نتایح جستجو

خدایا…! اندکی نفهمی عطا کن که راحت زندگی کنیم! مردیم از بس فهمیدیم و به روی خودمون نیاوردیم…!

اگر می گویند ذکر کنید ، منظور این نیست که یک تسبیح دستمون بگیریم و بگوییم: یا الله ، یا رحمان ، یا رحیم و ... ،اسم ببریم! اینها ذکر نیست. ذکر اینست که او در کل زندگی ما حضور داشته باشه. اگر یک اسم خدا جمیل است، پس باید در معماریمان باشد، توی رفتارهایمان باشد، تو لباسمون باشد تو ظاهر و باطنمون...

من پرنده ی زخمی خون بالی را دوست دارم که خیس خیس... خون بال خون بال... زیر تازیانه ای باران می پرد.. تا شاید عادت قشنگ پریدن را از یاد نبرد

ارزان تـــ ــــر از آنچــ ـــه کــ ــــه فکـ ـــرش را میکــ ــــردی بـ ـــودی فقــــطــ.... بــ ـــــرای مَــ ـــن گِـــ ـــران تمام شــ ـــدی

یک جرعه ز جام لب او می زده ای یافت سرمست و خرامان به سر دار برآمد در سوخته*ای آتش شمع رخش افتاد از سوز دلش شعلهٔ انوار برآمد باد در او سر آتش گذری کرد از آتش سوزان گل بی خوار برآمد

مانا به کرشمه سوی او باز نظر کرد کین شور و شغب از سر بازار برآمد با اهل خرابات ندانم چه سخن گفت؟ کاشوب و غریو از در خمار برآمد

همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنایان بنوازد آشنا را چه قیامت است جانا که به عاشقان نمودی دل و جان فدای رویت بنما عذار ما را

​218.........................

مجاهدان رهت تا عنایت تو بود چه بیم و باک به عالم ازین و آن دارند؟ ز آب دیده و تاب دل است غمازی وگرنه راز تو بیچارگان نهان دارند

مردم از بس نه شنیدم توو ، تویه این شهر مه آلود اگه حتی یه نفر بود همونم دست منو خوند زد و اون جونمو سوزوند گناهم ، بودنو بودنو پاکی گناهم ، مثل دیگرون نبودم اسم من بیگانه ی عریان مردم از بس نه شنیدم

216...............................

تمام جاده های جهان را به جستوجوی نگاه تو آمده ام، پیاده ، حالا بگو در این تراکم تنهایی، میهمان بی چراغ نمی خواهی ؟ در امتداد نگاه تو لحظه های انتظار شکسته می شود..... .و بغض تنهایی من مغلوب وجود تو می شود.

مي نويسم تا بداني : باران ابرها زود گذرند و باران چشم عاشق ماندگار تر ! مي نويسم تا بداني : رد پا فاني و رد عشق سوزنده تر از هر آتش ! مي نويسم تا بداني : اسم ها تکراري ولي يادشان همواره قشنگ ! مي نويسم تا بداني : دوستت دارم و تمام نوشته هايم...

تا باز گشادند سر زلف ز رخسار از روی جهان زلف شب تار گشادند تا مهر گیاهی ز گل تیره برآید بر روی زمین چشمهٔ انوار گشادند

مانا که صبا کرد پریشان سر زلفین کز بوی خوشش نافهٔ تاتار گشادند در گوش دلم گفت صبا دوش: عراقی در بند در خود، که در یار گشادند چشم سر اغیار ببستند ز غیرت آنگاه در مخزن اسرار گشادند

دل شکسته ام آن لحظه دل ز جان برداشت که رسم جور و جفای تو در جهان آمد ز جور یار چه نالم؟ که طالع دل من چنان که بخت عراقی است همچنان آمد

دیگه حَتی نَفَسْ کِشیدَنَمْ مُهِمْ نیستْ .. اَهْ ، مُردَنْ چــِقَدر زودْ آرِزو شُدْ ... خــُدایا ، آمادِ ه اَمْ ، بــِریمْ!!! [IMG]

214........................

اِنتِظار نَدارَم تو اَوَل بِگویی دِلَم بَرایَت تَنگ شُده اَست .. اَما حَدِاَقَل میخواهَم وَقتی مَن اَوَل میگویَم .. بِگویی مَـنَـ ـم هَـمـیـ ـنـطــ ـور... [IMG]