اهميت فرآيند FCC
فرآيند FCC يك فرآيند كراكينگ كاتاليستي جهت كراكينگ برشهاي سنگين نفت میباشد. اولين واحد FCC در ايران در سال 1330 در پالايشگاه آبادان ساخته شد. احداث واحدهايFCC جهت حل مشكل بنزين كشور ضروري ميباشد. چندين واحدFCC قرار است در پالايشگاهها احداث گردد. ظرفيت واحدهايFCC بين 8000-200000 BPD ميباشد.تكنولوژي واحدهاي FCC متعلق به UOP،KBR،SHELL،AXENS ،LUMMUS،SWEC ميباشد. و تكنولوژي فعلي FCC مبتني بر سيستم راكتورRISER ميباشد.در واحدهاي فعلي FCC علاوه بر توليد بنزين به توليد پروپيلن اهميت داده ميشود.
فرآيند FCC
فرآيند FCC فرآيندي است با تكنولوژي پيچيده كه براي ارتقا مواد سنگين نفتي ((Up Grading كاربرد دارد اين فرآيند جهت كراكينگ برشهاي سنگين هيدروكربني بكار برده ميشود. فرآيند FCC، يكي از مهمترين فرآيندهاي پالايشگاهي است كه هدف عمده آن، تبديل برشهاي سنگين و كم ارزش نفتي به فرآوردههاي با ارزش و سبك است. خوراك اين واحد نفت گاز حاصل از برج خلاء است و محصولات آن گازهاي سبك، بنزين، گازوييل سبك و سنگين است.
عملكرد واحد FCC تبديل اجزاي سنگين نفت به محصولات با ارزش همانند بنزين، فرآوردههاي ميان تقطير و الفينهاي سبك ميباشد. واحد FCC داراي دو واحد كليدي راكتور و احيا كننده ميباشد. در راكتور، كاتاليست داغ احيا شده با خوراك نفت بمنظور انجام واكنش شكست كاتاليستي تماس داده ميشود. واكنشهاي كراكينگ كاتاليستي گرماگير هستند و گرماي لازم معمولاً توسط مرحله احيا كه در آن ككهاي تشكيل شده روي كاتاليست سوزانده ميشود، تامين ميگردد. در بخش واكنش، خوراك نخست پيشگرم ميشود و بصورت قطرات ريز وارد راكتور ميشود و با كاتاليست فعال در تماس قرار گرفته و واكنش ميدهد. واكنشها در بخش رايزر انجام ميشود و حجم گاز به مقدار زيادي افزايش مييابد. اين فاز گاز شامل خوراك و محصولات واكنش است و جريان بوجود آمده ذرات كاتاليست را به سمت بالاي راكتور حمل مينمايد. در اين مرحله واكنشها كامل ميشوند و محصولات گازي و كاتاليست وارد سيكلون شده از يكديگر جدا ميشوند. كاتاليستها به بخش احيا حمل ميشوند و پس از احيا به راكتور باز ميگردند. بطور منظم كاتاليست تازه به سيستم تزريق ميشود تا مقداري از كاتاليست را كه در اثر اصطكاك و يا سايش ذرات كاتاليست از دست رفته جبران نمايند. بدين ترتيب بدست آوردن ميزان كك تشكيل شده براي بدست آوردن گرماي توليد شده در مرحله احيا و بطور كلي موازنه انرژي سيستم از اهميت ويژهاي برخوردار است.
عليرغم همه فوائد موجود در اين فرايند، تجزيه و تحليل و کنترل فرايند FCC يكي از مشكلات جدي در راستاي گسترش اين واحد بشمار ميرود كه ميتوان دلايل آن را بطور خلاصه بصورت زير برشمرد.
