پريشون
هي شونه هاتو مي بوسه بارون
تو اون اتفاق دم آخري
كه دستام ميگيري مي بري
مياي با آيينه نجاتم بدي
يه پرواز برفي رو يادم بدي
غزاله قلب من گرفتار تو
تشنه چشمه هاي ديدار تو
منو صدا كردي پيدا شدن
خاطره ي آبي دريا شدن
گفتم كه بنشين شب سرد وسخته
گفتي نشستن مرگ درخته
گفتم كه از تو چي مونده باقي
گفتي شميم عطر اقاقي
مي گردد دور باد پريشون
هي شونه هاتو مي بوسه بارون
ارا به هاي طوفان بشكن
تا شاپرك ها آسوده رد شن
دستات يه دعوت چشمات يه دنيا
از تو نوازش از من تماشا
شاعر مونا برزویی
سنگینی نگاتو بشکن، فاصله سزای ما نیست، تو بمون واسه همیشه
جدایی حق ما نیست، بودن تو آرزومه، حتی واسه یه لحظه
می میرم بی تو
خوندن من یه بهونست، یه سروده عاشقونست
من برات ترانه میگم، تا بدونی که باهاتم
تو خوده دلیل بودنم، بی تو شب سحر نمی شه
می میرم بی تو
من عشق تو به همه دنیا نمی دم، حتی یادتو به کوه و دریا نمی دم
با تو می مونم واسه همیشه
اگه دنیا بخواد، من و تو تنها می مونیم
واست می میرم، جواب دنیا رو می دم
با تو می مونم واسه همیشه
من عشق تو به همه دنیا نمی دم، حتی یادتو به کوه و دریا نمی دم
با تو می مونم واسه همیشه
خاطرات تو رو چه خوب چه بد، حک می کنم
توی تنهایی یام فقط به تو فکر میکنم
با تو می مونم واسه همیشه...
جدایی حق ما نیست، بودن تو آرزومه، حتی واسه یه لحظه
می میرم بی تو
خوندن من یه بهونست، یه سروده عاشقونست
من برات ترانه میگم، تا بدونی که باهاتم
تو خوده دلیل بودنم، بی تو شب سحر نمی شه
می میرم بی تو
من عشق تو به همه دنیا نمی دم، حتی یادتو به کوه و دریا نمی دم
با تو می مونم واسه همیشه
اگه دنیا بخواد، من و تو تنها می مونیم
واست می میرم، جواب دنیا رو می دم
با تو می مونم واسه همیشه
من عشق تو به همه دنیا نمی دم، حتی یادتو به کوه و دریا نمی دم
با تو می مونم واسه همیشه
خاطرات تو رو چه خوب چه بد، حک می کنم
توی تنهایی یام فقط به تو فکر میکنم
با تو می مونم واسه همیشه...
آيا نامه های مرا می خوانی؟
برای تو می نويسم
برای تو که معنای باران را از ناودانها نمی پرسی و هيچ گاه با
کوهها قهر نمی کنی
برای تو که پنجره را به خاطر ديدن خورشيد دوست داری و به
ياس به خاطر اينکه بوی يار را دارند احترام می گذاری
در تنهائی سرشار از حضور صميمانه تو اينك من اعتراف ميکنم
در اين اتاق ساکت تاريک؛
هر گاه من نگاه تو را شعر می کنم
اگر کلمات همراه من نباشند دلم می پوسد
اگر فرصت نوشتن را از من بگيرند مثل درختی که به شوره زاری
دور تبعيد شده باشد از ريشه خشک می شوم.
اگر کلمات از من بگريزند و من را تنها بگذارند از درون می گدازم
من شب و تنهايی را با کلمات دوست دارم.
برای تو می نويسم
آيا نامه های مرا می خوانی؟
برای تو می نويسم
. برای تو که از همه بهارها به فروردين نزدیکتری
برای تو که از همه شادیهای زندگی به شعف و شادی نزدیکتری.
برای تو که پاييز را نيز دوست داری و زمستان را از خانه ات
نمی راني ...........
عزیزم ، مهربانم جایت بیش از همه در کنارم خالیست ..
