از خواص ميوه ها و گیاهان بيشتر بدانيم
- شروع کننده موضوع گلابتون
- تاریخ شروع
گلابتون
مدیر بازنشسته
گیلاس و آلبالو ، دارویی برای درد مفاصل و نقرس
گیلاس و آلبالو ، دارویی برای درد مفاصل و نقرس
دوستان گرامی با توجه به فصل تابستان و میوه های این فصل ، سعی کرده ام تا جایی که ممکن است از کتاب های مختلف و سایت های دیگر استفاده کنم و مطلب کاملی را در مورد خواص غذایی آلبالو و گیلاس به شما ارائه دهم .
امیدوارم با مطالعه این مطلب به ارزش غذایی این دو میوه پی برده و به مقدار کافی و لازم از آنها استفاده کنید. البته شرط اصلی در مصرف تمام مواد غذایی ، رعایت اعتدال و میانه روی است و باید از زیاده روی در مصرف هر نوع ماده غذایی پرهیز کرد.
ابتدا خواص غذایی آلبالو و گیلاس را به طور جداگانه برایتان می آورم و سپس خواص مشترک هر دو میوه را برایتان بیان می کنم.
خواص غذایی و درمانی آلبالو
* مسكن
تشنگی است و شربت آلبالو برای رفع عطش بسیار مناسب است.
* آلبالوی ترش قابض خوبی است و برای درمان اسهال مفید می باشد.
* کاهش دهنده
فشار خون و غلظت خون است .
* ضد مواد صفراوی و
سنگ کلیه است.
* برای رفع حالت تهوع مناسب است.
* باعث افزایش اشتها می شود ، بنابراین برای
افراد لاغر و کم اشتها سودمند است .
* ضماد و مرهم آلبالو برای باز شدن رنگ چهره موثر و مفید است.
* مصرف آلبالو برای گرم مزاجان و افرادی كه چربی زیادی در
شكم دارند، سودمند است .
* مصرف آلبالو برای افرادی كه خارش پوستی دارند، موثر است .
* آلبالو خواص گیلاس را دارد و مصرف آن باعث آرامش اعصاب می شود ، ولی در هر حال نباید در مصرف آن زیاده روی كرد.
* برای سوء هاضمه بسیار مفید است .
* مصرف چند روز متوالی شربت یا مربای آلبالو برای معالجه نارسائی های
كبد مفید است .
* شربت یا مربای آلبالو در معالجه التهاب و ورم معده و روده موثر است.
* آلبالو به علت داشتن قند لوولوز برای
افراد دیابتی مضر نیست. همچنین برای تقویت قدرت باروری مردان مفید است.
گیلاس و آلبالو ، دارویی برای درد مفاصل و نقرس
دوستان گرامی با توجه به فصل تابستان و میوه های این فصل ، سعی کرده ام تا جایی که ممکن است از کتاب های مختلف و سایت های دیگر استفاده کنم و مطلب کاملی را در مورد خواص غذایی آلبالو و گیلاس به شما ارائه دهم .
امیدوارم با مطالعه این مطلب به ارزش غذایی این دو میوه پی برده و به مقدار کافی و لازم از آنها استفاده کنید. البته شرط اصلی در مصرف تمام مواد غذایی ، رعایت اعتدال و میانه روی است و باید از زیاده روی در مصرف هر نوع ماده غذایی پرهیز کرد.
ابتدا خواص غذایی آلبالو و گیلاس را به طور جداگانه برایتان می آورم و سپس خواص مشترک هر دو میوه را برایتان بیان می کنم.
خواص غذایی و درمانی آلبالو
* مسكن
تشنگی است و شربت آلبالو برای رفع عطش بسیار مناسب است.
* آلبالوی ترش قابض خوبی است و برای درمان اسهال مفید می باشد.
* کاهش دهنده
فشار خون و غلظت خون است .
* ضد مواد صفراوی و
سنگ کلیه است.
* برای رفع حالت تهوع مناسب است.
* باعث افزایش اشتها می شود ، بنابراین برای
افراد لاغر و کم اشتها سودمند است .
* ضماد و مرهم آلبالو برای باز شدن رنگ چهره موثر و مفید است.
* مصرف آلبالو برای گرم مزاجان و افرادی كه چربی زیادی در
شكم دارند، سودمند است .
* مصرف آلبالو برای افرادی كه خارش پوستی دارند، موثر است .
* آلبالو خواص گیلاس را دارد و مصرف آن باعث آرامش اعصاب می شود ، ولی در هر حال نباید در مصرف آن زیاده روی كرد.
* برای سوء هاضمه بسیار مفید است .
* مصرف چند روز متوالی شربت یا مربای آلبالو برای معالجه نارسائی های
كبد مفید است .
* شربت یا مربای آلبالو در معالجه التهاب و ورم معده و روده موثر است.
* آلبالو به علت داشتن قند لوولوز برای
افراد دیابتی مضر نیست. همچنین برای تقویت قدرت باروری مردان مفید است.
گلابتون
مدیر بازنشسته
خواص غذایی و درمانی گیلاس
خواص غذایی و درمانی گیلاس
خواص غذایی و درمانی گیلاس
* مجاری ادراری و لوله ی گوارشی را ضد عفونی می کند.
* برای
افراد دیابتی مضر نیست زیرا قند آن از نوع سوربیتول است که 70 درصد آن در بدن انسان بدون اینکه به گلوگز تبدیل شود، صرف تولید انرژی می شود.
* گیلاس شیرین ملین خوبی است و یبوست را رفع می کند.
* طبیعتی سرد دارد و مصرف زیاد آن باعث نفخ معده می شود.
* اعصاب را آرام می کند.
* معده را ضدعفونی می کند.
* سموم بدن را دفع می کند و خون را تصفیه می کند.
گیلاس شیرین برای رفع یبوست و آلبالوی ترش برای رفع اسهال مفید است.
* خوردن گیلاس برای افرادی که تصلب شرائین ، ناراحتی کبد و مکل جمع شدن گاز در روده ها را دارند، مؤثر و مفید است.
* گیلاس باید به خوبی جویده شود تا به راحتی هضم شود.
* خوردن گیلاس بعد از غذا باعث سوء هاضمه و نفخ می شود، چون از هضم سریع غذا جلوگیری می کند. به همین دلیل توصیه می شود که بعد از غذا مصرف نشود.
* خوردن گیلاس قبل از غذا شخص را سیر می کند و جلوی اشتهای او را می گیرد و در عین حال او را چاق نمی کند. بنابراین
افراد چاقی که می خواهند لاغر شوند، می توانند گیلاس را قبل از غذا مصرف کنند. البته نباید در مصرف آن زیاده روی کنند.
* جوشانده برگ گیلاس در شیر، ملین خوبی است.
* در طب سنتی معتقدند که گیلاس برای رفع خشکی حلق و ریه مفید است .
* عصاره گیلاس یک ضد باکتری علیه فساد و
پوسیدگی دندان است . در بررسی ها مشاهده شده است که عصاره گیلاس سیاه تا 89 درصد فعالیت آنزیم های عامل تشکیل پلاک دندان را متوقف می کند.
* در گذشته پزشکان از گیلاس سیاه برای معالجه سنگ کلیه و ناراحتی های کیسه صفرا استفاده می کردند.
خواص غذایی و درمانی گیلاس
خواص غذایی و درمانی گیلاس
* مجاری ادراری و لوله ی گوارشی را ضد عفونی می کند.
* برای
افراد دیابتی مضر نیست زیرا قند آن از نوع سوربیتول است که 70 درصد آن در بدن انسان بدون اینکه به گلوگز تبدیل شود، صرف تولید انرژی می شود.
* گیلاس شیرین ملین خوبی است و یبوست را رفع می کند.
* طبیعتی سرد دارد و مصرف زیاد آن باعث نفخ معده می شود.
* اعصاب را آرام می کند.
* معده را ضدعفونی می کند.
* سموم بدن را دفع می کند و خون را تصفیه می کند.
گیلاس شیرین برای رفع یبوست و آلبالوی ترش برای رفع اسهال مفید است.
* خوردن گیلاس برای افرادی که تصلب شرائین ، ناراحتی کبد و مکل جمع شدن گاز در روده ها را دارند، مؤثر و مفید است.
* گیلاس باید به خوبی جویده شود تا به راحتی هضم شود.
* خوردن گیلاس بعد از غذا باعث سوء هاضمه و نفخ می شود، چون از هضم سریع غذا جلوگیری می کند. به همین دلیل توصیه می شود که بعد از غذا مصرف نشود.
* خوردن گیلاس قبل از غذا شخص را سیر می کند و جلوی اشتهای او را می گیرد و در عین حال او را چاق نمی کند. بنابراین
افراد چاقی که می خواهند لاغر شوند، می توانند گیلاس را قبل از غذا مصرف کنند. البته نباید در مصرف آن زیاده روی کنند.
* جوشانده برگ گیلاس در شیر، ملین خوبی است.
* در طب سنتی معتقدند که گیلاس برای رفع خشکی حلق و ریه مفید است .
* عصاره گیلاس یک ضد باکتری علیه فساد و
پوسیدگی دندان است . در بررسی ها مشاهده شده است که عصاره گیلاس سیاه تا 89 درصد فعالیت آنزیم های عامل تشکیل پلاک دندان را متوقف می کند.
* در گذشته پزشکان از گیلاس سیاه برای معالجه سنگ کلیه و ناراحتی های کیسه صفرا استفاده می کردند.
گلابتون
مدیر بازنشسته
خواص مشترک آلبالو و گیلاس
خواص مشترک آلبالو و گیلاس
خواص مشترک آلبالو و گیلاس :
دوستان عزیز خواص مشترک این دو میوه را بر اساس مطلب علمی جدید از سایت های دیگر برای شما بیان می کنم.
* دارای مقدار زیادی مواد قلیایی هستند و اسیدیته خون را کاهش می دهند. بنابراین افرادی که می خواهند خونشان قلیایی شود، گیلاس و آلبالو بخورند.
* نوع سیاه رنگ این میوه ها ، دارای مقدار زیادی آهن هستند و برای کم خونی مفید می باشند.
گیلاس و آلبالو برای کاهش درد مفاصل، روماتیسم و نقرس بسیار مفید هستند.
* برای افراد دچار نقرس مفید است ، چون مقدار اسید اوریک را که در نقرسی ها بالاست ، کاهش می دهد. اسید اوریک یک ماده ی زائد و دفعی است که در اثر هضم و جذب مواد غذایی در بدن بوجود می آید و اگر مقدار آن در بدن افزایش یابد ، به کریستال هایی در مفاصل تبدیل می شود و درد و تورم را در آن قسمت ایجاد می کند.
* ادرار را زیاد می کنند.
* غنی از
آنتی اکسیدان هستند ، در نتیجه برای پیشگیری از سرطان و بیماری های قلبی مفید می باشند.
* دارای موادی هستند که درد حاصل از
آرتریت (التهاب مفاصل) و نقرس را کاهش می دهد که این خاصیت را سایر میوه ها و سبزی ها ندارند.
* منبع غنی ملاتونین هستند. ملاتونین، یک آنتی اکسیدان قوی است که تأثیر آن بهتر و مؤثر از ویتامین های آنتی اکسیدانی C و E و
A است، زیرا هم محلول در چربی و هم محلول در آب است. در حالی که ویتامین C محلول در آب و ویتامین های A و E محلول در چربی هستند.
*
آنتی اکسیدان های موجود در این میوه ها جلوی عمل رادیکال های آزاد را در بدن می گیرند. رادیکال های آزاد مولکول های ناپایداری هستند که با حمله به سلول های سالم بدن، باعث تخریب آنها می شوند. تخریب سلولی توسط رادیکال های آزاد، باعث ایجاد استرس اکسیداتیو در بدن و پیری زودرس سلول ها می شود.
علاوه بر موارد فوق ، برای درمان بیماری های زیر نیز مفید هستند :
- سنگ کلیه - کاهش خطر
سکته قلبی
- پوسیدگی دندان ها - رفع
کم خوابی
- جلوگیری از واریس رگ ها - کاهش التهاب بدن
- کاهش
کلسترول خون - کاهش سردرد
فواید آلبالو و گیلاس در کاهش وزن بدن
آلبالو و گیلاس دارای کالری و چربی کمی هستند و مقدار زیادی آب دارند. تحقیقات نشان داده که افزایش مصرف آب سطح انرژی و متابولیسم بدن را افزایش می دهد، در نتیجه انرژی بیشتری در بدن می سوزد.
بسیاری از افراد اثرات مفید میوه هایی مثل آلبالو و گیلاس را که دارای آب زیادی هستند، در کاهش وزن خود مشاهده کرده اند.
همچنین دارای پتاسیم بالا و
سدیم کمی هستند که با نگهداری آب در بدن ، تعادل آن را در بدن حفظ می کنند ، زیرا رژیم های کم سدیم ( کم نمک ) باعث کمبود شدید آب در بدن می شوند.
خواص مشترک آلبالو و گیلاس
خواص مشترک آلبالو و گیلاس :
دوستان عزیز خواص مشترک این دو میوه را بر اساس مطلب علمی جدید از سایت های دیگر برای شما بیان می کنم.
* دارای مقدار زیادی مواد قلیایی هستند و اسیدیته خون را کاهش می دهند. بنابراین افرادی که می خواهند خونشان قلیایی شود، گیلاس و آلبالو بخورند.
* نوع سیاه رنگ این میوه ها ، دارای مقدار زیادی آهن هستند و برای کم خونی مفید می باشند.
گیلاس و آلبالو برای کاهش درد مفاصل، روماتیسم و نقرس بسیار مفید هستند.
* برای افراد دچار نقرس مفید است ، چون مقدار اسید اوریک را که در نقرسی ها بالاست ، کاهش می دهد. اسید اوریک یک ماده ی زائد و دفعی است که در اثر هضم و جذب مواد غذایی در بدن بوجود می آید و اگر مقدار آن در بدن افزایش یابد ، به کریستال هایی در مفاصل تبدیل می شود و درد و تورم را در آن قسمت ایجاد می کند.
* ادرار را زیاد می کنند.
* غنی از
آنتی اکسیدان هستند ، در نتیجه برای پیشگیری از سرطان و بیماری های قلبی مفید می باشند.
* دارای موادی هستند که درد حاصل از
آرتریت (التهاب مفاصل) و نقرس را کاهش می دهد که این خاصیت را سایر میوه ها و سبزی ها ندارند.
* منبع غنی ملاتونین هستند. ملاتونین، یک آنتی اکسیدان قوی است که تأثیر آن بهتر و مؤثر از ویتامین های آنتی اکسیدانی C و E و
A است، زیرا هم محلول در چربی و هم محلول در آب است. در حالی که ویتامین C محلول در آب و ویتامین های A و E محلول در چربی هستند.
*
آنتی اکسیدان های موجود در این میوه ها جلوی عمل رادیکال های آزاد را در بدن می گیرند. رادیکال های آزاد مولکول های ناپایداری هستند که با حمله به سلول های سالم بدن، باعث تخریب آنها می شوند. تخریب سلولی توسط رادیکال های آزاد، باعث ایجاد استرس اکسیداتیو در بدن و پیری زودرس سلول ها می شود.
علاوه بر موارد فوق ، برای درمان بیماری های زیر نیز مفید هستند :
- سنگ کلیه - کاهش خطر
سکته قلبی
- پوسیدگی دندان ها - رفع
کم خوابی
- جلوگیری از واریس رگ ها - کاهش التهاب بدن
- کاهش
کلسترول خون - کاهش سردرد
فواید آلبالو و گیلاس در کاهش وزن بدن
آلبالو و گیلاس دارای کالری و چربی کمی هستند و مقدار زیادی آب دارند. تحقیقات نشان داده که افزایش مصرف آب سطح انرژی و متابولیسم بدن را افزایش می دهد، در نتیجه انرژی بیشتری در بدن می سوزد.
بسیاری از افراد اثرات مفید میوه هایی مثل آلبالو و گیلاس را که دارای آب زیادی هستند، در کاهش وزن خود مشاهده کرده اند.
همچنین دارای پتاسیم بالا و
سدیم کمی هستند که با نگهداری آب در بدن ، تعادل آن را در بدن حفظ می کنند ، زیرا رژیم های کم سدیم ( کم نمک ) باعث کمبود شدید آب در بدن می شوند.
گلابتون
مدیر بازنشسته
هندوانه؛ میوه ای پر فایده و خنك برای تابستانی گرم
هندوانه؛ میوه ای پر فایده و خنك برای تابستانی گرم
هندوانه میوه ای شیرین و آبدار است كه نه تنها باعث رفع تشنگی در هوای گرم تابستان می شود بلكه اثرات بسیار مفید دیگری نیز دارد كه برای ما نا شناخته است. به همین دلیل سعی كرده ایم طی این مطلب، فواید بی شمار آن را برای شما بیان كنیم.
هندوانه منبع غنی ویتامینA( به شكل بتاكاروتن ) و ویتامینC می باشد. این میوه پرفایده التهاباتی را كه در بیماری هایی مثل آسم، تصلب شرائین، سرطان روده و التهاب مفاصل وجود دارد، از بین می برد.
همچنین منبع خیلی خوبی از آنتی اكسیدان كاروتنوئیدی بنام لیكوپن می باشد. لیكوپن یك رنگدانه شیمیایی است كه باعث ایجاد رنگ قرمز در هندوانه می شود و اثرات ضد اكسیدانی قوی دارد. این آنتی اكسیدان به تمامی نقاط بدن رفته و رادیكال های آزاد را خنثی می كند.
رادیكال های آزاد مولكول هایی هستند كه باعث تخریب بسیاری از بافت های بدن می شوند.
اثرات تخریبی رادیكال های آزاد در بدن شامل موارد زیر است:
1- باعث اكسیده شدن كلسترول می شوند، در نتیجه كلسترول به دیواره رگ های خونی می چسبد و می تواند باعث بروز حملات قلبی و سكته شود.
2- باعث انقباض و بسته شدن راههای تنفسی و درنتیجه تشدید حملات آسم می شوند.
3- باعث افزایش التهابات ناشی از استئوآرتریت1 و آرتریت روماتوئید2 می شوند، در نتیجه تخریب مفاصل را در این شرایط بیشتر می كنند.
4- باعث آسیب سلول های دیواره روده و تبدیل آنها به سلول های سرطانی می شوند.
خوشبختانه ویتامینC و بتا كاروتن بعنوان آنتی اكسیدان های قوی ( كه هر دو در هندوانه به مقدار فراوان وجود دارند)، رادیكال های آزاد را به دام انداخته و از اثرات مخرب آنها در بدن جلوگیری می كنند.
در تعدادی از مطالعات علمی ثابت شده است كه دریافت بالای ویتامینC و بتاكاروتن، خطربروز بیماری های قلبی، اسپاسم راه های تنفسی در بیماری آسم و سرطان روده را كاهش می دهد و نیز شدت علائم استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید را كم می كند.
یك لیوان هندوانه 20درصد نیاز روزانه به ویتامینC و 14 در صد نیاز روزانه به ویتامینA را تامین می كند.
هندوانه از لحاظ ویتامین های گروهBنیز كه برای تولید انرژی لازم هستند، غنی است و منبع خوبی از ویتامین هایB1،B6،B5 (اسید پانتوتنیك)، بیوتین (یك نوع ویتامینB) و نیز منیزیوم، پتاسیم و فیبر غذایی است. پس می توان گفت كه دارای ارزش غذایی بالایی است.
هندوانه دارای آب فراوان و انرژی كمی است در نتیجه نسبت به سایر میوه ها ، مواد مغذی بیشتری در هر كالری دارد كه نشان دهنده اثرات مفید آن در بهبود سلامتی بدن است.
لیكوپن آنتی اكسیدان قوی است كه در گوجه فرنگی بخصوص محصولات پخته آن، هندوانه و انبه به مقدار فراوان وجود دارد و جذب آن از محصولات پخته گوجه فرنگی مثل سس و رب گوجه فرنگی كه مقدار كمی روغن مثل روغن زیتون داشته باشند، به خوبی صورت می گیرد. مطلبی در این رابطه، سال قبل در سایت تبیان به نمایش درآمد كه برگرفته از سایت های علمی است و ما آن را ترجمه كرده ایم كه در بخش ( اجتماعی/ تغذیه/خواص خوراكی ها/ سبزی ها) با عنوان " برای دریافت لیكوپن گوجه فرنگی پخته مصرف كنید" وجود دارد. مطالعه این مطلب حتماً مفید خواهد بود.
مطالعات زیادی در مورد لیكوپن و اثرات ضد سرطانی آن انجام شده است و نشان داده بر خلاف سایر رنگدانه های غذاهای گیاهی كه فقط در حیوانات موثر بوده اند، لیكوپن در مطالعات انسانی هم دارای اثرات ضد سرطانی بوده است. این سرطان ها شامل: سرطان پروستات، سرطان سینه، سرطان رحم، سرطان ریه و سرطان روده بزرگ بوده است.
مطالعه جدیدی در سال 2003 میلادی نشان داد، بیمارانی كه دارای پولیپ آدنومی روده بزرگ3 بوده اند ( كه زمینه ساز سرطان روده است)، لیكوپن خونشان 35 در صد پایین تر از افراد سالم بوده است. همچنین بتاكاروتن موجود در خونشان، 5/25 در صد كمتر بوده كه این تغییر مهم نیست.
ولی تحقیقات جدید ثابت كرده است، فقط مقدار پایین لیكوپن خون (كمتر از70 میكروگرم در لیتر) و كشیدن سیگار، دو عامل خطر مهم در بروز پولیپ آدنومی روده هستند.مقدار كم لیكوپن خون خطر بروز بیماری فوق را 230 درصد و كشیدن سیگار 302 درصد افزایش می دهد كه تاثیر بسیار چشمگیری است.
خاصیت آنتی اكسیدانی لیكوپن، از بیماری های قلبی نیز پیشگیری می كند. جلوگیری از آسیبDNA موجود در گلبول های سفید خون نیز به دلیل اثر آنتی اكسیدانی لیكوپن است.
ارزش تغذیه ای یك برش متوسط هندوانه( یا یك و دو سوم لیوان یا یك شانزدهم هندوانه متوسط) :
مقدار ماده مغذیماده مغذی76/1046 واحد بین المللیویتامینA46/27 میلی گرمویتامینC41/0 میلی گرمویتامینB623/0 میلی گرمویتامینB161/0 میلی گرمویتامینB5332 میلی گرمپتاسیم46/31 میلی گرممنیزیوم43/1 گرمفیبر غذایی92 كالریانرژی
پی نوشت:
1-Osteoarthritis : بیماری التهاب مفاصل كه با تخریب غضروف مفصلی و رشد استخوان های اطراف مفاصل مشخص می شود.
2-Rheumatoid Arthritis : بیماری كه با خشكی، التهاب و در نهایت بدشكل شدن و كج شدن استخوان های مفاصل مشخص می شود.
3-Colorectal Adenomas : بیماری كه به صورت تومور غده ای شكل در ناحیه روده بزرگ و مقعد می باشد
هندوانه؛ میوه ای پر فایده و خنك برای تابستانی گرم
هندوانه میوه ای شیرین و آبدار است كه نه تنها باعث رفع تشنگی در هوای گرم تابستان می شود بلكه اثرات بسیار مفید دیگری نیز دارد كه برای ما نا شناخته است. به همین دلیل سعی كرده ایم طی این مطلب، فواید بی شمار آن را برای شما بیان كنیم.
هندوانه منبع غنی ویتامینA( به شكل بتاكاروتن ) و ویتامینC می باشد. این میوه پرفایده التهاباتی را كه در بیماری هایی مثل آسم، تصلب شرائین، سرطان روده و التهاب مفاصل وجود دارد، از بین می برد.
همچنین منبع خیلی خوبی از آنتی اكسیدان كاروتنوئیدی بنام لیكوپن می باشد. لیكوپن یك رنگدانه شیمیایی است كه باعث ایجاد رنگ قرمز در هندوانه می شود و اثرات ضد اكسیدانی قوی دارد. این آنتی اكسیدان به تمامی نقاط بدن رفته و رادیكال های آزاد را خنثی می كند.
رادیكال های آزاد مولكول هایی هستند كه باعث تخریب بسیاری از بافت های بدن می شوند.
اثرات تخریبی رادیكال های آزاد در بدن شامل موارد زیر است:
1- باعث اكسیده شدن كلسترول می شوند، در نتیجه كلسترول به دیواره رگ های خونی می چسبد و می تواند باعث بروز حملات قلبی و سكته شود.
2- باعث انقباض و بسته شدن راههای تنفسی و درنتیجه تشدید حملات آسم می شوند.
3- باعث افزایش التهابات ناشی از استئوآرتریت1 و آرتریت روماتوئید2 می شوند، در نتیجه تخریب مفاصل را در این شرایط بیشتر می كنند.
4- باعث آسیب سلول های دیواره روده و تبدیل آنها به سلول های سرطانی می شوند.
خوشبختانه ویتامینC و بتا كاروتن بعنوان آنتی اكسیدان های قوی ( كه هر دو در هندوانه به مقدار فراوان وجود دارند)، رادیكال های آزاد را به دام انداخته و از اثرات مخرب آنها در بدن جلوگیری می كنند.
در تعدادی از مطالعات علمی ثابت شده است كه دریافت بالای ویتامینC و بتاكاروتن، خطربروز بیماری های قلبی، اسپاسم راه های تنفسی در بیماری آسم و سرطان روده را كاهش می دهد و نیز شدت علائم استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید را كم می كند.
یك لیوان هندوانه 20درصد نیاز روزانه به ویتامینC و 14 در صد نیاز روزانه به ویتامینA را تامین می كند.
هندوانه از لحاظ ویتامین های گروهBنیز كه برای تولید انرژی لازم هستند، غنی است و منبع خوبی از ویتامین هایB1،B6،B5 (اسید پانتوتنیك)، بیوتین (یك نوع ویتامینB) و نیز منیزیوم، پتاسیم و فیبر غذایی است. پس می توان گفت كه دارای ارزش غذایی بالایی است.
هندوانه دارای آب فراوان و انرژی كمی است در نتیجه نسبت به سایر میوه ها ، مواد مغذی بیشتری در هر كالری دارد كه نشان دهنده اثرات مفید آن در بهبود سلامتی بدن است.
لیكوپن آنتی اكسیدان قوی است كه در گوجه فرنگی بخصوص محصولات پخته آن، هندوانه و انبه به مقدار فراوان وجود دارد و جذب آن از محصولات پخته گوجه فرنگی مثل سس و رب گوجه فرنگی كه مقدار كمی روغن مثل روغن زیتون داشته باشند، به خوبی صورت می گیرد. مطلبی در این رابطه، سال قبل در سایت تبیان به نمایش درآمد كه برگرفته از سایت های علمی است و ما آن را ترجمه كرده ایم كه در بخش ( اجتماعی/ تغذیه/خواص خوراكی ها/ سبزی ها) با عنوان " برای دریافت لیكوپن گوجه فرنگی پخته مصرف كنید" وجود دارد. مطالعه این مطلب حتماً مفید خواهد بود.
مطالعات زیادی در مورد لیكوپن و اثرات ضد سرطانی آن انجام شده است و نشان داده بر خلاف سایر رنگدانه های غذاهای گیاهی كه فقط در حیوانات موثر بوده اند، لیكوپن در مطالعات انسانی هم دارای اثرات ضد سرطانی بوده است. این سرطان ها شامل: سرطان پروستات، سرطان سینه، سرطان رحم، سرطان ریه و سرطان روده بزرگ بوده است.
مطالعه جدیدی در سال 2003 میلادی نشان داد، بیمارانی كه دارای پولیپ آدنومی روده بزرگ3 بوده اند ( كه زمینه ساز سرطان روده است)، لیكوپن خونشان 35 در صد پایین تر از افراد سالم بوده است. همچنین بتاكاروتن موجود در خونشان، 5/25 در صد كمتر بوده كه این تغییر مهم نیست.
ولی تحقیقات جدید ثابت كرده است، فقط مقدار پایین لیكوپن خون (كمتر از70 میكروگرم در لیتر) و كشیدن سیگار، دو عامل خطر مهم در بروز پولیپ آدنومی روده هستند.مقدار كم لیكوپن خون خطر بروز بیماری فوق را 230 درصد و كشیدن سیگار 302 درصد افزایش می دهد كه تاثیر بسیار چشمگیری است.
خاصیت آنتی اكسیدانی لیكوپن، از بیماری های قلبی نیز پیشگیری می كند. جلوگیری از آسیبDNA موجود در گلبول های سفید خون نیز به دلیل اثر آنتی اكسیدانی لیكوپن است.
ارزش تغذیه ای یك برش متوسط هندوانه( یا یك و دو سوم لیوان یا یك شانزدهم هندوانه متوسط) :
مقدار ماده مغذیماده مغذی76/1046 واحد بین المللیویتامینA46/27 میلی گرمویتامینC41/0 میلی گرمویتامینB623/0 میلی گرمویتامینB161/0 میلی گرمویتامینB5332 میلی گرمپتاسیم46/31 میلی گرممنیزیوم43/1 گرمفیبر غذایی92 كالریانرژی
پی نوشت:
1-Osteoarthritis : بیماری التهاب مفاصل كه با تخریب غضروف مفصلی و رشد استخوان های اطراف مفاصل مشخص می شود.
2-Rheumatoid Arthritis : بیماری كه با خشكی، التهاب و در نهایت بدشكل شدن و كج شدن استخوان های مفاصل مشخص می شود.
3-Colorectal Adenomas : بیماری كه به صورت تومور غده ای شكل در ناحیه روده بزرگ و مقعد می باشد
آيا می دانيد که :
نعناعطر نعناع براي پيشگيري از خواب آلودگي و احساس آرامشماثر است. نعناع اضطراب و نگراني را كاهش و مخلوط نعناع و دارچين، آگاهي را افزايش مي دهد .همچنين نعناع نفخ شکم را ميگيرد و براي کسانيکه دلپيچه دارند دم کرده آن بسيار مفيد است همراه با نبات مصرف شود بهتر است.
[SIZE=-1]Web[/SIZE] [SIZE=-1]IranMania.com[/SIZE]
زردآلو
در اين ميوه ويتامينA به حد وفور يافت مي شود كه به رشد اطفال كمك كرده و باعث تقويت قوه بينايي انها مي شود.
زردآلو منبع بتا كاروتن
دربين سبزيجات، هويج بيشترين مقدار بتا كاروتن را دارد ودربين ميوه ها، زردآلو اينگونه است. هيچ ميوه ديگري به اين اندازه داراي بتا كاروتن نيست. بتا كاروتن از دسته كاروتنوئيدها و پيش ساز ويتامين A دربدن است . همچنين به عنوان يك آنتي اكسيدان، بدن را از صدمات راديكال هاي آزاد حفظ مي كند.
اخيراً ثابت شده است كه تعداد زيادي كاروتنوئيدهاي ديگر مثل كورستين ومقادير زيادي اسيد ساليسيليك در زردآلو وجود دارد . اين مواد متعلق به گروه بزرگي از مواد بيواكتيو هستند ومي توانند از مواد غذايي ، مواد درماني بسازند و غشاء مخاطي را نوسازي بكنند.
جوان كردن پوست با خوردن زردآلو
بتا كاروتن موجود در زرد آلو مانع پينه بستن وخشك شدن پوست مي شود. وقتي پوست بدن ، پوسته پوسته شده وسفيد يا خاكستري رنگ مي شود نشانه كمبود بتا كاروتن است. بتا كاروتن مثل يك پوست طبيعي از داخل اثر مي كند.
زرد آلو محافظي درمقابل صدمات ناشي از اشعه ما وراء بنفش خورشيد
درتابستان مقدار كاروتن محافظ موجود درپوست كم مي شود و هر قدر اشعه ماوراء بنفش شديدترباشد، به همان نسبت كاروتن بيشتري در بدن مصرف مي شود. بتا كاروتن دربدن يك پوشش محافظ در مقابل راديكال هاي آزاد به وجود مي آورد .
