hsnkhaki
عضو جدید
جواب
جواب
سلام
این طور که از بحث های آخر پیداست داره بحث به بیراه می ره! ولی من بازم در راستای فروم جواب می دم:
اول باید حواسمون باشه که اسلام واقعی مشکلی نداره و مشکل از ماهاست که اسلام قلابی بعضی جاها داریم!
دوم اگه کسی گناهی می کنه و بعد ناراحت میشه و حداقل به گناهش فکر می کنه و پیش خودش ازش پشیمون میشه (ولو دوباره انجامش بده) این یعنی به اثر بد گناه اعتقاد داره و حتما به یه دینی --حالا آسمونی (اسلام، مسیح ...) یا زمینی (بودا، هندو یا حتی وجدان خودمون)-- اعتقاد داره. برای درک این حالتها بهترین راهش رجوع به خودمونه که بعضی گناه ها رو هر چه فدر کوچک ولی بعضی وقتا انجامش می دیم. البته این جور که از دوست طراح بحث مشخصه منظورشون این حالت نیست.
پس حالت سوم: یعنی طرف بعد از گناهش اون رو توجیه می کنه! یعنی مثلا شراب می خوره ولی بعدش شراب خوردن رو نوعی دوا برای درد کلیه اش معرفی می کنه و ادامه میده!
خوب این آدما دو دسته اند:
یه عده واقعا اطلاعات دینی کاملی نسبت به اون موضوع ندارند و اگر شما آشناشون کنی دست از کارشون بر می دارن و حتما شما رو هم دعا می کنن.
و عده دوم کسانی هستن که به تمام ابعاد اسلام اعقاد ندارن! برای درکش این داستان رو ببین:
می گن همه ی مداح های قم نزدیک محرم که شده بوده می رن خونه ی آقای بروجردی برای عرض ارادت. آقا بعد از صحبت ها ازشون می پرسه: آقایون شما مقلد کی هستید؟ همه مداح ها با احترام خاصی می گن شما حاج آقا. بعد آقا ازشون می خواد که اگه مقلد من هستید من این نوع عزاداری همراه با یک سری اغراق گویی ها درست نمی دونم. این جا بود که یکی از مداح ها بلند میشه و میگه: آقا ما 355 روز سال رو از شما تقلید می کنیم و 10 روز محرم رو از خودمون!!!!
فکر می کنم این مداح از همون جنس. یعنی این دسته از آدم ها کل اسلام رو قبول دارن اما به خاطر رایج شدن اسلام قلابی توی کشور فکر می کنن به جزییات اسلام ایرداتی وارده و سعی می کنن با توجیهات از جنس کلاه شرعی کارشون رو توجیه کنن.
حالا چاره ی کار برای این آدما: از نظر من باید اول خودمون با اسلام واقعی آشنا شیم و سعی کنیم خودمون رو درست کنیم و بعد با استدلال های دقیق (بیشتر با قرآن) طرف مقابل رو به اسلام واقعی نزدیکش کنیم. و اگر که باز هم جواب نداد احتمالا این شخص مصداق کر و کوران دل است.
خدا هممون رو به راه راست هدایت برفرماید
جواب
سلام
این طور که از بحث های آخر پیداست داره بحث به بیراه می ره! ولی من بازم در راستای فروم جواب می دم:
اول باید حواسمون باشه که اسلام واقعی مشکلی نداره و مشکل از ماهاست که اسلام قلابی بعضی جاها داریم!
دوم اگه کسی گناهی می کنه و بعد ناراحت میشه و حداقل به گناهش فکر می کنه و پیش خودش ازش پشیمون میشه (ولو دوباره انجامش بده) این یعنی به اثر بد گناه اعتقاد داره و حتما به یه دینی --حالا آسمونی (اسلام، مسیح ...) یا زمینی (بودا، هندو یا حتی وجدان خودمون)-- اعتقاد داره. برای درک این حالتها بهترین راهش رجوع به خودمونه که بعضی گناه ها رو هر چه فدر کوچک ولی بعضی وقتا انجامش می دیم. البته این جور که از دوست طراح بحث مشخصه منظورشون این حالت نیست.
پس حالت سوم: یعنی طرف بعد از گناهش اون رو توجیه می کنه! یعنی مثلا شراب می خوره ولی بعدش شراب خوردن رو نوعی دوا برای درد کلیه اش معرفی می کنه و ادامه میده!
خوب این آدما دو دسته اند:
یه عده واقعا اطلاعات دینی کاملی نسبت به اون موضوع ندارند و اگر شما آشناشون کنی دست از کارشون بر می دارن و حتما شما رو هم دعا می کنن.
و عده دوم کسانی هستن که به تمام ابعاد اسلام اعقاد ندارن! برای درکش این داستان رو ببین:
می گن همه ی مداح های قم نزدیک محرم که شده بوده می رن خونه ی آقای بروجردی برای عرض ارادت. آقا بعد از صحبت ها ازشون می پرسه: آقایون شما مقلد کی هستید؟ همه مداح ها با احترام خاصی می گن شما حاج آقا. بعد آقا ازشون می خواد که اگه مقلد من هستید من این نوع عزاداری همراه با یک سری اغراق گویی ها درست نمی دونم. این جا بود که یکی از مداح ها بلند میشه و میگه: آقا ما 355 روز سال رو از شما تقلید می کنیم و 10 روز محرم رو از خودمون!!!!
فکر می کنم این مداح از همون جنس. یعنی این دسته از آدم ها کل اسلام رو قبول دارن اما به خاطر رایج شدن اسلام قلابی توی کشور فکر می کنن به جزییات اسلام ایرداتی وارده و سعی می کنن با توجیهات از جنس کلاه شرعی کارشون رو توجیه کنن.
حالا چاره ی کار برای این آدما: از نظر من باید اول خودمون با اسلام واقعی آشنا شیم و سعی کنیم خودمون رو درست کنیم و بعد با استدلال های دقیق (بیشتر با قرآن) طرف مقابل رو به اسلام واقعی نزدیکش کنیم. و اگر که باز هم جواب نداد احتمالا این شخص مصداق کر و کوران دل است.
خدا هممون رو به راه راست هدایت برفرماید