ای ساده ترين با من
صدا کن مرا صدای تو خوب است صدای تو سبزينه آن گياه
عجيبی ست که در انتهای صميميت حزن می رويد
روزها می آيند و می روند، ابرها فرو می ريزند و گنجشکها پير
مي شوند .
من يقين دارم که اگر همین امروز پنجره روحم را به سوی صدای
تو باز نکنم، هرگز با پرنده ها همسفر نخواهم شد.
هر شب در اتاق کوچم به يادت فانوسی می سازم و آن به دورترين
ستاره هديه می دهم .
تو از صبح زيباتری و در ابتدای همه دفترهايم طلوع می کنی.
تو از همه خورشيدها بزرگتری
و
در ابتدای همه آه هايم می درخشی
برای تو می نويسم
برای تو که معنای باران را از ناودانها نمی پرسی و هيچ گاه با
کوهها قهر نمی کنی
برای تو که پنجره را به خاطر ديدن خورشيد دوست داری و به
ياس به خاطر اينکه بوی يار را دارند احترام می گذاری
در تنهائی سرشار از حضور صميمانه تو اينك من اعتراف ميکنم
در اين اتاق ساکت تاريک؛
هر گاه من نگاه تو را شعر می کنم
اگر کلمات همراه من نباشند دلم می پوسد
اگر فرصت نوشتن را از من بگيرند مثل درختی که به شوره زاری
دور تبعيد شده باشد از ريشه خشک می شوم.
اگر کلمات از من بگريزند و من را تنها بگذارند از درون می گدازم
من شب و تنهايی را با کلمات دوست دارم.
برای تو می نويسم
آيا نامه های مرا می خوانی؟
برای تو می نويسم
. برای تو که از همه بهارها به فروردين نزدیکتری
برای تو که از همه شادیهای زندگی به شعف و شادی نزدیکتری.
برای تو که پاييز را نيز دوست داری و زمستان را از خانه ات
نمی راني ...........
عزیزم ، مهربانم جایت بیش از همه در کنارم خالیست ..
ای ساده ترين با من
صدا کن مرا صدای تو خوب است صدای تو سبزينه آن گياه
عجيبی ست که در انتهای صميميت حزن می رويد
روزها می آيند و می روند، ابرها فرو می ريزند و گنجشکها پير
مي شوند .
من يقين دارم که اگر همین امروز پنجره روحم را به سوی صدای
تو باز نکنم، هرگز با پرنده ها همسفر نخواهم شد.
هر شب در اتاق کوچم به يادت فانوسی می سازم و آن به دورترين
ستاره هديه می دهم .
تو از صبح زيباتری و در ابتدای همه دفترهايم طلوع می کنی.
تو از همه خورشيدها بزرگتری
و
در ابتدای همه آه هايم می درخشی
گروس عبدالملکیان
دو سال است که می دانم بی قراری چیست ...
درد چیست ...
مهربانی چیست ...
دو سال است که می دانم آواز چیست ...
راز چیست ....
چشمهای تو شناسنامه مرا عوض کردند،
امروز من دو ساله می شوم ....
دو سال است که می دانم بی قراری چیست ...
درد چیست ...
مهربانی چیست ...
دو سال است که می دانم آواز چیست ...
راز چیست ....
چشمهای تو شناسنامه مرا عوض کردند،
امروز من دو ساله می شوم ....
