نتایح جستجو

‏هنوز از شب دمی باقی است می خواند در او شبگیر و شب تاب ، از نهان جایش به ساحل می زند سوسو به مانند چراغ من که سوسو می زند در پنجره ی من به مانند دل من که هنوز از حوصله وز صبر من باقی است در او به مانند خیال عشق تلخ من که می خواند! ‎

غرق نشی نغمه خخخ

آن گس که تو را شناخت جان را چه کند؟ مولانا

ا عصاب مصاب نداره

زیرِ نم نم هایِ باران بیشتر میخواهمت در میانِ رقصِ گندمزار تر میخواهمت باز کن بند از تلاطم هایِ رودت بیشتر آبشارِ گیسوانی تا کمر میخواهمت جایِ این انگشتر و این گوشوار و نیم تاج گُل به دست و گُل به گوش و گُل به سر میخواهمت بوسه ات را چاپ کن بر صفحه یِ لبهایِ من با چنین خطِ لبی صاحب اثر...

الهی نظر تو برنگردد برگشتن روزگار سهل است

من به هیچ کدوم نرسیدم باتشکر

چه تاپیک قشنگیییی بیشتر برامان بگووومرسیییی

حس تنهایی

اینارو بگید بابا خخخخ بچه ها میرن پی وی ضایع میشن که خخخخخ

مگه چند تا یوزر داشتی؟؟؟

سلام آقا با چشمانی بارانی با دلی گرفته با حالی خراب با اضطرار با امیدی کم سو شده با رویاهای بر باد رفته شفاعتم کن تا بتونم بمونم و ادامه بدم دستمو بگیر

بسم الله الرّحمن الرّحیم اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى الْإِمَامِ التَّقِيِّ النَّقِيِّ وَ حُجَّتِكَ عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَى الصِّدِّيقِ الشَّهِيدِ صَلَاةً كَثِيرَةً تَامَّةً زَاكِيَةً مُتَوَاصِلَةً مُتَوَاتِرَةً مُتَرَادِفَةً...

چشم‌هایی خسته از ترس ، در هنگامِ آخرین دعا ؛ که سرانجام دعایی واقعی است، دعایی که خواهنده‌ی هیچ چیز نیست. با بیچارگی ، روی همه‌ی چیزهایی که زمانی‌دراز طلب ‌کرده‌اند؛ درنگ می‌کنند؛ و در این موقع است که اندک‌نفَسی از فیض ، به آرزوهای مُرده جانی دوباره می‌بخشد و در جهانِ خاموش زمزمه‌ای پدید می‌آید...

می بهشت را ننوشم ز دست ساقی رضوان مرا به باده چه حاجت که مست روی تو باشم سعدی

با من میرقصی در گوشم حرف میزنی کلماتی میگویی که به هیچ حرفی نمی ماند دستم را میگیری و بر فراز ابرها مینشانی مرا با خود میبرد مرا با خود تا میهمانی گلهای شب بو میبرد و من همچون طفلی در دستان او و مثل پری که نسیم آنرا با خود می برد و من در دستانش همچون پری که نسیم با خود میبرد دستانش.... و به...

برگرد و به زیبا شدنت مرا دوباره زیر و رو کن

باید استاد و فرود آمد بر آستان دری که کوبه ندارد چرا که اگر به گاه آمده باشی دربان به انتظار توست و اگر بیگاه به در کوفتن پاسخی نمی آید کوتاه است در، پس آن به که فروتن باشی.

هی بخواهیم و رسیدن نتوانیم که چه؟

شب و سحر به نام تو، ترانه می خوانم به شوق یک سلام تو، همیشه می مانم.