نور آفتاب ، نيكوتين سيگار، استرس ومواد مضر ، سبب توليد راديكال هاي آزاد خطرناك دربدن مي شوند. بتا كاروتن اين توانايي را دارد كه به مقابله با اين راديكال ها برخيزد وانرژي تخريبي آنها راكم كند.
كاروتن موجود در پوست به عنوان يك محافظ درمقابل اشعه ماوراء بنفش عمل مي كند. اگر از كرمهاي ضد آفتاب هم استفاده نشده باشد، قهوه اي شدن پوست راتسهيل واز سرخ وسوختن پوست جلوگيري مي كند.
در اين ميوه ويتامينA به حد وفور يافت مي شود كه به رشد اطفال كمك كرده و باعث تقويت قوه بينايي انها مي شود.
زردآلو منبع بتا كاروتن
اخيراً ثابت شده است كه تعداد زيادي كاروتنوئيدهاي ديگر مثل كورستين ومقادير زيادي اسيد ساليسيليك در زردآلو وجود دارد . اين مواد متعلق به گروه بزرگي از مواد بيواكتيو هستند ومي توانند از مواد غذايي ، مواد درماني بسازند و غشاء مخاطي را نوسازي بكنند.
جوان كردن پوست با خوردن زردآلو
بتا كاروتن موجود در زرد آلو مانع پينه بستن وخشك شدن پوست مي شود. وقتي پوست بدن ، پوسته پوسته شده وسفيد يا خاكستري رنگ مي شود نشانه كمبود بتا كاروتن است. بتا كاروتن مثل يك پوست طبيعي از داخل اثر مي كند.
زرد آلو محافظي درمقابل صدمات ناشي از اشعه ما وراء بنفش خورشيد
درتابستان مقدار كاروتن محافظ موجود درپوست كم مي شود و هر قدر اشعه ماوراء بنفش شديدترباشد، به همان نسبت كاروتن بيشتري در بدن مصرف مي شود. بتا كاروتن دربدن يك پوشش محافظ در مقابل راديكال هاي آزاد به وجود مي آورد .
نور آفتاب ، نيكوتين سيگار، استرس ومواد مضر ، سبب توليد راديكال هاي آزاد خطرناك دربدن مي شوند. بتا كاروتن اين توانايي را دارد كه به مقابله با اين راديكال ها برخيزد وانرژي تخريبي آنها راكم كند.
كاروتن موجود در پوست به عنوان يك محافظ درمقابل اشعه ماوراء بنفش عمل مي كند. اگر از كرمهاي ضد آفتاب هم استفاده نشده باشد، قهوه اي شدن پوست راتسهيل واز سرخ وسوختن پوست جلوگيري مي كند.
روغن مغز هسته شيرين زرد آلو
ملين معده و نرم كننده مفيد است وروغن مغز هسته تلخ زردالو اماس است وخوردن وماليدن ان براي مبتلايان به بواسير مفيد است وريختن چند قطره از ان در گوش باعث تسكين درد مي شود. جوشانده برگ درخت خشك زرد الو كرم معده (يك نوع انگل ) را از بين مي برد و ادرار را زياد مي كند . شكوفه درخت ان ضد خونريزي است واگر جوشانده اي از ان تهيه كرده و چند قطر در بيني مبتلايان به خون دماغ بچكانيد اثر معجزه اساي ان را بسيار سريع مشاهده مي شود .
ملين معده و نرم كننده مفيد است وروغن مغز هسته تلخ زردالو اماس است وخوردن وماليدن ان براي مبتلايان به بواسير مفيد است وريختن چند قطره از ان در گوش باعث تسكين درد مي شود. جوشانده برگ درخت خشك زرد الو كرم معده (يك نوع انگل ) را از بين مي برد و ادرار را زياد مي كند . شكوفه درخت ان ضد خونريزي است واگر جوشانده اي از ان تهيه كرده و چند قطر در بيني مبتلايان به خون دماغ بچكانيد اثر معجزه اساي ان را بسيار سريع مشاهده مي شود .
آلو؛ بهترین درمان یبوست
این میوه كم و بیش در مناطق مختلف پرورش می یابد كه دارای انواع مختلفی مثل : آلو بخارا ، آلو زرد ، آلو سیاه ، آلوچه و … می باشد و در تهیه غذاهای مختلفی مثل : مرغ ، كوفته ،
خورشت به ، خورشت سیب ، خورشت اسفناج و فسنجان بكار می رود. آلو دارای خواص درمانی چون ضد یبوست ، برطرف كننده تب ، صفرا ، خشكی مزاج و غلظت خون است.
خواص تغذیه ای و درمانی آلو :
* آلوی سیاه حرارت درونی بدن را فرو می نشاند.
* آلو حالت تهوع را از بین می برد. از این رو افرادی که به حالت تهوع و سرگیجه مبتلا می باشند ، بهتر است روزانه چند عدد آلو بمکند.
* آلو ضد تب و سردردهای صفراوی است.
* آلو طبیعتی سرد دارد ، پس برای افراد گرم مزاج مناسب است.
* آلوی سیاه در مبتلایان به خارش بدن مانند خارش پشت، زیربغل ، گردن ، شانه مؤثر است.
طبیعی ترین، بهترین، و بی خطرترین راه معالجه یبوست و بواسیر ، استفاده از اشکال مختلف آلو و آلوی خشک است که باید آن را به شکل پخته یا خیس کرده مصرف کنند.
* آلو تقویت کننده و تنظیم کننده دستگاه هاضمه است .
* خوردن آلوی تازه یا پخته و یا کمپوت آلو برای درمان بیماران مبتلا به
روماتیسم ، نقرس و تصلب شرائین مفید است. * مصرف آلو به صورت پخته برای افراد ضعیف و مسن بهتر است، زیرا آلوی خام دیرهضم می شود.
* آلو در معالجه
کم خونی ، ضعف و ناتوانی و خستگی جسمی مفید است. * آلو سرشار از ویتامین های
A و C ، کربوهیدرات ( مواد نشاسته ای )، آهن ، كلسيم و سایر املاح می باشد.
* آلوی خشک برای مبتلایان به سوء هاضمه بسیار مفید است.
* برگه آلو، بهترین ضد سم می باشد.
* برگه آلو، دستگاه هاضمه را در بدن تنظیم می نماید.
* غنی از
منیزیم ، سدیم ، فسفر و پتاسیم است. * به مقدار كافی فیبر غذایی را برای بدن تامین می كند.
* در حفظ سلامتی كبد موثر بوده و باعث سم زدایی از سیستم گوارشی می شود. همچنین در مبارزه با عفونت و تب های روده ای بسیار حائز اهمیت است.
* از آنجا كه حاوی مقدار زیادی فسفر است، در افزایش قدرت فعالیت های ذهنی تاثیرگذار می باشد.
* نوشیدن آب آلو در دفع انگل های معده بسیار موثر می باشد.
پژوهشگران معتقدند از آلو مىتوان به عنوان ضدعفونىكننده غذا استفاده كرد. آلوى خشك خواص ضد میكروبى دارد كه مىتواند خطر آلودگى گوشت را كم كند. افزودن آلو یا عصاره آن به گوشت قیمه شده، به میزان قابل توجهى از رشد میكروب ها جلوگیرى مىكند.
هر چند
ادویه نیز مىتواند نقش مشابهى ایفا كند، اما عصاره آلو طعم اندكى دارد و به همین دلیل طعم اصلى غذا را تغییر نمىدهد. افزودن 3 درصد عصاره آلو، بیش از 90 درصد مانع از رشد میكروب ها مىشود. آلو به دلیل كمك به مرطوب ماندن گوشت، كیفیت گوشتى را كه دوباره گرم مىشود، بهبود مىبخشد
این میوه كم و بیش در مناطق مختلف پرورش می یابد كه دارای انواع مختلفی مثل : آلو بخارا ، آلو زرد ، آلو سیاه ، آلوچه و … می باشد و در تهیه غذاهای مختلفی مثل : مرغ ، كوفته ،
خورشت به ، خورشت سیب ، خورشت اسفناج و فسنجان بكار می رود. آلو دارای خواص درمانی چون ضد یبوست ، برطرف كننده تب ، صفرا ، خشكی مزاج و غلظت خون است.
خواص تغذیه ای و درمانی آلو :
* آلوی سیاه حرارت درونی بدن را فرو می نشاند.
* آلو حالت تهوع را از بین می برد. از این رو افرادی که به حالت تهوع و سرگیجه مبتلا می باشند ، بهتر است روزانه چند عدد آلو بمکند.
* آلو ضد تب و سردردهای صفراوی است.
* آلو طبیعتی سرد دارد ، پس برای افراد گرم مزاج مناسب است.
* آلوی سیاه در مبتلایان به خارش بدن مانند خارش پشت، زیربغل ، گردن ، شانه مؤثر است.
طبیعی ترین، بهترین، و بی خطرترین راه معالجه یبوست و بواسیر ، استفاده از اشکال مختلف آلو و آلوی خشک است که باید آن را به شکل پخته یا خیس کرده مصرف کنند.
* آلو تقویت کننده و تنظیم کننده دستگاه هاضمه است .
* خوردن آلوی تازه یا پخته و یا کمپوت آلو برای درمان بیماران مبتلا به
روماتیسم ، نقرس و تصلب شرائین مفید است. * مصرف آلو به صورت پخته برای افراد ضعیف و مسن بهتر است، زیرا آلوی خام دیرهضم می شود.
* آلو در معالجه
کم خونی ، ضعف و ناتوانی و خستگی جسمی مفید است. * آلو سرشار از ویتامین های
A و C ، کربوهیدرات ( مواد نشاسته ای )، آهن ، كلسيم و سایر املاح می باشد.
* آلوی خشک برای مبتلایان به سوء هاضمه بسیار مفید است.
* برگه آلو، بهترین ضد سم می باشد.
* برگه آلو، دستگاه هاضمه را در بدن تنظیم می نماید.
* غنی از
منیزیم ، سدیم ، فسفر و پتاسیم است. * به مقدار كافی فیبر غذایی را برای بدن تامین می كند.
* در حفظ سلامتی كبد موثر بوده و باعث سم زدایی از سیستم گوارشی می شود. همچنین در مبارزه با عفونت و تب های روده ای بسیار حائز اهمیت است.
* از آنجا كه حاوی مقدار زیادی فسفر است، در افزایش قدرت فعالیت های ذهنی تاثیرگذار می باشد.
* نوشیدن آب آلو در دفع انگل های معده بسیار موثر می باشد.
پژوهشگران معتقدند از آلو مىتوان به عنوان ضدعفونىكننده غذا استفاده كرد. آلوى خشك خواص ضد میكروبى دارد كه مىتواند خطر آلودگى گوشت را كم كند. افزودن آلو یا عصاره آن به گوشت قیمه شده، به میزان قابل توجهى از رشد میكروب ها جلوگیرى مىكند.
هر چند
ادویه نیز مىتواند نقش مشابهى ایفا كند، اما عصاره آلو طعم اندكى دارد و به همین دلیل طعم اصلى غذا را تغییر نمىدهد. افزودن 3 درصد عصاره آلو، بیش از 90 درصد مانع از رشد میكروب ها مىشود. آلو به دلیل كمك به مرطوب ماندن گوشت، كیفیت گوشتى را كه دوباره گرم مىشود، بهبود مىبخشد
خيار خيار گياه بومي هندوستان است و از آنجا به نقاط ديگر جهان راه يافته است . حدود بيست قرن قبل از ميلاد مسيح مصريان قديم از آن استفاده مي كرده اند . خيار گياهي است علفي و يكساله داراي ساقه خزنده و پوشيده از خارهاي نازك و خشن است . برگهاي آن بزرگ و داراي زاويه و دندانه دار
است . گلهاي آن زرد رنگ كه به دو صورت نر و ماده روي يك پايه قرار دارند ميوه آن سبز رنگ و بسته به نوع و نژادهاي مختلف ممكن است كوچك و يا دراز باشد .
تركيبات شيميايي: خيار داراي ساپونين و آنزيم هاي مختلفي مانند پروتئولي تيك و غيره و ويتامين ها و مواد معدني مختلف مي باشد . در صد گرم خيار مواد زير موجود است .
انرژي8 كالري كلسيم25 ميلي گرم پروتئين0.6 گرم پتاسيم160 ميلي گرم مواد چربي0.1 گرم ويتامين آ 250 واحد مواد نشاسته اي2.5 گرم سديم6 ميلي گرم فسفر30 ميلي گرمويتامين ب 10.03 ميلي گرم آهن0.2 ميلي گرم ويتامين ب 2 0.04 ميلي گرم ويتامين ث7 ميلي گرمويتامين ب 3 0.2 ميلي گرم
خواص داروئي:
1) خيار از نظر طب قديم ايران سرد و تر است و خنك كننده بدن مي باشد و به هضم غذا كمك مي كند.
1) خيار از نظر طب قديم ايران سرد و تر است و خنك كننده بدن مي باشد و به هضم غذا كمك مي كند.
2) خيار حل كننده اورات و اسيد اوريك است بنابراين مرض نقرس را درمان مي كند.
3) خيار ادرار آور است .
4)خيار خون را تصفيه مي كند.
5)سوپ خيار حبس البول را از بين مي برد .
6)عصاره برگهاي له شده خيار ايجاد تهوع مي كند بنابراين در مسموميت ها و اختلالات دستگاه جهاز هاضمه مصرف مي شود .
7)خيار عطش را تسكين مي دهد .
8)خيار ملين است .
9)خيار را حلقه حلقه كرده و روي پوست صورت بگذاريد چين و چروكهاي صورت را از بين مي برد و صورت را جوان مي كند.
10)اگر پوست شما چرب است خيار را با آب مقطر بپزيد و با اين آب صورت خود را شستشو دهيد .
11) آب خيار براي رفع خارش مفيد است .
12) گفته اند اگر دركنار بستر طفلي كه مبتلا به تب مي باشد چند خيار تازه بگذاريد تبش مي برد و طفل شفا مي يابد .
13) جوشانده پوست خيار ، يرقان را سه روزه درمان مي كند
11) آب خيار براي رفع خارش مفيد است .
12) گفته اند اگر دركنار بستر طفلي كه مبتلا به تب مي باشد چند خيار تازه بگذاريد تبش مي برد و طفل شفا مي يابد .
13) جوشانده پوست خيار ، يرقان را سه روزه درمان مي كند
14) اگر مي خواهيد هميشه لطافت پوست خود را حفظ كنيد همه روزه از لوسيون زير استفاده كنيد :
يك خيار معمولي را با دو ليون آب بجوشانيد تا حجم آن يك ليوان شود سپس آنرا صاف كنيد و بگذاريد سرد شود بعد 50 گرم بادام خام و پوست كنده را آسياب كرده و با اين آب مخلوط كنيد و بهم بزنيد و با پارچه صاف كنيد و به محلول صاف شده 250 گرم الكل سفيد و يك گرم اسانس گل سرخ اضافه كنيد و كاملا هم بزنيد هر روز از اين لوسيون طبيعي به صورت خود بزنيد تا پوست شما هميشه جوان بماند .
مضرات : اشخاصي كه ناراحتي معده دارند نبايد در مصرف خيار زياده روي كنند زيرا ممكن است باعث اختلال در دستگاه هضم گردد .
خيار نفاخ است چون سريعا در معده فاسد مي شود هميشه بايد آنرا قبل از غذا خورد كه به هضم غذا كمك كند . كسانيكه نمي توانند خيار را خوب هضم كنند بايد آنرا با نمك بخورند .
گلابتون
مدیر بازنشسته
زیره سیاه
زیره گیاهی است علفی و دو ساله، به ارتفاع 60 سانتی متر. ساقه های زیره تو خالی، شیاردار و از قاعده، دارای انشعاباتی است. برگ های این گیاه دارای بریدگی زیاد است، به طوری که به صورت نخ مانند درآمده و به رنگ سبز روشن می باشند.
برگ هایی که در قاعده ی گیاه قرار دارند، دارای دم برگ کوتاه و غلاف مانند هستند. گل های این گیاه، کوچک، سفید و گاهی صورتی، به صورت مجتمع چتر مرکب هستند. میوه های زیره، کشیده و نوک تیز، به طول تا 6 میلی متر و به رنگ قهوه ای و گاهی قهوه ای شکلاتی یا مایل به زرد می باشند. تمام قسمت های گیاه به ویژه میوه ها، دارای بوی خوب و معطر هستند. قسمت مورد استفاده ی زیره، میوه های آن است که به طور مستقیم از آن و یا از اسانس آن، استفاده های بسیار زیاد به عمل می آید.
ترکیبات مهم
زیره ی سیاه حدود 7-3 درصد اسانس دارد. بیش تر اوقات دانه ها را قبل از رسیدن کامل، برداشت می کنند که در این صورت، دارای درصد بالایی اسانس خواهند بود. ماده ی اصلی اسانس، کارون(CARVONE) است که تا 65 درصد اسانس را تشکیل می دهد.
لیمونن، ماده ی مهم دیگر اسانس می باشد که تا 50 درصد اسانس را ممکن است تشیکل دهد. ترکیبات دیگر، شامل 20 -10 درصد روغن ثابت، 20 درصد پروتئین، 20 درصد قندها و مقداری فلاوونویید هستند.
اثرات مهم
مقوی معده ، محرک اشتها، محرک ترشح غدد معده، ضد نفخ، ضد اسپاسم، معرق و ضد قارچ است و در طب عوام، از آن به عنوان شیرافزا استفاده می شود.
یکی از مصارف مهم زیره، به عنوان چاشنی و ادویه در صنایع غذایی است.
طریقه و میزان مصرف
تهیه چای:
بر روی 1 تا 5 گرم میوه ی خرد شده، یک استکان یا یک لیوان آب در حال جوش می ریزیم و حدود 15 دقیقه می گذاریم بماند. البته بهتر است درب آن بسته باشد. سپس آن را صاف کرده و میل می کنیم.
از زیره، محصولاتی به صورت تنتور و به شکل قطره وجود دارد که به عنوان ضد نفخ، ضد درد و ضد اسپاسم، مصرف زیادی دارد. میزان مصرف این گونه فراورده ها، بر حسب کارخانه ی سازنده و غلظت دارو در راهنمای همراه دارو ذکر گردیده است.
نگه داری
چون اسانس ها فرار هستند، لذا باید میوه ها را موقع استفاده، خرد یا آسیاب کرد تا از هدر رفتن آنها جلوگیری شود. هم چنین چون اسانس ها جزو حلال های بسیار خوب بوده و ظروف پلاستیکی را سوراخ می نمایند، لذا باید برای نگه داری، از ظرف فلزی یا شیشه ای رنگی استفاده شود.
مهم ترین اثرات گزارش شده از زیره سیاه تا کنون عبارت اند از: ضد کرم، ضد کم خونی، ضد باکتری، ضد سرطان، ضد حساسیت(آنتی هیستامین)، ضد التهاب، ضد قارچ، ضد عفونی کننده، ضد اسپاسم، ضد نفخ، قاعده آور، خلط آور، شیرافزا، محرک، مقوی معده و کرم کُش.
نکات ضروری
تا کنون از عوارض جانبی و محدودیت مصرف زیره ی سیاه، گزارشی به چاپ نرسیده است.
قسمت مورد استفاده ی زیره ی سیاه، در حقیقت میوه ی آن است که در عوام به دانه نیز مشهور شده است.
قسمت عمده ی محصول زیره ی ایران، مربوط به میوه ی گیاهی به نامی زیره کوهی(Bunium Persicum) می باشد که از نظر ظاهری، به زیره ی سیاه شبیه است، در صورتی که محصول زیره ی سیاه موجود در ایران محدود بوده و گیاه مربوطه در مناطقی از جمله مازندران، گیلان، آذربایجان، همدان، کرمان، تهران و قزوین رویش دارد.
استفاده از زیره به طور مستقیم و یا از پودر آن، اثراتی شبیه فراورده های صنعتی آن دارد.
زیره گیاهی است علفی و دو ساله، به ارتفاع 60 سانتی متر. ساقه های زیره تو خالی، شیاردار و از قاعده، دارای انشعاباتی است. برگ های این گیاه دارای بریدگی زیاد است، به طوری که به صورت نخ مانند درآمده و به رنگ سبز روشن می باشند.
برگ هایی که در قاعده ی گیاه قرار دارند، دارای دم برگ کوتاه و غلاف مانند هستند. گل های این گیاه، کوچک، سفید و گاهی صورتی، به صورت مجتمع چتر مرکب هستند. میوه های زیره، کشیده و نوک تیز، به طول تا 6 میلی متر و به رنگ قهوه ای و گاهی قهوه ای شکلاتی یا مایل به زرد می باشند. تمام قسمت های گیاه به ویژه میوه ها، دارای بوی خوب و معطر هستند. قسمت مورد استفاده ی زیره، میوه های آن است که به طور مستقیم از آن و یا از اسانس آن، استفاده های بسیار زیاد به عمل می آید.
ترکیبات مهم
زیره ی سیاه حدود 7-3 درصد اسانس دارد. بیش تر اوقات دانه ها را قبل از رسیدن کامل، برداشت می کنند که در این صورت، دارای درصد بالایی اسانس خواهند بود. ماده ی اصلی اسانس، کارون(CARVONE) است که تا 65 درصد اسانس را تشکیل می دهد.
لیمونن، ماده ی مهم دیگر اسانس می باشد که تا 50 درصد اسانس را ممکن است تشیکل دهد. ترکیبات دیگر، شامل 20 -10 درصد روغن ثابت، 20 درصد پروتئین، 20 درصد قندها و مقداری فلاوونویید هستند.
اثرات مهم
مقوی معده ، محرک اشتها، محرک ترشح غدد معده، ضد نفخ، ضد اسپاسم، معرق و ضد قارچ است و در طب عوام، از آن به عنوان شیرافزا استفاده می شود.
یکی از مصارف مهم زیره، به عنوان چاشنی و ادویه در صنایع غذایی است.
طریقه و میزان مصرف
تهیه چای:
بر روی 1 تا 5 گرم میوه ی خرد شده، یک استکان یا یک لیوان آب در حال جوش می ریزیم و حدود 15 دقیقه می گذاریم بماند. البته بهتر است درب آن بسته باشد. سپس آن را صاف کرده و میل می کنیم.
از زیره، محصولاتی به صورت تنتور و به شکل قطره وجود دارد که به عنوان ضد نفخ، ضد درد و ضد اسپاسم، مصرف زیادی دارد. میزان مصرف این گونه فراورده ها، بر حسب کارخانه ی سازنده و غلظت دارو در راهنمای همراه دارو ذکر گردیده است.
نگه داری
چون اسانس ها فرار هستند، لذا باید میوه ها را موقع استفاده، خرد یا آسیاب کرد تا از هدر رفتن آنها جلوگیری شود. هم چنین چون اسانس ها جزو حلال های بسیار خوب بوده و ظروف پلاستیکی را سوراخ می نمایند، لذا باید برای نگه داری، از ظرف فلزی یا شیشه ای رنگی استفاده شود.
مهم ترین اثرات گزارش شده از زیره سیاه تا کنون عبارت اند از: ضد کرم، ضد کم خونی، ضد باکتری، ضد سرطان، ضد حساسیت(آنتی هیستامین)، ضد التهاب، ضد قارچ، ضد عفونی کننده، ضد اسپاسم، ضد نفخ، قاعده آور، خلط آور، شیرافزا، محرک، مقوی معده و کرم کُش.
نکات ضروری
تا کنون از عوارض جانبی و محدودیت مصرف زیره ی سیاه، گزارشی به چاپ نرسیده است.
قسمت مورد استفاده ی زیره ی سیاه، در حقیقت میوه ی آن است که در عوام به دانه نیز مشهور شده است.
قسمت عمده ی محصول زیره ی ایران، مربوط به میوه ی گیاهی به نامی زیره کوهی(Bunium Persicum) می باشد که از نظر ظاهری، به زیره ی سیاه شبیه است، در صورتی که محصول زیره ی سیاه موجود در ایران محدود بوده و گیاه مربوطه در مناطقی از جمله مازندران، گیلان، آذربایجان، همدان، کرمان، تهران و قزوین رویش دارد.
استفاده از زیره به طور مستقیم و یا از پودر آن، اثراتی شبیه فراورده های صنعتی آن دارد.
گلابتون
مدیر بازنشسته
گل گاوزبان
يکي از عجايب سلسله کوه هاي البرز که قله عظيمي چون دماوند دارد، پرورش چندين نوع گياه دارويي است که اثر درماني زيادي دارند و منحصراً در دامنه هاي اين کوه به عمل مي آيند و در کوه هاي ديگر اثري از آنها نيست. چندي پيش جرايد ايران از يکي از اين گياهان سخن گفته و اثرات سحرآميز آن را بيان داشتند و نوشتند که کارشناسان خارجي بذر اين گياه را به کشورهاي ديگر برده اند، ولي با کوشش فراوان نتوانسته اند آن را به عمل آورند، زيرا اين گياه فقط در زادگاه اوليه خود سبز مي شود.
هر چند در کتب قديم به گل گاوزبان " لسان الثور" مي گويند، ولي در واقع نام ديگري ندارد. اسم فرانسوي، انگليسي، آلماني، ترکي و غيره هم ندارد، چون در هيچ نقطه اي از زمين جز دامنه کوه هاي البرز به عمل نمي آيد و با گياه ديگري که در آذربايجان و شهرهاي ديگر ايران و کشورهاي ديگر مي رويد و به غلط به گاوزبان مشهور شده است، نسبتي ندارد. براي اينکه اين اشتباه که حدود چند قرن است پزشکان و دارو سازان را گمراه کرده است، از بين برود اين را "گل گاوزبان" و ديگري را "گياه گاوزبان" بناميد. اين دو گياه متفاوت هستند، تنها گل هايشان کمي به هم شبيه است، هيچگونه خواص مشترکي ندارند و از نظر منافع طبي با هم متضاد مي‌‌باشند. گل هاي "گل گاوزبان" درشت تر از گل هاي"گياه گاوزبان" است.
"گل گاوزبان" در ايران، و "گياه گاوزبان" در اروپا و امريکا شهرت زيادي دارند. پزشکان سنتي ايران در معالجه بسياري از امراض از "گل گاوزبان" استفاده مي کردند و نتيجه مي گرفتند. پزشکان جديد هم خواص "گل گاوزبان" را مي دانستند و براي دسته اي ديگر از امراض تجويز مي نمودند و چون عطاران فرقي بين "گل گاوزبان" و "گياه گاوزبان" قايل نبودند، آنها را به جاي هم مي دادند، و به همين جهت معالجه آنها نتيجه نمي داد و محققين از اينکه خواص و منافع اين گياه از بين رفته است در تعجب بودند.
يکي از مترجمين، تمام فوايد "گياه گاوزبان" راترجمه کرده و به "گل گاوزبان" نسبت داده، سپس پرسيده است: چرا ايرانيان فقط از گل گاوزبان استفاده مي کنند؟... به برگ و سرشاخه هاي آن توجهي ندارند، در جواب ايشان بايد بگوييم که گل گاوزبان، فقط گلش فوايد طبي دارد، زيرا گياهي که فرنگي ها به او "بوراش" مي گويند گل گاوزبان نيست.
صاحب کتاب "تحفه" در شرح گاوزبان چنين مي نويسد: گل گاوزبان لاجوردي و شبيه گل انار بوده و تخم آن مستدير( حلقوي شکل ) و لعابي است و در کوه هاي دارالمرز(البرز) بسيار زياد يافت مي شود. گياه ديگري که در اصفهان و بعضي از بلاد، گاوزبان مي دانند "مرماخوز" است که گل آن لاجوردي و کوچک و مدور است. ("مر" نام قبيله اي از ساکنان شمال افريقاست که بذر چند گياه دارويي را که يکي از آنها گياه گاو زبان است به اسپانيا برده و در آنجا پرورش داد و استعمال آنها را در طب معمول داشته‌‌اند. اين گياهان به اسامي مختلف مرماتوس، مرماهوس، مرمازا در کتب طبي قديم وارد شده و خواص آنها تحقيق گرديده است.) بعد از جنگ هاي صليبي گياه گاوزبان را از اسپانيا به اروپا آوردند و در آنجا کاشتند و چون در کتاب قانون ابو علي سينا از گل گاوزبان زياد تعريف شده بود و اين کتاب نيز در مورد قبول و استناد استادان پزشکي اروپا بود، به همين جهت مورد توجه واقع گرديد، ولي متاسفانه گياه گاوزبان هيچ يک از خواص گل گاوزبان اصلي را نداشته و در عوض منافع ديگري داشت که کم کم محققين اروپايي به آن پي بردند. از جمله معلوم شد که سرشاخه، گل و برگ اين گياه داراي مقداري شوره بوده، عرق وادرار را زياد مي کند. در صورتي که در کتب طبي ايرانيان که در دانشگاه هاي اروپا تدريس مي شد، چنين خواصي را به او نسبت نداده بودند.
حال اجازه فرماييد اين دو گياه را به طور جداگانه معرفي کرده و منافع آنها را شرح دهيم:
گل گاوزبان اصلي
اين گياه به طور خودرو، منحصراً در دامنه ي کوه هاي البرز به عمل مي آيد و تاکنون اهلي نشده و قابل کشت نيست.
- مقوي روح و اعضاي رئيسه بدن بوده، حواس پنجگانه يا بهتر بگويم، حواس هجده گانه آدمي را تقويت مي کند.
- شکم را نرم و کيسه صفرا را باز مي کند، اخلاط سوخته سوداوي را از معده خارج و عوارض آن را از بين مي برد.
- جوشانده آن همراه با داروهاي ديگر جهت سرسام(مننژيت)، برسام(ورم حجاب حاجز)، ماليخوليا، جنون و رفع حواس پرتي مفيد مي باشد.
- جوشانده آن نشاط آور بوده، رنگ رخسار را باز مي کند.
- سينه را نرم مي کند، تنگي نفس و درد گلو را شفا مي دهد.
- دلهره و وحشت را از بين مي برد و غم و غصه را کم مي کند و براي کساني که با خود حرف مي زنند سودمند مي باشد.
- جوشانده آن با عسل جهت تنگي نفس تجويز شده است.
- جويدن برگ تازه آن جهت درمان جوش هاي چرکي دهان اطفال، برفک، سستي بيخ دندان و رفع حرارت دهان نافع است. مقدار خوراک گل آن دو مثقال تا پنج مثقال مي باشد.
- عرق گل گاوزبان جهت امراض سوداوي، وسواس و خفقان مفيد است.
- داراي منيزيم بوده و از سرطان پيشگيري مي کند.
- تحقيقات جديد بيانگر اين مطلب هستند که عصاره آبي گل گاوزبان دارويي مؤثر و بي‌خطر براي درمان بيماران مبتلاء به اختلال وسواسي اجباري مي باشد.
- گل گاوزبان داراي موسيلاژ به ميزان ?-? درصد، فلاونوئيد 15/0درصد و آنتوسيانين با آگليکون دلفينيدين و سيانيدين به ميزان 34/13 درصد و به مقدار ناچيز آلکالوئيد از دسته پيروليزيدين است.
- گل مرغوب گلي است که داراي دم سفيد و گلبرگ هاي بنفش باشد. برگ هاي تازه گل گاوزبان داراي مقدار زيادي ويتامين C مي باشد.
*پس اين گياه داراي شوره نيست، عرق و ادرار را زياد نمي کند.
گياه گاوزبان
اين گياه اسم فارسي ندارد و معلوم نيست از چه موقع به ايران آمده و در اطراف تبريز کاشته شده است. در زبان فرانسوي به آن بوراش مي گويند و "ابن بيطار" گياه شناس معروف قديم که در اصل اندلسي بوده و بعد به آسياي صغير آمده و دو کتاب بزرگ به نام هاي "الجامع" و "المغني" به زبان عربي دارد آن را نوعي "مرماخوز" دانسته و به اسامي: لسان الثور، ابوالعرق، کحيلا- کحلا، حمحم و بوغلص ياد کرده است.
