انسان آخریشه ، چون انتخاب طبیعی نمیتونه در انسان اثر فاحش بذاره ، چون انسان غالب بر این انتخاب هاست ، چون قدرت تفکر داره
هر چند هنوز در حد تئوری هست ولی بخونید بد نیست
كوتوله ها گونه تازه اي از انسان هستند
دانشمندان شواهد بیشتری یافته اند از این که اسکلت "کوتوله" اندونزیایی به گونه تازه ای از انسان تعلق دارد.
به گفته دانشمندان این موجود یک متری (سه فوتی) و 30 کیلوگرمی احتمالا تا هشت هزار سال قبل در جزیره اندونزیایی فلورز می زیست.
از زمان کشف بقایای این موجود، پژوهشگران درگیر جدالی سخت درباره هویت این موجودات ریز اندام بوده اند.
دو مقاله علمی که در نشریه "نیچر" چاپ شده اکنون از این نظر پشتیبانی می کنند که این یک گونه کاملا جدید انسانی بوده است.
تیمی که بقایا را در غار لیانگ بوا در فلورز کشف کرد استدلال می کند که این موجود متعلق به گونه "هومو فلورسینسیس" (Homo floresiensis) - یعنی مجزا از گروه هومو سیپینز (Homo sapiens) است که انسان به آن تعلق دارد.
آنها می گویند که این "کوتوله ها" (Hobbits) از اعقاب یک گونه ماقبل تاریخ انسانی - شاید هومو ارکتوس - باشند که بیش از یک میلیون سال قبل به این جزیره جنوب شرقی آسیا رسیدند.
این محققان و بسیاری دیگر از دانشمندان ادعا می کنند که طی سالیان طولانی، اندام این موجودات به احتمال زیاد طی یک فرآیند انتخاب طبیعی موسوم به "انقباض جزیره ای" کوچکتر شد.
با این حال برخی محققان استدلال کردند که این نظریه نمی تواند اندازه مغز این موجود که 400 سانتیمتر مکعب به اندازه شامپانزه است - یک سوم مغز انسان مدرن - را توضیح دهد.
نظریه بیماری
این به گفته آنها یک معماست زیرا به نظر می رسد که این موجودات ابزارهای پیچیده سنگی ساخته بودند.
آنها گفتند که کوتوله ها احتمالا بخشی از یک گروه مدرن از انسان ها با مغز غیرعادی کوچک بوده اند.
یک تیم تحت هدایت ویلیام جانگرز از دانشگاه استونی بروک در آمریکا بقایای پای این کوتوله را تحلیل کرد.
این تیم دریافت که این پا از برخی جهات به طرز خارق العاده ای شبیه پای انسان است. انگشت بزرگ موازی سایر انگشت هاست و حالت مفصل ها به آن امکان کش دادن انگشتان به هنگام افتادن وزن کامل بدن روی پا را می دهد، خصوصیتی که در سایر پستانداران عالی یافت نمی شود.
اما از جهات دیگر، پا کاملا بدوی است. کف پای این موجود بسیار بلندتر از انسان امروزی است و انگشت بزرگ آن بسیار کوچک است. سایر انگشتان پا بلند و قوسدار هستند و ساختار آن در زمینه تحمل وزن شبیه شامپانزه است.
بنابراین براساس این نظریه یا این کوتوله ها در طول زمان بدوی تر شده اند - که سناریویی بعید است - یا باید حتی در دوره ای قدیم تر از خانواده انسان منشعب شده باشند.
در یک مطالعه دیگر، النور وستون و آدریان لیستر از موزه تاریخ طبیعی لندن فسیل های چندین گونه اسب آبی کهن را بررسی کردند. آنها سپس این فسیل های کشف شده در جزیره ماداگاسکار را با فسیل های آفریقایی که از آنها تکامل یافته بودند مقایسه کردند.
دکتر وستون فسیل شناس موزه تاریخ طبیعی لندن گفت: "این احتمال هست که جمجمه هومو فلورسینسیس متعلق به هومو ارکتوس باشد که در اثر زندگی در جزیره کوچک شده است نه این که، چنان که اشاره شده، یک فرد غیرعادی یا گونه ای باشد که جداگانه تکامل یافته است."
وی افزود: "بررسی اسب های آبی کوتوله ماداگاسکار که مغز آنها نسبت به جثه خیلی کوچک است، نشان می دهد که همین موضوع ممکن است برای هومو فلورسینسیس صادق باشد و اینکه این وضع نتیجه انزوا در جزیره است."
'آدم کوتوله' به شجره انسان پيوست
گونه تازه که به خاطر قد کوتاهش "آدم کوتوله" ناميده می شود حداقل تا 12 هزار سال قبل در جزيره "فلورز" می زيست.
جالب اينجاست که اهالی امروز فلورز در افسانه ها و روايات تاريخی خود به اين آدم کوتوله اشاره می کنند.
جزئيات اين کشف که محافل علمی را به شوق آورده است در نشريه "نيچر" چاپ شد.
