رد پای احساس ...
- شروع کننده موضوع MEMOL...
- تاریخ شروع
جاي من خاليست
جاي من در عشق
جاي من در لحظه هاي بي دريغ اولين ديدار
جاي من در شوق تابستاني آن چشم
جاي من در طعم لبخندي كه از دريا سخن مي گفت
جاي من در گرمي دستي كه با خورشيد نسبت داشت
جاي من خالي ست ...
جاي من در عشق
جاي من در لحظه هاي بي دريغ اولين ديدار
جاي من در شوق تابستاني آن چشم
جاي من در طعم لبخندي كه از دريا سخن مي گفت
جاي من در گرمي دستي كه با خورشيد نسبت داشت
جاي من خالي ست ...
تمام طول روز در باد و مِه،
موج ها روانه ساخته اند نوک های توفنده اشان را
به سمت صخره های پایدار.
پسرم... او به دریا رفت مدت ها و مدت ها قبل
طره های قهوه ای از زیر کلاهش به بیرون می لغزید
نگاهم کرد با آن چشمان آبی و پولادین
آراسته، راست قامت، و راست، به دورها قدم گذاشت
پسرم... او به دریا رفت.
تمام طول روز در باد و مِه،
موج ها روانه ساخته اند نوک های توفنده اشان را
به سمت صخره های پایدار.
دی جی اینرایت
موج ها روانه ساخته اند نوک های توفنده اشان را
به سمت صخره های پایدار.
پسرم... او به دریا رفت مدت ها و مدت ها قبل
طره های قهوه ای از زیر کلاهش به بیرون می لغزید
نگاهم کرد با آن چشمان آبی و پولادین
آراسته، راست قامت، و راست، به دورها قدم گذاشت
پسرم... او به دریا رفت.
تمام طول روز در باد و مِه،
موج ها روانه ساخته اند نوک های توفنده اشان را
به سمت صخره های پایدار.
دی جی اینرایت
خوش به حال باد...!
گونه هایت را لمس می کند و هیچ کس از او نمی پرسد که با تو چه نسبتی دارد!
کاش مرا باد می آفریدند ...
همانقدر بخشنده و آزاد ...
و کاش قبل از انسان بودنت،
تو را برگ درختی خلق می کردند؛ ...
عشق بازی برگ و باد را دیده ای؟!
در هم می پیچند و عاشق تر می شوند.
به خیالم نطفه ی سیب را به وقت عشق بازی برگ و باد بسته اند...
گونه هایت را لمس می کند و هیچ کس از او نمی پرسد که با تو چه نسبتی دارد!
کاش مرا باد می آفریدند ...
همانقدر بخشنده و آزاد ...
و کاش قبل از انسان بودنت،
تو را برگ درختی خلق می کردند؛ ...
عشق بازی برگ و باد را دیده ای؟!
در هم می پیچند و عاشق تر می شوند.
به خیالم نطفه ی سیب را به وقت عشق بازی برگ و باد بسته اند...
ge.
k.mohammadi
کاربر بیش فعال
نداشتن تو یعنی این که دیگری تو را دارد.
نمی دانم نداشتن تو سخت تر است یا تحمل این که دیگری تو را داشته باشد....
نمی دانم نداشتن تو سخت تر است یا تحمل این که دیگری تو را داشته باشد....
بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم سازیم و بنیادش براندازیم
شراب ارغوانی را گلاب اندر قدح ریزیم
نسیم عطرگردان را شکر در مجمر اندازیم
چو در دست است رودی خوش بزن مطرب سرودی خوش
که دست افشان غزل خوانیم و پاکوبان سر اندازیم
صبا خاک وجود ما بدان عالی جناب انداز
بود کآن شاه خوبان را نظر بر منظر اندازیم
یکی از عقل میلافد یکی طامات میبافد
بیا کاین داوریها را به پیش داور اندازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم سازیم و بنیادش براندازیم
شراب ارغوانی را گلاب اندر قدح ریزیم
نسیم عطرگردان را شکر در مجمر اندازیم
چو در دست است رودی خوش بزن مطرب سرودی خوش
که دست افشان غزل خوانیم و پاکوبان سر اندازیم
صبا خاک وجود ما بدان عالی جناب انداز
بود کآن شاه خوبان را نظر بر منظر اندازیم
یکی از عقل میلافد یکی طامات میبافد
بیا کاین داوریها را به پیش داور اندازیم
به هنگام جدایی هر کسی اندیشه ای دارد
جدایی دست بی رحمی است در تاراج دلتنگی
یکی شاد است از راهی شدن تا شهر رویاها
یکی هنگام رفتن هیچ نشناسد سر از پایش
یکی دیگر دلش خون است و در دل خنجری دارد
یکی مشتاق رفتن بهر دیدار عزیزانش
یکی از شوق میخندد، یکی پیوسته می بارد
یکی خرسند از دل کندن است و تشنه رفتن
یکی حیران و سرگردان خیال دیگری دارد
یکی با چهره ی آرام می گوید : خداحافظ !!