- گل، سرشاخه و برگ آن داراي شوره، مواد لعابي و يک ماده تلخ است و به همين جهت عرق و ادرار را زياد مي کند.
- سنگ هاي کليه و مثانه را خرد کرده و از بين مي برد.
- اين گياه داراي اسيدهاي چرب امگا 6 مانند لينولنيک اسيد مي باشد که براي روماتوئيد مفيد است.
- ضماد برگ هاي تازه وله شده آن دمل را باز مي کند و براي معالجه سوختگي، آتش و آفتاب زدگي مفيد است.
- در طب سنتي ايران "مرماخوز" را جهت معالجه استسقا مفيد دانسته اند و براي اين کار، مبتلايان به استسقا بايستي مدت زيادي برگ و بذر آن را روزانه 15 تا 20 گرم ناشتا ميل نمايند.
*پس تجويز اين گياه براي مبتلايان به سرسام و برسام جايز نيست.
مضرات :
گاو زبان به علت داشتن آلكالوئيد براي زنان باردار و كودكان مضر است.
يکي از عجايب سلسله کوه هاي البرز که قله عظيمي چون دماوند دارد، پرورش چندين نوع گياه دارويي است که اثر درماني زيادي دارند و منحصراً در دامنه هاي اين کوه به عمل مي آيند و در کوه هاي ديگر اثري از آنها نيست. چندي پيش جرايد ايران از يکي از اين گياهان سخن گفته و اثرات سحرآميز آن را بيان داشتند و نوشتند که کارشناسان خارجي بذر اين گياه را به کشورهاي ديگر برده اند، ولي با کوشش فراوان نتوانسته اند آن را به عمل آورند، زيرا اين گياه فقط در زادگاه اوليه خود سبز مي شود.
هر چند در کتب قديم به گل گاوزبان " لسان الثور" مي گويند، ولي در واقع نام ديگري ندارد. اسم فرانسوي، انگليسي، آلماني، ترکي و غيره هم ندارد، چون در هيچ نقطه اي از زمين جز دامنه کوه هاي البرز به عمل نمي آيد و با گياه ديگري که در آذربايجان و شهرهاي ديگر ايران و کشورهاي ديگر مي رويد و به غلط به گاوزبان مشهور شده است، نسبتي ندارد. براي اينکه اين اشتباه که حدود چند قرن است پزشکان و دارو سازان را گمراه کرده است، از بين برود اين را "گل گاوزبان" و ديگري را "گياه گاوزبان" بناميد. اين دو گياه متفاوت هستند، تنها گل هايشان کمي به هم شبيه است، هيچگونه خواص مشترکي ندارند و از نظر منافع طبي با هم متضاد مي‌‌باشند. گل هاي "گل گاوزبان" درشت تر از گل هاي"گياه گاوزبان" است.
"گل گاوزبان" در ايران، و "گياه گاوزبان" در اروپا و امريکا شهرت زيادي دارند. پزشکان سنتي ايران در معالجه بسياري از امراض از "گل گاوزبان" استفاده مي کردند و نتيجه مي گرفتند. پزشکان جديد هم خواص "گل گاوزبان" را مي دانستند و براي دسته اي ديگر از امراض تجويز مي نمودند و چون عطاران فرقي بين "گل گاوزبان" و "گياه گاوزبان" قايل نبودند، آنها را به جاي هم مي دادند، و به همين جهت معالجه آنها نتيجه نمي داد و محققين از اينکه خواص و منافع اين گياه از بين رفته است در تعجب بودند.
يکي از مترجمين، تمام فوايد "گياه گاوزبان" راترجمه کرده و به "گل گاوزبان" نسبت داده، سپس پرسيده است: چرا ايرانيان فقط از گل گاوزبان استفاده مي کنند؟... به برگ و سرشاخه هاي آن توجهي ندارند، در جواب ايشان بايد بگوييم که گل گاوزبان، فقط گلش فوايد طبي دارد، زيرا گياهي که فرنگي ها به او "بوراش" مي گويند گل گاوزبان نيست.
صاحب کتاب "تحفه" در شرح گاوزبان چنين مي نويسد: گل گاوزبان لاجوردي و شبيه گل انار بوده و تخم آن مستدير( حلقوي شکل ) و لعابي است و در کوه هاي دارالمرز(البرز) بسيار زياد يافت مي شود. گياه ديگري که در اصفهان و بعضي از بلاد، گاوزبان مي دانند "مرماخوز" است که گل آن لاجوردي و کوچک و مدور است. ("مر" نام قبيله اي از ساکنان شمال افريقاست که بذر چند گياه دارويي را که يکي از آنها گياه گاو زبان است به اسپانيا برده و در آنجا پرورش داد و استعمال آنها را در طب معمول داشته‌‌اند. اين گياهان به اسامي مختلف مرماتوس، مرماهوس، مرمازا در کتب طبي قديم وارد شده و خواص آنها تحقيق گرديده است.) بعد از جنگ هاي صليبي گياه گاوزبان را از اسپانيا به اروپا آوردند و در آنجا کاشتند و چون در کتاب قانون ابو علي سينا از گل گاوزبان زياد تعريف شده بود و اين کتاب نيز در مورد قبول و استناد استادان پزشکي اروپا بود، به همين جهت مورد توجه واقع گرديد، ولي متاسفانه گياه گاوزبان هيچ يک از خواص گل گاوزبان اصلي را نداشته و در عوض منافع ديگري داشت که کم کم محققين اروپايي به آن پي بردند. از جمله معلوم شد که سرشاخه، گل و برگ اين گياه داراي مقداري شوره بوده، عرق وادرار را زياد مي کند. در صورتي که در کتب طبي ايرانيان که در دانشگاه هاي اروپا تدريس مي شد، چنين خواصي را به او نسبت نداده بودند.
حال اجازه فرماييد اين دو گياه را به طور جداگانه معرفي کرده و منافع آنها را شرح دهيم:
گل گاوزبان اصلي
اين گياه به طور خودرو، منحصراً در دامنه ي کوه هاي البرز به عمل مي آيد و تاکنون اهلي نشده و قابل کشت نيست.
- مقوي روح و اعضاي رئيسه بدن بوده، حواس پنجگانه يا بهتر بگويم، حواس هجده گانه آدمي را تقويت مي کند.
- شکم را نرم و کيسه صفرا را باز مي کند، اخلاط سوخته سوداوي را از معده خارج و عوارض آن را از بين مي برد.
- جوشانده آن همراه با داروهاي ديگر جهت سرسام(مننژيت)، برسام(ورم حجاب حاجز)، ماليخوليا، جنون و رفع حواس پرتي مفيد مي باشد.
- جوشانده آن نشاط آور بوده، رنگ رخسار را باز مي کند.
- سينه را نرم مي کند، تنگي نفس و درد گلو را شفا مي دهد.
- دلهره و وحشت را از بين مي برد و غم و غصه را کم مي کند و براي کساني که با خود حرف مي زنند سودمند مي باشد.
- جوشانده آن با عسل جهت تنگي نفس تجويز شده است.
- جويدن برگ تازه آن جهت درمان جوش هاي چرکي دهان اطفال، برفک، سستي بيخ دندان و رفع حرارت دهان نافع است. مقدار خوراک گل آن دو مثقال تا پنج مثقال مي باشد.
- عرق گل گاوزبان جهت امراض سوداوي، وسواس و خفقان مفيد است.
- داراي منيزيم بوده و از سرطان پيشگيري مي کند.
- تحقيقات جديد بيانگر اين مطلب هستند که عصاره آبي گل گاوزبان دارويي مؤثر و بي‌خطر براي درمان بيماران مبتلاء به اختلال وسواسي اجباري مي باشد.
- گل گاوزبان داراي موسيلاژ به ميزان ?-? درصد، فلاونوئيد 15/0درصد و آنتوسيانين با آگليکون دلفينيدين و سيانيدين به ميزان 34/13 درصد و به مقدار ناچيز آلکالوئيد از دسته پيروليزيدين است.
- گل مرغوب گلي است که داراي دم سفيد و گلبرگ هاي بنفش باشد. برگ هاي تازه گل گاوزبان داراي مقدار زيادي ويتامين C مي باشد.
*پس اين گياه داراي شوره نيست، عرق و ادرار را زياد نمي کند.
گياه گاوزبان
اين گياه اسم فارسي ندارد و معلوم نيست از چه موقع به ايران آمده و در اطراف تبريز کاشته شده است. در زبان فرانسوي به آن بوراش مي گويند و "ابن بيطار" گياه شناس معروف قديم که در اصل اندلسي بوده و بعد به آسياي صغير آمده و دو کتاب بزرگ به نام هاي "الجامع" و "المغني" به زبان عربي دارد آن را نوعي "مرماخوز" دانسته و به اسامي: لسان الثور، ابوالعرق، کحيلا- کحلا، حمحم و بوغلص ياد کرده است.
- گل، سرشاخه و برگ آن داراي شوره، مواد لعابي و يک ماده تلخ است و به همين جهت عرق و ادرار را زياد مي کند.
- سنگ هاي کليه و مثانه را خرد کرده و از بين مي برد.
- اين گياه داراي اسيدهاي چرب امگا 6 مانند لينولنيک اسيد مي باشد که براي روماتوئيد مفيد است.
- ضماد برگ هاي تازه وله شده آن دمل را باز مي کند و براي معالجه سوختگي، آتش و آفتاب زدگي مفيد است.
- در طب سنتي ايران "مرماخوز" را جهت معالجه استسقا مفيد دانسته اند و براي اين کار، مبتلايان به استسقا بايستي مدت زيادي برگ و بذر آن را روزانه 15 تا 20 گرم ناشتا ميل نمايند.
*پس تجويز اين گياه براي مبتلايان به سرسام و برسام جايز نيست.
مضرات :
گاو زبان به علت داشتن آلكالوئيد براي زنان باردار و كودكان مضر است.
گلابتون
مدیر بازنشسته
چاشنی‌های تقلبی
مصرف زیاد ادویه یا انواع تقلبی آن می‌تواند سلامت مصرف كننده را به خطر بیندازد.
این روز‌ها در بازار ادویه، انواع تقلبی هم چنان یافت می‌شوند، بنابراین آگاهی از وجود این مواد می‌تواند مفید باشد.
ادویه‌ها به عنوان طعم‌دهنده‌های غذا، هم چنان مشمول برداشت‌ها و باور‌های غلط تعدادی از خریداران هستند. به گفته آگاهان بازار، هر ماده عطری با منشا گیاهی ادویه محسوب می‌شود.
بنابراین پوست درخت(دارچین)، میوه(فلفل)، برگ(نعنا و ریحان)، ریشه (زنجبیل)، گل(زعفران و گلپر) یا دانه(جوزهندی، خردل) به صورت خرد و پودر شده می‌تواند مشمول عنوان ادویه و چاشنی محسوب شود، اما نكته مهم این است كه دارا بودن عطر و شكل مواد یاد شده، نمی‌تواند متضمن اصالت و سلامت آنها باشد.
سماق تقلبی:
برای نمونه همان طور كه یاد شد در حال حاضر سماق‌های تقلبی در بازار یافت می‌شوند كه به لحاظ شكل و ظاهر تفاوتی با نمونه‌های اصل ندارند. متقلب‌ها، تفاله‌های غوره و زرشك را با گل اخدی و آب شاه‌توت مخلوط كرده و به عنوان سماق به دست مشتری میدهند.
پودر فلفل تقلبی:
برای تقلب در تهیه فلفل نیز از موادی مانند پودر پوست گردو و فندق، آرد نخودچی، پودر هسته خرما، تفاله زیتون و مواد مشابه به عنوان پایه استفاده کرده و برای ایجاد تندی و رنگ و مزه، آن را با پودر فلفل فرنگی یا خردل سیاه مخلوط می کنند.
تقلب در زعفران:
قیمت بالای زعفران موجب شده که این ماده در معرض تقلب های زیادی قرار گیرد. زعفران از پرچم گل های گیاه آن تهیه می شود که معمولاً رنگ گرده های آن زرد، قرمز ارغوانی و قرمز نارنجی است که به سادگی از پرچم جدا می شود و این ویژگی کمتر در سایر گیاهان مشاهده می گردد.
برای تقلب در زعفران، عده ای از متقلبین، از پرچم گیاه گل رنگ و گیاهان مشابه استفاده می کنند و آن را با زعفران مخلوط می نمایند و عده ای دیگر از ریشک های اطراف ذرت استفاده کرده و آن را با رنگ های مصنوعی به رنگ زعفران در می آورند.
تقلب در خردل:
پودر خردل از نرم کردن دانه ی خردل سیاه یا سفید یا مخلوط این دو به دست می آید و گاهی آن را با آب غوره یا سرکه مخلوط کرده و خردل خمیری به دست می آورند. در مورد خردل متقلبین از نشاسته ی آرد غلات استفاده می کنند و برای ایجاد رنگ مورد نظر مقداری پودر زردچوبه به آن اضافه می نمایند.
تقلب در زردچوبه:
رای تولید زردچوبه ی تقلبی، موادی نظیر آرد یا نان خشک، پوست پسته و کمی زردچوبه را با یکدیگر مخلوط کرده و به عنوان زردچوبه به فروش می رسانند.
تقلب در سرکه
نظر به این که سرکه ی طبیعی به ویژه سرکه ی انگور تا حدی گران قیمت است، معدودی از افراد برای سودجویی در این ماده و تهیه ی سرکه ی ارزان قیمت، مقداری اسید استیک تجارتی را با آب به نسبتی تهیه می کنند که مقدار اسید استیک آن معادل سرکه ی طبیعی باشد و برای ایجاد طعم ویژه ی سرکه، از مواد معطر ساختگی یا موادی مانند فلفل، ریشه ی گیاه بابونه، فلفل فرنگی و خردل استفاده می نمایند.
گاهی نیز سرکه ی طبیعی را با مقداری آب مخلوط می کنند و برای تعدیل وزن مخصوص آن مقداری زاج یا استات دو سود به آن می افزایند.
تقلب در آب لیمو
یک نوع آب لیموی تقلبی به این ترتیب تهیه می شود که مقداری کاه زبر را با آب ولرم مخلوط کرده و مدتی به حال خود قرار می دهند که در این صورت پس از مدت کوتاهی مایع زرد رنگی حاصل می شود که آن را مدتی روی لیموی آب گرفته و گاه چرخ شده قرار می دهند. سپس پوست لیموها را جدا کرده و مقداری اسیداستیک یا جوهر لیمو به آن اضافه می کنند.
در پاره ای از موارد تنها مقداری آب به لیموی آب گرفته و چرخ شده اضافه می کنند و پس از مدتی مخلوط را به هم زده و قسمت مایع را جدا کرده و مقداری جوهر لیمو به آن اضافه می کنند.
تقلب در آب غوره
برای تقلب در آب غوره برخی از فروشندگان جوهر لیمو را با آب و کمی آب غوره مخلوط کرده و به عنوان آب غوره به فروش می رسانند.
تقلب در رب گوجه فرنگی
در مواردی که رب گوجه فرنگی گران باشد، برخی از افراد سودجو آن را با مقداری پوره ی کدو یا کدوی پخته و له شده مخلوط می کنند و همراه با رب گوجه فرنگی می جوشانند.
همچنین در پاره ای از موارد مقداری سیب زمینی پخته و له شده به آن می افزایند. به علاوه متقلبین مقداری نشاسته به رب گوجه فرنگی اضافه می کنند تا نشاسته مقداری از آب رب را جذب کند، در نتیجه رب سفت و غلیظ به نظر می رسد.
تقلب در رب انار
برای تولید رب انار تقلبی برخی از افراد گوجه فرنگی های ترش را پس از خیس نمودن با رب انار مخلوط نموده و به عنوان رب انار مرغوب به فروش می رسانند.
اضافه می‌شود.
بنابراین خرید محصولات بسته‌بندی شده و دارای نشان استاندارد توصیه می‌شود
مصرف زیاد ادویه یا انواع تقلبی آن می‌تواند سلامت مصرف كننده را به خطر بیندازد.
این روز‌ها در بازار ادویه، انواع تقلبی هم چنان یافت می‌شوند، بنابراین آگاهی از وجود این مواد می‌تواند مفید باشد.
ادویه‌ها به عنوان طعم‌دهنده‌های غذا، هم چنان مشمول برداشت‌ها و باور‌های غلط تعدادی از خریداران هستند. به گفته آگاهان بازار، هر ماده عطری با منشا گیاهی ادویه محسوب می‌شود.
بنابراین پوست درخت(دارچین)، میوه(فلفل)، برگ(نعنا و ریحان)، ریشه (زنجبیل)، گل(زعفران و گلپر) یا دانه(جوزهندی، خردل) به صورت خرد و پودر شده می‌تواند مشمول عنوان ادویه و چاشنی محسوب شود، اما نكته مهم این است كه دارا بودن عطر و شكل مواد یاد شده، نمی‌تواند متضمن اصالت و سلامت آنها باشد.
سماق تقلبی:
برای نمونه همان طور كه یاد شد در حال حاضر سماق‌های تقلبی در بازار یافت می‌شوند كه به لحاظ شكل و ظاهر تفاوتی با نمونه‌های اصل ندارند. متقلب‌ها، تفاله‌های غوره و زرشك را با گل اخدی و آب شاه‌توت مخلوط كرده و به عنوان سماق به دست مشتری میدهند.
پودر فلفل تقلبی:
برای تقلب در تهیه فلفل نیز از موادی مانند پودر پوست گردو و فندق، آرد نخودچی، پودر هسته خرما، تفاله زیتون و مواد مشابه به عنوان پایه استفاده کرده و برای ایجاد تندی و رنگ و مزه، آن را با پودر فلفل فرنگی یا خردل سیاه مخلوط می کنند.
تقلب در زعفران:
قیمت بالای زعفران موجب شده که این ماده در معرض تقلب های زیادی قرار گیرد. زعفران از پرچم گل های گیاه آن تهیه می شود که معمولاً رنگ گرده های آن زرد، قرمز ارغوانی و قرمز نارنجی است که به سادگی از پرچم جدا می شود و این ویژگی کمتر در سایر گیاهان مشاهده می گردد.
برای تقلب در زعفران، عده ای از متقلبین، از پرچم گیاه گل رنگ و گیاهان مشابه استفاده می کنند و آن را با زعفران مخلوط می نمایند و عده ای دیگر از ریشک های اطراف ذرت استفاده کرده و آن را با رنگ های مصنوعی به رنگ زعفران در می آورند.
تقلب در خردل:
پودر خردل از نرم کردن دانه ی خردل سیاه یا سفید یا مخلوط این دو به دست می آید و گاهی آن را با آب غوره یا سرکه مخلوط کرده و خردل خمیری به دست می آورند. در مورد خردل متقلبین از نشاسته ی آرد غلات استفاده می کنند و برای ایجاد رنگ مورد نظر مقداری پودر زردچوبه به آن اضافه می نمایند.
تقلب در زردچوبه:
رای تولید زردچوبه ی تقلبی، موادی نظیر آرد یا نان خشک، پوست پسته و کمی زردچوبه را با یکدیگر مخلوط کرده و به عنوان زردچوبه به فروش می رسانند.
تقلب در سرکه
نظر به این که سرکه ی طبیعی به ویژه سرکه ی انگور تا حدی گران قیمت است، معدودی از افراد برای سودجویی در این ماده و تهیه ی سرکه ی ارزان قیمت، مقداری اسید استیک تجارتی را با آب به نسبتی تهیه می کنند که مقدار اسید استیک آن معادل سرکه ی طبیعی باشد و برای ایجاد طعم ویژه ی سرکه، از مواد معطر ساختگی یا موادی مانند فلفل، ریشه ی گیاه بابونه، فلفل فرنگی و خردل استفاده می نمایند.
گاهی نیز سرکه ی طبیعی را با مقداری آب مخلوط می کنند و برای تعدیل وزن مخصوص آن مقداری زاج یا استات دو سود به آن می افزایند.
تقلب در آب لیمو
یک نوع آب لیموی تقلبی به این ترتیب تهیه می شود که مقداری کاه زبر را با آب ولرم مخلوط کرده و مدتی به حال خود قرار می دهند که در این صورت پس از مدت کوتاهی مایع زرد رنگی حاصل می شود که آن را مدتی روی لیموی آب گرفته و گاه چرخ شده قرار می دهند. سپس پوست لیموها را جدا کرده و مقداری اسیداستیک یا جوهر لیمو به آن اضافه می کنند.
در پاره ای از موارد تنها مقداری آب به لیموی آب گرفته و چرخ شده اضافه می کنند و پس از مدتی مخلوط را به هم زده و قسمت مایع را جدا کرده و مقداری جوهر لیمو به آن اضافه می کنند.
تقلب در آب غوره
برای تقلب در آب غوره برخی از فروشندگان جوهر لیمو را با آب و کمی آب غوره مخلوط کرده و به عنوان آب غوره به فروش می رسانند.
تقلب در رب گوجه فرنگی
در مواردی که رب گوجه فرنگی گران باشد، برخی از افراد سودجو آن را با مقداری پوره ی کدو یا کدوی پخته و له شده مخلوط می کنند و همراه با رب گوجه فرنگی می جوشانند.
همچنین در پاره ای از موارد مقداری سیب زمینی پخته و له شده به آن می افزایند. به علاوه متقلبین مقداری نشاسته به رب گوجه فرنگی اضافه می کنند تا نشاسته مقداری از آب رب را جذب کند، در نتیجه رب سفت و غلیظ به نظر می رسد.
تقلب در رب انار
برای تولید رب انار تقلبی برخی از افراد گوجه فرنگی های ترش را پس از خیس نمودن با رب انار مخلوط نموده و به عنوان رب انار مرغوب به فروش می رسانند.
اضافه می‌شود.
بنابراین خرید محصولات بسته‌بندی شده و دارای نشان استاندارد توصیه می‌شود
گلابتون
مدیر بازنشسته
ادویه ، چاشنی سلامتی
ادویه چیست؟
ادویه را بخشی از یک گیاه معطر تعریف می کنند که می تواند تنه درخت ( دارچین )، میوه ( فلفل سیاه ) و یا دانه ( جوزهندی ) باشد و بصورت درسته، خرد یا پودر شده برای عطر و رنگ بخشیدن به غذا مورد استفاده قرار می گیرد.
یک فرد آمریکایی به طور متوسط سالانه 1 کیلو و 600 گرم ادویه مصرف می کند که نیمی از آن فلفل و دانه خردل ( در سس خردل ) است و شاید دلیل استفاده زیاد از آنها، خاصیت ضد سرطانی شان است.
اثرات ادویه ها در سلامتی بدن
هر چند مقدار ادویه ای که در هر وعده با غذا مصرف می کنیم کم است، ولی ادویه جات تنوع طعم و رنگ فوق العاده ای به غذاها می دهند. ادویه ها و گیاهان معطر علاوه بر اینکه مقدار کمی ویتامین ، املاح و فیبر به غذا اضافه می کنند، حاوی آنتی اکسیدان هایی هستند که عوامل تخریب کننده سلول ها یعنی رادیکال های آزاد را خنثی کرده و سطح سلامتی را ارتقا می بخشند.
ادویه های زیر توسط انجمن ملی سرطان به عنوان مواد ضد سرطان معرفی شده است:پونه ، آویشن ، رُزماری یا اَکلیل کوهی ، رازیانه ، زردچوبه ، زیره سیاه ، بادیون ، گشنیز، زیره سبز و ترخون . با اندازه گیری میزان آنتی اکسیدان ها مشخص شد، مواد آنتی اکسیدانی موجود در پونه حتی از ویتامین E ( یک آنتی اکسیدان قوی ) هم برای سلامتی بدن مفیدتر است.
بعضی ازانواع مشابه این ادویه جات مثلزیره سبز ، رازیانه ، ترخونوزیره سیاه حاوی موادی بنام تِرپن هستند که مانع از رشد تومورها شده و مقدار کلسترول خون را کاهش می دهند. به ویژهترخون خاصیت ضد سرطانی خوبی دارد.
رنگ زردزرد چوبه به دلیل وجود ماده ای بنام کارسامین (CURCUMIN) است که در آزمایشات حیوانی مشخص شده که بر علیه بیماری آلزایمر عمل می کند.
از این رو به تازگی در ژورنال پزشکی NEW ENGLAND دانشمندان در حال تحقیق بر روی کارسامین هستند تا راه درمانی برای عارضه کیستیک فیبروز ( CYSTIC FIBROSIS ) پیدا کنند ، ولی تحقیقات انسانی در این زمینه محدود است.
فلفل سبز و زعفران سیستم ایمنی بدن را تحریک می کنند وجوزهندی و میخک ( البته در آزمایشگاه ) از رشد میکروب ها جلوگیری می کنند.زنجبیل و فلفل قرمز از تشکیل تومورها جلوگیری می کند و اثرات ضد سرماخوردگی فلفل سبز نیز در حال بررسی است.
استفاده ازدارچین در درجه سوم و بعد از فلفل و خردل قرار دارد. طی تحقیقی که سال گذشته انجام گرفت، تاثیرات مثبتی از دارچین در درمان دیابت دیده شد. این تحقیق نشان داد که مصرف 1 یا 2 قاشق چایخوری دارچین به شکل کپسول موجب کاهش قند خون ، تری گلیسیرید و کلسترول شد و از افت و خیز زیاد انسولین در یک گروه مبتلا به دیابت نوع 2 جلوگیری کرد.
مشکلی که با دارچین داریم این است که معمولاً در شیرینی جات و مواد حاوی چربی استفاده می شود. در حقیقت دارچین یک ادویه عالی برای طعم دادن به گوشت چرخ کرده و سبزیجات است. اسفناج خرد شده را می توانید با دارچین و کشمش تفت دهید و یا چوب دارچین را با چای دم کنید. دارچین ادویه خوبی برای طعم دادن به هلو ، موز ، سیب یا حتی ماست شیرین است. البته مصرف روزانه 1 یا 2 قاشق چایخوری دارچین با غذا کار خیلی راحتی نیست.
ادویه جات و گیاهان معطر قرن ها به عنوان دارو مورد استفاده قرار گرفته و می گیرند. ولی برای درمان صد در صد بیماری ها نمی توان به آنها اکتفا کرد، چون بسیاری از نتایج تحقیقات بر روی تاثیرات ادویه ها، در آزمایشگاه ها بدست آمده و هنوز به طور قطعی به اثبات نرسیده است. به علاوه مصرف زیاد گیاهان معطر و ادویه جات به دستگاه گوارشی بدن خصوصاً معده آسیب می رسانند.
در هر صورت با مصرف از ادویه جات هم می توان از فوائد آنها سود برد وهم بیشتر به غذاهای گیاهی تکیه کرد تا غذاهای گوشتی .
در نهایت اینکه :
رژیمی که سرشار از غذاهای گیاهی باشد، بدن را در برابر سرطان و بیماری های قلبی محافظت می کند و در این بین ادویه ها و گیاهان معطر نیز موثر هستند.
ادویه چیست؟
ادویه را بخشی از یک گیاه معطر تعریف می کنند که می تواند تنه درخت ( دارچین )، میوه ( فلفل سیاه ) و یا دانه ( جوزهندی ) باشد و بصورت درسته، خرد یا پودر شده برای عطر و رنگ بخشیدن به غذا مورد استفاده قرار می گیرد.
یک فرد آمریکایی به طور متوسط سالانه 1 کیلو و 600 گرم ادویه مصرف می کند که نیمی از آن فلفل و دانه خردل ( در سس خردل ) است و شاید دلیل استفاده زیاد از آنها، خاصیت ضد سرطانی شان است.
اثرات ادویه ها در سلامتی بدن
هر چند مقدار ادویه ای که در هر وعده با غذا مصرف می کنیم کم است، ولی ادویه جات تنوع طعم و رنگ فوق العاده ای به غذاها می دهند. ادویه ها و گیاهان معطر علاوه بر اینکه مقدار کمی ویتامین ، املاح و فیبر به غذا اضافه می کنند، حاوی آنتی اکسیدان هایی هستند که عوامل تخریب کننده سلول ها یعنی رادیکال های آزاد را خنثی کرده و سطح سلامتی را ارتقا می بخشند.
ادویه های زیر توسط انجمن ملی سرطان به عنوان مواد ضد سرطان معرفی شده است:پونه ، آویشن ، رُزماری یا اَکلیل کوهی ، رازیانه ، زردچوبه ، زیره سیاه ، بادیون ، گشنیز، زیره سبز و ترخون . با اندازه گیری میزان آنتی اکسیدان ها مشخص شد، مواد آنتی اکسیدانی موجود در پونه حتی از ویتامین E ( یک آنتی اکسیدان قوی ) هم برای سلامتی بدن مفیدتر است.
بعضی ازانواع مشابه این ادویه جات مثلزیره سبز ، رازیانه ، ترخونوزیره سیاه حاوی موادی بنام تِرپن هستند که مانع از رشد تومورها شده و مقدار کلسترول خون را کاهش می دهند. به ویژهترخون خاصیت ضد سرطانی خوبی دارد.
رنگ زردزرد چوبه به دلیل وجود ماده ای بنام کارسامین (CURCUMIN) است که در آزمایشات حیوانی مشخص شده که بر علیه بیماری آلزایمر عمل می کند.
از این رو به تازگی در ژورنال پزشکی NEW ENGLAND دانشمندان در حال تحقیق بر روی کارسامین هستند تا راه درمانی برای عارضه کیستیک فیبروز ( CYSTIC FIBROSIS ) پیدا کنند ، ولی تحقیقات انسانی در این زمینه محدود است.
فلفل سبز و زعفران سیستم ایمنی بدن را تحریک می کنند وجوزهندی و میخک ( البته در آزمایشگاه ) از رشد میکروب ها جلوگیری می کنند.زنجبیل و فلفل قرمز از تشکیل تومورها جلوگیری می کند و اثرات ضد سرماخوردگی فلفل سبز نیز در حال بررسی است.
استفاده ازدارچین در درجه سوم و بعد از فلفل و خردل قرار دارد. طی تحقیقی که سال گذشته انجام گرفت، تاثیرات مثبتی از دارچین در درمان دیابت دیده شد. این تحقیق نشان داد که مصرف 1 یا 2 قاشق چایخوری دارچین به شکل کپسول موجب کاهش قند خون ، تری گلیسیرید و کلسترول شد و از افت و خیز زیاد انسولین در یک گروه مبتلا به دیابت نوع 2 جلوگیری کرد.
مشکلی که با دارچین داریم این است که معمولاً در شیرینی جات و مواد حاوی چربی استفاده می شود. در حقیقت دارچین یک ادویه عالی برای طعم دادن به گوشت چرخ کرده و سبزیجات است. اسفناج خرد شده را می توانید با دارچین و کشمش تفت دهید و یا چوب دارچین را با چای دم کنید. دارچین ادویه خوبی برای طعم دادن به هلو ، موز ، سیب یا حتی ماست شیرین است. البته مصرف روزانه 1 یا 2 قاشق چایخوری دارچین با غذا کار خیلی راحتی نیست.
ادویه جات و گیاهان معطر قرن ها به عنوان دارو مورد استفاده قرار گرفته و می گیرند. ولی برای درمان صد در صد بیماری ها نمی توان به آنها اکتفا کرد، چون بسیاری از نتایج تحقیقات بر روی تاثیرات ادویه ها، در آزمایشگاه ها بدست آمده و هنوز به طور قطعی به اثبات نرسیده است. به علاوه مصرف زیاد گیاهان معطر و ادویه جات به دستگاه گوارشی بدن خصوصاً معده آسیب می رسانند.
