فقط آقایون تحت هیچ شرایطی اگه این اتفاق واسه نامزدشون بیفته قبولش نمیکنن دیگه و ترکش میکنن !!!................
توی خانوما هم ی تعداد محدودی اینطورین !
من خیلی سعی کردم این جمله رو بفهمم و برداشت آخرم هم این بود که فقط آقایون نامزدشون رو توی این شرایط ترک میکنن ( به هر حال جمله سختی بود ، شرمنده اگه اشتباه متوجه شدم )
ولی به نظر من کاملا برعکسه ... نه به خاطر اینکه خودم پسر هستم ( دلیل دارم )
اگر به این نگاه کنیم که یه دختر و یه پسر برای چی با هم میمونن شاید یکی از مهمترین نکات این باشه که معمولا ( نه همیشه ) دختر ها نیاز دارن یه نفر از اونها مراقبت کنه و به قول خودمون هواشون رو داشته باشه
ولی پسر ها این نیاز رو کمتر دارن و اون مقدار کم هم به صورت احساسی هستش نه جسمی ... پسر ها بیشتر علاقه دارن تا مراقبت کنن و دوست دارن قدرت و مردونگیشون رو به طرف مقابلشون نشون بدن ...
وقتی یه همچین اتفاقی برای نامزد یه دختر میفته ، اون پسر دیگه نمیتونه این نیاز دختر رو برطرف کنه به همین دلیل خیلی وقت ها اون دختر یا نامزدی رو به هم میزنه یا اگر هم بمونه فقط از سر دلسوزی میمونه نه عشق
ولی وقتی برای نامزد یه پسر این اتفاق بیفته ، اون دختر حتی بیشتر از قبل میتونه نیاز های احساسی اون پسر رو برآورده کنه و خود اون پسر هم در این شرایط احساس مسئولیت بیشتری میکنه و احساس میکنه هر طور که شده ( طبق غریزه خودش ) باید مراقب اون دختر باشه .
من به عنوان یه پسر میگم ، به شخصه علاقه ای به ازدواج ندارم ( حداقل فعلا ) ولی اگر یه زمانی یه دوست دختر داشته باشم و برای دوست دخترم یه همچین اتفاقی بیفته شاید حتی باهاش ازدواج کنم !