یکی دیگر سکوتش ارزش والاتری دارد !
یکی وقت جدایی طاقتش کم می شود اما
یکی بر شانه های خسته اش کوه غمی دارد....
خداوندا!! ....... خداوندا جدایی را ز راه عاشقان بر دار
تو میدانی جدا گشتن چه درد مبهمی دارد..
جدایی دست بی رحمی است در تاراج دلتنگی
یکی شاد است از راهی شدن تا شهر رویاها
یکی هنگام رفتن هیچ نشناسد سر از پایش
یکی دیگر دلش خون است و در دل خنجری دارد
یکی مشتاق رفتن بهر دیدار عزیزانش
یکی از شوق میخندد، یکی پیوسته می بارد
یکی خرسند از دل کندن است و تشنه رفتن
یکی حیران و سرگردان خیال دیگری دارد
یکی با چهره ی آرام می گوید : خداحافظ !!
یکی دیگر سکوتش ارزش والاتری دارد !
یکی وقت جدایی طاقتش کم می شود اما
یکی بر شانه های خسته اش کوه غمی دارد....
خداوندا!! ....... خداوندا جدایی را ز راه عاشقان بر دار
تو میدانی جدا گشتن چه درد مبهمی دارد..
امشب شعری خواهم نوشت با اشکهایت
جاری خواهم شد بر گونه ها با ناله هایت
حرفهایم همه ساکن
قلمها همه بی رنگ
تا به ان لحظه ی ناب
جاری خواهم شد بر گونه ها با ناله هایت
حرفهایم همه ساکن
قلمها همه بی رنگ
تا به ان لحظه ی ناب
تمام روزهای من به تو میرسند
در انتهای گذرشان
آخر در مشت هایت
تکه ای از زندگی را پنهان کرده ای
و تقصیر تو هم نیست
که عشق تدریس نمی شود
حال،
اینکه برایت می نویسم
بهانه ی با تو بودن است
و گرنه این واژه های نخ نما
که در خمیازه ی کاغذ هم گم می شوند
تا چه باور شما افتد.
خاطره هایم را به تاراج گذاشته ام ...
نمی خواهم ذهنم را انبوهی از حرف ها و نگاه ها و خنده های دروغین پر کند ...
نمی خواهم آن باشم که تو خواستی ...
شاید در این بازاری که تو راه انداختی باورم را نیز فروختم !
این روزها که می روند خالی ام از همه چیز ...!
نمی خواهم ذهنم را انبوهی از حرف ها و نگاه ها و خنده های دروغین پر کند ...
نمی خواهم آن باشم که تو خواستی ...
شاید در این بازاری که تو راه انداختی باورم را نیز فروختم !
این روزها که می روند خالی ام از همه چیز ...!
FahimeM
عضو جدید
صدا کن مرا
صدای تو خوب است.
صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است
که در انتهای صمیمیت حزن می‌روید.
کسی نیست، بیا زندگی را بدزدیم، آن وقت
میان دو دیدار قسمت کنیم.
بیا با هم از حالت سنگ چیزی بفهمیم.
بیا زودتر چیزها را ببینیم.
ببین، عقربک‌های فواره در صفحه ساعت حوض
زمان را به گردی بدل می‌کنند.
بیا آب شو مثل یک واژه در سطر خاموشی‌ام.
بیا ذوب کن در کف دست من جرم نورانی عشق را.