در هر صورت با مصرف از ادویه جات هم می توان از فوائد آنها سود برد وهم بیشتر به غذاهای گیاهی تکیه کرد تا غذاهای گوشتی .
در نهایت اینکه :
رژیمی که سرشار از غذاهای گیاهی باشد، بدن را در برابر سرطان و بیماری های قلبی محافظت می کند و در این بین ادویه ها و گیاهان معطر نیز موثر هستند.
گلابتون
مدیر بازنشسته
کنترل وزن بدن با ادویه جات
با افزودن ادویه جاتی مانند سیر ، آویشن، نعنا، کاری و رزماری به رژیم غذایی می توانید از فایده های زیاد آنها بر سلامت خود بهره مند شوید.
به گزارش هلث دی، سوزانا زیک، یک محقق هومیوپاتی در دانشگاه میشیگان می گوید افزودن این گیاهان و ادویه جات به غذا به حفظ وزن سالم کمک می کند. علاوه بر اینکه در جلوگیری از ابتلا به برخی انواع سرطان ، کاهش فشار خون، کنترل قند خون و بهبود سلامت قلب و عروق نیز موثرند.
وی جایگزین کردن مواد مضری مانند قند، نمک و چربی را با این ادویه ها و گیاهان علفی در بهبود سلامت موثر می داند.
وی توصیه می کند به جای نمک از ادویه هایی مانند آویشن، سیر، جعفری، رزماری (اکلیل کوهی) استفاده شود.
همچنین استفاده از سیر تازه را به عنوان یک کاهش دهنده ی فشار خون و کلسترول مفید می داند. سیر خشک یا سیری که به مدت طولانی مانده باشد، فواید مفید خود را از دست داده است.
رزماری یک آنتی اکسیدان است که ظاهراً حافظه را تقویت نموده و به جلوگیری از سرطان کمک می کند.
آویشن، نعنا و رزماری به لحاظ روغن های ضروری که دارند برای مقابله با سرماخوردگی توصیه می شوند.
آویشن برای درمان سرفه های مزمن نیز مفید است. پیش از این نیز، به طور سنتی از این ادویه برای درمان سرفه استفاده می شد.
ادویه های گرم شامل زنجبیل ، جوز، دارچین و فلفل برای کاهش فشار خون مفیدند. سرانجام محققان دریافته اند موادی در زردچوبه وجود دارد که خواص ضد التهابی دارد و برای کاهش کمردرد مفید شناخته شده است.
با افزودن ادویه جاتی مانند سیر ، آویشن، نعنا، کاری و رزماری به رژیم غذایی می توانید از فایده های زیاد آنها بر سلامت خود بهره مند شوید.
به گزارش هلث دی، سوزانا زیک، یک محقق هومیوپاتی در دانشگاه میشیگان می گوید افزودن این گیاهان و ادویه جات به غذا به حفظ وزن سالم کمک می کند. علاوه بر اینکه در جلوگیری از ابتلا به برخی انواع سرطان ، کاهش فشار خون، کنترل قند خون و بهبود سلامت قلب و عروق نیز موثرند.
وی جایگزین کردن مواد مضری مانند قند، نمک و چربی را با این ادویه ها و گیاهان علفی در بهبود سلامت موثر می داند.
وی توصیه می کند به جای نمک از ادویه هایی مانند آویشن، سیر، جعفری، رزماری (اکلیل کوهی) استفاده شود.
همچنین استفاده از سیر تازه را به عنوان یک کاهش دهنده ی فشار خون و کلسترول مفید می داند. سیر خشک یا سیری که به مدت طولانی مانده باشد، فواید مفید خود را از دست داده است.
رزماری یک آنتی اکسیدان است که ظاهراً حافظه را تقویت نموده و به جلوگیری از سرطان کمک می کند.
آویشن، نعنا و رزماری به لحاظ روغن های ضروری که دارند برای مقابله با سرماخوردگی توصیه می شوند.
آویشن برای درمان سرفه های مزمن نیز مفید است. پیش از این نیز، به طور سنتی از این ادویه برای درمان سرفه استفاده می شد.
ادویه های گرم شامل زنجبیل ، جوز، دارچین و فلفل برای کاهش فشار خون مفیدند. سرانجام محققان دریافته اند موادی در زردچوبه وجود دارد که خواص ضد التهابی دارد و برای کاهش کمردرد مفید شناخته شده است.
گلابتون
مدیر بازنشسته
چرا پیاز اشک آور است؟
پیازدارای مواد گوگردی است که این مواد خواص مختلفی از خود نشان میدهند که یکی از آنها اشک آور بودن است.
زمانی که پیاز را برش می‌‌دهیم، سلول‌های پیاز باز می‌شوند. این سلول‌ها دو بخش دارند: بخش آنزیمی که به آلیناز معروف است و بخش گوگردی. آنزیم آلیناز، ترکیبات گوگردی پیاز را تجزیه کرده و ترکیبات ناپایدار گوگردی ایجاد میکند که به گاز فراری تبدیل می‌شوند. این گاز که حاوی ترکیبات گوگردی است، وارد هوا می‌شود و به چشم انسان میرسد (البته ابتدا وارد مجرای بینی می‌شود). در چشم انسان، این گاز با آب واکنش نشان داده و اسید سولفوریک تولید میکند. اسید سولفوریک، بر پایانه‌های اعصاب چشم اثر کرده و سبب سوزش چشم می‌شود. در نهایت در پاسخ به این سوزش، غدد اشکی، اشک ترشح می‌کنند که این ماده گوگردی به همراه اشک از چشم خارج شود. قطرات اشک می‌توانند تنها چند ثانیه پس از برش پیاز ظاهر شوند.
اگرچه ما معمولاً اشک آوری پیاز را دوست نداریم و باعث ناراحتی ما می‌شود، اما این خاصیت پیاز آن را در برابر موجودات ریز زنده ی خارجی حفاظت می‌‌نماید.
زمانی که پیاز را برش می‌‌دهیم،گازی که حاوی ترکیبات گوگردی است، وارد هوا می‌شود و به چشم انسان میرسد. در چشم انسان، این گاز با آب واکنش نشان داده و اسید سولفوریک تولید میکند. اسید سولفوریک، بر پایانه‌های اعصاب چشم اثر کرده و سبب سوزش چشم و در نهایت ریزش اشک می‌شود.
روش‌هایی برای کاهش اشک آوری پیاز وجود دارد که عبارتند از :
1- قرار دادن پیاز در یخچال قبل از پوست کندن آن. زمانی که پیاز را داخل یخچال قرار می‌‌دهیم، خنک شدن پیاز، ترکیب اشک آور آن را ضعیف میکند و دیگر پیاز زیاد اشک را در نمی‌آورد.
2- پوست کندن پیاز در آب. همچنین زمانی که پیاز را زیر آب پوست می‌‌گیریم، بخش اعظم ماده اشک آور پیاز با آب شسته می‌شود و از خاصیت اشک آور بودن آن کاسته می‌گردد.
3- خیس کردن پیاز و دستان پیش از بریدن پیازهم مفید به نظر میرسد. با این عمل، بخشی از گاز تولید شده با رطوبت دستان شما و همچنین رطوبت پیاز، واکنش نشان داده و شدت سوزش چشم کمتر خواهد بود.
4- به علاوه نفس کشیدن تنها از راه دهان در طول پوست گرفتن و خرد کردن پیاز هم روش خوبی است.
تولید پیاز "بدون اشک"
دانشمندان با استفاده از بیوتکنولوژی، پیاز "بدون اشک" تولید کردند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه پژوهشگران ژاپنی و نیوزیلندی با کاربرد بیوتکنولوژی برای خاموش کردن ژنی که سازنده آنزیم تولیدکننده رایحه اشک‌آور پیاز است، توانستند پیازهایی را تولید کنند که چشم‌ها را تحریک نکنند.
این کشف، پیام‌‌‌آور پایان یکی از معماهای قدیمی آشپزی است: چرا بریدن یک پیاز ساده باعث به سوزش چشم‌ها و سرازیرشدن اشک می‌شود؟
موسسه پژوهشی غذا و محصولات کشاورزی در نیوزیلند با استفاده از تکنولوژی "خاموش کردن ژن" به این موفقیت دست یافتند که امیدوارند در طول یک دهه آینده به وارد شدن پیاز بدون اشک به بازار بینجامد.
به گفته کالین ایدی، دانشمند ارشد در این موسسه، این طرح در سال 2002 پس از آن آغاز شد که دانشمندان ژاپنی ژن مسئول تولید عامل اشک‌آور پیاز را مکان‌یابی کردند.
او افزود: "ما قبلا فکر می‌کردیم که ماده اشک‌آور پیاز به طور خود به خود، هنگام بریدن آن تولید می‌شود، اما آنها ثابت کردن که تولید این ماده بوسیله یک آنزیم کنترل می‌شود.
"ما در اینجا در نیوزلند با استفاده از تکنولوژی خاموش‌سازی ژن که بوسیله دانشمندان استرالیایی ایجاد شده است، این توانایی را داشتیم که یک قطعه DNA به درون ژنوم پیاز وارد کنیم."
"این تکنولوژی توالی در ژنوم ایجاد میکند که ژن تولیدکننده آنزیم اشک‌آور را خاموش میکند و در نتیجه، این آنزیم دیگر تولید نمی‌شود، بنابراین هنگامی که پیاز را می‌برید، دیگر اشک نمی‌ریزد."
ایدی گفت: با جلوگیری از تبدیل ترکیبات گوگرد در پیاز به ماده اشک‌آور و هدایت آنها به سوی بدل‌شدن به ترکیبات مسئول رایحه و سلامت‌بخش، این فرآیند حتی می‌تواند مزه پیاز را هم بهبود بخشد.
او افزود: "ما امیدواریم پیازهایی پرورش دهیم که رایحه‌ای مطبوع بدون آن عامل تند و اشک‌آور داشته باشند."
البته به گفته ایدی تحقق این آرزو ممکن است 10 تا 15 سال طول بکشد.
پیازدارای مواد گوگردی است که این مواد خواص مختلفی از خود نشان میدهند که یکی از آنها اشک آور بودن است.
زمانی که پیاز را برش می‌‌دهیم، سلول‌های پیاز باز می‌شوند. این سلول‌ها دو بخش دارند: بخش آنزیمی که به آلیناز معروف است و بخش گوگردی. آنزیم آلیناز، ترکیبات گوگردی پیاز را تجزیه کرده و ترکیبات ناپایدار گوگردی ایجاد میکند که به گاز فراری تبدیل می‌شوند. این گاز که حاوی ترکیبات گوگردی است، وارد هوا می‌شود و به چشم انسان میرسد (البته ابتدا وارد مجرای بینی می‌شود). در چشم انسان، این گاز با آب واکنش نشان داده و اسید سولفوریک تولید میکند. اسید سولفوریک، بر پایانه‌های اعصاب چشم اثر کرده و سبب سوزش چشم می‌شود. در نهایت در پاسخ به این سوزش، غدد اشکی، اشک ترشح می‌کنند که این ماده گوگردی به همراه اشک از چشم خارج شود. قطرات اشک می‌توانند تنها چند ثانیه پس از برش پیاز ظاهر شوند.
اگرچه ما معمولاً اشک آوری پیاز را دوست نداریم و باعث ناراحتی ما می‌شود، اما این خاصیت پیاز آن را در برابر موجودات ریز زنده ی خارجی حفاظت می‌‌نماید.
زمانی که پیاز را برش می‌‌دهیم،گازی که حاوی ترکیبات گوگردی است، وارد هوا می‌شود و به چشم انسان میرسد. در چشم انسان، این گاز با آب واکنش نشان داده و اسید سولفوریک تولید میکند. اسید سولفوریک، بر پایانه‌های اعصاب چشم اثر کرده و سبب سوزش چشم و در نهایت ریزش اشک می‌شود.
روش‌هایی برای کاهش اشک آوری پیاز وجود دارد که عبارتند از :
1- قرار دادن پیاز در یخچال قبل از پوست کندن آن. زمانی که پیاز را داخل یخچال قرار می‌‌دهیم، خنک شدن پیاز، ترکیب اشک آور آن را ضعیف میکند و دیگر پیاز زیاد اشک را در نمی‌آورد.
2- پوست کندن پیاز در آب. همچنین زمانی که پیاز را زیر آب پوست می‌‌گیریم، بخش اعظم ماده اشک آور پیاز با آب شسته می‌شود و از خاصیت اشک آور بودن آن کاسته می‌گردد.
3- خیس کردن پیاز و دستان پیش از بریدن پیازهم مفید به نظر میرسد. با این عمل، بخشی از گاز تولید شده با رطوبت دستان شما و همچنین رطوبت پیاز، واکنش نشان داده و شدت سوزش چشم کمتر خواهد بود.
4- به علاوه نفس کشیدن تنها از راه دهان در طول پوست گرفتن و خرد کردن پیاز هم روش خوبی است.
تولید پیاز "بدون اشک"
دانشمندان با استفاده از بیوتکنولوژی، پیاز "بدون اشک" تولید کردند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه پژوهشگران ژاپنی و نیوزیلندی با کاربرد بیوتکنولوژی برای خاموش کردن ژنی که سازنده آنزیم تولیدکننده رایحه اشک‌آور پیاز است، توانستند پیازهایی را تولید کنند که چشم‌ها را تحریک نکنند.
این کشف، پیام‌‌‌آور پایان یکی از معماهای قدیمی آشپزی است: چرا بریدن یک پیاز ساده باعث به سوزش چشم‌ها و سرازیرشدن اشک می‌شود؟
موسسه پژوهشی غذا و محصولات کشاورزی در نیوزیلند با استفاده از تکنولوژی "خاموش کردن ژن" به این موفقیت دست یافتند که امیدوارند در طول یک دهه آینده به وارد شدن پیاز بدون اشک به بازار بینجامد.
به گفته کالین ایدی، دانشمند ارشد در این موسسه، این طرح در سال 2002 پس از آن آغاز شد که دانشمندان ژاپنی ژن مسئول تولید عامل اشک‌آور پیاز را مکان‌یابی کردند.
او افزود: "ما قبلا فکر می‌کردیم که ماده اشک‌آور پیاز به طور خود به خود، هنگام بریدن آن تولید می‌شود، اما آنها ثابت کردن که تولید این ماده بوسیله یک آنزیم کنترل می‌شود.
"ما در اینجا در نیوزلند با استفاده از تکنولوژی خاموش‌سازی ژن که بوسیله دانشمندان استرالیایی ایجاد شده است، این توانایی را داشتیم که یک قطعه DNA به درون ژنوم پیاز وارد کنیم."
"این تکنولوژی توالی در ژنوم ایجاد میکند که ژن تولیدکننده آنزیم اشک‌آور را خاموش میکند و در نتیجه، این آنزیم دیگر تولید نمی‌شود، بنابراین هنگامی که پیاز را می‌برید، دیگر اشک نمی‌ریزد."
ایدی گفت: با جلوگیری از تبدیل ترکیبات گوگرد در پیاز به ماده اشک‌آور و هدایت آنها به سوی بدل‌شدن به ترکیبات مسئول رایحه و سلامت‌بخش، این فرآیند حتی می‌تواند مزه پیاز را هم بهبود بخشد.
او افزود: "ما امیدواریم پیازهایی پرورش دهیم که رایحه‌ای مطبوع بدون آن عامل تند و اشک‌آور داشته باشند."
البته به گفته ایدی تحقق این آرزو ممکن است 10 تا 15 سال طول بکشد.
آخرین ویرایش:
گلابتون
مدیر بازنشسته
خواص درمانی و غذایی پیاز
پیاز نوعی گیاه غده‌ای گوشتی و زیرزمینی از خانواده لاله است و نام علمی آن ALLIUM CEPA L می باشد. عموماً، پیاز به بخشی از گیاه اطلاق می شود كه هر گیاهی از طبقه آلیوم ها دارای آن است. اما معمولاً منظور از پیاز، گیاه تند مزه ای است كه بوی تندی هم دارد و در تهیه انواع غذاها به عنوان نوعی ماده ی طعم دهنده از آن استفاده می كنیم.
به كرات مشاهده شده كه هرچه پوست پیاز، زیادتر و كلفت تر باشد، زمستان طولانی تر و سخت تر خواهد بود. این امر نشان دهنده این است كه طبیعت برای حفظ گیاه پیاز از سرمای سخت زمستان، از پوشش های ضخیم برای پوشاندن پیاز استفاده می نماید.
پیاز یكی از قدیمی ترین گیاهان زراعی بوده كه از هزاران سال قبل، به عنوان طعم دهنده ی غذاها و همچنین دارو از آن استفاده می شده است.
در حدیثی از رسول اکرم(ص) وارد شده است که فرموند: وقی که وارد شهر و محلی شدید، از پیاز آنجا بخورید تا بیماری آن محل را از شما دور سازد.
خواص پیاز:
- دانشمندان علم گیاه‌شناسی معتقدند که، مصرف پیاز خام برای رفع ناراحتیهای حاصل از آشامیدن آب‌های مختلف در هنگام مسافرت و جلوگیری از ناراحتیهای ناشی از هوای آلوده، مفید می‌باشد.
- پیاز خام، برای پوست، موهای سر، کلیه‌ها و مثانه مفید است.
- پیاز پخته، ملیّن (نرم کننده) است و برای کسانی که روده‌ی ضعیفی دارند، غذای مناسبی است. البته سرخ کردن پیاز با روغن، آن را سنگین می نماید، مگر آنکه زیاد سرخ نشود و روغن کمی مصرف گردد.
- پیاز نیز مانند سیر خاصیت ضدعفونی دارد و قادر است از تجمع پلاكت ها جلوگیری كند و در تجزیه ی فیبرین(لخته ی خون) دخالت نماید.
وجود تركیبات گوگردی در پیاز، موجب جلوگیری از تجمع پلاكت ها شده، از لخته شدن خون داخل رگ ها پیشگیری می نمایند.
- آب پیاز برای دندان درد مفید است. برای تسکین درد باید آب پیاز را روی دندان ریخت و کمی نگاه داشت، این عمل را می‌توان با پنبه انجام داد.
- برای برطرف ساختن صدای داخل گوش می‌توان پنیه ای را به پیاز آغشته کرد و در گوش قرار داد. به زودی صدای گوش شما برطرف می شود.
- خوردن پیاز خام در روز خستگی شما را برطرف می نماید و اعصاب را تسکین می بخشد.
- برای معالجه ی ترک خوردگی دست، یک پیاز تازه را رنده کنید و آب آن را به مدت 12 دقیقه روی دست خود بمالید. اگر هر روز دو بار این کار انجام شود، ترک های دست شما بهبود خواهد یافت.
- برای معالجه ی ورم و آماس بدن می توان 2عدد پیاز را رنده نمود و یک لیتر شیر که به جوش آمده است را داخل آن ریخت و پس از 24 ساعت که دم کشیده و سرد شد، آن را صاف نمود و هر روز سه لیوان کوچک از آن را نوشید.
- برای درمان نیش زنبور و مگس می توانید یک پیاز تازه را رنده کنید و آب آن را به صورت پماد و مرهم روی محل نیش زدگی بگذارید. پس از مدتی ورم کم شده و درد تسکین پیدا می کند.
- برای معالجه ی کورک و دمل نیز می توان از روش بالا سود جست.
پیاز به دلیل داشتن موادی از جمله پروستاگلاندین ها، رگ های خونی را گشاد می كند و موجب کم شدن فشار خون می شود.
- پیاز دارای مخمر است که برای آسان نمودن هضم نشاسته مفید است. باید توجه داشت هضم پوست های نازکی که ورق پیاز را پوشانده خیلی دشوار است و باید هنگام مصرف آن را جدا نمود.
- پیاز اشتها آور و کاهش دهنده ی ناراحتیهای مربوط به نفخ شکم و غیره است.
- پیاز برای پیش گیری از ابتلا به تصلب شرایین هم به كار می رود. سازمان بهداشت جهانی مصرف پیاز را برای درمان نارسایی های رگ های خونی سالمندان توصیه نموده است.
- پیاز به واسطه ی داشتن انسولین گیاهی، موجب شفای بیماری دیابت می گردد، پس برای اشخاص مبتلا به بیماری قند مضر نیست.
- پیاز دارای هورمون دیاستازی است که غدد اشک و آمیزشی و گوارشی را تقویت می کند. این مواد در اثر حرارت از بین می روند. بنابراین پیاز پخته در نیروی جنسی و هاضمه تأثیری ندارد و اشک آور هم نیست. - بو كردن آب پیاز به ویژه زمان پوست گرفتن آن، برای به هوش آمدن فردی كه سست یا بی هوش شده و همچنین برای رفع تشنج ، بسیار مفید است.
پیاز نوعی گیاه غده‌ای گوشتی و زیرزمینی از خانواده لاله است و نام علمی آن ALLIUM CEPA L می باشد. عموماً، پیاز به بخشی از گیاه اطلاق می شود كه هر گیاهی از طبقه آلیوم ها دارای آن است. اما معمولاً منظور از پیاز، گیاه تند مزه ای است كه بوی تندی هم دارد و در تهیه انواع غذاها به عنوان نوعی ماده ی طعم دهنده از آن استفاده می كنیم.
به كرات مشاهده شده كه هرچه پوست پیاز، زیادتر و كلفت تر باشد، زمستان طولانی تر و سخت تر خواهد بود. این امر نشان دهنده این است كه طبیعت برای حفظ گیاه پیاز از سرمای سخت زمستان، از پوشش های ضخیم برای پوشاندن پیاز استفاده می نماید.
پیاز یكی از قدیمی ترین گیاهان زراعی بوده كه از هزاران سال قبل، به عنوان طعم دهنده ی غذاها و همچنین دارو از آن استفاده می شده است.
در حدیثی از رسول اکرم(ص) وارد شده است که فرموند: وقی که وارد شهر و محلی شدید، از پیاز آنجا بخورید تا بیماری آن محل را از شما دور سازد.
خواص پیاز:
- دانشمندان علم گیاه‌شناسی معتقدند که، مصرف پیاز خام برای رفع ناراحتیهای حاصل از آشامیدن آب‌های مختلف در هنگام مسافرت و جلوگیری از ناراحتیهای ناشی از هوای آلوده، مفید می‌باشد.
- پیاز خام، برای پوست، موهای سر، کلیه‌ها و مثانه مفید است.
- پیاز پخته، ملیّن (نرم کننده) است و برای کسانی که روده‌ی ضعیفی دارند، غذای مناسبی است. البته سرخ کردن پیاز با روغن، آن را سنگین می نماید، مگر آنکه زیاد سرخ نشود و روغن کمی مصرف گردد.
- پیاز نیز مانند سیر خاصیت ضدعفونی دارد و قادر است از تجمع پلاكت ها جلوگیری كند و در تجزیه ی فیبرین(لخته ی خون) دخالت نماید.
وجود تركیبات گوگردی در پیاز، موجب جلوگیری از تجمع پلاكت ها شده، از لخته شدن خون داخل رگ ها پیشگیری می نمایند.
- آب پیاز برای دندان درد مفید است. برای تسکین درد باید آب پیاز را روی دندان ریخت و کمی نگاه داشت، این عمل را می‌توان با پنبه انجام داد.
- برای برطرف ساختن صدای داخل گوش می‌توان پنیه ای را به پیاز آغشته کرد و در گوش قرار داد. به زودی صدای گوش شما برطرف می شود.
- خوردن پیاز خام در روز خستگی شما را برطرف می نماید و اعصاب را تسکین می بخشد.
- برای معالجه ی ترک خوردگی دست، یک پیاز تازه را رنده کنید و آب آن را به مدت 12 دقیقه روی دست خود بمالید. اگر هر روز دو بار این کار انجام شود، ترک های دست شما بهبود خواهد یافت.
- برای معالجه ی ورم و آماس بدن می توان 2عدد پیاز را رنده نمود و یک لیتر شیر که به جوش آمده است را داخل آن ریخت و پس از 24 ساعت که دم کشیده و سرد شد، آن را صاف نمود و هر روز سه لیوان کوچک از آن را نوشید.
- برای درمان نیش زنبور و مگس می توانید یک پیاز تازه را رنده کنید و آب آن را به صورت پماد و مرهم روی محل نیش زدگی بگذارید. پس از مدتی ورم کم شده و درد تسکین پیدا می کند.
- برای معالجه ی کورک و دمل نیز می توان از روش بالا سود جست.
پیاز به دلیل داشتن موادی از جمله پروستاگلاندین ها، رگ های خونی را گشاد می كند و موجب کم شدن فشار خون می شود.
- پیاز دارای مخمر است که برای آسان نمودن هضم نشاسته مفید است. باید توجه داشت هضم پوست های نازکی که ورق پیاز را پوشانده خیلی دشوار است و باید هنگام مصرف آن را جدا نمود.
- پیاز اشتها آور و کاهش دهنده ی ناراحتیهای مربوط به نفخ شکم و غیره است.
- پیاز برای پیش گیری از ابتلا به تصلب شرایین هم به كار می رود. سازمان بهداشت جهانی مصرف پیاز را برای درمان نارسایی های رگ های خونی سالمندان توصیه نموده است.
- پیاز به واسطه ی داشتن انسولین گیاهی، موجب شفای بیماری دیابت می گردد، پس برای اشخاص مبتلا به بیماری قند مضر نیست.
- پیاز دارای هورمون دیاستازی است که غدد اشک و آمیزشی و گوارشی را تقویت می کند. این مواد در اثر حرارت از بین می روند. بنابراین پیاز پخته در نیروی جنسی و هاضمه تأثیری ندارد و اشک آور هم نیست. - بو كردن آب پیاز به ویژه زمان پوست گرفتن آن، برای به هوش آمدن فردی كه سست یا بی هوش شده و همچنین برای رفع تشنج ، بسیار مفید است.
گلابتون
مدیر بازنشسته
در ادامه ی مطلب قبلی ، در اینجا خواص دیگری از پیاز را برای مشا بیان می کنیم.
خواص درمانی پیاز:
- پیاز به علّت داشتن فسفر ، کارهای فکری را آسان می کند.
- برای افرادی که دچار بی خوابی هستند، مفید است و در صورت مصرف زودتر خواب به سراغ آنها خواهد آمد.
- پیاز، برای کودکان کم رشد و پیرمردان ضعیف مفید است.
- برای جلوگیری از خون دماغ می توانید چند قطره سرکه را روی پیاز رنده شده بریزید و آب آن را در بینی بچکانید، تا از خونریزی جلوگیری نماید.
- پیاز لثه‌ها را تقویت می کند و رنگ چهره را روشن می سازد.
- پیاز سرشار از ویتامین‌های A و B و C می باشد ونیزدارای آهن، آهک، فسفر ، پتاسیم ، سدیم ، گوگرد، ید،سلنیوم، سیلیس و قند است که به طور مستقیم جذب بدن می شود.
زیاده روی در خوردن پیاز موجب تشنگی، استفراغ، تیرگی چهره و حتی فراموشی می شود.
- پیاز به علت داشتن گوگرد ضد عفونت خون است. وقتی گوگرد وارد خون و ریه‌ها گردد با عفونت‌های مجاری تنفسی، مانند آسم ، برونشیت و گریپ و غیره مبارزه می کند.
- یک پزشک هندی به نام مِنون در پی تحقیقات دو ساله ی خود در دانشکده ی پزشکی، دانشگاه نیوکاسل انگلستان، اعلام نمود که: پیاز خام، پخته و یا سرخ کرده از تشکیل لخته های خون در رگ ها جلوگیری نموده و مانع از بروز سکته ی قلبی و مغزی می شود.
- پیاز قادر است كه کلسترول و چربی های خون را كاهش داده و از انعقاد خون داخل رگ ها جلوگیری نماید.
- پیاز قادر است خطر ابتلا به سرطان معده را كاهش دهد.
- خوردن پیاز همراه با غذاهای چرب، مخصوصاً در مهمانی ها یا مسافرت ها، سبب هضم چربی ها می شود.
- در استعمال خارجی، پیاز پخته، تسکین دهنده ی سوختگی‌ها و بواسیر است.
- مرهمی که از پیاز خام رنده شده درست می کنند اگر به پایین شکم بگذارند، خروج ادرار را آسان می‌سازد و اگر بر روی پیشانی گذاشته شود سردردهای شدید نیمه ی سر و سردردهای عصبی را آرام میکند.
- تحریکی که در هنگام پوست کندن پیاز حاصل می شود، دردهای شدید نیمه ی سر ( میگرن ) را بر طرف کرده و زکامی را که تازه شروع شده است از بین می برد.
- برگ های سبز پیازچه که بیش تر هنگام بهار یافت می شود، دارای مقدار زیادی ویتامین C است.
- پیاز،تقریبا تمام خواص سیر را در معالجه ی فشارخون، مرض قند، درمان بیماری کرمک و غیره را دارد.
- مصرف پیاز پخته، باعث لینت یا نرمی مزاج می‌شود.
برای برطرف کردن بوی بد پیاز بعد از مصرف آن، می توانید یک عدد گردو یا مقداری نان سوخته میل نمایید و یا چند عدد باقلا را جویده و مدتی در دهان نگاه دارید.
- استفاده از پیازی که با چربی پخته شده باشد، برای دفع اخلاط چسبنده از سینه مفید است.
- مصرف پیاز پخته با چربی برای رفع یبوست و نفخ روده‌ها مفید است. برای این منظور پیاز را با ملایمت بپزید و در هنگام پختن به تدریج به آن کره اضافه نمایید و سپس مصرف کنید.
- اگر ورقه‌های نازک پیاز در شیر، پخته و مصرف شود، برای درمان دردهای حاصل از قولنج روده‌ها و ناراحتیهای شکم مفید است.
- پیاز پخته، حبس البول و کم شدن ادرار را شفا می دهد و ادرار آور خوبی است.
- مصرف پیاز پخته به هر شکل که باشد برای رفع ناراحتی های روحی مفید است.
- مصرف پیاز پخته شده در سرکه، برای تقویت هاضمه، زردی (یرقان) ، ورم طحال و استفراغ صفراوی مفید است.
- تخم پیاز طبیعت گرم دارد و خوردن 4 تا 5 گرم آن برای تحریک نیروی جنسی موثر است.
- قرار دادن پیاز پخته و گرم در محل سوختگی و یا قرار دادن آن در محل بواسیر اثر شفا بخش دارد، زیرا خون را به طرف سطح پوست انتقال داده و از تجمع خون در رگ های بواسیری می کاهد.
- اگر با آب پیاز چیزی روی کاغذ بنویسید، دیده نمی شود ولی همین که آن را گرم کنید و حرارت دهید، کلمات ظاهر می گردد.
تذکرات:
1- زیاده روی در خوردن پیاز موجب تشنگی، استفراغ، تیرگی چهره و حتی فراموشی می شود. پس در حد اعتدال مصرف کنید.
2- برای برطرف کردن بوی بد پیاز بعد از مصرف آن، می توانید یک عدد گردو یا مقداری نان سوخته میل نمایید و یا چند عدد باقلا را جویده و مدتی در دهان نگاه دارید.
به نظرم انار از همه میوه ها واسه کسایی که کامپیوتر و اینترنت کار میکنن بهتره
دلیلش هم اینه که کسایی که کامپیوتر و اینترنت کار میکنن همیشه بی اشتها هستن
انار اشتها رو باز میکنه
تند تند آدم گشنش میشه
سعی کنید آبشو بخورین و موقع گرفتن آبش کمی از پوست داخلیش همراه باشه
دلیلش هم اینه که کسایی که کامپیوتر و اینترنت کار میکنن همیشه بی اشتها هستن
انار اشتها رو باز میکنه
تند تند آدم گشنش میشه
سعی کنید آبشو بخورین و موقع گرفتن آبش کمی از پوست داخلیش همراه باشه
گلابتون
مدیر بازنشسته
اناروخواص آن
این میوه كه به حق " گوهرزمستانی " نام گرفته است ، به خاطر فوایدی كه برای تندرستی انسان دارد ، به ویژه اثرضد أكسایشی اش كه حربه ای كارآمد علیه بیماری هاست، به تازگی سبب شده همگان به خوردنش روی آورند. پژوهش های انجام شده حاكی از آن است كه قدرت كلی ضد اكسید كنندگی میوه ی یاد شده، در مقایسه با چای سبز ، تقریباً سه برابراست. در ضمن این میوه مقدار بسیار زیادی پتاسیم دارد. سرشار از الیاف گیاهی (فیبر) است و همچنین ویتامین "ث" و" نیاسین " دارد .