[FONT=times new
roman, times, serif]قاصدک ...[/FONT]
[FONT=times new
roman, times, serif]شعر مرا از بر کن [/FONT]
[FONT=times new
roman, times, serif]بنشین روی نسیمی[/FONT]
[FONT=times new
roman, times, serif]که ز احساس برون می آید[/FONT]
[FONT=times new
roman, times, serif]برو آن گوشه باغ [/FONT]
[FONT=times new
roman, times, serif]سمت آن نرگس مست[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]که ز تنهایی خود دلتنگ است [/FONT]
[FONT=times new
roman, times, serif]و بخوان در گوشش[/FONT]
[FONT=times new
roman, times, serif]و بگو باور کن[/FONT]
[FONT=times new
roman, times, serif]یک نفر یاد تو را [/FONT]
[FONT=times new
roman, times, serif]دمی از دل نبرد ...[/FONT]
roman, times, serif]قاصدک ...[/FONT]
[FONT=times new
roman, times, serif]شعر مرا از بر کن [/FONT]
[FONT=times new
roman, times, serif]بنشین روی نسیمی[/FONT]
[FONT=times new
roman, times, serif]که ز احساس برون می آید[/FONT]
[FONT=times new
roman, times, serif]برو آن گوشه باغ [/FONT]
[FONT=times new
roman, times, serif]سمت آن نرگس مست[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]که ز تنهایی خود دلتنگ است [/FONT]
[FONT=times new
roman, times, serif]و بخوان در گوشش[/FONT]
[FONT=times new
roman, times, serif]و بگو باور کن[/FONT]
[FONT=times new
roman, times, serif]یک نفر یاد تو را [/FONT]
[FONT=times new
roman, times, serif]دمی از دل نبرد ...[/FONT]
م.سنام
عضو جدید
اگه گفته بشه که دو راه داری
زنده موندن و زندگی کردن
زندگی در تنهایی غربت و غم
زندگی و نفسه های سخت
تلخی ها و ناجوانمردی ها
زندگی با روزگار بی وفا
و راه دیگر
مردن
پایانی بر تمام آرزوهای دست نیافتنی
پایانی بر درد و رنج و غم
فرار از بی وفایان
فرار از دست روزگار
رهایی از سیاهی و تاریکی ها
فرار از تنهایی
کدام راه رو انتخاب می کنی دوست من؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
قبله من
چه قدر ساده و آرام،
چه قدر صبور و صميمي،
تو در من آميختي.
باور کن تو را در اولين نماز نخوانده جستجو کردم
که هنوز به قنوت گريه نرسيده سلامم دادي.
بعد...
من ماندم و دستان پر دعايي
که به آسمان پر استجابت چشمانت آويخته شد.
اصلا بيا و تو بگو...
تو بگو کدامين سو قبله ي من است!؟
چه قدر ساده و آرام،
چه قدر صبور و صميمي،
تو در من آميختي.
باور کن تو را در اولين نماز نخوانده جستجو کردم
که هنوز به قنوت گريه نرسيده سلامم دادي.
بعد...
من ماندم و دستان پر دعايي
که به آسمان پر استجابت چشمانت آويخته شد.
اصلا بيا و تو بگو...
تو بگو کدامين سو قبله ي من است!؟
[FONT=tahoma, new york, times,
serif]باز با من سخن از عشق بگو[/FONT]
[FONT=tahoma, new york, times,
serif]
ای سرا پا همه خوبی و وفا
به خدا محتاجم من
چو ماهی که ز دریا دور است
و شن گرم کنار ساحل
پیکرش را گور است ...
من تو را موج امید و وفا میخواهم
تو به من نزدیکی
مثل خورشید به گل
مثل تصویر به آب
مثل آواز قدم های دو همراه به پل
من تو را چون عطش کوه به یک جرعه طنین می خواهم
[/FONT]
[FONT=tahoma, new york, times,
serif]من تورا مست و رها،[/FONT]
[FONT=tahoma, new york, times,
serif] همچو یک تکه ی ابر،[/FONT]
[FONT=tahoma, new york, times,
serif] مثل ذرات هوا می خواهم
من تو را ای نابترین شعر زمان،
من تو را ای روشنگر جان،
از سرا پرده ی دل تا نهان خانه ی جان می خواهم
باز با من سخن از عشق بگو.[/FONT]
serif]باز با من سخن از عشق بگو[/FONT]
[FONT=tahoma, new york, times,
serif]
ای سرا پا همه خوبی و وفا
به خدا محتاجم من
چو ماهی که ز دریا دور است
و شن گرم کنار ساحل
پیکرش را گور است ...