مرا گرم کن و یک‌بار هم در بیابان کاشان هوا ابر شد
و باران تندی گرفت و سردم شد، آن وقت در پشت یک سنگ،
اجاق شقایق مرا گرم کرد.
صدای تو خوب است.
صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است
که در انتهای صمیمیت حزن می‌روید.
کسی نیست، بیا زندگی را بدزدیم، آن وقت
میان دو دیدار قسمت کنیم.
بیا با هم از حالت سنگ چیزی بفهمیم.
بیا زودتر چیزها را ببینیم.
ببین، عقربک‌های فواره در صفحه ساعت حوض
زمان را به گردی بدل می‌کنند.
بیا آب شو مثل یک واژه در سطر خاموشی‌ام.
بیا ذوب کن در کف دست من جرم نورانی عشق را.
مرا گرم کن و یک‌بار هم در بیابان کاشان هوا ابر شد
و باران تندی گرفت و سردم شد، آن وقت در پشت یک سنگ،
اجاق شقایق مرا گرم کرد.
حسن باران این است که زمینی ست ولی
آسمانی شده است و به امداد زمین میاید
حسن باران این است
که تبسم دارد
گرد غبار از همه چیز از همه جا میگیرد
حسن باران این است
که مرا میبرد از خویش به عشق
و مرا برمیگرداند از عشق به خویش
همه جا بر همه کس میبارد
و تعلق دارد به جهانی از عشق.
آسمانی شده است و به امداد زمین میاید
حسن باران این است
که تبسم دارد
گرد غبار از همه چیز از همه جا میگیرد
حسن باران این است
که مرا میبرد از خویش به عشق
و مرا برمیگرداند از عشق به خویش
همه جا بر همه کس میبارد
و تعلق دارد به جهانی از عشق.
مجتبی كاشانی
دور از این هیاهو
دلم کویر می خواهد و
تنهایی و سکوت و
آغوش ِ سرد ِ شبی که آتشم را فرو نشاند.
نه دیوار،
نه در،
نه دستی که بیرونم کشد از دنیایم،
نه پایی که در نوردد مرزهایم،
نه قلبی که بشکند سکوتم،
نه ذهنی که سنگینم کند از حرف،
نه روحی که آویزانم شود
من باشم و
تنهایی ِ ژرفی که نور ستارگان روشنش می کند
و آرامشی که قبل از هیچ طوفانی نیست... !
دلم کویر می خواهد و
تنهایی و سکوت و
آغوش ِ سرد ِ شبی که آتشم را فرو نشاند.
نه دیوار،
نه در،
نه دستی که بیرونم کشد از دنیایم،
نه پایی که در نوردد مرزهایم،
نه قلبی که بشکند سکوتم،
نه ذهنی که سنگینم کند از حرف،
نه روحی که آویزانم شود
من باشم و
تنهایی ِ ژرفی که نور ستارگان روشنش می کند
و آرامشی که قبل از هیچ طوفانی نیست... !
«مردم مرا دارند
و من تنها چلچله ها را
که بالهایشان قوسی گشاده رسم می‌کنند
بر فراز باد» خدا می‌گوید.
در آن‌حال که پیشانی‌اش بر لبه‌ی ابری آرام میگیرد
که پرده‌ای می اندازد بر خورشیدی که روزی روزگاری آن‌را آفرید
و اینک در حجاب ابری زیباست.
«تنها برایشان دعا می‌کنم آن‌گاه که غمگینم
و اندوهگین‌ام آن‌گاه که جهان مرا به حیرت نمی‌اندازد
این تناقض را از آغاز در آفرینش خود دارم
که می دانم بهترین نیست
حتی فقط از آن‌رو که هر روز
زخم‌های گشوده‌ی غرب خونریز است»
«پس،
موجودات کوچک را فرا می‌خوانم
در کمال عجول پرهمهمه‌ی بالهایشان
لب‌هایم با آن‌ها در لبخندی می‌پیچد
و نماز می‌برم به بال‌های چابک چلچله‌ای
برای غروبی نیکوکار
شاید که برآید و
چشمان خدایی‌ام، متهم به ابدیت،
به خواب روند.»
