نتایح جستجو

:biggrin:مرسی:gol:

پیکان گوجه ای

فرزند اول

یکی را دوست میدارم ولی افسوس او هرگز نمیداند نگاهش میکنم شاید بخواند از نگاه من که او را دوست میدارم ولی افسوس او هرگز نگاهم را نمیخواند به برگ گل نوشتم که او را دوست میدارم ولی افسوس او گل را به زلف کودکی آویخت تا او را بخنداند

در کنج دلم عشق کسی خانه ندارد گس جای در این خانه ی ویرانه ندارد

نفسی دیگر نیست بسته راهش را بغض بی صدا میگریم به خودم میخندم اشک در چشمم نیست گونه هایم خشک است اشک هم از من بیگانه جداست به خودم میگفتم آنکه با من هست تا آخر این قصه خداست حال میپرسم اگر هست کجاست؟

:biggrin:عاااااااااااااااااااااااااااااااااااااااالی بود حرف دل منو زدی عزیزم

یعنی به قول حافظ الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها

:eek:فکر نکنم اسمشو بشه مرد گذاشت

:gol:

به همون دلیلی که پسرها هم معمولا یه دختر خوشگل را ترجیح میدن

در گلستان چشمم ز چه رو همیشه بازست به امید آنکه شاید تو به چشم من در آیی