من تو را موج امید و وفا میخواهم
تو به من نزدیکی
مثل خورشید به گل
مثل تصویر به آب
مثل آواز قدم های دو همراه به پل
من تو را چون عطش کوه به یک جرعه طنین می خواهم
[/FONT]
[FONT=tahoma, new york, times,
serif]من تورا مست و رها،[/FONT]
[FONT=tahoma, new york, times,
serif] همچو یک تکه ی ابر،[/FONT]
[FONT=tahoma, new york, times,
serif] مثل ذرات هوا می خواهم
من تو را ای نابترین شعر زمان،
من تو را ای روشنگر جان،
از سرا پرده ی دل تا نهان خانه ی جان می خواهم
باز با من سخن از عشق بگو.[/FONT]
بنال ای دل که عشاق بی قرارند
بنال ای دل که نالان ، دلان بی قرارند
بنال ای دل اگرچه ناله هایت بی صدا هست
بنال شاید که عشقت در دل او نیز اثر کرد
بنال کز نالیدنت عالم بنالد
بنال شاید خدا بر روزگارت یک نظر کرد
بنال ای دلم از اینهمه ظاهر فریبی
بنال که بجز جورو جفا چیزی ندیدی
بنال که بدانم نالیدنت از چه دردیست
بنال ای دل که درددت از بی هم زبانیست
بنال که ناله ات از هجر و د‌وریست
که تو در کنار یاری و گویی که او نیست
بنال که بدانی گر زعشق تو بداند
بگذارد و رود ، دیگر نماند
بنال که اگر هم رازت نگویی
دیر یا زود باید کنی فکر جدایی
بنال ای دل که روزگارت نالیدنی است
چه گویی و نگویی او رفتنی است
بنال ای دل ، بنال ای دل که بدانم
که هرچه کرده ای اخر بر آب است
بـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــر آب اســــــــــــــــــــــــــــت تمام حاصل عمرم
بنال ای دل که نالان ، دلان بی قرارند
بنال ای دل اگرچه ناله هایت بی صدا هست
بنال شاید که عشقت در دل او نیز اثر کرد
بنال کز نالیدنت عالم بنالد
بنال شاید خدا بر روزگارت یک نظر کرد
بنال ای دلم از اینهمه ظاهر فریبی
بنال که بجز جورو جفا چیزی ندیدی
بنال که بدانم نالیدنت از چه دردیست
بنال ای دل که درددت از بی هم زبانیست
بنال که ناله ات از هجر و د‌وریست
که تو در کنار یاری و گویی که او نیست
بنال که بدانی گر زعشق تو بداند
بگذارد و رود ، دیگر نماند
بنال که اگر هم رازت نگویی
دیر یا زود باید کنی فکر جدایی
بنال ای دل که روزگارت نالیدنی است
چه گویی و نگویی او رفتنی است
بنال ای دل ، بنال ای دل که بدانم
که هرچه کرده ای اخر بر آب است
بـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــر آب اســــــــــــــــــــــــــــت تمام حاصل عمرم
گلابتون
مدیر بازنشسته
ببین ماه من ..!
قرار نیست که قرار هایمان را بگذاریم بر بی قراری های من ..؟
مگر قرار نبود تو ماه ِ تمام ِ من باشی و ..
من پر ِ پرواز ِ تو ..؟
مگر زمزمه هر روزت نبود ..
ای ستاره ی شبای مشرقی پر پرواز منو ازم نگیر ..؟
و من قول دادم تا همیشه پر پروازت بمانم ..؟
مگر غیر از این است که ..
من ماه تمام را در تو معنا کردم ..
و تو ماه ِ تمام ِ من شدی ..!
پس چرا هرچه بیشتر می رویم کمتر می رسیم ..!
تو ماه ِ تمام ِ من نیستی ..؟!
یا من پر ِ پرواز ِ تو ..؟!
قرار نیست که قرار هایمان را بگذاریم بر بی قراری های من ..؟
مگر قرار نبود تو ماه ِ تمام ِ من باشی و ..
من پر ِ پرواز ِ تو ..؟
مگر زمزمه هر روزت نبود ..
ای ستاره ی شبای مشرقی پر پرواز منو ازم نگیر ..؟
و من قول دادم تا همیشه پر پروازت بمانم ..؟
مگر غیر از این است که ..
من ماه تمام را در تو معنا کردم ..
و تو ماه ِ تمام ِ من شدی ..!
پس چرا هرچه بیشتر می رویم کمتر می رسیم ..!
تو ماه ِ تمام ِ من نیستی ..؟!
یا من پر ِ پرواز ِ تو ..؟!
