پنگ شوییلین در یک تصادف شدید و پرت شدن زیر کامیون نیمه پایین بدنش را تا زیر ناف از دست داد ولی این باعث نا امیدی او نشد.
پزشکان با ساختن دو پای مصنوعی به او کمک کردند تا حتی مقداری راه نیز برود.در اینجا یاد این مثل پرمعنی ایرانی می افتیم که “در نا امیدی بسی امید است”.
پیشاپیش اگه تکراری پوزش میطلبم...........
پزشکان با ساختن دو پای مصنوعی به او کمک کردند تا حتی مقداری راه نیز برود.در اینجا یاد این مثل پرمعنی ایرانی می افتیم که “در نا امیدی بسی امید است”.