خوان گلمن
و من تنها چلچله ها را
که بالهایشان قوسی گشاده رسم می‌کنند
بر فراز باد» خدا می‌گوید.
در آن‌حال که پیشانی‌اش بر لبه‌ی ابری آرام میگیرد
که پرده‌ای می اندازد بر خورشیدی که روزی روزگاری آن‌را آفرید
و اینک در حجاب ابری زیباست.
«تنها برایشان دعا می‌کنم آن‌گاه که غمگینم
و اندوهگین‌ام آن‌گاه که جهان مرا به حیرت نمی‌اندازد
این تناقض را از آغاز در آفرینش خود دارم
که می دانم بهترین نیست
حتی فقط از آن‌رو که هر روز
زخم‌های گشوده‌ی غرب خونریز است»
«پس،
موجودات کوچک را فرا می‌خوانم
در کمال عجول پرهمهمه‌ی بالهایشان
لب‌هایم با آن‌ها در لبخندی می‌پیچد
و نماز می‌برم به بال‌های چابک چلچله‌ای
برای غروبی نیکوکار
شاید که برآید و
چشمان خدایی‌ام، متهم به ابدیت،
به خواب روند.»
خوان گلمن
یک قطره اشک
مثل یک کوه، قوی‌است
مثل یک عقیده، مصمم است.
قصه‌های زیادی برای گفتن دارد
قصه‌های نو، قصه‌های کهنه
می‌تواند از دشمنی بیاید
یا از غم، از شادی، خشم، خوشی یا زیبایی
یک قطره اشک دریاچه‌ای زیباست
و گودالی گل‌آلود است.
جهان را می‌آفریند
رنج را، کهنه را، نو را
چیزهای مشهور را ، چیزهای ترسناک و چیزهای ناشناخته را.
مثل جهان، کهن است
مثل یک بره، جوان
مثل یک بچه، بی‌گناه
مثل یک انسان، شرور
یک قطره اشک
یک کتاب است، یک قصه است، یک دروغ است
یک فریب، یک حقیقت
محبوب من است
دشمن من است
یک قطره اشک
فقط یک قطره اشک است
که در چشم به هم زدنی محو می‌شود.
ایماژن ژيلز
مثل یک کوه، قوی‌است
مثل یک عقیده، مصمم است.
قصه‌های زیادی برای گفتن دارد
قصه‌های نو، قصه‌های کهنه
می‌تواند از دشمنی بیاید
یا از غم، از شادی، خشم، خوشی یا زیبایی
یک قطره اشک دریاچه‌ای زیباست
و گودالی گل‌آلود است.
جهان را می‌آفریند
رنج را، کهنه را، نو را
چیزهای مشهور را ، چیزهای ترسناک و چیزهای ناشناخته را.
مثل جهان، کهن است
مثل یک بره، جوان
مثل یک بچه، بی‌گناه
مثل یک انسان، شرور
یک قطره اشک
یک کتاب است، یک قصه است، یک دروغ است
یک فریب، یک حقیقت
محبوب من است
دشمن من است
یک قطره اشک
فقط یک قطره اشک است
که در چشم به هم زدنی محو می‌شود.
ایماژن ژيلز
ترنم گام هایمان از عشق می گوید؛
دوری دستامان از نا امیدی ؛
فضا بوی عشق می دهد؛
اما نه عشقمان و نه دوری مان نمی تواند ؛
فضایی را که تو در قلبِ من و
من در ذهنِ تو ایجاد کرده ام را پر کند
هر دو پر شده ایم از این فاصله ها
و در این دوران نگاه ...
فقط و فقط تنها سلاحی است؛
برایِ در سکوت عشق ورزیدن و درد کشیدن
دوری دستامان از نا امیدی ؛
فضا بوی عشق می دهد؛
اما نه عشقمان و نه دوری مان نمی تواند ؛
فضایی را که تو در قلبِ من و
من در ذهنِ تو ایجاد کرده ام را پر کند
هر دو پر شده ایم از این فاصله ها
و در این دوران نگاه ...
فقط و فقط تنها سلاحی است؛
برایِ در سکوت عشق ورزیدن و درد کشیدن
تو مثل زمستان سردی
مثل یک تکه یخ
یک گلوله‌ی برف
مثل نهر کوچک گناه
تو سردی
مثل یک گمنامی، متروک
مثل شبنم منجمد، گزنده
مثل باد‌های تند
انگار خورشید گم شده است.