یه روزی رفتم که رفتم رو واست خونده بودم
اون زمان هم به خدا تو کار دل مونده بودم
یه دل اینجا، یه دل اونجا، اشک حسرت توی چشمام
من عزیزم راه دوره دل من سنگ صبوره،
زندگی اینجوری خواسته سرنوشت ها جورواجوره،
دلم آروم نداره، دلم آروم نداره
تا میگم غصه نخور دست به زاری میذاره
من عزیزم راه دوره دل من سنگ صبوره،
زندگی اینجوری خواسته سرنوشت ها جورواجوره
گر چه از جمله عزیزان خودم جدا میشم
باز میرم به سوی او اگر نرم تنها میشم
یه دل اینجا، یه دل اونجا اشک حسرت توی چشمام
دل تا بی تاب نشده اشکها سیلاب نشده
خداحافظ خداحافظ
وقتی دل بد میاره گریه حاصل نداره
خداحافظ خداحافظ...
اون زمان هم به خدا تو کار دل مونده بودم
یه دل اینجا، یه دل اونجا، اشک حسرت توی چشمام
من عزیزم راه دوره دل من سنگ صبوره،
زندگی اینجوری خواسته سرنوشت ها جورواجوره،
دلم آروم نداره، دلم آروم نداره
تا میگم غصه نخور دست به زاری میذاره
من عزیزم راه دوره دل من سنگ صبوره،
زندگی اینجوری خواسته سرنوشت ها جورواجوره
گر چه از جمله عزیزان خودم جدا میشم
باز میرم به سوی او اگر نرم تنها میشم
یه دل اینجا، یه دل اونجا اشک حسرت توی چشمام
دل تا بی تاب نشده اشکها سیلاب نشده
خداحافظ خداحافظ
وقتی دل بد میاره گریه حاصل نداره
خداحافظ خداحافظ...
خورشیدم باش........
خورشیدم باش........
اگه دلت خواست خورشیدم باش / اگه دلت خواست مهتابم شو /
شبا که خوابی آروم آروم / اگه دلت خواست بی تابم شو /
اگه دلت خواست آغازم باش / اگه دلت خواست آهنگم کن /
تو که نباشی خیلی تنهام / اگه دلت خواست دلتنگم کن / تو که نباشی دلگیرم خاموش و تنها عشق من / تو که نباشی می میرم از دست دنیا عشق من /
تو که نباشی دلتنگم آه از بی کسی تنهایی /
تو که نباشی وای از من باشد گریه ها عشق من / اگه دلت خواست داغم کن با حرم لبهات عشق من /
اگه دلت خواست خوابم کن با فکر فردات عشق من /
تو که نباشی تاریکم تنهای تنها بی رویا /
تو که نباشی می سوزم با یادت اینجا عشق من / همین که هستی آرومم /
همین که گرمه با تو دستم / همین که با من هرجا هستی /
همین که با تو هر جا هستم
خورشیدم باش........
اگه دلت خواست خورشیدم باش / اگه دلت خواست مهتابم شو /
شبا که خوابی آروم آروم / اگه دلت خواست بی تابم شو /
اگه دلت خواست آغازم باش / اگه دلت خواست آهنگم کن /
تو که نباشی خیلی تنهام / اگه دلت خواست دلتنگم کن / تو که نباشی دلگیرم خاموش و تنها عشق من / تو که نباشی می میرم از دست دنیا عشق من /
تو که نباشی دلتنگم آه از بی کسی تنهایی /
تو که نباشی وای از من باشد گریه ها عشق من / اگه دلت خواست داغم کن با حرم لبهات عشق من /
اگه دلت خواست خوابم کن با فکر فردات عشق من /
تو که نباشی تاریکم تنهای تنها بی رویا /
تو که نباشی می سوزم با یادت اینجا عشق من / همین که هستی آرومم /
همین که گرمه با تو دستم / همین که با من هرجا هستی /
همین که با تو هر جا هستم
خدارو چه ديدي شايد با تو باشم
شايد با نگاهت از اين غم رها شم
خدارو چه ديدي شايد غصه رد شد
دلم راه و رسم اين عشق و بلد شد
هنوز بيقرارم به ياد نگاهت
نشستم تو بارون بازم چشم به راهت