1- پيچيدگي زياد و ناشناخته بودن هيدروديناميك سيستم
2- سينتيك پيچيده واكنشهاي شكست كاتاليستي و سوزاندن كك
3- ارتباط تنگاتنگ بين عملكرد راكتور رايزر و بازيابي و تاثير خروجيهاي هر يك از اين واحدها روي ديگري
4- محدوديتهاي عملياتي فراوان
فرآيند FCC يك فرآيند كراكينگ كاتاليستي جهت كراكينگ برشهاي سنگين نفت میباشد. اولين واحد FCC در ايران در سال 1330 در پالايشگاه آبادان ساخته شد. احداث واحدهايFCC جهت حل مشكل بنزين كشور ضروري ميباشد. چندين واحدFCC قرار است در پالايشگاهها احداث گردد. ظرفيت واحدهايFCC بين 8000-200000 BPD ميباشد.تكنولوژي واحدهاي FCC متعلق به UOP،KBR،SHELL،AXENS ،LUMMUS،SWEC ميباشد. و تكنولوژي فعلي FCC مبتني بر سيستم راكتورRISER ميباشد.در واحدهاي فعلي FCC علاوه بر توليد بنزين به توليد پروپيلن اهميت داده ميشود.
فرآيند FCC
فرآيند FCC فرآيندي است با تكنولوژي پيچيده كه براي ارتقا مواد سنگين نفتي ((Up Grading كاربرد دارد اين فرآيند جهت كراكينگ برشهاي سنگين هيدروكربني بكار برده ميشود. فرآيند FCC، يكي از مهمترين فرآيندهاي پالايشگاهي است كه هدف عمده آن، تبديل برشهاي سنگين و كم ارزش نفتي به فرآوردههاي با ارزش و سبك است. خوراك اين واحد نفت گاز حاصل از برج خلاء است و محصولات آن گازهاي سبك، بنزين، گازوييل سبك و سنگين است.
عملكرد واحد FCC تبديل اجزاي سنگين نفت به محصولات با ارزش همانند بنزين، فرآوردههاي ميان تقطير و الفينهاي سبك ميباشد. واحد FCC داراي دو واحد كليدي راكتور و احيا كننده ميباشد. در راكتور، كاتاليست داغ احيا شده با خوراك نفت بمنظور انجام واكنش شكست كاتاليستي تماس داده ميشود. واكنشهاي كراكينگ كاتاليستي گرماگير هستند و گرماي لازم معمولاً توسط مرحله احيا كه در آن ككهاي تشكيل شده روي كاتاليست سوزانده ميشود، تامين ميگردد. در بخش واكنش، خوراك نخست پيشگرم ميشود و بصورت قطرات ريز وارد راكتور ميشود و با كاتاليست فعال در تماس قرار گرفته و واكنش ميدهد. واكنشها در بخش رايزر انجام ميشود و حجم گاز به مقدار زيادي افزايش مييابد. اين فاز گاز شامل خوراك و محصولات واكنش است و جريان بوجود آمده ذرات كاتاليست را به سمت بالاي راكتور حمل مينمايد. در اين مرحله واكنشها كامل ميشوند و محصولات گازي و كاتاليست وارد سيكلون شده از يكديگر جدا ميشوند. كاتاليستها به بخش احيا حمل ميشوند و پس از احيا به راكتور باز ميگردند. بطور منظم كاتاليست تازه به سيستم تزريق ميشود تا مقداري از كاتاليست را كه در اثر اصطكاك و يا سايش ذرات كاتاليست از دست رفته جبران نمايند. بدين ترتيب بدست آوردن ميزان كك تشكيل شده براي بدست آوردن گرماي توليد شده در مرحله احيا و بطور كلي موازنه انرژي سيستم از اهميت ويژهاي برخوردار است.
عليرغم همه فوائد موجود در اين فرايند، تجزيه و تحليل و کنترل فرايند FCC يكي از مشكلات جدي در راستاي گسترش اين واحد بشمار ميرود كه ميتوان دلايل آن را بطور خلاصه بصورت زير برشمرد.
1- پيچيدگي زياد و ناشناخته بودن هيدروديناميك سيستم
2- سينتيك پيچيده واكنشهاي شكست كاتاليستي و سوزاندن كك
3- ارتباط تنگاتنگ بين عملكرد راكتور رايزر و بازيابي و تاثير خروجيهاي هر يك از اين واحدها روي ديگري
4- محدوديتهاي عملياتي فراوان