آره، تو سردی
مثل یه دوست بی‌رحم
عین یه بوسه‌ی دروغکی
یک خداحافظی از سر ناچاری
مثل صدای هیس یک مار.
سرد،
مثل مرمر سفید
قلب یک قاتل
شبیه سطح بی‌حرکت آب
انگار که نیزه‌ای مرده است.
سرد،
مثل خنجری شیشه‌ای
سنگی که تغییر قیافه داده است
مثل ماه
که چون چشم یک مقتول می‌درخشد.
تو سردی
مثل عمری که از دست رفته‌است
مثل تلخی و شیرینی حقیقت
مثل عهد و پیمان یک خائن
مثل از دست دادن ناگهانی جوانی.
ژن ژن مو
مثل یک تکه یخ
یک گلوله‌ی برف
مثل نهر کوچک گناه
تو سردی
مثل یک گمنامی، متروک
مثل شبنم منجمد، گزنده
مثل باد‌های تند
انگار خورشید گم شده است.
آره، تو سردی
مثل یه دوست بی‌رحم
عین یه بوسه‌ی دروغکی
یک خداحافظی از سر ناچاری
مثل صدای هیس یک مار.
سرد،
مثل مرمر سفید
قلب یک قاتل
شبیه سطح بی‌حرکت آب
انگار که نیزه‌ای مرده است.
سرد،
مثل خنجری شیشه‌ای
سنگی که تغییر قیافه داده است
مثل ماه
که چون چشم یک مقتول می‌درخشد.
تو سردی
مثل عمری که از دست رفته‌است
مثل تلخی و شیرینی حقیقت
مثل عهد و پیمان یک خائن
مثل از دست دادن ناگهانی جوانی.
ژن ژن مو
عشق باید بال پرواز باشد برای گذران زندگی, نه شکستن بال دیگری.
که مرغ خانگی پر و بال شکسته ای باشد اسیر در دام.
عشق همراه شدن از روی تمایل است, سر به راه دوست گذاشتن از فرط نیاز برای فدا شدن است.
نه دامی برای اسارت کشاندن ونه غل و زنجیری به پای آزادی و پرواز.
که مرغ خانگی پر و بال شکسته ای باشد اسیر در دام.
عشق همراه شدن از روی تمایل است, سر به راه دوست گذاشتن از فرط نیاز برای فدا شدن است.
نه دامی برای اسارت کشاندن ونه غل و زنجیری به پای آزادی و پرواز.
به سلام ها دل نمی بندم!
از خداحافظی ها دلگیر نمی شوم!!
دیگر عادت کرده ام ...
به تکرار یکنواخت دوری و دوستی...
خورشید و ماه ! ...
از خداحافظی ها دلگیر نمی شوم!!
دیگر عادت کرده ام ...
به تکرار یکنواخت دوری و دوستی...
خورشید و ماه ! ...
براي تا ابد ماندن , بايد رفت !!!http://www.kocholo.org/forum/album.php?albumid=49
گاهي به قلب كسي ....
گاهي از قلب كسي ....
گاهي به قلب كسي ....
گاهي از قلب كسي ....
مي دوني وقتي خدا داشت بدرقه ام مي كرد چي بهم گفت ؟
جاييكه ميري مردمي داره كه ميشكننت
نكنه غصه بخوري
من همه جا باهاتم.
تو كوله بارت عشق ميزارم كه بگذري،
.........بهت دل مي دم كه جاش بدي...
اشك مي دم كه همراهيت كنه
و مرگ ميدم كه بدوني بر مي گردي پيشم.
جاييكه ميري مردمي داره كه ميشكننت
نكنه غصه بخوري
من همه جا باهاتم.
تو كوله بارت عشق ميزارم كه بگذري،
.........بهت دل مي دم كه جاش بدي...
اشك مي دم كه همراهيت كنه
و مرگ ميدم كه بدوني بر مي گردي پيشم.
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
| M | *** ♥♥♥ در خلوت احساس ♥♥♥ *** | ادبیات | 2235 |