خدارو چه ديدي تو شايد بموني
شايد غصه هامو تو چشمام بخوني
خدارو چه ديدي شايد دلسپردي
شايد عشقمونو تو از ياد نبردي
هنوز بيقرارم به ياد نگاهت
نشستم تو بارون بازم چشم به راهت
تو ترسي نداري از عشق و جدايي
ميخواي پر بگيري به سمت رهايي
براي تو موندن دليلي نداره
برات حرف رفتن شده راه چاره
خدارو چه ديدي تو شايد بموني
شايد غصه هامو تو چشمام بخوني
خدارو چه ديدي شايد دلسپردي
شايد عشقمونو تو از ياد نبردي
شايد با نگاهت از اين غم رها شم
خدارو چه ديدي شايد غصه رد شد
دلم راه و رسم اين عشق و بلد شد
هنوز بيقرارم به ياد نگاهت
نشستم تو بارون بازم چشم به راهت
خدارو چه ديدي تو شايد بموني
شايد غصه هامو تو چشمام بخوني
خدارو چه ديدي شايد دلسپردي
شايد عشقمونو تو از ياد نبردي
هنوز بيقرارم به ياد نگاهت
نشستم تو بارون بازم چشم به راهت
تو ترسي نداري از عشق و جدايي
ميخواي پر بگيري به سمت رهايي
براي تو موندن دليلي نداره
برات حرف رفتن شده راه چاره
خدارو چه ديدي تو شايد بموني
شايد غصه هامو تو چشمام بخوني
خدارو چه ديدي شايد دلسپردي
شايد عشقمونو تو از ياد نبردي
بر برگ سفيدي به سفيدي قلب پاك مهربانت
نقاشي كن عكس خورشيد را
و در پشت پنجره سرد تنهاييم بگذار
تا كه بر من بتابد
و روح يخ بسته ام را حرارتي جاودانه بخشد
بر برگ سفيدي به سفيدي قلب پاك مهربانت
نقاشي كن امواج آبي دريا را
تا ماهي كوچك قلبم
در آن آرامش آبي
از حس بي تابي رها گردد
نقاشي كن عكس چابك عشق را
تا مرا ببرد
ببرد به
آنجايي كه فقط تو باشي و من باشم و عشق و نور
برايم نقاشي كن
نم نم باران را
تا شوره زار خشك دل تنگي ام
دشتي سرسبز گردد آشيان شقايق ها
نقاشي كن سايه بان امنيت را
تا در زير آن ببافم فرشي از جنس آرامش
و بنشينم
بنشينم در انتظار تو
بر برگ سفيدي به سفيدي قلب پاك مهربانت
نقاشي كن عكس خوشبختي را
و بر ديوار زندگي ام بياويز
نقاشي كن كوهي بلند را
تا بر قله آن كوه بلند
در گوش آسمان بخوانم
كه آه .....
من چقدر خوشبختم
خوشبخت
نقاشي كن عكس خورشيد را
و در پشت پنجره تنهايي ام بگذار
تا بر من بتابد
و روح يخ بسته ام را
حرارتي جاودانه بخشد
نقاشي كن كوهي بلند را
تا بر قله آن كوه بلند
در گوش آسمان بخوانم
نقاشي كن عكس خورشيد را
كوهي بلند را
و اسب چابك عشق را
تا مرا ببرد
ببرد به آنجا كه
فقط عشق و نور باشد و تو باشي و من باشم...
نقاشي كن عكس خورشيد را
و در پشت پنجره سرد تنهاييم بگذار
تا كه بر من بتابد
و روح يخ بسته ام را حرارتي جاودانه بخشد
بر برگ سفيدي به سفيدي قلب پاك مهربانت
نقاشي كن امواج آبي دريا را
تا ماهي كوچك قلبم
در آن آرامش آبي
از حس بي تابي رها گردد
نقاشي كن عكس چابك عشق را
تا مرا ببرد
ببرد به
آنجايي كه فقط تو باشي و من باشم و عشق و نور
برايم نقاشي كن
نم نم باران را
تا شوره زار خشك دل تنگي ام
دشتي سرسبز گردد آشيان شقايق ها
نقاشي كن سايه بان امنيت را
تا در زير آن ببافم فرشي از جنس آرامش
و بنشينم
بنشينم در انتظار تو
بر برگ سفيدي به سفيدي قلب پاك مهربانت
نقاشي كن عكس خوشبختي را
و بر ديوار زندگي ام بياويز
نقاشي كن كوهي بلند را
تا بر قله آن كوه بلند
در گوش آسمان بخوانم
كه آه .....