میوه ی مزبور قرن ها در پزشكی سنتی خاورمیانه ، هندوستان و ایران ( برای التهاب ، گلو درد و روماتیسم ) استفاده می شده است . انار از پوست سفت سرخ رنگ یا مایل به قهوه ای برخورداراست . دانه ها و گوشت پر آب ، نیمه شفاف و قرمزی كه آنها را در بر گرفته اند ، اجزای خوردنی آن هستند. دانه های انار را كه درون غشای تلخ مزه ، سفید ، اسفنجی و ناخوردنی پوشیده شده اند ، می توان به آرامی و با دست بیرون آورد.
شاید یكی از دلایلی كه انار آنگونه كه باید طرفدار ندارد، این است كه در آوردن دانه هایش ، وقت ودقت می طلبد . طعم این دانه های پر آب، دلپذیر، شیرین و خوش عطر و بوست .
طرزانتخاب انار
انار را دردست بگیرید تا وزنش را بدانید ( دانه های آن حدود 52 درصد وزن كل میوه را تشكیل می دهند ). اگر وزن انار به نسبت اندازه اش ، سبك بود ، سنگین ترش را بردارید . پوست انار باید شفاف و سفت بوده و ترك یا شكافی نداشته باشد . انار سالم را می توان تا یك ماه درجای تاریك و خنك ، به مدت دو ماه در داخل یخچال نگهداری كرد . دانه های این میوه را تا سه روز می توان در یخچال نگه داشت . برای یخ زدن دانه ها ، باید آنها را درون ظرف بی منفذی ریخت ،به این ترتیب حدود شش ماه داخل فریزر سالم می مانند . موقعی كه یخ دانه ها باز می شود، دیگر مثل دانه های تازه خوردنی نیستند ، ولی برای آب گرفتن مناسب می باشند. در واقع ، فرآیند انجماد ، دیواره های یاخته ای (سلولی ) گوشت میوه كه دانه ها را دربرگرفته اند ، از بین می برد وهم زمان با آب شدن یخ ، عصاره ی خود را ازدست می دهند.
چنانچه آب انار را گرفته اید ، آن را می شود به مدت تقریبی شش ماه داخل ظرف بی منفذی منجمد ساخت .
فرآورده های انار
از آب انار برای درست كردن ژله ، عصاره ، چاشنی (سس) ، چاشنی سركه و مخلوط آب و نمك ، سركه و ادویه استفاده می شود . تمام دانه ها را می توان روی سالاد یا پس غذا (دسر) پاشید و یا همراه با گوشت قرمز ، گوشت ماكیان یا ماهی مصرف كرد .
برای در آوردن دانه های انار، بالا تا پایین آن را قاچ كنید وپوست را چند جا به طورعمودی ازبالابه پایین آرام ببرید . سپس اناررا درظرف آبی بیندازید . هر قسمت را به دقت از هم جدا سازید و به كمك انگشتانتان دانه ها را ازتكیه گاه هایشان واقع درمغز میوه در آورید وغشاهای نازك كه خوشه را از دانه ها مجزا می كنند ، بیرون آورید . به این ترتیب دانه ها پایین افتاده و پوست وغشا بالا می مانند . آن گاه دانه ها را داخل آب كش بریزید .
اگر می خواهید آب انار بگیرید ، دانه های آن را در مخلوط كن بریزید و بگذارید آن قدر كار كند تاعصاره ی میوه به دست آید. سپس به وسیله ی الك دارای سوراخ های ریز ، یا (پارچه ای نازك ) دانه ها را از عصاره جدا كنید .
به طوركلی ، یك انار متوسط حدود سه چهارم پیمانه دانه و نصف پیمانه آب به دست می دهد .
انواع انارهای ایران عبارت اند از :
ملس ، شاه پسند ،سیاه طوقی ، سندانی ، زاغی ، بی دانه ، فنجان و آب دندان .
میوه ی انار دو گروه است :
شیرین و ترش، و هریك خواص و آثار ویژه ی خود را دارد .
قسمت های مورد استفاده ی میوه ی انار:
گل ، پوست ، ریشه ، برگ و ساقه است.
در آیات متعددی از قرآن به این میوه اشاره شده است .( آیه های 99 و 141 از سوره ی انعام و آیه ی 68 از سوره ی الرحمن ).
توصیه های امامان (ع) درباره ی ارزش های غذایی انار
امام صادق (ع)
- انار بخورید ، زیرا انار برای آدم گرسنه ، غذایی كافی و برای آدم سیر ، میوه ای است گوارا.
- یك صد و بیست نوع میوه هست كه بهترین آنها ، انار است .
- میوه ای درروی زمین محبوب تر از انار نزد پیغمبر (ص) نبود .
- انار را با پیه آن (پوست نازكی كه میان دانه ها قراردارد ) بخورید زیرا معده را دباغی وذهن را زیاد می كند.
- انار ملس (ترش وشیرین ) برای معده بهتر است .
امام باقروامام صادق (ع)
هر كس درحال گرسنگی (و ناشتا ) انار بخورد تا چهل روز قلب او روشن می ماند .
امام موسی كاظم (ع)
دود ساقه ی درخت انار ، حشرات را ازبین می برد .
اينم براي اطلاع شما آقا سعيد عزيز
این میوه كه به حق " گوهرزمستانی " نام گرفته است ، به خاطر فوایدی كه برای تندرستی انسان دارد ، به ویژه اثرضد أكسایشی اش كه حربه ای كارآمد علیه بیماری هاست، به تازگی سبب شده همگان به خوردنش روی آورند. پژوهش های انجام شده حاكی از آن است كه قدرت كلی ضد اكسید كنندگی میوه ی یاد شده، در مقایسه با چای سبز ، تقریباً سه برابراست. در ضمن این میوه مقدار بسیار زیادی پتاسیم دارد. سرشار از الیاف گیاهی (فیبر) است و همچنین ویتامین "ث" و" نیاسین " دارد .
میوه ی مزبور قرن ها در پزشكی سنتی خاورمیانه ، هندوستان و ایران ( برای التهاب ، گلو درد و روماتیسم ) استفاده می شده است . انار از پوست سفت سرخ رنگ یا مایل به قهوه ای برخورداراست . دانه ها و گوشت پر آب ، نیمه شفاف و قرمزی كه آنها را در بر گرفته اند ، اجزای خوردنی آن هستند. دانه های انار را كه درون غشای تلخ مزه ، سفید ، اسفنجی و ناخوردنی پوشیده شده اند ، می توان به آرامی و با دست بیرون آورد.
شاید یكی از دلایلی كه انار آنگونه كه باید طرفدار ندارد، این است كه در آوردن دانه هایش ، وقت ودقت می طلبد . طعم این دانه های پر آب، دلپذیر، شیرین و خوش عطر و بوست .
طرزانتخاب انار
انار را دردست بگیرید تا وزنش را بدانید ( دانه های آن حدود 52 درصد وزن كل میوه را تشكیل می دهند ). اگر وزن انار به نسبت اندازه اش ، سبك بود ، سنگین ترش را بردارید . پوست انار باید شفاف و سفت بوده و ترك یا شكافی نداشته باشد . انار سالم را می توان تا یك ماه درجای تاریك و خنك ، به مدت دو ماه در داخل یخچال نگهداری كرد . دانه های این میوه را تا سه روز می توان در یخچال نگه داشت . برای یخ زدن دانه ها ، باید آنها را درون ظرف بی منفذی ریخت ،به این ترتیب حدود شش ماه داخل فریزر سالم می مانند . موقعی كه یخ دانه ها باز می شود، دیگر مثل دانه های تازه خوردنی نیستند ، ولی برای آب گرفتن مناسب می باشند. در واقع ، فرآیند انجماد ، دیواره های یاخته ای (سلولی ) گوشت میوه كه دانه ها را دربرگرفته اند ، از بین می برد وهم زمان با آب شدن یخ ، عصاره ی خود را ازدست می دهند.
چنانچه آب انار را گرفته اید ، آن را می شود به مدت تقریبی شش ماه داخل ظرف بی منفذی منجمد ساخت .
فرآورده های انار
از آب انار برای درست كردن ژله ، عصاره ، چاشنی (سس) ، چاشنی سركه و مخلوط آب و نمك ، سركه و ادویه استفاده می شود . تمام دانه ها را می توان روی سالاد یا پس غذا (دسر) پاشید و یا همراه با گوشت قرمز ، گوشت ماكیان یا ماهی مصرف كرد .
برای در آوردن دانه های انار، بالا تا پایین آن را قاچ كنید وپوست را چند جا به طورعمودی ازبالابه پایین آرام ببرید . سپس اناررا درظرف آبی بیندازید . هر قسمت را به دقت از هم جدا سازید و به كمك انگشتانتان دانه ها را ازتكیه گاه هایشان واقع درمغز میوه در آورید وغشاهای نازك كه خوشه را از دانه ها مجزا می كنند ، بیرون آورید . به این ترتیب دانه ها پایین افتاده و پوست وغشا بالا می مانند . آن گاه دانه ها را داخل آب كش بریزید .
اگر می خواهید آب انار بگیرید ، دانه های آن را در مخلوط كن بریزید و بگذارید آن قدر كار كند تاعصاره ی میوه به دست آید. سپس به وسیله ی الك دارای سوراخ های ریز ، یا (پارچه ای نازك ) دانه ها را از عصاره جدا كنید .
به طوركلی ، یك انار متوسط حدود سه چهارم پیمانه دانه و نصف پیمانه آب به دست می دهد .
انواع انارهای ایران عبارت اند از :
ملس ، شاه پسند ،سیاه طوقی ، سندانی ، زاغی ، بی دانه ، فنجان و آب دندان .
میوه ی انار دو گروه است :
شیرین و ترش، و هریك خواص و آثار ویژه ی خود را دارد .
قسمت های مورد استفاده ی میوه ی انار:
گل ، پوست ، ریشه ، برگ و ساقه است.
در آیات متعددی از قرآن به این میوه اشاره شده است .( آیه های 99 و 141 از سوره ی انعام و آیه ی 68 از سوره ی الرحمن ).
توصیه های امامان (ع) درباره ی ارزش های غذایی انار
امام صادق (ع)
- انار بخورید ، زیرا انار برای آدم گرسنه ، غذایی كافی و برای آدم سیر ، میوه ای است گوارا.
- یك صد و بیست نوع میوه هست كه بهترین آنها ، انار است .
- میوه ای درروی زمین محبوب تر از انار نزد پیغمبر (ص) نبود .
- انار را با پیه آن (پوست نازكی كه میان دانه ها قراردارد ) بخورید زیرا معده را دباغی وذهن را زیاد می كند.
- انار ملس (ترش وشیرین ) برای معده بهتر است .
امام باقروامام صادق (ع)
هر كس درحال گرسنگی (و ناشتا ) انار بخورد تا چهل روز قلب او روشن می ماند .
امام موسی كاظم (ع)
دود ساقه ی درخت انار ، حشرات را ازبین می برد .
اينم براي اطلاع شما آقا سعيد عزيز
ماست
ويتامين ها وموادمعدني :هرچند درضمن فرايند حرارتي ، پاره اي از ويتامين هاي موجود درشير كاهش مي يابند ، اما بعضي از اين تركيبات به وسيله باكتري هاي ماست
پروفسور مچينكوف معتقد بود كه درآينده نقش درماني باكتري هاي لاكتيك ( باكتري هاي موجود درماست ) كشف خواهد شد وارزش اين امر كم تر از اكتشاف پني سيلين دردرمان عفونت نيست .
باكتري هاي ماست قادربه تحمل شرايط اسيدي داخل دستگاه گوارش انسان مي باشند ، بنابراين اين باكتري ها درحفظ باكتري هاي مطلوب دستگاه گوارش بسيار مفيد هستند . باكتري هاي ماست قادرند بخشي ازتركيبات مضري را كه به وسيله ي ديگر باكتري هادردستگاه گوارش توليد مي شوند ، خنثي نمايند . اين امر درارتقاي سلامتي انسان نقش مهمي را دارا مي باشد .
درزير به چند نكته مهم ديگر درخصوص ويژگي هاي اختصاصي ماست اشاره مي شود :
1- هضم ماست آسان تر از شير است .
ماست با خنثي سازي برخي تركيبات مضر صفراوي ، از تحريك جدار روده ها كاسته واحتمال بروز تومور روده را كاهش مي دهد .
كلسيم موجود درماست نيز مانع رشد بي رويه ي سلول هاي پوششي روده ي بزرگ مي شود . يك بررسي نشان داده است افرادي كه كلسيم بيش تري مصرف مي كنند وبروزسرطان روده درآن ها كم تر است .
مطالعه ديگري نشان داده كه متوسط ورودي 1200 ميلي گرم كلسيم در روز به بدن ، باعث كاهش چشم گير شيوع و بروز سرطان روده بزرگ مي شود .
3- ماست با ايجاد شرايط مناسب بيولوژيكي ، باعث جذب بهتر برخي مواد غذايي مي گردد كه از جمله آن ها مي توان به افزايش جذب كلسيم وويتامين هاي گروه B اشاره نمود.
4- اسيدموجود درماست به برگشت حالت عادي روده ها پس از عفونت ها كمك مي نمايد .
ماست مي تواند درپيش گيري از بروزعفونت ها وبيماري هاي گوارشي ناشي از ويروس ها وحساسيت هاي غذايي مفيد باشد .
5- بررسي ها نشان داده ، كه ماست دركمك به درمان اسهال كودكان مفيد بوده است .
6- متخصصان درهنگام مصرف آنتي بيوتيك ها ، مصرف ماست را توصيه مي نمايند زيرا اغلب آنتي بيوتيك ها باعث نابودي باكتري هاي مفيد دستگاه گوارش شده ومتعاقبا باعث اختلال دركار دستگاه گوارش مي شوند .
بررسي ها نشان داده كه نابودي باكتري هاي مفيد دستگاه گوارش خود نيز مي تواند باعث بروز اسهال هاي متوسط تا شديد شود. ماست مي تواند به برگشت شرايط طبيعي روده ها كمك نمايد . توصيه شده درهنگامي كه قراراست بيمار بيش از 2هفته آنتي بيوتيك مصرف نمايد ، حداقل 250 ميلي ليتر ماست را دررژيم غذايي روزانه خود قراردهد .
7- ماست باعث كاهش عفونت هاي ناشي از قارچ ها دردستگاه تناسلي زنان مي شود .
تحقيقات نشان داده ، مصرف روزانه ي 250 ميلي ليتر ماست حاوي باكتري هاي زنده ، باعث كاهش تعداد قارچ ها ومخمرهاي بيماري زا دردستگاه تناسلي زنان شده وشيوع عفونت ناشي از اين ارگانيزم ها را كاهش مي دهد .
8- ماست منبعي غني از كلسيم است .
250 ميلي ليتر ماست داراي 450 ميلي گرم كلسيم مي باشد . اين مقدار مي تواند نصف نياز كودكان و40 -30 درصد نيازكلسيم بزرگ سالان را برطرف كند . بايد درنظرداشت كه حضور باكتري هاي زنده درماست ، باعث افزايش جذب كلسيم دربدن مي شود . بررسي ها نشان داده است كه مقدار جذب كلسيم از 250 ميلي ليتر ماست درمقايسه باهمين مقدار شير بيش تراست .
9- ماست منبع بسيار خوبي براي جذب پروتئين است .
درهر250 ميلي ليتر ماست تقريبا 14- 10 گرم پروتئين موجود مي باشد ، كه تقريبا برابر با 20 درصد نيازروزانه است . هم چنين عمليات تخمير باكتريهاي ماست باعث سهولت تسهيل جذب پروتئين ها مي شود . به اين دليل پروتئين هاي ماست را پروتئين هاي پيش هضم شده (predigested) مي نامند .
10- ماست وكاهش كلسترول
تحقيقات نشان داده كه ماست مي تواند باعث كاهش كلسترول خون شود . اين ممكن است به علت تأثير فعاليت باكتري هاي زنده وسهولت متابوليسم كلسترول باشد . زيرا ماست مي تواند اتصال هايي را با اسيدهاي صفراوي ايجاد كند .(اسيدهاي صفراوي درساخت كلسترول نقش دارند.)
11- ماست ورشد كودكان
دركودكاني كه دچاربيماري سوء جذب هستند ، ماست به جذب دوتركيب مهم غذايي پروتئين ها ومواد معدني كمك مي كند . اسيد لاكتيك موجود درماست باعث سهولت جذب وهضم اين تركيبات مغذي مي شود .
12- محققان توصيه مي‌كنند كه براي كاهش وزن بايد مصرف ماست در رژيم غذايي گنجانده شود.
بسياري از افرادي كه براي لاغر شدن رژيم غذايي دارند، فرآورده‌هاي لبني را از فهرست مواد غذايي حذف مي‌كنند اين در حاليست كه محققان دريافتند ماست در واقع توانايي بدن را براي سوزاندن چربي‌ها تقويت كرده و حفظ عضلات در وضعيت مناسب را تسهيل مي‌كنند.
افرادي كه در رژيم غذايي خود ماست كم چربي را مي‌گنجانند، بيشتر از افرادي كه صرفا دريافت كالري خود را كم مي‌كنند، كاهش وزن دارند.
همچنين افرادي كه ماست مي‌خورند در مقايسه با افراد ديگر"22" درصد بيشتر وزن، "61" درصد بيشتر چربي بدن و "81" درصد بيشتر چربي شكم را در طي "12" هفته كم مي‌كنند.
در اين تحقيق افراد چاق سالم شركت داشتند كه به دو گروه تقسيم شدند. هر دو گروه از رژيم غذايي كم كالري استفاده كردند كه "500" كالري كمتر از ميزان معمول دريافت كالري بود.
يك گروه تقريبا "1100" ميليگرم كلسيم در روز شامل 3 وعده ماست كم چرب مصرف مي‌كرد و گروه ديگر در حدود "500" ميليگرم كلسيم مصرف مي‌كرد كه اين ميزان كم، خاص رژيم غذايي آمريكايي است.
پس از گذشت "12" هفته، ميزان متوسط كاهش وزن در گروهي كه ماست كم چرب استفاده مي‌كرد "6" كيلوگرم بود. افراد اين گروه در حفظ حجم عضلات در وضعيت مناسب دو برابر بيش از گروه ديگر موفق بودند.
بادام زمينيخطر بيماري هاي قلبي با مصرف متناوب و مكرر بادام زميني( هر بار به مقدار كم) كاهش مي يابد.بادام زميني شامل ويتامين ها و املاح شامل اسيد فوليك، ويتامين E ، مس، سلنيوم، منيزيم، روي و همچنين رنگدانه هاي گياهي و فيبر خوراكي مي باشند.
موز
موز به افرادي که داراي فشار خون بالايي هستند کمک مي کند همچنين خطر حملات قلبي را کاهش مي دهد. موز بهبود دهنده زخم مزمن معده و کاهش دهنده کلسترول مي باشد. ماده معجزه آسا موجود که در موز سيستم 
تحقيق ديگري نشان داد که کساني که به طور روزانه به جيره غذايي خود پتاسيم اضافه مي کنند ضمن اينکه از حملات قلبي جلوگيري مي شود. بلکه باعث کاهش خون نيز مي گردد.
اثر پتاسيم خيلي قوي است دانشمندان مي گويند افزودن پتاسيم به غذاي روزانه افراد باعث پايين آمدن فشار خون مي شود و وقتي که پتاسيم را از جيره غذايي حذف مي نمايند فشار خون بالا مي رود.
تحقيقاتي که در دانشگاه Temple فيلا دلفيا انجام شد نشان مي دهد که حذف پتاسيم از غذاي 12 نفر که فشار خون بالاتر داشتند بعد از 10 روز فشار خونشان بالاتر رفته است. چه مقدار پتاسيم بايد به غذا افزود ؟ بررسي که در دانشگاه Naples ايتاليا انجام شده نشان مي دهد که 81 % افرادي که فشار خون بالايي دارند اگر از 3 الي 6 جيره غذايي که پتاسيم بالا دارند مثل موز استفاده کنند ميزان دارو درماني آنها به نصف و در بعضي ها کاملا قطع گرديده است.
درمان طبيعي زخم معده
تحقيقات نشان مي دهد که اثر موز بر روي زخم بيشتر از داروهاي گران قيمت است که به وسيله پزشک تجويز مي شود.بررسي هاي آزمايشگاهي و بررسي روي حيوانات نشان مي دهد که موز يک ماده حفاظت کننده مي باشد. هر چند تحقيقات کاملتري لازم مي باشد تا به عمل يک تکه موز در سيستم هاضمه پي برد. تحقيقات انجام شده در کالج Kastuba هند نشان
رمز اين تحقيقات اين بود که اين موزها کاملا رسيده و قهوه اي بودند در اين مرحله موز ماده اي توليد مي کند که همان لايه پوششي توليد شده در معده است که بر اثر اسيد معده کاهش پيدا مي کند.
در طول اين مدت محققين اثرات درماني ديگر موز را نيز دنبال نموده اند. در تحقيقي که بر روي حيوانات در دانشگاه Kerala در هند انجام شد معلوم گرديد که موز نرسيده خشک شده سطح LDL کلستورل را کاهش مي دهد که اين نوع کلسترول نوع مضر کلسترول مي باشد که باعث انسداد رگها مي شود و از تغييرات شيميايي بين عضلات قلب که خود مي تواند عامل بيماري Cardio Vascular گردد جلوگيري کند. تحقيق ديگري در New Dehli نشان مي دهد که پودر موز خشک شده مي تواند درد را کاهش دهد.
گلابتون
مدیر بازنشسته
مروری بر خواص گوجه‌فرنگی
تاریخچه
خاستگاه اولیه گوجه فرنگی را به آمریکای جنوبی نسبت می دهند؛ جایی که میوه‌های کوچک گوجه فرنگی برای نخستین بار کشت شده و مورد مصرف خوراکی و درمانی قرار گرفته است. بعدها گوجه فرنگی به کشورهایی مانند پرو، هلند و انگلستان راه یافت و در حال حاضر، در تمامی مناطق دنیا کشت و مصرف می شود. گوجه فرنگی انواع متعددی داشته و یکی از پرمصرف ترین سبزی‌های جهان است. گوجه فرنگی گیاهی است، یک ساله که شاخه‌های بلند آن تا ارتفاع یک متر بالا می رود و دارای گل‌هایی زرد رنگ است.
علاوه بر آنکه گوجه فرنگی مصرف خوراکی و درمانی دارد، برخی از انواع آن به صورت زینتی مورد استفاده قرار می گیرد. تفاوت گونه‌های متعدد گوجه فرنگی در PH، رنگ، آلودگی به بیماری‌ها و مقاومت مکانیکی است. گوجه فرنگی را باید هنگامی که به طور کامل رسیده و قرمز شد، مصرف کرد. به طور معمول، میوه گوشت دار گوجه فرنگی را هنگامی که به طور کامل رسید، از بوته جدا می کنند اما در برخی موارد، گوجه فرنگی نارس و سبز را می چینند تا با گذشت زمان رسیده و قرمز شود.
توصیه می شود که از این گوجه‌های نرسیده و سبز رنگ استفاده نشود، زیرا به دلیل داشتن ماده‌ای سمی به نام سولانین، مصرف آنها در بدن، ایجاد مسمومیت خواهد کرد.
گوجه فرنگی را به دو صورت خام و پخته مصرف می کنند و صنعتگران غذا نیز با استفاده از تکنولوژی و دانش روز، انواع متعددی از محصولات غذایی تهیه شده از گوجه فرنگی را به بازارها عرضه کرده‌اند. محصولاتی از قبیل رب گوجه‌فرنگی، پوره گوجه فرنگی، آب گوجه‌فرنگی، سس گوجه فرنگی، پودر گوجه فرنگی و...
گوجه‌فرنگی سرشار از ویتامین A ،B1، B2 و C، آب، املاح و مواد معدنی از جمله کلسیم، فسفر، سدیم، پتاسیم، منیزیم، آهن، مس، روی، ارسنیک و کبالت است. میزان قند موجود در گوجه فرنگی(گلوکز و فروکتوز) اندک بوده و علاوه بر آن مقداری پروتئین و چربی نیز در گوجه فرنگی وجود دارد. رنگ دانه اصلی گوجه فرنگی لیکوپن بوده که سبب ابعاد رنگ قرمز آن می شود. پوست گوجه فرنگی حاوی مقادیر فراوانی از کاروتینوئیدها بوده که به وسیله سلول‌های روده انسان جذب می شود. بنابراین اغلب توصیه می شود که این سبزی خوش‌طعم را همراه با پوست میل کنید. گوجه فرنگی به علت دارا بودن مواد مغذی زیاد، یکی از پایه‌های اصلی سبزی‌ها در رژیم‌های غذایی معروف و کارآمد است. نکته جالب آن است که پختن گوجه فرنگی سبب از بین رفتن یا کاهش میزان مواد مغذی آن نشده و حتی در برخی موارد، هضم آن را در بدن آسان‌تر می کند. نکته مهمی که پیش از مصرف کردن گوجه فرنگی باید رعایت شود، شستن و ضدعفونی کردن آن است.
خواص گوجه‌فرنگی
1- مصرف گوجه‌فرنگی سبب کاهش ابتلا به سرطان لوزالعمده و پروستات می شود. اثر گوجه فرنگی در این بیماری‌ها به لیکوپن آن نسبت داده می شود. اگر چه مصرف آن را همراه با سایر سبزی‌ها از جمله کلم بروکلی توصیه می کنند و احتمال مکمل بودن این سبزی‌ها و تأثیر همزمان آنها در درمان بیماری وجود دارد. علاوه بر سرطان لوزالمعده و پروستات، تأثیر گوجه فرنگی در درمان سرطان‌های ریه ، معده و سایر انواع آن نیز مورد بحث و تحقیق است.
2- لیکوپن گوجه فرنگی، آنتی‌اکسیدانی است که مانع ایجاد کلسترول بد خون می شود و به همین دلیل از بروز حملات و بیماری‌های قلبی جلوگیری می کند. باید دقت شود که مصرف گوجه‌فرنگی خام سبب دفع بخش زیادی از لیکوپن موجود در آن می شود. بنابراین بهتر است که گوجه‌فرنگی را بیشتر به صورت پخته مصرف کنید زیرا در این صورت، لیکوپن بیشتری در دسترس سلول‌های بدن قرار می گیرد.
3- گوجه‌فرنگی به دلیل نداشتن نمک و قند غذای مناسبی برای افراد مبتلا به دیابت و فشارخون است و گوجه‌فرنگی به دلیل داشتن فیبر و مواد قندی اندک، در کاهش وزن افراد مؤثر است.
4- به مادران شیرده توصیه می شود که در سبد غذایی روزانه خود، گوجه‌فرنگی را فراموش نکنند زیرا مصرف آن موجب افزایش شیر و بهبود بافت آن می شود.
5- گوجه‌فرنگی ضامن سلامت و شادابی پوست بدن به ویژه پوست صورت است. با مالیدن آب گوجه فرنگی به پوست، به مرور زمان جای جوش‌های کهنه و نیز لکه‌های قهوه‌ای روی پوست محو شده و پوست، لطافت و شادابی خاصی پیدا خواهد کرد.
6- گوجه‌فرنگی داروی مناسبی برای رفع عصبانیت‌های افراد است. مصرف مداوم گوجه فرنگی همراه با غذا و به صورت سالاد، سیستم عصبی بدن را تقویت کرده و آرامش را به همراه خواهد آورد.
7- ویتامین A موجود در گوجه فرنگی، سبب تقویت بینایی و سلامت پوست، مخاط و استخوانها می شود.
8- مصرف گوجه فرنگی همراه با مواد نشاسته‌ای به خصوص حبوبات، سبب هضم بهتر این مواد در معده می شود.
مصرف گوجه‌فرنگی ممکن است در برخی افراد آلرژی یا حساسیت‌های پوستی ایجاد کند. توصیه می شود افرادی که دچار آلرژی هستند، هنگام بروز این بیماری از مصرف مواد حساسیت‌زا از جمله گوجه فرنگی خودداری کنند، همچنین افرادی که دچار بیماری تیرگی زیر چشم هستند باید توجه داشته باشند که یکی از علل این بیماری، حساسیت و آلرژی است. این افراد نیز باید در میزان مصرف گوجه‌فرنگی احتیاط کنند.
گلاب
تاریخچه
خاستگاه اولیه گوجه فرنگی را به آمریکای جنوبی نسبت می دهند؛ جایی که میوه‌های کوچک گوجه فرنگی برای نخستین بار کشت شده و مورد مصرف خوراکی و درمانی قرار گرفته است. بعدها گوجه فرنگی به کشورهایی مانند پرو، هلند و انگلستان راه یافت و در حال حاضر، در تمامی مناطق دنیا کشت و مصرف می شود. گوجه فرنگی انواع متعددی داشته و یکی از پرمصرف ترین سبزی‌های جهان است. گوجه فرنگی گیاهی است، یک ساله که شاخه‌های بلند آن تا ارتفاع یک متر بالا می رود و دارای گل‌هایی زرد رنگ است.
علاوه بر آنکه گوجه فرنگی مصرف خوراکی و درمانی دارد، برخی از انواع آن به صورت زینتی مورد استفاده قرار می گیرد. تفاوت گونه‌های متعدد گوجه فرنگی در PH، رنگ، آلودگی به بیماری‌ها و مقاومت مکانیکی است. گوجه فرنگی را باید هنگامی که به طور کامل رسیده و قرمز شد، مصرف کرد. به طور معمول، میوه گوشت دار گوجه فرنگی را هنگامی که به طور کامل رسید، از بوته جدا می کنند اما در برخی موارد، گوجه فرنگی نارس و سبز را می چینند تا با گذشت زمان رسیده و قرمز شود.
توصیه می شود که از این گوجه‌های نرسیده و سبز رنگ استفاده نشود، زیرا به دلیل داشتن ماده‌ای سمی به نام سولانین، مصرف آنها در بدن، ایجاد مسمومیت خواهد کرد.
گوجه فرنگی را به دو صورت خام و پخته مصرف می کنند و صنعتگران غذا نیز با استفاده از تکنولوژی و دانش روز، انواع متعددی از محصولات غذایی تهیه شده از گوجه فرنگی را به بازارها عرضه کرده‌اند. محصولاتی از قبیل رب گوجه‌فرنگی، پوره گوجه فرنگی، آب گوجه‌فرنگی، سس گوجه فرنگی، پودر گوجه فرنگی و...
گوجه‌فرنگی سرشار از ویتامین A ،B1، B2 و C، آب، املاح و مواد معدنی از جمله کلسیم، فسفر، سدیم، پتاسیم، منیزیم، آهن، مس، روی، ارسنیک و کبالت است. میزان قند موجود در گوجه فرنگی(گلوکز و فروکتوز) اندک بوده و علاوه بر آن مقداری پروتئین و چربی نیز در گوجه فرنگی وجود دارد. رنگ دانه اصلی گوجه فرنگی لیکوپن بوده که سبب ابعاد رنگ قرمز آن می شود. پوست گوجه فرنگی حاوی مقادیر فراوانی از کاروتینوئیدها بوده که به وسیله سلول‌های روده انسان جذب می شود. بنابراین اغلب توصیه می شود که این سبزی خوش‌طعم را همراه با پوست میل کنید. گوجه فرنگی به علت دارا بودن مواد مغذی زیاد، یکی از پایه‌های اصلی سبزی‌ها در رژیم‌های غذایی معروف و کارآمد است. نکته جالب آن است که پختن گوجه فرنگی سبب از بین رفتن یا کاهش میزان مواد مغذی آن نشده و حتی در برخی موارد، هضم آن را در بدن آسان‌تر می کند. نکته مهمی که پیش از مصرف کردن گوجه فرنگی باید رعایت شود، شستن و ضدعفونی کردن آن است.