از اين اکتشاف به عنوان يکی از مهم ترين کشفيات چندين دهه گذشته تمجيد شده است.
بازوهای بلند
باستان شناسان استراليايی استخوان های اين گونه را به هنگام حفر يک نقطه باستانی به نام "ليانگ بائو" که يکی از متعدد غارهای فلورز است کشف کردند.
بقايای اين اسکلت ناقص در عمق 9/5 متری سطح غار پيدا شد. محققان ابتدا تصور کردند که اينها بقايای يک کودک است. اما تحقيقات بعدی واقعيات ديگری را فاش کرد.
فرسايش دندان ها و خطوط جمجمه نشان می دهد که اينها بقايای يک فرد بزرگسال است. به علاوه مشخصات لگن خاصره حاکی است که او يک زن بوده و يک استخوان در پای اين موجود نيز دلالت دارد که مثل ما انسان ها عمودی راه می رفته است.
اين موجود 18 هزار ساله، که "ليانگ بائو 1" يا "ال بی 1" لقب گرفته است، در گونه تازه ای که "هومو فلورسينسيس" (Homo floresiensis) خوانده می شود طبقه بندی شده است. اين گونه تقريبا با يک متر قد و بازوهای بلند، جمجمه ای به اندازه يک نارگيل داشته است.
قد اين موجود يک متر بوده و از ابزارهای سنگی پيشرفته ای استفاده می کرده است
محققان پس از آن، بقايای شش نفر ديگر از اعضای همين گونه را کشف کرده اند.
کارشناسان می گويند که بازوهای بلند از مشخصات جالب اين موجود است و می تواند حاکی از آن باشد که بخش اعظم عمر خود را روی درختان سپری می کرده است.
هومو فلورسينسيس احتمالا از گونه ديگری به نام "هومو ارکتوس" (Homo erectus) که بقايای آن در جزيره اندونزيايی جاوا کشف شد، تکامل يافته است.
هومو ارکتوس ممکن است يک ميليون سال قبل وارد جزيره فلورز شده باشد و شگفت اينکه احتمالا با قايق وارد آنجا شده است.
اين درحالی است که تاکنون تصور می شد که ساخت قايق برای سفر در آب های آزاد خارج از توانايی فکری هومو ارکتوس بوده است.
موجودات افسانه ای
جالب تر اينکه ساکنان فلورز افسانه های باورنکردنی و آميخته به جزئيات زياد درباره مردمان کوچکی که در اين جزيره می زيستند و "ايبو گوگو" ناميده می شدند نقل می کنند.
اهالی اين جزيره، "ايبو گوگو"ها را موجوداتی پشمالو به قد يک متر که عادت داشتند چيزهايی در گوش همديگر بلغور کنند توصيف می کنند.
براساس اين افسانه ها، ايبو گوگوها همچنين می توانستند آنچه را اهالی جزيره به آنها می گفتند مثل طوطی تکرار کنند.
آخرين شواهد مربوط به زيست اين نوع انسان در ليانگ بائو به 12 هزار سال قبل، زمانی که يک فوران يک آتشفشان حيات وحش منحصر به فرد فلورز را نابود کرد، بازمی گردد.
اين اکتشاف به تنوع گونه ها در ميان اجداد بشر اشاره دارد
با اين حال نشانه هايی داير بر ادامه حيات هومو فلورسينسيس تا مدت ها بعد وجود دارد.
افسانه های جزيره فلورز حاکی است که "ايبو گوگو" زمانی که کاشفان هلندی چند صد سال قبل وارد آنجا شدند هنوز زنده بودند و آخرين افسانه ای که اين موجود در آن نقل شده، به صد سال قبل بازمی گردد.
اما هنری جی، سردبير مجله "نيچر" از اين نيز پيشتر می رود و احتمال وجود گونه هايی مانند هومو فلورسينسيس را در بخش های کشف نشده جنگل های استوايی اندونزی رد نمی کند.
کريس استرينگر، سرپرست بخش تکامل انسان در موزه تاريخ طبيعی لندن، می گويد اين يافته "دانش ما درباره تکامل انسان را بازنويسی می کند" و می افزايد: "وجود اين موجود تا همين 12 هزار سال قبل واقعا شگفت انگيز است."
پيشرفتگی ابزارهای سنگی که در کنار "آدم کوتوله" ها کشف شده است برخی دانشمندان را با توجه به اندازه کوچک مغز اين موجود (تقريبا به اندازه مغز شامپانزه) غافلگير کرده است.
دکتر جی اظهار نظر می کند: "اين نظريه که دست زدن به يک عمل هوشمندانه نيازمند حجم مشخصی از مغز است با اين يافته کاملا به باد رفته است."
از آنجا که اين بقايا نسبتا تازه هستند و هنوز فسيل نشده اند، دانشمندان اميدوارند بتوانند دی ان ای آنها را استخراج کنند که می تواند چشم انداز کاملا تازه ای در زمينه تکامل شجره انسان به دست دهد.