من چقدر خوشبختم
خوشبخت
نقاشي كن عكس خورشيد را
و در پشت پنجره تنهايي ام بگذار
تا بر من بتابد
و روح يخ بسته ام را
حرارتي جاودانه بخشد
نقاشي كن كوهي بلند را
تا بر قله آن كوه بلند
در گوش آسمان بخوانم
نقاشي كن عكس خورشيد را
كوهي بلند را
و اسب چابك عشق را
تا مرا ببرد
ببرد به آنجا كه
فقط عشق و نور باشد و تو باشي و من باشم...
کدامین دست جز دست تو غم ریزد به کام من
چرا شد قرعه ی محنت به نام من
که حتی نیمه شبها اشک غم ریزم به پای تو
به امید صفای تو ....به امید دوای تو....
خدایا عاصی و خسته به درگاه تو رو کردم
نماز عشق را آخر به خون دل وضو کردم
دلم دیگر به جان آمد در این شب های تنهایی
بیا بشنو تو فریادی که پنهان در گلو کردم
بگو هرگز سفر کردی سفر با چشم تر کردی؟
کسی را بدرقه با اشک تو با خون جگر کردی ؟
ز شهر آرزوهایت به ناکامی گذر کردی؟
گل امید تو پرپر به خاک رهگذر کردی؟
چرا شد قرعه ی محنت به نام من
که حتی نیمه شبها اشک غم ریزم به پای تو
به امید صفای تو ....به امید دوای تو....
خدایا عاصی و خسته به درگاه تو رو کردم
نماز عشق را آخر به خون دل وضو کردم
دلم دیگر به جان آمد در این شب های تنهایی
بیا بشنو تو فریادی که پنهان در گلو کردم
بگو هرگز سفر کردی سفر با چشم تر کردی؟
کسی را بدرقه با اشک تو با خون جگر کردی ؟
ز شهر آرزوهایت به ناکامی گذر کردی؟
گل امید تو پرپر به خاک رهگذر کردی؟
باران، قصيده واري،
- غمناك -
آغاز كرده بود.
مي خواند و باز مي خواند،
بغض هزار ساله ي درونش را
انگار مي گشود
اندوه زاست زاري خاموش!
ناگفتني است...
اين همه غم؟!
ناشنيدني است!
***
پرسيدم اين نواي حزين در عزاي كيست؟
گفتند: اگر تو نيز،
از اوج بنگري
- غمناك -
آغاز كرده بود.
مي خواند و باز مي خواند،
بغض هزار ساله ي درونش را
انگار مي گشود
اندوه زاست زاري خاموش!
ناگفتني است...
اين همه غم؟!
ناشنيدني است!
***
پرسيدم اين نواي حزين در عزاي كيست؟
گفتند: اگر تو نيز،
از اوج بنگري
خواهي هزار بار از اوج تلخ تر گريست!
تو مرا دزدیدی...
تو مرا دزدیدی...
بی خوابی
تو مرا دزدیدی،
تو مرا رنگ زدی.
تو مرا سایه زدی.
تو مرا شکل دری،
رو به دریا کردی.
تو مرا،
عاشق رویا کردی.
و شدی رویایی،
که ببینم هر شب،
تا سحر خواب تو را.
نکند،
شب ما سر برسد،
و سحر دور کند، دستهای ما را!؟
نکند،
خواب مرا،
بپراند دستی!؟
نکند،
خواب نبینم یک شب!؟
نکند،
.....
نمی آیی امشب؟!!
وای از این بی خوابی...
تو مرا دزدیدی...
بی خوابی
تو مرا دزدیدی،
تو مرا رنگ زدی.
تو مرا سایه زدی.
تو مرا شکل دری،
رو به دریا کردی.
تو مرا،
عاشق رویا کردی.
و شدی رویایی،
که ببینم هر شب،
تا سحر خواب تو را.
نکند،
شب ما سر برسد،
و سحر دور کند، دستهای ما را!؟
نکند،
خواب مرا،
بپراند دستی!؟
نکند،
خواب نبینم یک شب!؟
نکند،
.....
نمی آیی امشب؟!!
وای از این بی خوابی...
- وضعیت