نتایح جستجو

دیشب که تا گرداب راندم ساحلم گم بود وز ورطه تا ورطه تلاطم در تلاطم بود

در این مدار که هم ماه جز غریبی نیست غریبی من و تو قصه ی عجیبی نیست

ستاره ای ندرخشیده،ماه مجلس شد ولی پرنده شد از نیمه راه از دیشب

دل به فرمانت نگارا!چون غلام و برده بود جسم و جان لبریز شوق از مهر تو آکنده بود پاسخت با گریه های من طنین خنده بود شور فرهادم به پرسش سر به زیر افکنده بود ای لب شیرین!جواب...

یار اگر ننشست با ما نیست جای اعتراض پادشاهی کامران بود،از گدایان عار داشت (خواهش می کنم خداپرست عزیز!لطف دارید.) فلق جان!امشب شرمنده م از شما و بقیه ی بچه ها،امتیازهام تموم شده.

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم دولت صحبت آن مونس جان ما را بس :gol: (خدا پرست عزیز!شرمنده تونم که نمی تونم امتیاز بدم.)

می بینمت که عزم جفا می کنی،مکن عزم عتاب و فُرقت ما می کنی،مکن آن بیدقی که شاه شدست از رخ خوشت، بازش به مات غم چه گدا می کنی؟مکن :gol:

من و تناسخ پر بودن از تو از دیشب تو و تناسخ خالی شدن ز من امروز (فلق جان!اون شعر آخر که نوشتین از کی بود؟)

معاشری خوش و رودی بساز می خواهم که درد خویش بگویم به ناله ی بم و زیر (سلام زرناز جان!چه عجب اومدی)

به خدا اگر بمیرم که دل از تو برنگیرم برو ای طبیبم از سر که دوا نمی پذیرم

تار و پود هستی ام بر باد رفت اما نرفت عاشقی ها از دلم،دیوانگی ها از سرم رهی معیری

ترسم بسوزد آخر،همراه من تو را نیز این آتشی که از شوق در من زند زبانه حسین منزوی (بچه هاجون شرمنده م.امتیاز ندارم که بدم)

شب عاشقان بیدل چه شبی دراز باشد تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد چه نماز باشد آن را که تو در خیال باشی تو صنم!نمی گذاری که مرا نماز باشد (این شعر رو به خصوص با صدای "سراج" خیلی دوست دارم)

تا دست ها کمر نکنی بر میان دوست بوسی به کام دل ندهی بر دهان دوست

تو کمان کشیده و در کمین که زنی به تیرم و من غمین همه ی غمم بود از همین که خدا نکرده خطا کنی

من این شعر قیصر رو خیلی دوست دارم: می خواهمت چنان که شب خسته خواب را می جویمت چنان که لب تشنه آب را محو توام چنان که ستاره به چشم صبح یا شبنم سپیده دمان آفتاب را بیتاب تو چنان که درختان برای باد یا کودکان خفته به گهواره تاب را بایسته ای چنان که تپیدن برای دل یا آن چنان که بال پریدن عقاب...

نگفتمت که تو را ره زنند و سرد کنند؟ که آتش و تبش و گرمی هوات منم؟ نگفتمت که صفت های زشت در تو نهند که گم کنی که سر چشمه ی صفات منم؟

رازهای قصه ی موسی و شبان 2 در ادامه ی بحث : 2)چهره ی دیگر این داستان،تبیین نسبت میان تحلیل عقلی و تجربه ی عشقی است.موسی نماینده ی عقل و چوپان شوریده نماینده ی عشق است و گفت و گوی میان این دو گفت و گوی میان عقل و عشق. برای هر یافته ی باطنی و تجربه ی عشقی دو مقام متصور است:یکی وجود و تحقق تجربه ی...

نگفتمت که حذر کن ز زلف او ؟ای دل! که می کشند در این حلقه باد در زنجیر؟

تو چه رازی که به هر شیوه تو را می جویم تازه می یابم و بازت اثری پیدا نیست