خواص گوجه‌فرنگی
1- مصرف گوجه‌فرنگی سبب کاهش ابتلا به سرطان لوزالعمده و پروستات می شود. اثر گوجه فرنگی در این بیماری‌ها به لیکوپن آن نسبت داده می شود. اگر چه مصرف آن را همراه با سایر سبزی‌ها از جمله کلم بروکلی توصیه می کنند و احتمال مکمل بودن این سبزی‌ها و تأثیر همزمان آنها در درمان بیماری وجود دارد. علاوه بر سرطان لوزالمعده و پروستات، تأثیر گوجه فرنگی در درمان سرطان‌های ریه ، معده و سایر انواع آن نیز مورد بحث و تحقیق است.
2- لیکوپن گوجه فرنگی، آنتی‌اکسیدانی است که مانع ایجاد کلسترول بد خون می شود و به همین دلیل از بروز حملات و بیماری‌های قلبی جلوگیری می کند. باید دقت شود که مصرف گوجه‌فرنگی خام سبب دفع بخش زیادی از لیکوپن موجود در آن می شود. بنابراین بهتر است که گوجه‌فرنگی را بیشتر به صورت پخته مصرف کنید زیرا در این صورت، لیکوپن بیشتری در دسترس سلول‌های بدن قرار می گیرد.
3- گوجه‌فرنگی به دلیل نداشتن نمک و قند غذای مناسبی برای افراد مبتلا به دیابت و فشارخون است و گوجه‌فرنگی به دلیل داشتن فیبر و مواد قندی اندک، در کاهش وزن افراد مؤثر است.
4- به مادران شیرده توصیه می شود که در سبد غذایی روزانه خود، گوجه‌فرنگی را فراموش نکنند زیرا مصرف آن موجب افزایش شیر و بهبود بافت آن می شود.
5- گوجه‌فرنگی ضامن سلامت و شادابی پوست بدن به ویژه پوست صورت است. با مالیدن آب گوجه فرنگی به پوست، به مرور زمان جای جوش‌های کهنه و نیز لکه‌های قهوه‌ای روی پوست محو شده و پوست، لطافت و شادابی خاصی پیدا خواهد کرد.
6- گوجه‌فرنگی داروی مناسبی برای رفع عصبانیت‌های افراد است. مصرف مداوم گوجه فرنگی همراه با غذا و به صورت سالاد، سیستم عصبی بدن را تقویت کرده و آرامش را به همراه خواهد آورد.
7- ویتامین A موجود در گوجه فرنگی، سبب تقویت بینایی و سلامت پوست، مخاط و استخوانها می شود.
8- مصرف گوجه فرنگی همراه با مواد نشاسته‌ای به خصوص حبوبات، سبب هضم بهتر این مواد در معده می شود.
مصرف گوجه‌فرنگی ممکن است در برخی افراد آلرژی یا حساسیت‌های پوستی ایجاد کند. توصیه می شود افرادی که دچار آلرژی هستند، هنگام بروز این بیماری از مصرف مواد حساسیت‌زا از جمله گوجه فرنگی خودداری کنند، همچنین افرادی که دچار بیماری تیرگی زیر چشم هستند باید توجه داشته باشند که یکی از علل این بیماری، حساسیت و آلرژی است. این افراد نیز باید در میزان مصرف گوجه‌فرنگی احتیاط کنند.
گلاب
گلابتون
مدیر بازنشسته
خواص درمانی و غذایی گوجه فرنگى
گوجه فرنگى ابتدا به عنوان گیاه زینتى در باغچه ها مورد استفاده قرار گرفت و به نام سیب طلایى یا سیب عشق معروف شد. مصرف گوجه فرنگى به عنوان نوعى سبزى از قرن نوزدهم میلادى به بعد شروع شد و بعد از جنگ جهانى اول به تدریج بر مصرف آن اضافه شد، طورى که امروزه به صورت خام و پخته یا به صورت سس و رب موارد استعمال زیادى دارد.
تركیبات شیمیایی
بررسی تركیبات و مواد موجود در گوجه فرنگی نشان می دهد كه درمیوه ی گوجه فرنگی رسیده، گلوكز، فروكتوز، ساكاروز و تقریبا تمام آمینواسیدهای اصلی به استثنای ترپتوفان وجود دارد.
اسید آلی اصلی و عمده ی موجود در گوجه فرنگی، اسید سیتریك است. اسیدیته ی میوه به تدریج از مرحله ی سبزی به طرف قرمز شدن افزایش می یابد و حداكثر آن، موقعی است كه قرمز شدن و رنگ عوض كردن آن آغاز می گردد و پس از آن رو به كاهش می گذارد. ماده ی رنگی اصلی و عمده ی گوجه فرنگی كاروتنوئید، بتاكاروتن و لیكوپن می باشد. حداكثر مقدار كاروتنوئیدها در حالتی است كه گوجه فرنگی در زیر تابش مستقیم نور رشد می كند.
خواص و كاربرد :
میوه ی نارس گوجه فرنگی سمی است و باید از خوردن آن پرهیز كرد. به علاوه خوردن برگ آن که به عنوان دارو در مواردی تجویزمی شود، باید در حد اعتدال و به مقدار مجاز و محدود، در حدی كه پزشك تعیین كرده مصرف شود، زیرا برگ آن هم سمی است.
- در چین از جوشانده ی ریشه، شاخه ها و برگ های مسن گوجه فرنگی برای رفع دندان درد استفاده می کنند و خود گیاه نیز خاصیت حشره كش دارد .
ماده‌ای سمّی به نام سولانین در گوجه‌فرنگی سبز و نارس وجود دارد که خوردن آن موجب مسمومیت می‌شود و دل پیچه، اسهال و باز شدن مردمک چشم ایجاد را می کند.
- در هند و چین از میوه ی گوجه فرنگی به عنوان ملین استفاده می شود و برای تقویت مسلولین(مبتلایان به بیماری سل )، تب های حصبه ای، رفع ورم ملتحمه ی چشم، آماس گوش(اوتیت) و دفع سنگ كلیه تجویز می شود.
- در اندونزی از گرد برگ های خشك كوبیده ی گوجه فرنگی، برای رفع آفتاب سوختگی پوست و صورت استفاده می شود. از پاشیدن آب دم كرده ی برگ گوجه فرنگی، برای دفع آفت كلم به نام كاترپیلار نتیجه خوبی گرفته شده است.
- مصرف گوجه فرنگی برای مبتلایان به درد مفاصل تجویز شده است و برای مبتلایان به نقرس و روماتیسم مفید است.
- گوجه فرنگی، خنک و اشتها آور است و آب آن برای رشد و نمو بهتر طفل موثر می باشد.
- گوجه فرنگی به علّت دارا بودن ویتامین‌های A ، B، C، K و مواد معدنی مانند کلسیم ، فسفر و آهن در تأمین انرژی و تقویت بدن نقش موثری ایفاء می کند.
گوجه فرنگی یکی از مهم ترین منابع ویتامین A می باشد. لذا در تقویت بینایی، تقویت و سلامتی پوست و مخاط ها (دهان و بینی) رشد و نمو استخوانها ضروری است.
- گوجه فرنگی سرشار از ویتامین‌های B1 و B2 می باشد؛ از این جهت در تسکین دردهای عصبی، رفع بی اشتهایی، و درمان یبوست ، نقصان ترشح شیر مادر و تورم دهان تجویز می شود.
- گوجه فرنگی، بدن را در برابر امراض و بیماری‌های عفونی حفظ می کند.
- مصرف گوجه فرنگی نیرو و نشاط می بخشد و پوست و دانه‌های آن به هضم غذا کمک می کند و روده‌ها را پاک می نماید.
- آب گوجه فرنگی ادرار‌آور مفیدی است.
- برای تمیز کردن خون باید از آب گوجه فرنگی و کرفس به نسبت مساوی و به مقدار 3 فنجان در روز، قبل از غذا و به مدت 3 هفته استفاده کرد.
- گوجه فرنگی هضم مواد نشاسته‌ای را آسان می کند و به همین جهت از آن سس درست کرده و با حبوبات پخته مصرف می کنند.
- مصرف گوجه فرنگی برای اشخاصی که مبتلا به سنگ کلیه و مثانه و کبد هستند، تجویز شده است.
- گوجه فرنگی بعد از لیموترش بیش از سایر میوه‌ها ویتامین C دارد و مقدار زیادی فسفر، آهن، سیلیس و کلسیم دارد.
- گوجه فرنگی گرچه دارای اسید سیتریک است، اما بدن را قلیایی میکند.
- بوی برگ های گوجه فرنگی، زنبورهای خرمایی را ناراحت می کند، لذا می توان بوته ی گوجه فرنگی را در باغ‌ها و بوستان‌ها کاشت تا از گزند زنبورها در امان باشند.
- اگر در محل مورچه ها چند عدد برگ گوجه فرنگی بگذارید، بوی این گیاه مورچه ها را فراری می دهد.
- برای تمیز کردن لکه ی جوهر بر روی لباس، یک تکه پنبه را در آب گوجه فرنگی فرو برده و روی لکه ی جوهر بمالید. سپس آن را بشویید.
- اگر پوست شما کک و مک دارد، هر روز آن را با آب گوجه فرنگی تمیز کنید. کم کم کک و مک ها را از بین می برد.
- برای جلوگیری از مزاحمت حشرات می توانید برگ های گوجه فرنگی را به بند بکشید و آن را در اطاق خود بیاویزید، با این کار حشرات فرار می کنند.
- سالاد کاهو و گوجه فرنگی درمان کننده ی امراض عصبی هستند.
خوردن گوجه فرنگی، برای بعضی بیمارانی که دچار حساسیت یا آلرژی (خارش بدن،قرمز شدن پوست، آسم، کهیر و...) هستند، ضرر دارد.
تذکرات:
1- گوجه فرنگی نارس و کال هضمش سنگین است، لذا خوردن آن باعث دل درد می شود.
2- سرخ کردن زیاد گوجه فرنگی در روغن باعث سنگینی هضم آن می شود و روی آتش کباب کردن آن مناسب است.
3- ماده‌ای سمّی به نام سولانین در گوجه‌فرنگی سبز و نارس وجود دارد که خوردن آن موجب مسمومیت می‌شود و دل پیچه، اسهال و باز شدن مردمک چشم ایجاد را می کند. 4- خوردن گوجه فرنگی، برای بعضی بیمارانی که دچار حساسیت یا آلرژی (خارش بدن،قرمز شدن پوست، آسم ، کهیر و...) هستند، ضرر دارد.
گلاب
گوجه فرنگى ابتدا به عنوان گیاه زینتى در باغچه ها مورد استفاده قرار گرفت و به نام سیب طلایى یا سیب عشق معروف شد. مصرف گوجه فرنگى به عنوان نوعى سبزى از قرن نوزدهم میلادى به بعد شروع شد و بعد از جنگ جهانى اول به تدریج بر مصرف آن اضافه شد، طورى که امروزه به صورت خام و پخته یا به صورت سس و رب موارد استعمال زیادى دارد.
تركیبات شیمیایی
بررسی تركیبات و مواد موجود در گوجه فرنگی نشان می دهد كه درمیوه ی گوجه فرنگی رسیده، گلوكز، فروكتوز، ساكاروز و تقریبا تمام آمینواسیدهای اصلی به استثنای ترپتوفان وجود دارد.
اسید آلی اصلی و عمده ی موجود در گوجه فرنگی، اسید سیتریك است. اسیدیته ی میوه به تدریج از مرحله ی سبزی به طرف قرمز شدن افزایش می یابد و حداكثر آن، موقعی است كه قرمز شدن و رنگ عوض كردن آن آغاز می گردد و پس از آن رو به كاهش می گذارد. ماده ی رنگی اصلی و عمده ی گوجه فرنگی كاروتنوئید، بتاكاروتن و لیكوپن می باشد. حداكثر مقدار كاروتنوئیدها در حالتی است كه گوجه فرنگی در زیر تابش مستقیم نور رشد می كند.
خواص و كاربرد :
میوه ی نارس گوجه فرنگی سمی است و باید از خوردن آن پرهیز كرد. به علاوه خوردن برگ آن که به عنوان دارو در مواردی تجویزمی شود، باید در حد اعتدال و به مقدار مجاز و محدود، در حدی كه پزشك تعیین كرده مصرف شود، زیرا برگ آن هم سمی است.
- در چین از جوشانده ی ریشه، شاخه ها و برگ های مسن گوجه فرنگی برای رفع دندان درد استفاده می کنند و خود گیاه نیز خاصیت حشره كش دارد .
ماده‌ای سمّی به نام سولانین در گوجه‌فرنگی سبز و نارس وجود دارد که خوردن آن موجب مسمومیت می‌شود و دل پیچه، اسهال و باز شدن مردمک چشم ایجاد را می کند.
- در هند و چین از میوه ی گوجه فرنگی به عنوان ملین استفاده می شود و برای تقویت مسلولین(مبتلایان به بیماری سل )، تب های حصبه ای، رفع ورم ملتحمه ی چشم، آماس گوش(اوتیت) و دفع سنگ كلیه تجویز می شود.
- در اندونزی از گرد برگ های خشك كوبیده ی گوجه فرنگی، برای رفع آفتاب سوختگی پوست و صورت استفاده می شود. از پاشیدن آب دم كرده ی برگ گوجه فرنگی، برای دفع آفت كلم به نام كاترپیلار نتیجه خوبی گرفته شده است.
- مصرف گوجه فرنگی برای مبتلایان به درد مفاصل تجویز شده است و برای مبتلایان به نقرس و روماتیسم مفید است.
- گوجه فرنگی، خنک و اشتها آور است و آب آن برای رشد و نمو بهتر طفل موثر می باشد.
- گوجه فرنگی به علّت دارا بودن ویتامین‌های A ، B، C، K و مواد معدنی مانند کلسیم ، فسفر و آهن در تأمین انرژی و تقویت بدن نقش موثری ایفاء می کند.
گوجه فرنگی یکی از مهم ترین منابع ویتامین A می باشد. لذا در تقویت بینایی، تقویت و سلامتی پوست و مخاط ها (دهان و بینی) رشد و نمو استخوانها ضروری است.
- گوجه فرنگی سرشار از ویتامین‌های B1 و B2 می باشد؛ از این جهت در تسکین دردهای عصبی، رفع بی اشتهایی، و درمان یبوست ، نقصان ترشح شیر مادر و تورم دهان تجویز می شود.
- گوجه فرنگی، بدن را در برابر امراض و بیماری‌های عفونی حفظ می کند.
- مصرف گوجه فرنگی نیرو و نشاط می بخشد و پوست و دانه‌های آن به هضم غذا کمک می کند و روده‌ها را پاک می نماید.
- آب گوجه فرنگی ادرار‌آور مفیدی است.
- برای تمیز کردن خون باید از آب گوجه فرنگی و کرفس به نسبت مساوی و به مقدار 3 فنجان در روز، قبل از غذا و به مدت 3 هفته استفاده کرد.
- گوجه فرنگی هضم مواد نشاسته‌ای را آسان می کند و به همین جهت از آن سس درست کرده و با حبوبات پخته مصرف می کنند.
- مصرف گوجه فرنگی برای اشخاصی که مبتلا به سنگ کلیه و مثانه و کبد هستند، تجویز شده است.
- گوجه فرنگی بعد از لیموترش بیش از سایر میوه‌ها ویتامین C دارد و مقدار زیادی فسفر، آهن، سیلیس و کلسیم دارد.
- گوجه فرنگی گرچه دارای اسید سیتریک است، اما بدن را قلیایی میکند.
- بوی برگ های گوجه فرنگی، زنبورهای خرمایی را ناراحت می کند، لذا می توان بوته ی گوجه فرنگی را در باغ‌ها و بوستان‌ها کاشت تا از گزند زنبورها در امان باشند.
- اگر در محل مورچه ها چند عدد برگ گوجه فرنگی بگذارید، بوی این گیاه مورچه ها را فراری می دهد.
- برای تمیز کردن لکه ی جوهر بر روی لباس، یک تکه پنبه را در آب گوجه فرنگی فرو برده و روی لکه ی جوهر بمالید. سپس آن را بشویید.
- اگر پوست شما کک و مک دارد، هر روز آن را با آب گوجه فرنگی تمیز کنید. کم کم کک و مک ها را از بین می برد.
- برای جلوگیری از مزاحمت حشرات می توانید برگ های گوجه فرنگی را به بند بکشید و آن را در اطاق خود بیاویزید، با این کار حشرات فرار می کنند.
- سالاد کاهو و گوجه فرنگی درمان کننده ی امراض عصبی هستند.
خوردن گوجه فرنگی، برای بعضی بیمارانی که دچار حساسیت یا آلرژی (خارش بدن،قرمز شدن پوست، آسم، کهیر و...) هستند، ضرر دارد.
تذکرات:
1- گوجه فرنگی نارس و کال هضمش سنگین است، لذا خوردن آن باعث دل درد می شود.
2- سرخ کردن زیاد گوجه فرنگی در روغن باعث سنگینی هضم آن می شود و روی آتش کباب کردن آن مناسب است.
3- ماده‌ای سمّی به نام سولانین در گوجه‌فرنگی سبز و نارس وجود دارد که خوردن آن موجب مسمومیت می‌شود و دل پیچه، اسهال و باز شدن مردمک چشم ایجاد را می کند. 4- خوردن گوجه فرنگی، برای بعضی بیمارانی که دچار حساسیت یا آلرژی (خارش بدن،قرمز شدن پوست، آسم ، کهیر و...) هستند، ضرر دارد.
گلاب
آویشن با نام علمی Thymos یکی ازگیاهاندو لپه است. اسم این گیاه از لغت یونانی Thymos گرفته شده که به معنای جرات وقدرت است و می‌تواند نمادی برای اثر دارویی و شفابخشی این گیاه باشد. این گیاه ازخانوادهنعنائیان ( Lamiaceae ) و منشاء پیدایش آن مناطق دریای مدیترانه است. این گیاهاز گیاهان چند ساله بوده و تا ارتفاع 40 سانتیمتر رشد میکند و بر روی شاخه‌هایکوچک و چوبی‌اش ، برگهای نوک تیز به رنگ سبز تیره می‌رویند.
از برگهای بسیارخوش عطر آن اغلب به عنوان ادویه یا دارو استفاده می‌شود. از گلهای سفید متمایل بهصورتی رنگ آن در تابستان بوی شامه نوازی به مشام میرسد. گونه‌های بی‌شمار ومتفاوتی از انواع این گیاه وجود دارد. عصاره این گیاه عطر تندی دارد و نوع تازه آناز عطر بیشتری برخوردار است.
جایگاه این گیاه در تاریخ
این گیاه در مصر باستان نقش عمده‌ای درمومیایی کردناجساد ایفا می‌کرد. پزشکانیونانی و مصری ، اثر قوی و تحریک کننده این گیاه را شناخته بودند حتی آشپزهای آنروزگار هم به ارزش آن واقف بودند. این گیاه در قرون وسطی به عنوان نمادی از قدرت وجرات مطرح می‌شد و سربازهای آن موقع ، قبل از جنگ خود را با این گیاه می‌آراستند.
آویشن کوهی
آویشن کوهی یکی از گیاهان زیبا و معطر است که در اکثر مناطقمعتدله رویش دارد. نمونه اهلی این گیاه آویشن شیرازی است که به صورت کشت داده شدهمورد بهره برداری قرار می‌گیرد و در شیراز کشت می‌شود. از نظر شکل ظاهری و طعم ایندو نوع آویشن باهم فرق دارند. البته خواص درمانی آویشن کوهی بسیار بیشتر از آویشنشیرازی است.
خواص دارویی
این گیاه بوی بسیار مطبوع و مزه تندی دارد و به خاطر خاصیتشدر شدت دادن به جریان خون ، به هر عضوی که مالیده شود خون به آن طرف سرازیر می‌شود. برای ریزش مو ، جوشانده این گیاه استفاده می‌شود تا جریان خون را در آن قسمت بیشترکرده و پیاز مو تغذیه شود. این گیاه داروی بسیار خوبی برای دستگاه تنفسی وبیماریهایی از قبیلزکام،برونشیت،آسم ،گریپاست. همچنین این گیاه داروی خوبی برایمعده می‌باشد و ناراحتیهای معده را از نظر هضم ، نفخ بطور کلی برطرف میکند.
آویشن باغی
خصوصیات گیاه شناسی
آویشن باغی گیاهی خشبی ، چند ساله و متعلق به خانوادهنعناع (Lamiaceae) می‌باشد. منشأ این گیاه نواحی مدیترانه گزارش شده است. ارتفاعاین گیاه متفاوت و بین 20 تا50 سانتیمتر است. برگها کوچک ، متقابل و کم و بیشنیزه‌ای شکل بوده و پوشیده از کرکهای خاکستری رنگ است. گلها کوچک ، سفید ، ارغوانییا صورتی است که در قسمت فوقانی ساقه‌هایی که از بغل برگها خارج می‌شوند رویچرخه‌هایی به صورت مجتمع پدیدار می‌شوند. میوه دراین گیاه فندقه به رنگ قهوه‌ایتیره بوده و طول آن یک میلی‌متر است. داخل میوه 4 دانه به رنگ قهوه‌ای تیره وجوددارد. وزن هزار دانه 0.25 تا 0.28 گرم است.
مواد موثر
پیکر رویشی آویشن باغی حاوی مواد موثر واز نوع اسانس می‌باشد. اسانس این گیاه زرد رنگ بوده و مقدار آن بین 1 تا 2 درصد متغیر است. مهمترین اجزاءتشکیل دهنده اسانس راتیمول، کارواکرول و پاراسیمول تشکیلمی‌دهد. پیکر رویشی همچنین حاویتانن،فلاونوئید، ساپونین و نیز مواد تلخمی‌باشد.
اثر درمانی
مواد موثر آویشن باغی خلط آور بوده و برای معالجه سرفه مورداستفاده قرار می‌گیرد. از تنتور و عصاره‌های الکلی پیکر رویشی این گیاه برای معالجهسرفه ،گلودرد ،برونشیت و آسم استفاده فراوان می‌شود.
سایر کاربردها
مواد موثر آویشن باغی درصنایع غذایی به مقادیر فراوانکاربرد دارد. از تیمول و کارواکرول آن به عنوان نگهدارنده مواد غذایی در صنایعغذایی استفاده می‌شود. اسانس آویشن باغی همچنین خاصیت شدید ضد باکتریایی و ضد قارچیدارد. از مواد مؤثره این گیاه در صنایع آرایشی و بهداشتی و در تهیه کرم‌ها ، عطرها، لوسیونها ، دهانشویه‌ها و پماد استفاده می‌شود. از اسانس این گیاه به عنوانآروماتراپی (درمان با مواد معطر) استفاده شده و درخمیر دندان نیز به عنوان یک مادهضد باکتری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
فرآورده‌ها
از این گیاه داروهایی به شکل شربت ، قرص مکیدنی ، بخور ، قرص ،اسانس و همچنین ترکیبات آروماتراپی تهیه می‌شود. از عصاره‌های آبی ، آبی – الکلی وپروپیلن گلایکولی آویشن باغی نیز در تهیه شامپو ،کرم، پماد و دیگر فرآورده‌هایاستفاده فراوان می‌شود.
استفاده در آشپزی
در حال حاضر ، بسیاری از غذاهای کشورهای جنوب اروپا بدونآویشن معنی و مفهوم خود را از دست میدهند. این گیاه تقریبا در ترکیبات ادویه‌ای ،نقش اساسی دارد و در آشپزی غذاهای سنگین از آن استفاده فراوانی می‌شود. آویشن علاوهبر بهبود طعم غذا ، باعث سرعت بخشیدن به عمل هضم نیز می‌شود. مصرف آن ، مخصوصا دروعده‌های غذایی سنگین توصیه می‌شود.
از لحاظ طعم ، این گیاه باریحان ، نوعی آلو، جوز هندی ،اکلیل کوهیومریمگلی شباهت دارد. از آویشن در این غذاها استفاده می‌شود: سرخ کردنیها ( مخصوصاگوشت بزغاله) ، ماهی ، پرنده ، سس اسپاگتی ، سس گوجه فرنگی ، سوپ سبزیجات ، سالاد ،غذاهای قارچ‌دار ، گوشت چرخ کرده در حجم زیاد ، خورشتها و غذاهای سیب زمینی‌دار. این گیاه باید دور از نور و رطوبت و در شیشه‌های ضخیم و سربسته یا قوطیهای فلزینگهداری شود.
از برگهای بسیارخوش عطر آن اغلب به عنوان ادویه یا دارو استفاده می‌شود. از گلهای سفید متمایل بهصورتی رنگ آن در تابستان بوی شامه نوازی به مشام میرسد. گونه‌های بی‌شمار ومتفاوتی از انواع این گیاه وجود دارد. عصاره این گیاه عطر تندی دارد و نوع تازه آناز عطر بیشتری برخوردار است.
جایگاه این گیاه در تاریخ
این گیاه در مصر باستان نقش عمده‌ای درمومیایی کردناجساد ایفا می‌کرد. پزشکانیونانی و مصری ، اثر قوی و تحریک کننده این گیاه را شناخته بودند حتی آشپزهای آنروزگار هم به ارزش آن واقف بودند. این گیاه در قرون وسطی به عنوان نمادی از قدرت وجرات مطرح می‌شد و سربازهای آن موقع ، قبل از جنگ خود را با این گیاه می‌آراستند.
آویشن کوهی
آویشن کوهی یکی از گیاهان زیبا و معطر است که در اکثر مناطقمعتدله رویش دارد. نمونه اهلی این گیاه آویشن شیرازی است که به صورت کشت داده شدهمورد بهره برداری قرار می‌گیرد و در شیراز کشت می‌شود. از نظر شکل ظاهری و طعم ایندو نوع آویشن باهم فرق دارند. البته خواص درمانی آویشن کوهی بسیار بیشتر از آویشنشیرازی است.
خواص دارویی
این گیاه بوی بسیار مطبوع و مزه تندی دارد و به خاطر خاصیتشدر شدت دادن به جریان خون ، به هر عضوی که مالیده شود خون به آن طرف سرازیر می‌شود. برای ریزش مو ، جوشانده این گیاه استفاده می‌شود تا جریان خون را در آن قسمت بیشترکرده و پیاز مو تغذیه شود. این گیاه داروی بسیار خوبی برای دستگاه تنفسی وبیماریهایی از قبیلزکام،برونشیت،آسم ،گریپاست. همچنین این گیاه داروی خوبی برایمعده می‌باشد و ناراحتیهای معده را از نظر هضم ، نفخ بطور کلی برطرف میکند.
آویشن باغی
خصوصیات گیاه شناسی
آویشن باغی گیاهی خشبی ، چند ساله و متعلق به خانوادهنعناع (Lamiaceae) می‌باشد. منشأ این گیاه نواحی مدیترانه گزارش شده است. ارتفاعاین گیاه متفاوت و بین 20 تا50 سانتیمتر است. برگها کوچک ، متقابل و کم و بیشنیزه‌ای شکل بوده و پوشیده از کرکهای خاکستری رنگ است. گلها کوچک ، سفید ، ارغوانییا صورتی است که در قسمت فوقانی ساقه‌هایی که از بغل برگها خارج می‌شوند رویچرخه‌هایی به صورت مجتمع پدیدار می‌شوند. میوه دراین گیاه فندقه به رنگ قهوه‌ایتیره بوده و طول آن یک میلی‌متر است. داخل میوه 4 دانه به رنگ قهوه‌ای تیره وجوددارد. وزن هزار دانه 0.25 تا 0.28 گرم است.
مواد موثر
پیکر رویشی آویشن باغی حاوی مواد موثر واز نوع اسانس می‌باشد. اسانس این گیاه زرد رنگ بوده و مقدار آن بین 1 تا 2 درصد متغیر است. مهمترین اجزاءتشکیل دهنده اسانس راتیمول، کارواکرول و پاراسیمول تشکیلمی‌دهد. پیکر رویشی همچنین حاویتانن،فلاونوئید، ساپونین و نیز مواد تلخمی‌باشد.
اثر درمانی
مواد موثر آویشن باغی خلط آور بوده و برای معالجه سرفه مورداستفاده قرار می‌گیرد. از تنتور و عصاره‌های الکلی پیکر رویشی این گیاه برای معالجهسرفه ،گلودرد ،برونشیت و آسم استفاده فراوان می‌شود.
سایر کاربردها
مواد موثر آویشن باغی درصنایع غذایی به مقادیر فراوانکاربرد دارد. از تیمول و کارواکرول آن به عنوان نگهدارنده مواد غذایی در صنایعغذایی استفاده می‌شود. اسانس آویشن باغی همچنین خاصیت شدید ضد باکتریایی و ضد قارچیدارد. از مواد مؤثره این گیاه در صنایع آرایشی و بهداشتی و در تهیه کرم‌ها ، عطرها، لوسیونها ، دهانشویه‌ها و پماد استفاده می‌شود. از اسانس این گیاه به عنوانآروماتراپی (درمان با مواد معطر) استفاده شده و درخمیر دندان نیز به عنوان یک مادهضد باکتری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
فرآورده‌ها
از این گیاه داروهایی به شکل شربت ، قرص مکیدنی ، بخور ، قرص ،اسانس و همچنین ترکیبات آروماتراپی تهیه می‌شود. از عصاره‌های آبی ، آبی – الکلی وپروپیلن گلایکولی آویشن باغی نیز در تهیه شامپو ،کرم، پماد و دیگر فرآورده‌هایاستفاده فراوان می‌شود.
استفاده در آشپزی
در حال حاضر ، بسیاری از غذاهای کشورهای جنوب اروپا بدونآویشن معنی و مفهوم خود را از دست میدهند. این گیاه تقریبا در ترکیبات ادویه‌ای ،نقش اساسی دارد و در آشپزی غذاهای سنگین از آن استفاده فراوانی می‌شود. آویشن علاوهبر بهبود طعم غذا ، باعث سرعت بخشیدن به عمل هضم نیز می‌شود. مصرف آن ، مخصوصا دروعده‌های غذایی سنگین توصیه می‌شود.
از لحاظ طعم ، این گیاه باریحان ، نوعی آلو، جوز هندی ،اکلیل کوهیومریمگلی شباهت دارد. از آویشن در این غذاها استفاده می‌شود: سرخ کردنیها ( مخصوصاگوشت بزغاله) ، ماهی ، پرنده ، سس اسپاگتی ، سس گوجه فرنگی ، سوپ سبزیجات ، سالاد ،غذاهای قارچ‌دار ، گوشت چرخ کرده در حجم زیاد ، خورشتها و غذاهای سیب زمینی‌دار. این گیاه باید دور از نور و رطوبت و در شیشه‌های ضخیم و سربسته یا قوطیهای فلزینگهداری شود.
گلابتون
مدیر بازنشسته
سويا و تناسب اندام
تحقيقات جديد نشان ميدهد که سويا مي‌تواند مانع افزايش سلول‌هاي چربي در بدن شود. اين در حالي است که بيشتر مردم با مشکل اضافه وزن روبرو هستند و علي‌رغم استفاده از قرص‌ها و تجهيزات لاغري، باز هم چاق اند.
