أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ
در روايتى از امام باقر (ع) مى خوانيم كه فرمود: “به خدا سوگند گويا من مهدى (ع) را میبينم كه پشت به حجرالاسود زده و خدا را به حق خود میخواند سپس فرمود: به خدا سوگند مضطرّ در كتاب اللَّه در آيۀ “أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ …” او است”.
در حديث ديگرى از امام صادق (ع) چنين آمده: “اين آيه در مورد مهدى از آل محمد (ع) نازل شده، به خدا سوگند مضطرّ او است، هنگامى كه در مقام ابراهيم دو ركعت نماز به جا مى آورد و دست به درگاه خداوند متعال بر میدارد دعاى او را اجابت میكند، ناراحتى ها را بر طرف مى سازد، و او را خليفه روى زمين قرار مى دهد”.
امامان ما وقتی که از این آیه ارادۀ دعا می کردند این گونه قرائت می کردند: يَا مَنْ يُجيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوء َ ارْحَمْنِي وَ اكْشِفْ مَا بِي مِنْ غَمٍّ وَ كَرْبٍ وَ وَجَعٍ وَ دَاء. (ای كسى كه دعاى مضطرّ را اجابت مى كند و گرفتارى را برطرف مى سازد به من رحم فرما و هرگونه ناراحتی، اندوه، درد و رنج را از من برطرف ساز).
بحارالأنوار
در روايتى از امام باقر (ع) مى خوانيم كه فرمود: “به خدا سوگند گويا من مهدى (ع) را میبينم كه پشت به حجرالاسود زده و خدا را به حق خود میخواند سپس فرمود: به خدا سوگند مضطرّ در كتاب اللَّه در آيۀ “أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ …” او است”.
در حديث ديگرى از امام صادق (ع) چنين آمده: “اين آيه در مورد مهدى از آل محمد (ع) نازل شده، به خدا سوگند مضطرّ او است، هنگامى كه در مقام ابراهيم دو ركعت نماز به جا مى آورد و دست به درگاه خداوند متعال بر میدارد دعاى او را اجابت میكند، ناراحتى ها را بر طرف مى سازد، و او را خليفه روى زمين قرار مى دهد”.
امامان ما وقتی که از این آیه ارادۀ دعا می کردند این گونه قرائت می کردند: يَا مَنْ يُجيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوء َ ارْحَمْنِي وَ اكْشِفْ مَا بِي مِنْ غَمٍّ وَ كَرْبٍ وَ وَجَعٍ وَ دَاء. (ای كسى كه دعاى مضطرّ را اجابت مى كند و گرفتارى را برطرف مى سازد به من رحم فرما و هرگونه ناراحتی، اندوه، درد و رنج را از من برطرف ساز).
بحارالأنوار