زنان و مردان جوان به دليل داشتن مشغله فراوان در زندگي، تغذيه مناسب ندارند و به مقدار کافي ورزش نمي کنند. به همين دليل با کاهش فعاليت بدني و افزايش سن، مشکل اضافه وزن در آن ها ديده مي‌شود. افزايش ميزان چربي بدن، خطر ابتلا به بيماري‌هايي نظير: سکته قلبي، درد مفاصل ، شکستگي استخوان، سرطان سينه و ساير سرطان‌ها را افزايش ميدهد.
چگونه سويا باعث کاهش وزن مي‌شود؟
تحقيقات جديد نشان ميدهد که پروتئين سويا باعث کاهش وزن مي‌شود. سويا مي‌تواند با استفاده از مکانيسم‌هاي مختلف باعث کاهش يا توقف رشد سلول‌هاي چربي در زنان و مردان شود. استفاده از محصولات طبيعي سويا بهترين روش پيشنهادي براي کاهش وزن است.
مصرف سويا در بين مردم ژاپن زياداست. مطالعات نشان داده که ژاپني‌ها لاغرترين مردم جهان بوده و از نظر طول عمر طولاني‌ترين عمر را دارند.
همانطور که در مقالات متعدد آمده است دانه سويا حاوي ترکيبات بيواکتيوي است که باعث کاهش و کوچک شدن سلول‌هاي چربي در بدن مردان و زنان مي‌شود.
امروزه مطالعات جديد چندين خاصيت کليدي ترکيبات سويا را که باعث کاهش وزن مي‌شود، نشان داده اند که در ذيل آورده شده است:
* محصولات سويا داراي مقادير قابل توجهي ايزوفلاوون است که باعث کاهش ذخيره چربي بدن مي‌شود. به اين معني که کالري کمتري به شکل چربي در بدن ذخيره مي‌شود. انسولين باعث ذخيره قند به‌صورت چربي در بدن شده و محصولات سويا موجب تعديل ميزان انسولين در بدن و به دنبال آن کاهش ميزان چربي مي‌شود.
* سويا مي‌تواند توده عضلاني را افزايش دهد. ماهيچه‌ها و عضلات براي انجام کارهاي روزانه و ورزش، انرژي مصرف مي‌کنند. با افزايش توده عضلاني اگر ورزش هم نکنيد، کالري بيشتري مصرف مي‌شود. به عبارت ديگر با داشتن توده عضلاني بيشتر، به سمت کاهش وزن يا از دست دادن کالري پيش مي‌رويد.
سويا مي‌تواند با استفاده از مکانيسم‌هاي مختلف باعث کاهش يا توقف رشد سلول‌هاي چربي در زنان و مردان شود.
* سويا سرعت سوخت و ساز(متابوليسم) سلول‌هاي چربي را افزايش ميدهد.
* سويا باعث مي‌شود که شما احساس سيري کنيد، زيرا شاخص گليسمي آن پايين است و تغييرات ميزان انسولين را کاهش ميدهد.
* سويا انرژي بيشتري به شما ميدهد، بدين معني که شما قدرت اراده بيشتري براي انجام صحيح کارهايتان داريد.
دانه سويا حتي باعث کاهش وزن حيوانات نيز مي شود. تحقيقات يک موسسه ژاپني نشان ميدهد که مقدار چربي بدن در موش‌هاي چاق، زماني که تحت رژيم غذايي سويا قرار گرفتند، به طور قابل ملاحظه‌اي کاهش يافت.
سويا همچنين کلسترول و قند خون را کاهش ميدهد.
تحقيقات ديگر در ژاپن نشان داده است که ساپونين موجود در اين محصولات، باعث جلوگيري از چاقي در موش‌ها مي‌شود.
به‌طور خلاصه، محصولات پروتئيني سويا(به‌خصوص آجيل سويا که حاوي کليه ترکيبات دانه طبيعي سوياست) در صورتي که به اندازه مناسب مصرف شوند، بهترين رژيم غذايي هستند که انسان را سر حال و شاداب نگه مي‌دارند.
کاهش اشتها برای لاغر شدن
افرادی كه از رژیم‌های غذایی پیروی می‌كنند، معمولاً از احساس گرسنگی در طول روز شكایت دارند. خیلی‌ها هم به دلیل همین احساس گرسنگی، رژیم‌های خود را دنبال نمی‌كنند.
اما پزشكان معتقدند استفاده از برخی مواد غذایی به كاهش اشتها كمك كرده و با وجود حجم كم، معده را پر می‌كند.
اولین نوع این غذاها سوپ است كه علاوه بر ایجاد احساس سیری، ویتامین هم دارد. تخم‌مرغ كه به منبع غنی پروتئین معروف است هم، در صورتی كه به عنوان صبحانه خورده شود تا 24 ساعت آینده به طور قابل ملاحظه‌ای اشتها را تحت كنترل در می‌آورد.
ماست كم چرب هم معجزه می‌كند. این نوع ماست نه تنها معده را پر می‌كند بلكه كلسیم موجود در آن به سوختن چربی‌های بدن كمك می‌كند. در مورد مصرف سالاد هم كه جای بحثی وجود ندارد. فیبر موجود در گیاهان، حجم قابل توجهی از معده را پر می‌كند و به این ترتیب اشتها به خوردن غذای پر كالری از بین می‌رود.
به گفته پزشكان، خوردن یك مشت بادام در روز بهترین راه كنترل اشتهاست. نگران چربی موجود در بادام هم نباشید، چون قسمت قابل توجهی از این چربی جذب نمی‌شود. لوبیای پخته هم از آن دسته مواد غذایی است كه جادو می‌كند و با آزاد كردن تدریجی انرژی در عین كم كالری بودن، گرسنگی فرد را از بین می‌برد.
مواد غذایی که از سویا به دست می آیند
با بهره گیری از تکنولوژی مدرن، بشر امکان تولید انواع مختلف فرآورده های سویا را با طعم های متفاوت دارد. با توجه به فواید سویا در حفظ سلامتی بدن، حداقل برای یک بار هم که شده، آن را امتحان کنید.
پروتئین سویا در بعضی مواد غذایی به وفور یافت می شود که ما آنها را برای شما نام می بریم.
شیر سویا (SOY MILK):
از خیس کردن دانه های لوبیای سویا در آب و خرد کردن و فشار دادن سویاهای خیس خورده ، مایعی بدست می آید که شیرسویا نام دارد. حالتی چرب و خامه ای دارد و به آن طعم های مختلفی از جمله طعم میوه می افزایند. برای کسانی که توانایی هضم لاکتوز (قند شیر) را ندارند و نمی توانند شیر بنوشند، شیرسویا بهترین جایگزین است.
آرد سویا:
از دانه های سرخ و کنگره دار سویا می توان آردی درست کرد که به خوبی آرد سفید در پخت غذاهای مختلف کاربرد دارد.
میزو (MISO یا خمیر سویا):
بیشتر در سوپ های ژاپنی از آن استفاده می شود. با افزودن کمی نمک، طعم مطبوعی به خود می گیرد و حاوی مقادیر فراوانی پروتئین سویا است.
جوانه سویا:
مانند جوانه گندم می توان از آن در تهیه ی انواع سالاد استفاده کرد.
سس سویا :
نوعی سس تخمیر شده است که از سویا، غلات برشته شده، آب و نمک تهیه می‌شود. معمولاً در غذاهای خاور دور از این نوع سس استفاده می‌شود. اگر چه سس سویا انواع مختلفی دارد، تمام آنها شور مزه بوده و قهوه‌ای رنگ می‌‌باشند که برای مزه دار کردن غذاها (به خصوص گوشت) هنگام پخت یا سر میز مورد استفاده قرار می‌‌گیرند. این سس اولین بار در کشور چین ابداع شد؛ اما امروزه در سراسر قاره آسیا به ویژه کشور ژاپن و حتی در دیگر نقاط دنیا از آن استفاه می‌شود.
سویا برگر و هات داگ سویا:
گیاهخواران و افرادی که برای حفظ سلامتی خود از مصرف گوشت قرمز خودداری می کنند، می توانند به جای گوشت، سویا را کباب کرده و در انواع مختلف نان های ساندویچی قرار دهند و از خوردن آن لذت برند.
توفو (TOFU):
نوعی پنیر است که از شیر سویا بدست می آید و در آسیا برای قرن های متمادی جایگزین گوشت قرمز بوده است. طعمی متعادل دارد و مزه آن تقریبا شبیه به سایر فرآورده های سویاست.
آجیل سویا:
مانند بادام زمینی ، نوعی خوراكی به شمار می رود، البته خیلی کم چرب تر از آن است. سریع پخته می شود و طعم آن در سالادها بی نظیر است.
دانه های سویا:
در حالت عادی، دانه های سویا به تنهایی مصرف نمی شوند، اما می توان آن را مانند دانه های سایر حبوبات پخت و مصرف نمود.
تمپو(TEMPO) :
نوعی کیک پُف کرده مختص کشور اندونزی می باشد که جایگزین مناسبی برای گوشت های حیوانی محسوب می شود.
پروتئین سویا:
در ابتدا سویا را ایزوله نموده و سپس خشک می کنند تا بافت های پروتئینی در آن به وجود آیند. همانند گوشت گاو به صورت آبدار و یخ زده به فروش می رسد و معمولا برای تهیه برگرهای گیاهی، سوسیس و هات داگ مورد استفاده قرار می گیرد.
مکمل های سویا، محلول ها، قرص ها و پروتئین های تکه ای سویا:
برای کسانی که همواره در رفت و آمد بوده و وقت چندانی برای صرف غذا ندارند، دانه های سویا در مکمل ها، نوشیدنی ها و قرص های مختلف قرار گرفته اند. حتی از پروتئین سویا نوعی آب نبات چوبی نیز درست کرده اند.
میزان مصرف روزانه :
به دلیل تمام فوایدی که سویا دارا می باشد، اداره کل بهداشت و مواد غذایی مصرف حداقل 25 گرم پروتئین سویا را به صورت روزانه توصیه می کند که در هر وعده می بایست 25/6 گرم پروتئین سویا مصرف شود. توجه داشته باشید که سویا به خودی خود، یک وعده غذایی معجزه آسا نیست و نباید تنها با خوردن آن انتظار زندگی جاودانه داشته باشید. بلکه مانند تمام مواد غذایی، سویا نیز باید با مقادیر فراوانی میوه و سبزیجات تازه و سایر گیاهان فیبردار و غذاهای کم چرب استفاده شود.
گلاب خانم
تحقيقات جديد نشان ميدهد که سويا مي‌تواند مانع افزايش سلول‌هاي چربي در بدن شود. اين در حالي است که بيشتر مردم با مشکل اضافه وزن روبرو هستند و علي‌رغم استفاده از قرص‌ها و تجهيزات لاغري، باز هم چاق اند.
زنان و مردان جوان به دليل داشتن مشغله فراوان در زندگي، تغذيه مناسب ندارند و به مقدار کافي ورزش نمي کنند. به همين دليل با کاهش فعاليت بدني و افزايش سن، مشکل اضافه وزن در آن ها ديده مي‌شود. افزايش ميزان چربي بدن، خطر ابتلا به بيماري‌هايي نظير: سکته قلبي، درد مفاصل ، شکستگي استخوان، سرطان سينه و ساير سرطان‌ها را افزايش ميدهد.
چگونه سويا باعث کاهش وزن مي‌شود؟
تحقيقات جديد نشان ميدهد که پروتئين سويا باعث کاهش وزن مي‌شود. سويا مي‌تواند با استفاده از مکانيسم‌هاي مختلف باعث کاهش يا توقف رشد سلول‌هاي چربي در زنان و مردان شود. استفاده از محصولات طبيعي سويا بهترين روش پيشنهادي براي کاهش وزن است.
مصرف سويا در بين مردم ژاپن زياداست. مطالعات نشان داده که ژاپني‌ها لاغرترين مردم جهان بوده و از نظر طول عمر طولاني‌ترين عمر را دارند.
همانطور که در مقالات متعدد آمده است دانه سويا حاوي ترکيبات بيواکتيوي است که باعث کاهش و کوچک شدن سلول‌هاي چربي در بدن مردان و زنان مي‌شود.
امروزه مطالعات جديد چندين خاصيت کليدي ترکيبات سويا را که باعث کاهش وزن مي‌شود، نشان داده اند که در ذيل آورده شده است:
* محصولات سويا داراي مقادير قابل توجهي ايزوفلاوون است که باعث کاهش ذخيره چربي بدن مي‌شود. به اين معني که کالري کمتري به شکل چربي در بدن ذخيره مي‌شود. انسولين باعث ذخيره قند به‌صورت چربي در بدن شده و محصولات سويا موجب تعديل ميزان انسولين در بدن و به دنبال آن کاهش ميزان چربي مي‌شود.
* سويا مي‌تواند توده عضلاني را افزايش دهد. ماهيچه‌ها و عضلات براي انجام کارهاي روزانه و ورزش، انرژي مصرف مي‌کنند. با افزايش توده عضلاني اگر ورزش هم نکنيد، کالري بيشتري مصرف مي‌شود. به عبارت ديگر با داشتن توده عضلاني بيشتر، به سمت کاهش وزن يا از دست دادن کالري پيش مي‌رويد.
سويا مي‌تواند با استفاده از مکانيسم‌هاي مختلف باعث کاهش يا توقف رشد سلول‌هاي چربي در زنان و مردان شود.
* سويا سرعت سوخت و ساز(متابوليسم) سلول‌هاي چربي را افزايش ميدهد.
* سويا باعث مي‌شود که شما احساس سيري کنيد، زيرا شاخص گليسمي آن پايين است و تغييرات ميزان انسولين را کاهش ميدهد.
* سويا انرژي بيشتري به شما ميدهد، بدين معني که شما قدرت اراده بيشتري براي انجام صحيح کارهايتان داريد.
دانه سويا حتي باعث کاهش وزن حيوانات نيز مي شود. تحقيقات يک موسسه ژاپني نشان ميدهد که مقدار چربي بدن در موش‌هاي چاق، زماني که تحت رژيم غذايي سويا قرار گرفتند، به طور قابل ملاحظه‌اي کاهش يافت.
سويا همچنين کلسترول و قند خون را کاهش ميدهد.
تحقيقات ديگر در ژاپن نشان داده است که ساپونين موجود در اين محصولات، باعث جلوگيري از چاقي در موش‌ها مي‌شود.
به‌طور خلاصه، محصولات پروتئيني سويا(به‌خصوص آجيل سويا که حاوي کليه ترکيبات دانه طبيعي سوياست) در صورتي که به اندازه مناسب مصرف شوند، بهترين رژيم غذايي هستند که انسان را سر حال و شاداب نگه مي‌دارند.
کاهش اشتها برای لاغر شدن
افرادی كه از رژیم‌های غذایی پیروی می‌كنند، معمولاً از احساس گرسنگی در طول روز شكایت دارند. خیلی‌ها هم به دلیل همین احساس گرسنگی، رژیم‌های خود را دنبال نمی‌كنند.
اما پزشكان معتقدند استفاده از برخی مواد غذایی به كاهش اشتها كمك كرده و با وجود حجم كم، معده را پر می‌كند.
اولین نوع این غذاها سوپ است كه علاوه بر ایجاد احساس سیری، ویتامین هم دارد. تخم‌مرغ كه به منبع غنی پروتئین معروف است هم، در صورتی كه به عنوان صبحانه خورده شود تا 24 ساعت آینده به طور قابل ملاحظه‌ای اشتها را تحت كنترل در می‌آورد.
ماست كم چرب هم معجزه می‌كند. این نوع ماست نه تنها معده را پر می‌كند بلكه كلسیم موجود در آن به سوختن چربی‌های بدن كمك می‌كند. در مورد مصرف سالاد هم كه جای بحثی وجود ندارد. فیبر موجود در گیاهان، حجم قابل توجهی از معده را پر می‌كند و به این ترتیب اشتها به خوردن غذای پر كالری از بین می‌رود.
به گفته پزشكان، خوردن یك مشت بادام در روز بهترین راه كنترل اشتهاست. نگران چربی موجود در بادام هم نباشید، چون قسمت قابل توجهی از این چربی جذب نمی‌شود. لوبیای پخته هم از آن دسته مواد غذایی است كه جادو می‌كند و با آزاد كردن تدریجی انرژی در عین كم كالری بودن، گرسنگی فرد را از بین می‌برد.
مواد غذایی که از سویا به دست می آیند
با بهره گیری از تکنولوژی مدرن، بشر امکان تولید انواع مختلف فرآورده های سویا را با طعم های متفاوت دارد. با توجه به فواید سویا در حفظ سلامتی بدن، حداقل برای یک بار هم که شده، آن را امتحان کنید.
پروتئین سویا در بعضی مواد غذایی به وفور یافت می شود که ما آنها را برای شما نام می بریم.
شیر سویا (SOY MILK):
از خیس کردن دانه های لوبیای سویا در آب و خرد کردن و فشار دادن سویاهای خیس خورده ، مایعی بدست می آید که شیرسویا نام دارد. حالتی چرب و خامه ای دارد و به آن طعم های مختلفی از جمله طعم میوه می افزایند. برای کسانی که توانایی هضم لاکتوز (قند شیر) را ندارند و نمی توانند شیر بنوشند، شیرسویا بهترین جایگزین است.
آرد سویا:
از دانه های سرخ و کنگره دار سویا می توان آردی درست کرد که به خوبی آرد سفید در پخت غذاهای مختلف کاربرد دارد.
میزو (MISO یا خمیر سویا):
بیشتر در سوپ های ژاپنی از آن استفاده می شود. با افزودن کمی نمک، طعم مطبوعی به خود می گیرد و حاوی مقادیر فراوانی پروتئین سویا است.
جوانه سویا:
مانند جوانه گندم می توان از آن در تهیه ی انواع سالاد استفاده کرد.
سس سویا :
نوعی سس تخمیر شده است که از سویا، غلات برشته شده، آب و نمک تهیه می‌شود. معمولاً در غذاهای خاور دور از این نوع سس استفاده می‌شود. اگر چه سس سویا انواع مختلفی دارد، تمام آنها شور مزه بوده و قهوه‌ای رنگ می‌‌باشند که برای مزه دار کردن غذاها (به خصوص گوشت) هنگام پخت یا سر میز مورد استفاده قرار می‌‌گیرند. این سس اولین بار در کشور چین ابداع شد؛ اما امروزه در سراسر قاره آسیا به ویژه کشور ژاپن و حتی در دیگر نقاط دنیا از آن استفاه می‌شود.
سویا برگر و هات داگ سویا:
گیاهخواران و افرادی که برای حفظ سلامتی خود از مصرف گوشت قرمز خودداری می کنند، می توانند به جای گوشت، سویا را کباب کرده و در انواع مختلف نان های ساندویچی قرار دهند و از خوردن آن لذت برند.
توفو (TOFU):
نوعی پنیر است که از شیر سویا بدست می آید و در آسیا برای قرن های متمادی جایگزین گوشت قرمز بوده است. طعمی متعادل دارد و مزه آن تقریبا شبیه به سایر فرآورده های سویاست.
آجیل سویا:
مانند بادام زمینی ، نوعی خوراكی به شمار می رود، البته خیلی کم چرب تر از آن است. سریع پخته می شود و طعم آن در سالادها بی نظیر است.
دانه های سویا:
در حالت عادی، دانه های سویا به تنهایی مصرف نمی شوند، اما می توان آن را مانند دانه های سایر حبوبات پخت و مصرف نمود.
تمپو(TEMPO) :
نوعی کیک پُف کرده مختص کشور اندونزی می باشد که جایگزین مناسبی برای گوشت های حیوانی محسوب می شود.
پروتئین سویا:
در ابتدا سویا را ایزوله نموده و سپس خشک می کنند تا بافت های پروتئینی در آن به وجود آیند. همانند گوشت گاو به صورت آبدار و یخ زده به فروش می رسد و معمولا برای تهیه برگرهای گیاهی، سوسیس و هات داگ مورد استفاده قرار می گیرد.
مکمل های سویا، محلول ها، قرص ها و پروتئین های تکه ای سویا:
برای کسانی که همواره در رفت و آمد بوده و وقت چندانی برای صرف غذا ندارند، دانه های سویا در مکمل ها، نوشیدنی ها و قرص های مختلف قرار گرفته اند. حتی از پروتئین سویا نوعی آب نبات چوبی نیز درست کرده اند.
میزان مصرف روزانه :
به دلیل تمام فوایدی که سویا دارا می باشد، اداره کل بهداشت و مواد غذایی مصرف حداقل 25 گرم پروتئین سویا را به صورت روزانه توصیه می کند که در هر وعده می بایست 25/6 گرم پروتئین سویا مصرف شود. توجه داشته باشید که سویا به خودی خود، یک وعده غذایی معجزه آسا نیست و نباید تنها با خوردن آن انتظار زندگی جاودانه داشته باشید. بلکه مانند تمام مواد غذایی، سویا نیز باید با مقادیر فراوانی میوه و سبزیجات تازه و سایر گیاهان فیبردار و غذاهای کم چرب استفاده شود.
گلاب خانم
گلابتون
مدیر بازنشسته
ارزش غذایی باقلا و لبو
همانطور كه در مطلب "غذاهای خیابانی، قضایای زمستانی" گفتیم، خوردن این دو ماده غذایی می تواند برای مصرف كننده فوایدی به همراه داشته باشد، یعنی اگر در تهیه آنها نكاتی را در نظر داشته باشید، می توانید یك میان وعده سالم را وارد برنامه غذایی خود كنید.
باقلا
ابتدا از باقلا شروع می كنیم. همه تصور می كنند كه این ماده غذایی ارزش تغذیه‌ای ندارد، در حالی كه سخت در اشتباه هستند.
باقلا در خانواده حبوبات جای می گیرد و به عنوان یكی از منابع غذایی فیبر و پروتئین شناخته شده است.
حتما می دانید كه سویا یكی از مواد غذایی پُر پروتئین است، البته از نوع گیاهی، به طوری كه در هر 100 گرم از سویای خشك، 36 گرم پروتئین وجود دارد، در حالی كه مطالعات نشان داده‌اند 100 گرم باقلا، حاوی 26 گرم پروتئین است و می توان در مقایسه‌ای اثبات كرد كه خوردن این ماده غذایی نیز به تامین پروتئین مورد نیاز بدن كمك می كند. به این دلیل است كه خوردن آن را به همراه برنج، به عنوان یك تكمیل كننده پروتئین توصیه می كنند، زیرا این ماده غذایی تمامی اسیدهای آمینه ضروری بدن را ندارد و با تركیب شدن با غلات می تواند كامل شود.
علاوه بر پروتئین، كلسیم و پتاسیم این ماده غذایی نیز بالاست، به این ترتیب كه در هر 100 گرم از آن 100 میلی‌گرم كلسیم و 109 میلی‌گرم پتاسیم دارد كه می تواند از ابتلا به پوكی استخوان جلوگیری كرده و به كنترل فشار خون بالا كمك كند.
علاوه بر مواد یاد شده، این ماده غذایی در مقایسه با سایر حبوبات از لوبیا گرفته تا نخود و سویا، بیشترین فیبر غذایی را دارد، به این ترتیب كه در هر 100 گرم از آن، 28 گرم فیبر وجود دارد.
دكتر مظهری درباره ارزش غذایی باقلا می گوید: "این ماده غذایی در گروه بقولات جای می گیرد و یك منبع مناسب پروتئین – انرژی محسوب و در صورتی كه با پوست میل شود می تواند به درمان یبوست كمك كند. اما تنها افراد مبتلا به "فاویسم" از خوردن این ماده غذایی و حتی بوییدن آن محروم هستند، زیرا موجب تشدید بیماری‌شان می شود."
اما كمی هم درباره لبو یا چغندر:
خیلی‌ها فقط فكر می كنند كه چغندر قند بالایی دارد و خوردن آن در فصل سرما به یك عادت دیرینه باز می گردد، در حالی كه مطالعات نشان داده‌اند که این ماده غذایی فواید بسیاری دارد. به طوری كه در شب یلدای ایرانیان، لبوی داغ را نیز به عنوان یكی از مواد غذایی ارزشمند تهیه و میل می كردند.
از جمله فواید آن می توان به كنترل فشار خون بالا اشاره كرد به این ترتیب كه در هر 100 گرم از آن، 380 میلی‌گرم پتاسیم وجود دارد كه به كاهش فشار خون كمك می كند.
به علاوه، در هر 100 گرم از آن، 36 كالری انرژی وجود دارد و فولات و كاروتن آن نیز بالاست.
همانطور كه گفتیم فولات در لبو به مقدار فراوانی وجود دارد و در دوران بارداری به دلیل اهمیت این ماده مغذی خوردن این سبزی توصیه شده تا از بروز نواقص مادرزادی جلوگیری كند. از این رو، خوردن این سبزی در دوران بارداری یك عادت غذایی خوب به حساب می آید.
از طرف دیگر، مطالعات بسیاری نشان داده‌اند كه رنگ ارغوانی چغندر به دلیل وجود تركیبی به نام بتاسیانین است كه خاصیت ضد سرطانی داشته و از بروز سرطان‌ها به خصوص سرطان كولون جلوگیری می كند.
به علاوه، فیبر بالایی كه در این سبزی وجود دارد، كاهنده چربی خون شناخته شده، به طوری كه مطالعات نشان داده‌اند، مصرف مرتب آن 30 درصد كلسترول و 40 درصد تری‌گلیسرید را كاهش می دهد و به میزان قابل توجهی افزایش دهنده كلسترول خوب است و به این ترتیب از ابتلا به بیماری‌های قلبی جلوگیری می كند.
گلاب خانم
همانطور كه در مطلب "غذاهای خیابانی، قضایای زمستانی" گفتیم، خوردن این دو ماده غذایی می تواند برای مصرف كننده فوایدی به همراه داشته باشد، یعنی اگر در تهیه آنها نكاتی را در نظر داشته باشید، می توانید یك میان وعده سالم را وارد برنامه غذایی خود كنید.
باقلا
ابتدا از باقلا شروع می كنیم. همه تصور می كنند كه این ماده غذایی ارزش تغذیه‌ای ندارد، در حالی كه سخت در اشتباه هستند.
باقلا در خانواده حبوبات جای می گیرد و به عنوان یكی از منابع غذایی فیبر و پروتئین شناخته شده است.
حتما می دانید كه سویا یكی از مواد غذایی پُر پروتئین است، البته از نوع گیاهی، به طوری كه در هر 100 گرم از سویای خشك، 36 گرم پروتئین وجود دارد، در حالی كه مطالعات نشان داده‌اند 100 گرم باقلا، حاوی 26 گرم پروتئین است و می توان در مقایسه‌ای اثبات كرد كه خوردن این ماده غذایی نیز به تامین پروتئین مورد نیاز بدن كمك می كند. به این دلیل است كه خوردن آن را به همراه برنج، به عنوان یك تكمیل كننده پروتئین توصیه می كنند، زیرا این ماده غذایی تمامی اسیدهای آمینه ضروری بدن را ندارد و با تركیب شدن با غلات می تواند كامل شود.
علاوه بر پروتئین، كلسیم و پتاسیم این ماده غذایی نیز بالاست، به این ترتیب كه در هر 100 گرم از آن 100 میلی‌گرم كلسیم و 109 میلی‌گرم پتاسیم دارد كه می تواند از ابتلا به پوكی استخوان جلوگیری كرده و به كنترل فشار خون بالا كمك كند.
علاوه بر مواد یاد شده، این ماده غذایی در مقایسه با سایر حبوبات از لوبیا گرفته تا نخود و سویا، بیشترین فیبر غذایی را دارد، به این ترتیب كه در هر 100 گرم از آن، 28 گرم فیبر وجود دارد.
دكتر مظهری درباره ارزش غذایی باقلا می گوید: "این ماده غذایی در گروه بقولات جای می گیرد و یك منبع مناسب پروتئین – انرژی محسوب و در صورتی كه با پوست میل شود می تواند به درمان یبوست كمك كند. اما تنها افراد مبتلا به "فاویسم" از خوردن این ماده غذایی و حتی بوییدن آن محروم هستند، زیرا موجب تشدید بیماری‌شان می شود."
اما كمی هم درباره لبو یا چغندر:
خیلی‌ها فقط فكر می كنند كه چغندر قند بالایی دارد و خوردن آن در فصل سرما به یك عادت دیرینه باز می گردد، در حالی كه مطالعات نشان داده‌اند که این ماده غذایی فواید بسیاری دارد. به طوری كه در شب یلدای ایرانیان، لبوی داغ را نیز به عنوان یكی از مواد غذایی ارزشمند تهیه و میل می كردند.
از جمله فواید آن می توان به كنترل فشار خون بالا اشاره كرد به این ترتیب كه در هر 100 گرم از آن، 380 میلی‌گرم پتاسیم وجود دارد كه به كاهش فشار خون كمك می كند.
به علاوه، در هر 100 گرم از آن، 36 كالری انرژی وجود دارد و فولات و كاروتن آن نیز بالاست.
همانطور كه گفتیم فولات در لبو به مقدار فراوانی وجود دارد و در دوران بارداری به دلیل اهمیت این ماده مغذی خوردن این سبزی توصیه شده تا از بروز نواقص مادرزادی جلوگیری كند. از این رو، خوردن این سبزی در دوران بارداری یك عادت غذایی خوب به حساب می آید.
از طرف دیگر، مطالعات بسیاری نشان داده‌اند كه رنگ ارغوانی چغندر به دلیل وجود تركیبی به نام بتاسیانین است كه خاصیت ضد سرطانی داشته و از بروز سرطان‌ها به خصوص سرطان كولون جلوگیری می كند.
به علاوه، فیبر بالایی كه در این سبزی وجود دارد، كاهنده چربی خون شناخته شده، به طوری كه مطالعات نشان داده‌اند، مصرف مرتب آن 30 درصد كلسترول و 40 درصد تری‌گلیسرید را كاهش می دهد و به میزان قابل توجهی افزایش دهنده كلسترول خوب است و به این ترتیب از ابتلا به بیماری‌های قلبی جلوگیری می كند.
گلاب خانم
گلابتون
مدیر بازنشسته
روش صحیح انجماد نخود فرنگی و باقلا سبز
انجماد
اگر چه یخ زدن یا انجماد ، بهترین شیوه نگهداری سبزی ها از جمله سبزی های فصلی نظیر باقلا سبز و نخود فرنگی می باشد، ولی این روش نیز دارای معایبی است؛ از جمله تغییر رنگ سبز سبزی ها به رنگ قهوه ای و یا تغییرات مزه که شاید ناشی از حل شدن مواد قابل حل در آب در مرحله جوش دادن باشد و یا از بین رفتن ساختمان منظم بافت های زنده گیاهی و غیره . با این حال برای انجماد نخود فرنگی و باقلا سبز باید موارد زیر را رعایت کرد.
الف: کیفیت مواد اولیه
کیفیت مواد اولیه از اصول مهم در نگهداری مواد غذایی می باشد، زیرا کیفیت ماده غذایی در طی نگهداری نه تنها بهبود نیافته بلکه به مرور زمان کاهش می یابد. به همین دلیل شیوه تازه خوری ، مناسب ترین روش استفاده از ماده غذایی با حفظ ارزش تغذیه ای بالا می باشد به جز در موارد استثناء.
1- نخود فرنگی
برای منجمد کردن نخود فرنگی باید از نخود فرنگی جوان استفاده کرد که در این حالت غلاف نخود فرنگی مرغوب ، سبز تیره و دانه آن کاملاً گرد و رنگ سبز چمنی می باشد.
2- باقلا سبز
باقلا سبز یک سبزی استثنایی برای انجماد است به ویژه اگر رنگ دانه آن سبز باشد. باقلای مرغوب، سبز رنگ و محل دانه در داخل غلاف فاقد فضای خالی می باشد. پوست دانه باید سبز باشد نه سفید. اگر دانه باقلا سفت و رنگ آن زرد باشد، کیفیت باقلا پایین است.
ب: جوش دادن
برای حفظ رنگ سبز در سبزی ها و جلوگیری از تغییر رنگ سبز به قهوه ای ، باید سبزی ها را به مدت چند دقیقه در آب جوش و یا بخار آن قرار داد که در این قسمت قرار دادن در آب جوش مد نظر می باشد.
1- نخود فرنگی
پس از انتخاب نخود فرنگی با کیفیت بیان شده پوست آن را جدا کرده و دانه دانه می کنند. سپس در یک قابلمه مقداری آب را جوش آورده و به مدت 1 دقیقه نخود فرنگی دانه دانه شده را در آن قرار می دهند، مقدار آب باید با مقدار نخود فرنگی متناسب باشد تا جوش خوردن آب متوقف نشود.
2- باقلا سبز
باقلا سبز را با کیفیت بیان شده خریداری کنید. سپس پوست آن را جدا کرده و کاملاً شستشو دهید. آن گاه در یک قابلمه مقداری آب را جوش آورده و باقلا را وارد آن کرده سپس به مدت 3 دقیقه بجوشانید. مقدار آب باید با مقدار باقلا سبز متناسب باشد تا پس از ورود باقلا سبز به آب در حال جوش، جوشیدن آن متوقف نشود.
ج: سرد کردن
1- نخود فرنگی : پس از اتمام 1 دقیقه جوش دادن، نخود فرنگی را درون آبکش ریخته ، سپس سریعاً با استفاده از آب سرد و یا جریان هوای سرد، آن را خنک و سپس خشک کنید.
2- باقلا سبز : پس از اتمام 3 دقیقه جوش دادن باقلا سبز، آن را در آبکش ریخته و مانند نخود فرنگی، سرد و سپس خشک کنید.
د: بسته بندی
بعد از مرحله سرد کردن، نخود فرنگی و باقلا سبز را متناسب با مقدار هر وعده مصرفی ، در کیسه های فریزر بسته بندی کنید.
هـ : مدت نگه داری در فریزرهای خانگی
مدت زمان نگهداری مواد تهیه شده به روش فوق 12- 8 ماه در فریزر در دمای 18- درجه سانتی گراد می باشد.
تذکر:
با توجه به تغییرات انجام شده در طی نگهداری ( فریز کردن )، برای آن که باقلا سبز و نخود فرنگی، تازگی و کیفیت خوب خود را حفظ کنند، دمای 10- درجه سانتی گراد ( اگر چه دمای فریزرهای خانگی پایین تر از 10- درجه سانتی گراد ) مناسب می باشد. ولی به علت باز و بسته شدن فریزرها در منازل و سرد و گرم شدن هوای داخل آنها مدت نگهداری در این دما ، 3 ماه اعلام شده است.
گلاب
انجماد
اگر چه یخ زدن یا انجماد ، بهترین شیوه نگهداری سبزی ها از جمله سبزی های فصلی نظیر باقلا سبز و نخود فرنگی می باشد، ولی این روش نیز دارای معایبی است؛ از جمله تغییر رنگ سبز سبزی ها به رنگ قهوه ای و یا تغییرات مزه که شاید ناشی از حل شدن مواد قابل حل در آب در مرحله جوش دادن باشد و یا از بین رفتن ساختمان منظم بافت های زنده گیاهی و غیره . با این حال برای انجماد نخود فرنگی و باقلا سبز باید موارد زیر را رعایت کرد.
الف: کیفیت مواد اولیه
کیفیت مواد اولیه از اصول مهم در نگهداری مواد غذایی می باشد، زیرا کیفیت ماده غذایی در طی نگهداری نه تنها بهبود نیافته بلکه به مرور زمان کاهش می یابد. به همین دلیل شیوه تازه خوری ، مناسب ترین روش استفاده از ماده غذایی با حفظ ارزش تغذیه ای بالا می باشد به جز در موارد استثناء.
1- نخود فرنگی
برای منجمد کردن نخود فرنگی باید از نخود فرنگی جوان استفاده کرد که در این حالت غلاف نخود فرنگی مرغوب ، سبز تیره و دانه آن کاملاً گرد و رنگ سبز چمنی می باشد.
2- باقلا سبز
باقلا سبز یک سبزی استثنایی برای انجماد است به ویژه اگر رنگ دانه آن سبز باشد. باقلای مرغوب، سبز رنگ و محل دانه در داخل غلاف فاقد فضای خالی می باشد. پوست دانه باید سبز باشد نه سفید. اگر دانه باقلا سفت و رنگ آن زرد باشد، کیفیت باقلا پایین است.
ب: جوش دادن
برای حفظ رنگ سبز در سبزی ها و جلوگیری از تغییر رنگ سبز به قهوه ای ، باید سبزی ها را به مدت چند دقیقه در آب جوش و یا بخار آن قرار داد که در این قسمت قرار دادن در آب جوش مد نظر می باشد.
1- نخود فرنگی
پس از انتخاب نخود فرنگی با کیفیت بیان شده پوست آن را جدا کرده و دانه دانه می کنند. سپس در یک قابلمه مقداری آب را جوش آورده و به مدت 1 دقیقه نخود فرنگی دانه دانه شده را در آن قرار می دهند، مقدار آب باید با مقدار نخود فرنگی متناسب باشد تا جوش خوردن آب متوقف نشود.
2- باقلا سبز
باقلا سبز را با کیفیت بیان شده خریداری کنید. سپس پوست آن را جدا کرده و کاملاً شستشو دهید. آن گاه در یک قابلمه مقداری آب را جوش آورده و باقلا را وارد آن کرده سپس به مدت 3 دقیقه بجوشانید. مقدار آب باید با مقدار باقلا سبز متناسب باشد تا پس از ورود باقلا سبز به آب در حال جوش، جوشیدن آن متوقف نشود.
ج: سرد کردن
1- نخود فرنگی : پس از اتمام 1 دقیقه جوش دادن، نخود فرنگی را درون آبکش ریخته ، سپس سریعاً با استفاده از آب سرد و یا جریان هوای سرد، آن را خنک و سپس خشک کنید.
2- باقلا سبز : پس از اتمام 3 دقیقه جوش دادن باقلا سبز، آن را در آبکش ریخته و مانند نخود فرنگی، سرد و سپس خشک کنید.
د: بسته بندی
بعد از مرحله سرد کردن، نخود فرنگی و باقلا سبز را متناسب با مقدار هر وعده مصرفی ، در کیسه های فریزر بسته بندی کنید.
هـ : مدت نگه داری در فریزرهای خانگی
مدت زمان نگهداری مواد تهیه شده به روش فوق 12- 8 ماه در فریزر در دمای 18- درجه سانتی گراد می باشد.
تذکر:
با توجه به تغییرات انجام شده در طی نگهداری ( فریز کردن )، برای آن که باقلا سبز و نخود فرنگی، تازگی و کیفیت خوب خود را حفظ کنند، دمای 10- درجه سانتی گراد ( اگر چه دمای فریزرهای خانگی پایین تر از 10- درجه سانتی گراد ) مناسب می باشد. ولی به علت باز و بسته شدن فریزرها در منازل و سرد و گرم شدن هوای داخل آنها مدت نگهداری در این دما ، 3 ماه اعلام شده است.
گلاب
گلابتون
مدیر بازنشسته
قارچ ، تقویت كننده ی استخوان ها
در گذشته قارچ را از مراتع و جنگل ها جمع می كردند. امروزه دركارگاه های صنعتی تولید و در تمام سال در اكثر مغازه ها وسوپرماركت ها عرضه می گردد.
" قارچ استخوان ها را تقویت می كند، خستگی را رفع می كند و كمبود ویتامینD را جبران می كند."
اكثر مواد غذایی در طبیعت به مقدار كافی ویتامینDدارند؛ مثل ماهی، قارچ و بعضی از انوع پنیرها. معمولاً چون با كمك نور آفتاب در پوست بدن به راحتی ویتامینDتولید می شود ، مقدار كمی ویتامینD لازم داریم . فقط در زمستان وقتی كه نور آفتاب به ندرت به بدنمان می خورد و ما خیلی كم از خانه خارج می شویم و وقتی هم كه خارج می شویم لباسهای كلفت می پوشیم، پوست ما این شانس را ندارد كه از نور آفتاب استفاده كند و تولید ویتامینD نماید. افرادی كه مدت طولانی در تخت هستند و یا اصولاً بیرون نمی روند، غالباً ازكمبود ویتامینD رنج می برند و این امر به استخوان های آنها صدمه می زند. ویتامینD باعث می شود كه كلسیم در روده جذب شده و بلافاصله در استخوانها بكار رود. افراد مسن غالباً به مرض بی آهك شدن استخوان( پوكی استخوان ) مبتلا هستند. آنها بایستی از رژیم غذائی استفاده كنند كه دارای ویتامینD می باشد مثل قارچ. یك پرس قارچ(200 گرم) نیاز روزانه به ویتامینD را تامین می كند.
هر كس به هر دلیلی مدت طولانی در تخت بماند، استخوان هایش بصورت مطلوب ساخته نخواهد شد. از طرف دیگر در اثر كمبود نور خورشید و كمبود ویتامینD بدن قادر به جذب كلسیم نخواهد بود. غالباً این افراد وقتی متوجه نارسائی می شوند كه می خواهند تخت را ترك كنند. با این استخوان های ضعیف بایستی انسان كاملاً مراقب باشد. به اینگونه افراد توصیه می شود حتی المقدور درهرهفته سه مرتبه،هر بار یك پرس قارچ میل نمایند و بهتر است با شیر و یا محصولات لبنی خورده شود، چه پخته و چه خام بعنوان سالاد مصرف شود؛ قارچ به عنوان منبع ویتامینD و شیر، ماست و یا پنیر به عنوان منابع كلسیم ، سبب تقویت استخوان ها می شوند.
برای اینكه تمام مواد مغذی از موادغذائی به بهترین صورت جذب شوند، نیاز به ویتامین های گروهB می باشد. قارچ یك دسته از این ویتامین های سوخت و ساز را تامین می كند. هر سلول در بدن ما به ویتامینB2 موجود در قارچ نیاز دارد تا بتواند انرژی كسب كند. برای اینكه انسان زود خسته و كم حوصله نشود، اعصاب هم نیاز به ویتامینB2 دارند. وظیفه بیوتین موجود در قارچ در سوخت و ساز بدن این است كه انرژی را آماده نگه می دارد و اسید فولیك در سوخت و ساز پروتئین و مواد اصلی ژن ها نقش مهمی را بازی می كند. خانم ها بطور متوسط 90% مقدار ویتامینB2 توصیه شده را دارا می باشند و بندرت یك زن اسید فولیك را به اندازه لازم جذب می كند. بنابراین برای حل این مشكل بایستی خانمها در رژیم غذائی خود غالباً از قارچ استفاده كنند. معمولاً قارچ را بایستی فقط بصورت پخته میل كرد. چونكه قارچ ها آلوده به موادی هستند كه فقط در اثر پختن از بین می روند. ولی قارچ هایی را كه در واحدهای صنعتی تولید می شوند، می توان بدون هیچ مشكلی پس از تمیز كردن مصرف كرد
گلاب
در گذشته قارچ را از مراتع و جنگل ها جمع می كردند. امروزه دركارگاه های صنعتی تولید و در تمام سال در اكثر مغازه ها وسوپرماركت ها عرضه می گردد.
" قارچ استخوان ها را تقویت می كند، خستگی را رفع می كند و كمبود ویتامینD را جبران می كند."
اكثر مواد غذایی در طبیعت به مقدار كافی ویتامینDدارند؛ مثل ماهی، قارچ و بعضی از انوع پنیرها. معمولاً چون با كمك نور آفتاب در پوست بدن به راحتی ویتامینDتولید می شود ، مقدار كمی ویتامینD لازم داریم . فقط در زمستان وقتی كه نور آفتاب به ندرت به بدنمان می خورد و ما خیلی كم از خانه خارج می شویم و وقتی هم كه خارج می شویم لباسهای كلفت می پوشیم، پوست ما این شانس را ندارد كه از نور آفتاب استفاده كند و تولید ویتامینD نماید. افرادی كه مدت طولانی در تخت هستند و یا اصولاً بیرون نمی روند، غالباً ازكمبود ویتامینD رنج می برند و این امر به استخوان های آنها صدمه می زند. ویتامینD باعث می شود كه كلسیم در روده جذب شده و بلافاصله در استخوانها بكار رود. افراد مسن غالباً به مرض بی آهك شدن استخوان( پوكی استخوان ) مبتلا هستند. آنها بایستی از رژیم غذائی استفاده كنند كه دارای ویتامینD می باشد مثل قارچ. یك پرس قارچ(200 گرم) نیاز روزانه به ویتامینD را تامین می كند.
هر كس به هر دلیلی مدت طولانی در تخت بماند، استخوان هایش بصورت مطلوب ساخته نخواهد شد. از طرف دیگر در اثر كمبود نور خورشید و كمبود ویتامینD بدن قادر به جذب كلسیم نخواهد بود. غالباً این افراد وقتی متوجه نارسائی می شوند كه می خواهند تخت را ترك كنند. با این استخوان های ضعیف بایستی انسان كاملاً مراقب باشد. به اینگونه افراد توصیه می شود حتی المقدور درهرهفته سه مرتبه،هر بار یك پرس قارچ میل نمایند و بهتر است با شیر و یا محصولات لبنی خورده شود، چه پخته و چه خام بعنوان سالاد مصرف شود؛ قارچ به عنوان منبع ویتامینD و شیر، ماست و یا پنیر به عنوان منابع كلسیم ، سبب تقویت استخوان ها می شوند.
برای اینكه تمام مواد مغذی از موادغذائی به بهترین صورت جذب شوند، نیاز به ویتامین های گروهB می باشد. قارچ یك دسته از این ویتامین های سوخت و ساز را تامین می كند. هر سلول در بدن ما به ویتامینB2 موجود در قارچ نیاز دارد تا بتواند انرژی كسب كند. برای اینكه انسان زود خسته و كم حوصله نشود، اعصاب هم نیاز به ویتامینB2 دارند. وظیفه بیوتین موجود در قارچ در سوخت و ساز بدن این است كه انرژی را آماده نگه می دارد و اسید فولیك در سوخت و ساز پروتئین و مواد اصلی ژن ها نقش مهمی را بازی می كند. خانم ها بطور متوسط 90% مقدار ویتامینB2 توصیه شده را دارا می باشند و بندرت یك زن اسید فولیك را به اندازه لازم جذب می كند. بنابراین برای حل این مشكل بایستی خانمها در رژیم غذائی خود غالباً از قارچ استفاده كنند. معمولاً قارچ را بایستی فقط بصورت پخته میل كرد. چونكه قارچ ها آلوده به موادی هستند كه فقط در اثر پختن از بین می روند. ولی قارچ هایی را كه در واحدهای صنعتی تولید می شوند، می توان بدون هیچ مشكلی پس از تمیز كردن مصرف كرد
گلاب
گلابتون
مدیر بازنشسته
تمشك
تمشك میوه ای شبیه شاه توت و توت فرنگی است و به رنگ زرد یا سرخ مایل به سیاه یافت می شود. میوه تمشك ترش مزه بوده و به صورت خام یا پخته، شربت، كمپوت و ... خورده می شود. بوته تمشك در مناطق گرم و مرطوب، در جنگل ها و صحراها می روید و گاهی آن را می كارند.
نام های دیگر تمشك، توت وحشی و سه گلی است. ساقه های تمشك نرم و به رنگ قرمز و دارای خارهای دراز است. برگ های آن متفاوت و بیضی شكل و اطراف آن كنگره كنگره و به شكل دندانه های اره ای است.
گل های تمشك به رنگ های سفید، صورتی یا به صورت خوشه در ماه های مرداد پدیدار می شود و تا مهر دوام می آورد.
قسمت های مورد استفاده بوته تمشك عبارتند از : میوه ، برگ، تخم ، دانه و گل .
خواص
1- جوشانده 25 گرم از برگهای تمشك در یك لیتر آب برای درمان انسداد مجاری ادرار مفید است.
2- تمشك سرشار از ویتامین های C وK است و دارای خواص خنك، نرم كننده و ضد اسكوربوت می باشد.
3- تمشك خون را تصفیه می كند و برای كسانی كه به روماتیسم مبتلا هستند، بسیار مفید است.
4- تمشك یبوست مزاج را معالجه می كند.
5- تمشك برای تسكین درد سودمند است، زیرا تمشك دارای اسید سالسیلیك می باشد.
6- تمشك خون را قلیائی می كند و قند آن برای مبتلایان به مرض قند مفید است.
7- شربت تمشك برای بیماران مبتلا به سرخك و مخملك تجویز شده است.
8- تخم و دانه ای كه درتمشك وجود دارد، اغلب با دندان نیز خرد نمی شود، ولی وقتی خورده شود درمعالجه ی یبوست و خشكی مزاج به طور طبیعی بسیارمؤثر است و سبب می شود كه یبوست به كلی رفع گردد.
9- شربت تمشك، مخلوط با آب برای رفع تب تجویز شده است.
10- خوردن تمشك برای مبتلایان به مرض قند( دیابت)، تبهای صفراوی، التهاب مجاری ادرار، گلو درد( آنژین ) مفید است.
11- جوشانده 20 تا 50 گرم گل تمشك یا برگ تمشك در یك لیتر آب برای درمان ترشحات زنانگی، خونریزی در فواصل قاعدگی ، اخلاط خونی، وجود خون در ادرار، گریپ، گرفتگی صدا، آب آوردن نسوج و بیماری های پوستی اثر شفا بخش دارد. جوشانده را بعد از هر وعده ی غذا یك استكان می خورند.
12- جوشانده گل یا برگ تمشك( به روشی كه گفته شد) در استعمال خارجی برای درمان زخم های دهان، ورم لثه، درد گلو و ورم لوزه ها بكار می رود و بیمار با غرغره كردن این جوشانده دهان را می شوید.
13- جوشانده برگ تمشك اسهال و ورم روده را معالجه می كند، بدین منظور باید 40 تا 50 گرم برگ خشك تمشك را در یك لیتر آب سرد بخیسانید و به مدت 10 دقیقه آن را جوشانده و سپس بگذارید 10 دقیقه دم بكشد. پس از صاف كردن، روزی سه بار، هر بار یك فنجان آن را بین غذاهای اصلی بنوشید.
14- جوشانده فوق برای تسكین درد معده از هر نوع كه باشد مانند ترشی معده، نفخ و گاز شكم و تشنج معده مؤثر است.
15- خوردن جوشانده برگ تمشك به مقدار 3 تا 4 فنجان در روز و بین غذاهای اصلی، بند آوردن ادرار را معالجه می كند وبهترین دارو بر ضد درد كیسه مثانه است.
16- اگر 40 تا 50 گرم برگ خشك تمشك را در یك لیتر آب بریزید و آن را به مدت 5 تا 10 دقیقه جوشانده و پس از 10 دقیقه دم كشیدن و صاف كردن آن، به مقدار 3 فنجان در روز بین غذاهای اصلی بنوشید، دردهای نقرسی و بسیاری از انواع رماتیسم را آرام می كند.
17- اگر 100 گرم برگ خشك تمشك را به مدت 10 دقیقه بجوشانید و پس از دم كشیدن و صاف كردن آن را به عنوان محلول شستشو برای شستن بیماری برفك، جوش های صورت و یا هر نوع تحریكات دیگر پوست به كار ببرید ، اثر شفابخش دارد.
18- تمشك دارای خاصیت ضد عفونی كننده است.
19- تمشك به علت دارا بودن ویتامین های C وK برای اوره و فشار خون مفید است.
20- برای معالجه كك و مك، ابتدا صورت را خوب بشوئید و سپس ورقه نازكی از تمشك به مدت یك ساعت روی صورت بمالید. این كار را چند بار تكرار كنید تا كك و مك صورت از بین برود.
21- برگ تازه تمشك را اگر بپزند و روی محل بیماری های پوستی قرار دهند، بیماری را التیام می دهد.
22- گوشت پردانه تمشك، دارای خواص توت فرنگی است و ترشی خون را از بین می برد.
23- تمشك،عرق آور است؛ لذا بهترین زهكش سوراخ های پوست است.
گلاب
تمشك میوه ای شبیه شاه توت و توت فرنگی است و به رنگ زرد یا سرخ مایل به سیاه یافت می شود. میوه تمشك ترش مزه بوده و به صورت خام یا پخته، شربت، كمپوت و ... خورده می شود. بوته تمشك در مناطق گرم و مرطوب، در جنگل ها و صحراها می روید و گاهی آن را می كارند.
نام های دیگر تمشك، توت وحشی و سه گلی است. ساقه های تمشك نرم و به رنگ قرمز و دارای خارهای دراز است. برگ های آن متفاوت و بیضی شكل و اطراف آن كنگره كنگره و به شكل دندانه های اره ای است.
گل های تمشك به رنگ های سفید، صورتی یا به صورت خوشه در ماه های مرداد پدیدار می شود و تا مهر دوام می آورد.
قسمت های مورد استفاده بوته تمشك عبارتند از : میوه ، برگ، تخم ، دانه و گل .
خواص
1- جوشانده 25 گرم از برگهای تمشك در یك لیتر آب برای درمان انسداد مجاری ادرار مفید است.
2- تمشك سرشار از ویتامین های C وK است و دارای خواص خنك، نرم كننده و ضد اسكوربوت می باشد.
3- تمشك خون را تصفیه می كند و برای كسانی كه به روماتیسم مبتلا هستند، بسیار مفید است.
4- تمشك یبوست مزاج را معالجه می كند.
5- تمشك برای تسكین درد سودمند است، زیرا تمشك دارای اسید سالسیلیك می باشد.
6- تمشك خون را قلیائی می كند و قند آن برای مبتلایان به مرض قند مفید است.
7- شربت تمشك برای بیماران مبتلا به سرخك و مخملك تجویز شده است.
8- تخم و دانه ای كه درتمشك وجود دارد، اغلب با دندان نیز خرد نمی شود، ولی وقتی خورده شود درمعالجه ی یبوست و خشكی مزاج به طور طبیعی بسیارمؤثر است و سبب می شود كه یبوست به كلی رفع گردد.
9- شربت تمشك، مخلوط با آب برای رفع تب تجویز شده است.
10- خوردن تمشك برای مبتلایان به مرض قند( دیابت)، تبهای صفراوی، التهاب مجاری ادرار، گلو درد( آنژین ) مفید است.
11- جوشانده 20 تا 50 گرم گل تمشك یا برگ تمشك در یك لیتر آب برای درمان ترشحات زنانگی، خونریزی در فواصل قاعدگی ، اخلاط خونی، وجود خون در ادرار، گریپ، گرفتگی صدا، آب آوردن نسوج و بیماری های پوستی اثر شفا بخش دارد. جوشانده را بعد از هر وعده ی غذا یك استكان می خورند.
12- جوشانده گل یا برگ تمشك( به روشی كه گفته شد) در استعمال خارجی برای درمان زخم های دهان، ورم لثه، درد گلو و ورم لوزه ها بكار می رود و بیمار با غرغره كردن این جوشانده دهان را می شوید.
13- جوشانده برگ تمشك اسهال و ورم روده را معالجه می كند، بدین منظور باید 40 تا 50 گرم برگ خشك تمشك را در یك لیتر آب سرد بخیسانید و به مدت 10 دقیقه آن را جوشانده و سپس بگذارید 10 دقیقه دم بكشد. پس از صاف كردن، روزی سه بار، هر بار یك فنجان آن را بین غذاهای اصلی بنوشید.
14- جوشانده فوق برای تسكین درد معده از هر نوع كه باشد مانند ترشی معده، نفخ و گاز شكم و تشنج معده مؤثر است.
15- خوردن جوشانده برگ تمشك به مقدار 3 تا 4 فنجان در روز و بین غذاهای اصلی، بند آوردن ادرار را معالجه می كند وبهترین دارو بر ضد درد كیسه مثانه است.
16- اگر 40 تا 50 گرم برگ خشك تمشك را در یك لیتر آب بریزید و آن را به مدت 5 تا 10 دقیقه جوشانده و پس از 10 دقیقه دم كشیدن و صاف كردن آن، به مقدار 3 فنجان در روز بین غذاهای اصلی بنوشید، دردهای نقرسی و بسیاری از انواع رماتیسم را آرام می كند.
17- اگر 100 گرم برگ خشك تمشك را به مدت 10 دقیقه بجوشانید و پس از دم كشیدن و صاف كردن آن را به عنوان محلول شستشو برای شستن بیماری برفك، جوش های صورت و یا هر نوع تحریكات دیگر پوست به كار ببرید ، اثر شفابخش دارد.
18- تمشك دارای خاصیت ضد عفونی كننده است.
19- تمشك به علت دارا بودن ویتامین های C وK برای اوره و فشار خون مفید است.
20- برای معالجه كك و مك، ابتدا صورت را خوب بشوئید و سپس ورقه نازكی از تمشك به مدت یك ساعت روی صورت بمالید. این كار را چند بار تكرار كنید تا كك و مك صورت از بین برود.
21- برگ تازه تمشك را اگر بپزند و روی محل بیماری های پوستی قرار دهند، بیماری را التیام می دهد.
22- گوشت پردانه تمشك، دارای خواص توت فرنگی است و ترشی خون را از بین می برد.
23- تمشك،عرق آور است؛ لذا بهترین زهكش سوراخ های پوست است.
گلاب
گلابتون
مدیر بازنشسته
گیاهان مؤثر در سوء هاضمه
سوء هاضمه مشكلی است كه بسیاری از افراد به آن مبتلا هستند. اسهال ، یبوست ، نفخ، دل درد ، دل پیچه ، ترش كردن ، زخم معده و خلاصه كلیه عوارضی كه در اثر عملكرد نادرست دستگاه گوارش به وجود می آید، سوء هاضمه نام دارد . علل به وجود آورنده ی آن اغلب عادات تغذیه ای غلط، كم تحركی و مشكلات روحی است. بسیاری از داروهایی كه اكنون برای درمان سوء هاضمه در اختیار ما است ، از گیاهان تهیه می شوند . اكنون خواص دو گیاه مؤثر در این زمینه را برایتان شرح می دهیم.
شیرین بیان
ریشه خشك شده گیاهی است با پوست خاكستری تا قهوه ای رنگ و مغز زرد رنگ، این ریشه بسیار شیرین و كمی معطر است و به زبان انگلیسی به آنsweet rootمی گویند. مواد مؤثر موجود در آن تری ترپنوئید ساپونین ها هستند.
اثر دارویی؛ شامل اثرات خلط آور، ضد سرفه و ضد ورم دستگاه تنفس است. به علاوه ایزوفلاونویید آن دارای خاصیت ضد باكتری است. از این رو برای مبتلایان به التهاب ، زخم معده یا روده باریك مناسب و كاهنده دل پیچه و ورم است.
شیرین بیان را نباید بیش از 6هفته مداوم مصرف كرد ، زیرا باعث كاهش پتاسیم خون می شود.
روش مصرف:
بدین صورت كه برای تهیه چای شیرین بیان، سه قاشق مرباخوری از پودر آن را در نصف لیوان آب جوشیده بریزید و پس از 10 دقیقه آنرا صاف كرده و بنوشید .
سناء
یبوست یكی از مشكلات دستگاه گوارش است و برگ سناء از قوی ترین درمان كننده های آن می باشد.
گیاه سنا از بهترین داروهای گیاهی ضد یبوست است كه مصرف آن در جهان بسیار معمول است . سناء بیشتر در هندوستان كاشت می شود ولی در عطاری های خودمان هم موجود است . مؤثرترین تركیب آن 3 درصد دی آنترون گلوكوزید است.
مصرف این دارو برای مبتلایان به بواسیر و جراحیهای مقعد بسیار مفید و شل كننده مدفوع است.
توصیه می شود مادران شیرده از آن استفاده نكنند چون در شیر ترشح می شود و مصرف بیش از اندازه این گیاه موجب اسهال و دفع الكترولیت از بدن می شود.
روش مصرف:
بهتر است 5/0گرم الی 1 گرم برگ خشك شده سناء را در یك لیوان آب جوش بریزیم و پس از 10 دقیقه آن را صاف كنیم. البته بهتر است از خیسانده آن در آب سرد به مدت 10 تا 12 ساعت استفاده شود تا مصرف آن موجب دردهای روده ای نشود. اثر میوه آن ملایم تر از برگش است، پس برای كودكان مناسب تراست. برگ و میوه سناء به شكل پودر، عصاره قرص ، تی گب و... با نامهای تجاری مختلف موجود است.
اميدوارم كه هيچ وقت احتياج پيدا نكنيد.
گلاب
سوء هاضمه مشكلی است كه بسیاری از افراد به آن مبتلا هستند. اسهال ، یبوست ، نفخ، دل درد ، دل پیچه ، ترش كردن ، زخم معده و خلاصه كلیه عوارضی كه در اثر عملكرد نادرست دستگاه گوارش به وجود می آید، سوء هاضمه نام دارد . علل به وجود آورنده ی آن اغلب عادات تغذیه ای غلط، كم تحركی و مشكلات روحی است. بسیاری از داروهایی كه اكنون برای درمان سوء هاضمه در اختیار ما است ، از گیاهان تهیه می شوند . اكنون خواص دو گیاه مؤثر در این زمینه را برایتان شرح می دهیم.
ریشه خشك شده گیاهی است با پوست خاكستری تا قهوه ای رنگ و مغز زرد رنگ، این ریشه بسیار شیرین و كمی معطر است و به زبان انگلیسی به آنsweet rootمی گویند. مواد مؤثر موجود در آن تری ترپنوئید ساپونین ها هستند.
اثر دارویی؛ شامل اثرات خلط آور، ضد سرفه و ضد ورم دستگاه تنفس است. به علاوه ایزوفلاونویید آن دارای خاصیت ضد باكتری است. از این رو برای مبتلایان به التهاب ، زخم معده یا روده باریك مناسب و كاهنده دل پیچه و ورم است.
شیرین بیان را نباید بیش از 6هفته مداوم مصرف كرد ، زیرا باعث كاهش پتاسیم خون می شود.
روش مصرف:
بدین صورت كه برای تهیه چای شیرین بیان، سه قاشق مرباخوری از پودر آن را در نصف لیوان آب جوشیده بریزید و پس از 10 دقیقه آنرا صاف كرده و بنوشید .
یبوست یكی از مشكلات دستگاه گوارش است و برگ سناء از قوی ترین درمان كننده های آن می باشد.
گیاه سنا از بهترین داروهای گیاهی ضد یبوست است كه مصرف آن در جهان بسیار معمول است . سناء بیشتر در هندوستان كاشت می شود ولی در عطاری های خودمان هم موجود است . مؤثرترین تركیب آن 3 درصد دی آنترون گلوكوزید است.
مصرف این دارو برای مبتلایان به بواسیر و جراحیهای مقعد بسیار مفید و شل كننده مدفوع است.
توصیه می شود مادران شیرده از آن استفاده نكنند چون در شیر ترشح می شود و مصرف بیش از اندازه این گیاه موجب اسهال و دفع الكترولیت از بدن می شود.
روش مصرف:
بهتر است 5/0گرم الی 1 گرم برگ خشك شده سناء را در یك لیوان آب جوش بریزیم و پس از 10 دقیقه آن را صاف كنیم. البته بهتر است از خیسانده آن در آب سرد به مدت 10 تا 12 ساعت استفاده شود تا مصرف آن موجب دردهای روده ای نشود. اثر میوه آن ملایم تر از برگش است، پس برای كودكان مناسب تراست. برگ و میوه سناء به شكل پودر، عصاره قرص ، تی گب و... با نامهای تجاری مختلف موجود است.
اميدوارم كه هيچ وقت احتياج پيدا نكنيد.
گلاب
Similar threads
Similar threads
-
خواص دارويي چند نوع از ميوه ها و سبزيجات
- شروع شده توسط آیورودا
- پاسخ ها: 11
-
-
-
-